บทที่ 310 ระดับสวรรค์ (1)

บทที่ 310 ระดับสวรรค์ (1)

เอไลหายใจเข้าลึก ๆ และปลดปล่อยพลังจิตของเขาออกมาเป็นระรอกราวกับคลื่น ทำให้ชั้นของระลอกคลื่นค่อยๆ ปรากฏขึ้นในอากาศโดยรอบ และพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็กระจายออกมา

ในเวลาเดียวกัน รูปแบบค่ายกลเวทย์ดาวหกแฉกที่อยู่ด้านล่างของเขาก็เริ่มสว่างขึ้นจากแกนกลางและมันแผ่ออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว มันราวกับดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานไปด้วยแสงสดใส และห่อหุ้มเอไลไว้ภายในโดยตรง

ในขณะเดียวกัน เอไลก็หลับตาลงขณะที่จิตใจของเขาจมดิ่งลงในร่างกายของเขา

ในทะเลแห่งจิตวิญญาณนั้น

พลังจิตที่เหมือนมหาสมุทรเริ่มบ้าคลั่งเช่นเดียวกับคลื่นทะเล มันกระแทกจิตวิญญาณของเอไลทีละชั้น ในระหว่างกระบวนการนี้จึงทำให้พลังงานทางจิตของเอไลก็แข็งแกร่งขึ้นทีละน้อยเช่นกัน

เทคนิคการทำสมาธิคลื่นทะเลซัดสาด

เทคนิคการทำสมาธิระดับกลางที่เอไลได้รับจากดินแดนลับของในอาณาจักรไบรน์นั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าเทคนิคการทำสมาธิทั่วไปอย่างมาก แม้ว่าเขาจะค้นพบเทคนิคการทำสมาธิมากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ไม่มีเทคนิคไหนดีเท่านี้

และในเวลานี้มันก็มีบทบาทอย่างมากเช่นกัน

พลังจิตของเขาเป็นเหมือนคลื่นที่ซัดสาดออกมา คลื่นแล้วคลื่น บีบอัดจิตวิญญาณของเอไลอย่างต่อเนื่อง ในทางกลับกันพลังของรูปแบบค่ายกลเวทย์ก็ช่วยให้เอไลควบคุมพลังจิตของเขาได้ดีขึ้น

และจิตวิญญาณของเอไลมั่นคงอย่างมาก

ตอนนี้ไม่สามารถถอยกลับได้ เขาทำได้เพียงแต่ทะลวงไปข้างหน้าเท่านั้น

“ไม่พอ มันยังไม่พอ!”

จิตใจในร่างกายของเขาถูกบีบอัดอย่างช้าๆ ความกดดันไม่เพียงพอ เอไลจึงเริ่มขั้นตอนต่อไปทันที

ในวินาทีต่อมา คลื่นพลังงานทางจิตก็ขยายใหญ่ขึ้นทันที ตูม ตูม ตูม ราวกับว่ามีคลื่นพายุเกิดขึ้นทะเลแห่งจิตใจของเอไลจริงๆ กระบวนการนี้ก็เร่งขึ้นอย่างไม่สิ้นสุดเช่นกัน

ทะเลในจิตใจของเขาก็ค่อยๆ หดตัวกลายเป็นแม่น้ำขนาดใหญ่ และจากก็เหลือแค่เป็นหนองน้ำเล็กๆ!

อย่างไรก็ตาม เหมือนว่าตอนนี้มันจะถึงขีดจำกัดแล้ว และไม่สามารถหดตัวได้อีกต่อไป

ในขณะนี้ในโลกภายนอก รูปแบบค่ายกลเวทย์ขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมหนึ่งกิโลเมตรรอบๆ เอไลถูกเปิดใช้งานทันที แสงจากการเปิดใช้งานยังส่องสว่างในรัศมีหลายสิบกิโลเมตร ราวกับว่าดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ตกลงสู่พื้นดิน

ในเวลาเดียวกันรูปแบบค่ายกลเวทย์ก็ดึงดูดธาตุองค์ประกอบต่างๆ และธาตุองค์ประกอบที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรก็ค่อยๆ รวมตัวกันเข้าหาเอไล บนท้องฟ้านั้นดูเหมือนว่าธาตุองค์ประกอบจำนวนนับไม่ถ้วนจะกลายเป็นเหมือนจับต้องได้ มันบดบังดวงอาทิตย์ราวกับว่าจุดสิ้นสุดของโลกมาถึงแล้ว

มันเป็นฉากที่แตกต่าง เมื่อมีดวงอาทิตย์อันยิ่งใหญ่อยู่เบื้องล่าง และพายุวันสิ้นโลกก็อยู่เหนือท้องฟ้า!

เมื่อรูปแบบค่ายเวทย์ถูกเปิดใช้งาน ทำให้หนองน้ำขนาดเล็กในจิตวิญญาณของเอไลก็เริ่มถูกบีบอัดอย่างต่อเนื่องอีกครั้ง

ในขณะนี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนได้เห็นเหตุการณ์นี้

แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะห่างไกลอย่างมาก แต่ความโกลาหลและขอบเขตของมันก็ยังใหญ่เกินไป

ผู้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงมองไปที่ฉากที่ปกคลุมท้องฟ้าในระยะไกล ทำให้ความหวาดกลัวบนใบหน้าของพวกเขา!

"นั่นอะไร? ภัยพิบัติทางธรรมชาติงั้นหรือ? ”

"โอ้พระเจ้า!"

เมื่อคนธรรมดาเห็นฉากนี้ บางคนก็คุกเข่าลงกับพื้นเพื่อสวดอ้อนวอนทันที และบางคนก็วิ่งกลับบ้านเพื่อซ่อนตัว ฉากที่น่าสะพรึงกลัวนี้ทำให้หลายคนรู้สึกกลัวอย่างมาก แต่ก็มีพ่อมดบางคนมารวมตัวกันที่นั่นด้วย พวกเขารู้สึกว่าอาจจะมีสมบัติสิ่งล้ำค่าเกิดขึ้นในที่นี่

“ตามที่คาดไว้ ความโกลาหลทุกครั้งที่นายท่านบุกทะลวงยากที่จะจินตนาการได้!”

นิโคล่ามองดูปรากฏการณ์ประหลาดนี้แล้วถอนหายใจออกมา เขาเคยเห็นการทะลวงขอบเขตของนายท่านมาก่อน แต่ครั้งนั้นก็ไม่น่ากลัวเท่าครั้งนี้ อย่างไรก็ตามมันสมเหตุสมผลเมื่อเขาคิดถึงความก้าวหน้าครั้งนี้ของนายท่านเป็นการก้าวเข้าสู่ระดับสวรรค์อันทรงพลัง

เขาไม่อาจจินตนาการได้ว่าเอไลนั้นแข็งแกร่งเพียงใด และเขาคิดว่าหลังจากที่เอไลทำเสร็จแล้ว บางทีสิ่งของที่เหลืออาจจะเพียงพอสำหรับนิโคล่าเพื่อใช้เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขา

ในขณะนี้เขาสัมผัสได้ว่าเหล่าพ่อมดเริ่มมารวมตัวกันในทิศทางนี้จากระยะไกล และตอนนี้ปรากฏพ่อมดหลายคนกำลังมองมาที่นี่ด้วยความสนใจอย่างมาก

ดวงตาของนิโคลาเปลี่ยนเป็นเย็นชา และวิญญาณที่อยู่ข้างหลังเขาก็คำรามออกมาแล้วพุ่งร่างออกไป

เขาจะปล่อยให้ขยะกลุ่มนี้ขัดขวางการก้าวหน้าของเจ้านายของเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม มีร่างหนึ่งเร็วกว่าและบินออกมาจากด้านข้างของเขาแล้ว มันคือไฮดรา

“ฮ่าฮ่า!” นิโคล่าหัวเราะ

เมื่อพ่อมดที่เพิ่งมาถึงมองดูฉากนี้เขาก็เต็มไปด้วยความกลัวทันที เขาอยากจะหันหลังวิ่งกลับ แต่เขาจะวิ่งหนีได้อย่างไร? ก็มีหัวงูเข้ามากลืนเขาเข้าไปทั้งเป็น

จากนั้นไฮดราก็เงยหน้าขึ้นและสะบัดหางที่ยาวเกือบ 100 เมตร มันมองไปรอบๆ และดวงตาทั้งสามคู่ของมันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัง นายของมันสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้ามาใกล้อย่างเด็ดขาด

อีกด้านหนึ่ง

พลังจิตของเอไลยังคงบีบอัดอยู่ตลอดเวลา และในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง ทะเลสาบในจิตวิญญาณของเอไลก็หายไป เหลือเพียงพลังงานทางจิตกลุ่มใหญ่เท่าลูกบาสเก็ตบอลเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าจะหยุดหดตัวแล้ว

เขาได้มาถึงขีดจำกัดของเขาอีกครั้ง

แต่เอไลไม่ได้ตื่นตระหนก ทุกอย่างเป็นไปตามคาดของเขา

วินาทีถัดมา

ข้างๆ เขา ผลึกวิญญาณนับล้านก้อนเริ่มลุกไหม้ เปลวไฟสีขาวซีดลอยมาหาเขา มันพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่งและเผาผลาญพลังงานทางจิตของเขา

มันดูราวกับว่าน้ำทะเลถูกเทลงในขวด น้ำทะเลคือพลังวิญญาณ ส่วนจิตใจของเอไลคือขวด

ด้วยความช่วยเหลือจากเปลวเพลิงวิญญาณ เอไลรู้สึกได้ทันทีว่าความแข็งแกร่งทางจิตของเขาเริ่มถูกบีบอัดและขัดเกลาอย่างรุนแรง สิ่งสกปรกภายในความแข็งแกร่งทางจิตของเขาก็ถูกเผาไหม้ออกไปอย่างรวดเร็ว ทำให้มันบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากใช้คริสตัลวิญญาณไปหลายล้านก้อนแล้ว เขาก็ทำได้เพียงลดขนาดมันให้เหลือขนาดเท่าลูกฟุตบอลเท่านั้น ยิ่งเล็กขนาดไหนก็ยิ่งยากจะบีบอัด ในขณะนี้คริสตัลวิญญาณระดับสี่วงแหวนที่อยู่ตรงหน้าเอไลก็ระเบิดออกเช่นกัน และเปลวไฟที่ทรงพลังยิ่งกว่านั้นก็ระเบิดพลังออกมา

ในขณะนี้พลังจิตของเอไลก็ถูกเผาไหม้อย่างรวดเร็วอีกครั้ง

ในชั่วพริบตานั้นพลังจิตของเขาลดลงเหลือขนาดลูกปิงปอง

เมื่อสัมผัสได้ถึงสถานการณ์นี้ เอไลก็ยังไม่สามารถผ่อนคลายได้ เพราะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปจะยากยิ่งกว่า

มันเป็นการกลั่นพลังจิตอย่างรุนแรงเพื่อบรรลุขอบเขตของระดับสวรรค์!

"เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว" เอไลหายใจเข้าลึก ๆ และแสงสีเงินก็ส่องประกายในดวงตาของเขา

และในจิตสำนึกของเขานั้น พลังจิตของเขาก็เริ่มลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว มันก็เล็กลงเรื่อยๆ จนอยู่ๆพลังที่ไม่รู้จักก็ค่อยๆก่อตัวขึ้นเช่นกัน มันเป็นพลังที่สูงกว่าพลังจิต มันแข็งแกร่งและทรงพลังมากกว่าพลังจิตอย่างมาก แม้ว่าขั้นตอนการบุกทะลวงจะไม่เสร็จสิ้นก็ตาม