ตอนที่ 1 NC

ภายในสถานที่ประหลาด เด็กหนุ่มคนหนึ่งได้ยืนมองบรรยากาศรอบๆ ตัว ด้วยใบหน้าที่เฉยเมย

รอบตัวเขานั้น เต็มไปด้วยซากต้นไม้ที่ตายแล้วบรรยากาศที่นี่ มืดมิดราวกับเป็นช่วงเวลากลางคืน และดูเงียบสงบ เขาได้ยืนอยู่คนเดียวด้วยความรู้สึกเดียวดาย

เป็นเวลากว่าสองวันแล้ว ที่เขาได้มาติดอยู่ที่นี่ แม้เขาจะไม่ค่อยแน่ใจ ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่เขาก็ค่อนข้างใจแน่ว่า ที่นี่มันไม่ใช่โลกเดิมที่เขาเคยอยู่อย่างแน่นอน

และที่น่าแปลก แม้เวลาจะผ่านไปมากกว่าสองวันแล้ว แต่ดวงอาทิตย์ มันกลับไม่ขึ้นมาสักที ราวกับว่า ที่นี่มันไม่มีดวงอาทิตย์มาตั้งแต่แรก บวกกับความแปลกประหลาดอีกหลายๆ อย่างที่เขาได้พบเจอ

ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกาข้อมือที่หยุดเดิน ทั้งๆ ที่ไม่มีร่องรอยความเสียหาย และความหิวที่หายไป? ตลอดเวลาตั้งแต่มาที่นี่ เขาไม่รู้สึกหิวอีกเลย ทั้งๆ ที่เวลาได้ผ่านไปมากพอสมควร

ส่วนเหตุผลที่เขารู้ว่ามันผ่านไปสองวันแล้ว ทั้งที่นาฬิกาข้อมือหยุดเดิน และดวงอาทิตย์ก็ไม่ขึ้นนั่นก็เพราะว่า เขานั้นได้นับเวลามาตลอด ตั้งแต่ได้มาอยู่ที่นี่

แต่ละวินาที ผ่านไปเรื่อยๆ ทีละวิ ทีละวิ มันผ่านไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีหยุด..

“เฮ้อ.. น่าเบื่อ ไม่มีอะไรให้ทำเลยนะ” เขาพูดออกมาอย่างเบื่อหน่าย ขณะที่นอนลงไปกับพื้นสัมผัสกับพื้นดินแข็งๆ ที่ไร้ชีวิต

เขาจ้องมองดูดวงดาวบนท้องฟ้า และพระจันทร์สีเลือดขนาดใหญ่ มันมีขนาดใหญ่มากจนน่าตกใจ อาจจะราวๆ 20 เท่า ของโลกเท่าที่เขาเคยมองเห็น และเพราะพระจันทร์สีเลือดนี้เอง ที่ทำให้เขาแน่ใจว่า ที่ๆ เขาอยู่ตอนนี้ มันไม่ใช่โลกใบเดิมที่เขาเคยอยู่

แม้พระจันทร์จะใหญ่ และมีสีเหมือนเลือดจนดูน่ากลัว แต่ก็ต้องขอบคุณมัน ขอบคุณแสงสว่างของมัน ที่ทำให้เขาสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆ ในโลกอันมืดมิดแห่งนี่ได้

ขณะที่เขากำลังนั่งนับเวลา พร้อมมองดูท้องฟ้าไปเรื่อยๆ ไม่นานเขาก็รู้สึกเบื่อ เขาจึงลุกขึ้น

“เฮ้อ.. จะให้นับเวลาต่อก็ไม่ได้อะไร เดินสำรวจสักหน่อยแล้วกัน” พูดเสร็จเขาก็เริ่มเดินไปเรื่อยๆ

..

เมื่อเขาได้เดินออกมาเป็นเวลานานพอสมควร แล้ว แม้จะไม่รู้ว่าผ่านไปเท่าไหร่ เพราะเขาได้หยุดนับเวลาไปแล้ว แต่ในความรู้สึกนั้น เขากลับรู้สึกว่าเหมือนเวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานมาก

หลังจากที่เดินไปเรื่อยๆ เขาก็เริ่มที่จะพบเจอกับสิ่งของ และสิ่งแปลกประหลาดมากมาย ทั้ง เก้าอี้ ดินสอ ดาบ หรือ สิ่งประดิษฐ์แปลกๆ มากมายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

แต่สิ่งประหลาดที่สุดที่เขาได้เจอ นั่นก็คงจะเป็น "สัตว์ประหลาด" ล่ะมั้ง

ใช่สัตว์ประหลาดรูปร่างแปลกๆ มากมาย แม้บางตัวจะมีแขนขา หรือหน้าตาที่ผิดปกติ ซึ่งค่อนข้างดูตลก แต่กลับกันบางตัวนั้น กลับมีหน้าตาและร่างกายที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ราวกับเป็นสิ่งชีวิตที่เกิดมาเพื่อฆ่าอะไรอย่างนั้น

ซึ่งโชคดีที่ดูเหมือนพวกมันจะไม่เห็นเขาเป็นศัตรูและไม่เข้าโจมตีเขา และดูเหมือนพวกมันจะค่อนข้างเป็นมิตรซะมากกว่า แม้เขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น แต่แบบนี้ก็คงจะดีแล้ว

ระหว่างที่เขากำลังเดินไปเรื่อยๆ พร้อมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็พบว่าเส้นทางข้างหน้านั้น เป็นเหวลึกขนาดใหญ่ เขามองดูมันด้วยแววตาเฉยเมย ก่อนจะกระโดดลงไปอย่างไม่คิดอะไร

สายลมแรงๆ ได้ปะทะเข้ากับร่างเขา ขณะที่ร่างเขากำลังร่วงตกลงไปสู่ก้นเหวอย่างไม่สามารถควบคุมอะไรได้

ผ่านไปไม่นาน ร่างกายของเขาก็ได้ตกลงมากระแทกที่พื้นอย่างแรง จนเกิดเสียงดังก้องออกมา และพื้นดินก็แตกระแหงแยกออก

แต่แม้จะเป็นอย่างนั้น ร่างกายของเขากลับไม่รู้สึกเจ็บ หรือเป็นอะไรเลย เขาค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมปัดฝุ่นที่ติดอยู่ตามเสื้อผ้าออก

“อื้ม แปลกจัง ไม่เจ็บเลยแฮะ” เขาพูดออกมาอย่างแปลกใจ

ตั้งแต่ที่เขามาได้มาอยู่ที่นี่ เขารู้สึกได้ว่า ร่างกายของเขานั้น ค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่เขาก็ไม่ได้นึกว่า มันจะแข็งแกร่งขนาดตกลงมาแบบนี้แล้วจะไม่เป็นอะไรและไม่รู้สึกอะไรเลย

เขามองดูร่างกายของตัวเอง ที่ไม่มีแม้แต่รอยถลอก ก่อนจะเลิกสนใจมันและออกเดินทางไปต่อ..

..

ผ่านไปอีกไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เขาได้แต่ทำกิจกรรมเดิมๆ อยู่ซ้ำๆ คือออกเดินไปเรื่อยๆ ไม่นานเขาก็หยุดเดิน และหันไปมองบรรยากาศรอบๆ

แม้เขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อนานขนาดนี้ เขาก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้า

และเมื่อรู้สึกเหนื่อย เขาก็จะหาจุดพักดีๆ ก่อนจะล้มตัวลงนอนตรงนั้นและหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที เขาก็จะออกเดินต่อไปเรื่อยๆ หรือไม่ก็นั่งนิ่งๆ อยู่แบบนั้น จนกว่าจะรู้สึกพอใจ เขาทำแบบนี้ซ้ำๆ

แม้มันจะค่อนข้างน่าเบื่อ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีแต่อย่างใด เขาออกจะชอบแบบนี้ด้วยซ้ำ

เพราะเมื่อเขารู้สึกอยากนอน เขาก็สามารถนอนเมื่อไหร่หรือเวลาไหนก็ได้ เท่าที่ตัวเขาต้องการ และจะตื่นตอนไหนก็ได้ ไม่มีกฎเกณฑ์ ไร้ซึ่งพันธนาการใดๆ ที่ถูกผูกมัด อยากทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ เป็นอิสระอย่างแท้จริง

ภายในโลกสีดำแห่งนี้..

“เฮ้อ.. ได้ปลดปล่อยสักหน่อยก็ดีไม่น้อย” เขาพูดพร้อมมองดูน้ำสีขาวขุ่นเหนียวๆ ที่ฝ่ามือ ก่อนจะเดินไปที่บ่อน้ำสีดำที่อยู่ใกล้ๆ และล้างมันออก

แม้มันจะค่อนข้างน่าอาย หากมีใครมารู้หรือมาเห็นตอนกำลังช่วยตัวเอง แต่ก็นะ... กิจกรรมที่เขาพอจะหาความสุขให้กับตัวเองได้ ในโลกแห่งนี้มันก็มีอยู่ไม่กี่อย่างหรอก และหนึ่งในนั้น ก็คือสิ่งนี้ล่ะ ที่พอจะทำให้เขารู้สึกคลายเครียดได้

ระหว่างที่เขากำลังล้างครางน้ำเหนียวๆ อยู่นั้น ก็มีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง โผล่หัวขึ้นมาจากผิวน้ำ ส่วนหัวของมัน มีลักษณะเหมือนหัวของมนุษย์ แต่หัวของมันกำลังหันหัวกลับด้าน

ลักษณะใบหน้าเป็นของผู้หญิง และดวงตาทั้งสองปิดอยู่ ผมสีดำยาวผิวพรรณขาวซีด ตรงหน้าผากมีเขาสีขาวเล็กๆ ส่วนลำตัวเท่าที่เห็นนั้นมีรูปร่างเหมือนกวาง แต่ขนดกยาวสีดำ

และตอนนี้ มันก็ได้โผล่หัวขึ้นมา ตรงกลางหว่างขาของเขาพอดี

“หืม มีอะไรเจ้ากวาง ไม่เคยเห็นมันเหรอ?” เพราะเขาเคยเห็นพวกมันอยู่บ่อยๆ ทำให้เขาไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรกับสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้า

แม้ดวงตาของมันจะปิดอยู่ แต่เขาสามารถรู้สึกถึงสายตาของมัน ที่กำลังจ้องมองตรงส่วนนั้นของเขาอยู่ ด้วยความสงสัยอยู่ได้

“สนใจมันเหรอ?” เขาพูดพร้อมใช้นิ้วที่มีคราบน้ำเหนียวๆ นั้นติดอยู่ ใส่เข้าไปในปากของมัน

มันได้ดูดน้ำกามที่นิ้วของเขาไปจนหมด ก่อนจะพุ่งตัวขึ้นมาจากน้ำ และมาเดินหมุนรอบตัวเขา ขนยาวเปียกๆ ของมัน ได้มาโดนตัวเขา ทำให้รู้สึกเย็นอย่างบอกไม่ถูก

มันเดินหมุนรอบตัวเขาอยู่สองสามรอบก่อนจะหยุด และนั่งลงใกล้ๆ เขา จากนั้นมันก็ยืดคอออกยาวและพันรอบตัวเขา ก่อนที่ใบหน้าของมันจะไปหยุดลงที่ตรงระหว่างขาของเขา

มันได้มองดูน้องชายของเขาอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะค่อยๆ อ้าปากออกกว้าง และแลบลิ้นยาวสีชมพูอ่อนออกมา พันรอบน้องชายของเขา

เมื่อลิ้นสีชมพูของมันพันจนทั่วน้องชายเขาแล้ว มันก็เริ่มขยับปากดูดอมน้องชายของเขาเข้าออกในปากอุ่นๆ ของมันทันที

เขาสามารถสัมผัสได้ถึง ความอุ่นและแฉะนุ่มภายในปากของมันได้เป็นอย่างดี ขณะที่มันกำลังใช้ปากและลิ้นนุ่มๆ แฉะๆ รัดน้องชายของเขาแน่น

จากที่มันอ่อนตัวอยู่ในตอนแรกเพราะเพิ่งเสร็จ แต่พอน้องชายของเขาได้เข้าไปอยู่ในปากของเจ้ากวางสาว น้องชายของเขามันก็ได้แข็งขึ้นมาอีกครั้ง เพราะความเสียวจากภายในโพรงปากของมัน

น้องชายของเขาได้ดีดตัวแข็งขึ้นมา ในขณะที่ถูกมันใช้ปากดูดอมไปมาไม่หยุด ทำให้เกิดเสียงลามกดังก้องไปทั่ว

น้ำลายเริ่มไหลออกมาจากปากของมัน ในขณะที่น้องชายของเขาได้ถูกปากของมันดูดแน่นขึ้นเรื่อยๆ และด้วยความเสียว ไม่นานเขาก็ได้เสร็จออกมาอีกรอบ เขาได้ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นใส่เข้าไปจนเต็มช่องปากของมัน

มันได้ดูดกลืนน้ำกามของเขาลงคอไปจนหมด ก่อนจะค่อยๆ อ้าปาก เพื่อปลดปล่อยน้องชายของเขาออกมา หลังจากนั้นมันก็ลุกขึ้น และหันหลังมาทางเขา

เขาได้สงสัยกับการกระทำของมันอยู่ไม่นาน มันก็ได้ใช้หางของตัวเอง เกี่ยวเอวของเขายกขึ้นไปอยู่ที่หลังของมัน

และวินาทีนั้นเอง เขาก็เริ่มที่จะสังเกตเห็น ร่องเนื้อสีชมพูอ่อนแฉะ ที่อยู่ตรงหน้าน้องชายของเขาอย่างพอดี

ขณะที่เขาถูกคอยาวๆ ของมันพันรอบตัว ใบหน้าของมันก็ได้จ้องมองมาที่เขา และเริ่มขยับปากพูดออกมา

“ทะ.. ทะ ทะๆ ท ทะ ทำ ไหม?” กวางสาวได้พูดถามเขาออกมา ขณะที่ใบหน้ากำลังกลับหัวพร้อมส่งยิ้มออกมาอย่างน่าขนลุก

つづく