บทที่ 64 ได้มาและเสียไป (2)
“มา หลิวเจิงกินซุปหน่อย หนูน่ะ ยังผอมอยู่ ทำไมไม่มีเนื้อมีหนังเลยนะ?” เวินอี้ตักซุปให้เธอชามหนึ่ง และขัดจังหวะความคิดเธอ “ขอบคุณค่ะคุณป้า” ความทรงจำถูกขัดจังหวะ ความเจ็บปวดลอยหาย เธอยังคงยิ้มอย่างอ่อนโยน นิ่งสงบ ปลาที่เอาก้างออกหมดแล้วถูกวางตรงหน้าเธอ เธอเงยหน้ามองเขา แต่เขากลับก้มหน้ากินข้าว ที่จริ...
