บทที่ 375 376
1/16 บทที่ 375 เสียงคำรามของเจี้ยนอี้หงนั้นไม่มีใครสนใจ ประมุขคนอื่นๆที่ลอบสอดแนมเพียงยิ้มเจื่อน เพราะเข้าใจหัวอกเขาได้เป็นอย่างดี ความทุกข์ทรมานที่ต้องตกหลุมพรางเช่นนี้ สูญเสียทรัพยากรไปมากมาย ประมุขใหญ่เช่นพวกเขาสามารถจินตนาการได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจี้ยนอี้หงที่มีสมองกล้ามเนื้อ เขามีความคิดเรียบง่...
