ตอนที่แล้วบทที่ 25 ร่ำสุรา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 27 คำนวนคะแนนการช่วยเหลือ

บทที่ 26 คลื่นสัตว์อสูร


บทที่ 26 คลื่นสัตว์อสูร

“ถ้าอย่างนั้นท่านก็ดื่มให้มากเถอะ”

ซงหวันเถาเทอีกแก้วให้ตัวเองและเจียงเฉิงซวน

ทั้งสองคนยกแก้วขึ้นชนกันส่งเสียงกริ๊ก

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้ดื่มหมดในอึกเดียว ต่างคนต่างจิบเล็กน้อยแทน

หลังจากแปลงพลังทั้งหมดของสุราจิตวิญญาณเป็นพลังปราณแล้ว ซงหวันเถาก็มองไปที่เจียงเฉิงซวนอีกครั้งและยิ้มออกมา

“พี่เจียง ข้าขอเรียกท่านอย่างนี้นะ แม้ว่านี่จะเป็นเพียงครั้งที่สองที่เราพบกัน แต่ข้ารู้สึกว่าเราถูกชะตากันมาก ดังนั้นข้าจะไม่ปิดบังอะไรจากท่าน”

หัวใจของเจียงเฉิงซวนเต้นรัว เขามองไปที่ซงหวันเถาแล้วพูดว่า

“พี่ซงบอกข้ามาได้เลย”

การแสดงออกของซงวันเตาเปลี่ยนไปจริงจัง

“พี่เจียง การที่ท่านสามารถมาถึงจุดที่ท่านอยู่ตอนนี้ ท่านต้องรู้ดีว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดในโลกแห่งการฝึกฝนของเรา ใช่ไหม?”

โดยไม่รอให้เจียงเฉิงซวนตอบ ซงหวันเถากล่าวต่อว่า

“มันไม่ใช่ความมั่งคั่งและเงินทอง แต่มันเป็นชีวิต มีเพียงการทำให้แน่ใจว่าชีวิตของเราอยู่รอดและปลอดภัยเท่านั้นถึงจะทำให้เราสามารถไขว่คว้าความมั่งคั่งและเงินทองได้

ข้ารู้ว่าด้วยการมีส่วนร่วมที่ท่านทำในครั้งนี้ ท่านจะได้รับคะแนนการช่วยเหลือตระกูลมากมายอย่างแน่นอน

ด้วยคะแนนการช่วยเหลือตระกูลเหล่านั้น ท่านสามารถแลกเปลี่ยนเป็นทรัพยากรอันมีค่ามากมายจากตระกูลเฉินได้

อย่างไรก็ตาม ท่านต้องจำไว้ว่าหากตระกูลเฉินให้สิทธิ์ท่านในการแลกเปลี่ยนสำหรับสิ่งของพิเศษบางอย่าง ไม่ว่าพวกเขาจะใช้คะแนนบริจาคเท่าไหร่ก็ตาม ท่านต้องจัดลำดับความสำคัญในการเลือกไอเทมที่สามารถรักษาชีวิตของท่านไว้ก่อนเข้าใจไหม?

หากท่านพลาดโอกาสนี้ไม่มีใครรู้ว่าท่านจะมีสิทธิ์แลกเปลี่ยนอีกครั้งเมื่อใด

ไม่ว่าท่านจะมีหินวิญญาณกี่ก้อน ก็แทบจะไม่มีทางซื้อของแบบนั้นข้างนอกได้เลย

ดังนั้น

ไม่เป็นไรหากพวกเขาไม่ได้ให้สิทธิพิเศษแก่ท่าน แต่เมื่อพวกเขาให้แล้ว ท่านจะต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุด อย่าพลาดโอกาสอย่างเด็ดขาด!

เพราะ…”

เมื่อถึงจุดนี้ จู่ๆซงหวันเถาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยเสียงต่ำ

“คลื่นสัตว์อสูรที่จะเกิดขึ้นทุก ๆ 200 ปีนั้นอยู่ไม่ไกลแล้ว อย่างมากก็เหลือเวลาอีกเพียง 30 ถึง 40 ปีเท่านั้น

ในเวลานั้น ผู้ฝึกตนขอบเขตการก่อตั้งรากฐานเช่นพวกเราจะเป็นกองกำลังหลักในการต่อสู้กับคลื่นสัตว์อสูร

หากเราไม่ระวัง เราจะกลายเป็นเถ้าถ่านจากภัยพิบัตินั้นก็ได้”

“คลื่นสัตว์อสูรงั้นหรือ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เจียงเฉิงซวนก็เต็มไปด้วยความตกใจอย่างมาก

พูดตามตรง เขาไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับสิ่งที่ซงหวันเถาพูดถึงเมื่อกี้นี้

ข้อมูลที่เป็นเรื่องราวในประวัติศาสตร์นั้นเขามีจำกัดเกินไป เนื่องเขาเป็นผู้ฝึกตนอิสระมาก่อน และข้อมูลนี้มีแค่ในตระกูลหรือนิกายที่แข็งแกร่งเท่านั้น

แม้ว่าเขาจะได้ยินข่าวบางอย่างเกี่ยวกับสัตว์อสูรที่ก่อให้เกิดปัญหาเป็นครั้งคราว แต่มันก็เป็นเพียงเรื่องทั่วไปเท่านั้น และเขาก็ไม่มีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับคลื่นสัตว์อสูรนี้เลย

เมื่อจู่ๆ เขาได้ยินข่าวที่อันตรายเช่นนี้ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะต้องตกใจ

ราวกับว่าเขาคาดคิดถึงปฏิกิริยาเช่นนี้ของเจียงเฉิงซวนแล้ว ซงหวันเถาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่นและพูดว่า

"ท่านรู้สึกหวาดกลัวไหม?

พูดตามตรงเมื่อข้าได้รู้เรื่องนี้ครั้งแรก ปฏิกิริยาของข้านั้นรุนแรงกว่าของท่านเสียอีก

นี่เป็นเพราะภัยพิบัติที่อยู่ในระดับค่อนข้างอันตรายอย่างมากสำหรับผู้ฝึกตนขอบเขตการต่อตั้งรากฐานเช่นพวกเรา

และพวกเรามีอัตราการเสียชีวิตอย่างน้อย 70 ถึง 80%

ท่านรู้ไหมว่าตระกูลเฉิน เคยแข็งแกร่งขนาดไหน?”

โดยไม่รอให้เจียงเฉิงซวนตอบ ซงหวันเถาก็พูดต่อ

“เท่าที่ข้ารู้ ในอดีตนั้นเมื่อตระกูลเฉินอยู่ในจุดสูงสุด พวกเขามีผู้ฝึกตนขอบเขตปราการม่วงมากถึงแปดหรือเก้าคนในตระกูล

มีผู้ฝึกตนขอบเขตการต่อตั้งรากฐานเกือบร้อยคนเช่นท่านและข้า

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะกล่าวว่าในเวลานั้น ตระกูลเฉินมีรากฐานและความแข็งแกร่งของตระกูลระดับแก่นทองคำแล้ว และพวกเขาต้องการเพียง ผู้ฝึกตนระดับแก่นนทองคำเป็นผู้นำ

ว่ากันว่าในเวลานั้น หัวหน้าตระกูลเฉินมีโอกาสสูงมากที่จะก้าวไปสู่ขอบเขตแก่นทองคำ

แต่น่าเสียดายที่ในเวลานั้นคลื่นสัตว์อสูรกลับเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คาดไว้ และสนามรบหลักของเขตชายแดนที่ราบสูงแห่งนี้ ซึ่งเราอยู่ตอนนี้

ในฐานะตระกูลผู้ฝึกตนอันดับหนึ่งในเขตชายแดนที่ราบสูง ในเวลานั้นตระกูลเฉินต้องอยู่แนวหน้าเป็นธรรมดา

และหลังจากภัยพิบัติคลื่นสัตว์อสูรในตอนนั้น ทำให้หัวหน้าตระกูลเฉินเสียชีวิตอย่างอนาถ ผู้อาวุโสสามคนของตระกูลเฉินซึ่งอยู่ที่ขอบเขตปราการม่วงได้รับบาดเจ็บสาหัส และเส้นทางแห่งเต๋าของพวกเขาก็ถูกตัดขาด

ผู้อาวุโสขอบเขตปราการม่วงที่เหลืออีกสี่คนก็เสียชีวิตพร้อมกับสัตว์อสูรระดับ 3 หกตัว

มีเพียงผู้อาวุโสที่อายุน้อยที่สุดที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตปราการม่วงที่รอดชีวิตมา ในเวลานั้นที่เขาไม่ตายเพราะเขาอยู่ปกป้องฐาน

ต่อมาไม่นานหลังจากที่ผู้อาวุโสขอบเขตปราการม่วงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งสามกลับมา พวกเขาไม่สามารถรักษาให้หายได้และทะยอยตายไปจากโลกนี้ทีละคน

และนี่เป็นเพียงการบาดเจ็บล้มตายของผู้ฝึกตนขอบเขตปราการม่วงเท่านั้นนะ

สำหรับผู้ฝึกตนการก่อตั้งรากฐานเช่นท่านและข้า มีผู้เสียชีวิตมากกว่านั้นมาก

ข้าไม่ทราบจำนวนที่แน่นอน แต่ข้ารู้ว่านับตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยมีผู้ฝึกตนการก่อตั้งรากฐานเกินสิบคนในตระกูลเฉินอีกเลย”

หลังจากได้ยินคำพูดของซงหวันเถา เจียงเฉิงซวนก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาหนักอึ้ง

เขาไม่เคยคิดเลยว่าคลื่นสัตว์อสูรจะน่ากลัวขนาดนี้

หากแม้แต่ผู้คนที่ไปถึงขอบเขตปราการม่วงก็ไม่สามารถอยู่รอดได้ โอกาสของพวกเขาในฐานะผู้ฝึกตนขอบเขตการปรับแต่งพลังปราณ และขอบเขตการก่อตั้งรากฐานจะไม่ต่ำกว่านี้หรือ?

ตามสัญชาตญาณ เจียงเฉิงซวนเริ่มพิจารณาว่าเขาควรคิดหาทางที่จะออกจากตระกูลเฉิน และออกจากเขตชายแดนที่ราบสูงแห่งนี้ในตอนนี้หรือไม่

เพราะอย่างไรก็ตาม คลื่นสัตว์อสูรจะส่งผลกระทบต่อโลกแห่งการฝึกฝนของอาณาจักรหยุนอย่างแน่นอน

แม้ว่าเขาจะออกจากตระกูลเฉิน และเขตชายแดนที่ราบสูงไป แล้วเขาจะไปที่ไหน?

ที่ไหนจะปลอดภัยอย่างแน่นอนงั้นหรือ? ไม่มี!

เจียงเฉิงซวนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แล้วมองไปที่ซงหวันเถาอีกครั้งและถามว่า

“พี่ซง เนื่องจากคลื่นสัตว์อสูรเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชะตากรรมของโลกแห่งการบ่มเพาะทั้งหมด นิกายเจียงหยางซึ่งเป็นนิกายระดับสูง พวกเขาจะทำอะไรเกี่ยวกันเรื่องนี้หรือป่าว?

อย่างน้อยที่สุดก็ต้องมีมาตรการบรรเทาทุกข์จากพวกเขาใช่ไหม?

มิฉะนั้นใครจะยินดียืนอยู่แนวหน้าเพื่อปะทะกับคลื่นสัตว์อสูรเหมือนตระกูลเฉินล่ะ”

เมื่อได้ยินคำถามของเจียงเฉิงซวน ซงหวันเถาก็พยักหน้า

โดยปกติแล้วจะมีการจัดเตรียมการสิ่งของเพื่อบรรเทาทุกข์จากพวกเขา แต่มันก็มีไม่มากนัก

ไม่ใช่เพราะนิกายาเจียงยางไม่เต็มใจที่จะมอบสิ่งของบรรเทาทุกข์ให้กับเรา แต่เป็นเพราะพวกเขาก็ไม่สามารถจ่ายได้จริงๆ

ในความเป็นจริง มันไม่ใช่แค่นิกายเจียงยางเท่านั้น แม้แต่อีกสองนิกายใหญ่ คือนิกายเมฆาคล้อยและนิกายแสงดารา ก็ไม่สามารถจัดเตรียมการบรรเทาทุกข์ได้เพียงพอเช่นกัน”

"ฮะ?"

เจียงเฉิงซวนรู้สึกสับสนจริงๆ

“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นล่ะ?”

ซงหวันเถายิ้มอย่างขมขื่นอีกครั้ง เขามองไปที่เจียงเฉิงซวนและถามว่า

“พี่เจียง ท่านรู้ไหมว่าการเกิดคลื่นสัตว์อสูรนั้นเกิดขึ้นมานานแค่ไหนแล้วและมันเกิดขึ้นมากี่ครั้งแล้ว?”

4.7 3 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด