บทที่ 572: ผู้หญิงที่ทำตัวมีลับลมคมใน
คนที่พูดจนทำให้หญิงสาวคนนั้นยอมทิ้งปลาเน่าไปเป็นผู้หญิงตัวเล็กผอมบางที่หนังแทบจะติดกระดูก เนื้อตัวของนางสกปรกมอมแมมมีแต่ฝุ่น แม้แต่ใบหน้าก็ยังมีรอยเปื้อน นั่นทำให้คนที่ได้พบเจอแทบไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์เดิมของนางได้อย่างชัดเจน แล้วสิ่งที่สะดุดตาบนใบหน้าของผู้หญิงคนนี้คือดวงตาสดใสที่เป็นสีชมพูเหมือ...
