ตอนที่ 14 ลำธารแห่งรัก

ตอนที่ 14 ลำธารแห่งรัก

ณ ลำธารสวยน้ำใส

ภายหลังจากที่ได้ผ่านการทำกิจกรรมเข้าจังหวะร่วมกันมาอย่างดุเดือด เขาก็ได้พาเธอมาที่ลำธารแห่งหนึ่ง

ลำธารแห่งนี้มีสายน้ำทอดยาวมาจากภูเขาด้านบน ไหลมาเป็นทางยาวคดเคี้ยวไปมา น้ำในลำธารเป็นสีฟ้าใส ยามที่แสงแดดสาดส่องลงมากระทบพื้นน้ำ จะเกิดเป็นประกายระยิบระยับงดงาม

เขาอุ้มเธอมาตรงจุดที่มีก้อนหินก้อนใหญ่ ที่อยู่ติดกับลำธาร จากนั้นก็วางเธอลงและจัดท่านั่งให้เธอ โดยการให้เธอเอาขาทั้งสองข้างจุ่มลงในน้ำ ส่วนตัวเขาเองก็ลงไปอยู่ในลำธาร ที่มีระดับน้ำสูงเท่ากับระดับอกของเขา

เขาหันหน้าเข้าหาตัวเธอ พร้อมกับจับขาของเธออ้าออกกว้าง จากนั้นเขาก็ช่วยล้างน้ำกาม ที่เปรอะเปื้อนอยู่ตรงบริเวณต้นขาของเธอและส่วนนั้นของเธอออก

สองมือของเขา ลูบไล้ไปตามโคนขาอ่อนของเธอเพื่อชะล้างสิ่งสกปรกต่างๆ ออกด้วยความตั้งใจ

และตอนนี้เธอเองก็ไม่มีสิ่งใดปกปิดร่างกายอยู่เลย จึงทำให้เขาสามารถมองเห็น ผิวพรรณสีขาวเนียนสวย และรูปร่างสรีระอันแสนงดงาม

ในระหว่างที่ลมกำลังพัดมานั้น เส้นผมสีเหลืองทองของเธอ ก็ได้ปลิวสลวยไปตามสายลม มันทำให้เธอดูมีเสน่ห์และน่าดึงดูดมากขึ้นไปอีก

แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เห็นภาพสวยๆ พวกนี้ เพราะตอนนี้ ดวงตาของเขาเอาแต่จับจ้องต้นขาอ่อนนุ่มๆ ของเธออย่างหลงใหล สองมือของเขาก็เอาแต่ลูบไล้มันไปมาไม่หยุด

“แหะๆ นุ่มนิ่ม นุ่มนิ่ม” เขาพูดออกมาอย่างชอบใจ ในขณะที่บีบต้นขาของเธอเล่นอย่างสนุกสนาน

และหลังจากที่เขาได้ช่วยเธอล้างสิ่งสกปรกออกไปจนหมด ความคิดพิเรนก็ได้ผุดขึ้นมาในหัวของเขา

เขาไม่รอช้า รีบทำตามที่สมองสั่งทันที

เขารีบมุดใบหน้าเข้าไปในระหว่างต้นขาของเธอ และใช้มือจับต้นขาทั้งสองนั้น ให้แนบมาที่ใบหน้าของตัวเอง

“ไม่น่า~ นานา อย่าแกล้งกันสิ! ไม่ชอบแบบนี้เลย~” เสียงออดอ้อนแบบ

เจ้าเล่ห์ของเขาดังขึ้น ขณะที่แก้มทั้งสองกำลังถูกต้นขาของเธอประกบแน่นไม่ต่างอะไรกับแซนวิช ส่วนริมฝีปากนั้นถึงไม่บอกใครๆ ก็คงจะรู้ ตอนนี้ริมฝีปากของเขาได้สัมผัสเข้าที่ร่องเนื้ออุ่นๆ นุ่มๆ ของเธออย่างตั้งใจ

“ถึงจะเสียความทรงจำไปแต่นิสัยบ้าๆบอๆ ของนายก็ยังคงอยู่สินะ เฮ้อ!” เธอพูดขึ้นขณะมองดูเด็กหนุ่มตรงหน้าที่ไม่รู้จักโตสักที จากนั้นเธอก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างเหนื่อยหน่ายกับพฤติกรรมบ้าๆ บอๆ ของเขา

และเมื่อเธอมองดูเขาที่กำลังลวนลามส่วนล่างของเธอไปสักพัก เธอก็อดคิดไม่ได้ว่า... ถ้าเธอสามารถขยับขาได้ล่ะก็ เธอคงใช้ขารัดหัวของเขาให้ติดอยู่กับร่องของตัวเองจนขาดอากาศหายใจให้ตายไปเลย

“อื้ออ นุ่มจัง ทำไมมันถึงได้มีกลิ่นหอมแบบนี้ล่ะเนี่ย” เขาพูดขณะใช้จมูกถูไถไปตามร่องเนื้อของเธอ พร้อมกับสูดดมกลิ่นของมันอย่างชอบใจ

“แถมยัง.. งับ!” เขาพูดพร้อมกับใช้นิ้วเปิดร่องเนื้อนุ่มๆ ของเธอให้ออก จากนั้นก็ใช้ลิ้นและริมฝีปากดูดเลีย เนื้อนุ่มๆ สีชมพูอ่อนที่อยู่ด้านในนั้นอย่างชอบใจ

"อ๊ะ! นากิ.. อื้ออ" และเมื่อเธอโดนเขาโจมตีเข้าที่จุดอ่อนไหว มันก็ให้ทำให้เธอเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่เธอก็พยายามห้ามใจตัวเอง ด้วยการกำมือแน่นพร้อมกับทุบลงไปที่หัวของเขาอย่างเต็มแรง

ตุบ!

“โอ๊ย!..อะไรเนี่ย” เขาร้องเอามาเสียงหลง เมื่อกำปั้นของเธอได้ทุบเข้าที่ศีรษะของเขาอย่างจัง เขารีบถอนใบหน้าออกมา และแหงนหน้ามองเธออย่างไม่เข้าใจ

“หยุดเลยนะ ไหนบอกว่าเหนื่อยไง ทำไปซะขนาดนั้นแล้ว ยังไม่พออีกเหรอ” เธอพูดเสียงดุออกมา

“เอ๋~ แค่นิดหน่อยเอง ไม่เห็นจะเป็นไรเลย” พูดแล้วเขาก็พยายามยื่นหน้าไปที่ร่องเนื้อนุ่มๆ ของเธออีกครั้ง แต่แล้วเขาก็โดนกำปั้นของเธอทุบลงไปที่ศีรษะของเขาอีกครั้ง ทำให้เขาต้องถอยออกมาอย่างช่วยไม่ได้

“อย่าดื้อน่า นี่ก็ใกล้จะค่ำแล้ว เดี๋ยวก็กลับบ้านไม่ทันกันพอดี ถ้านายยังอยากทำอีก เดี๋ยวเราค่อยไปทำต่อกันที่บ้านก็ได้นะ เชื่อฟังฉันนะนากิ” เธอพูดออกมาเสียงหวาน พร้อมกับเอื้อมมือไปลูบที่ศีรษะของเขาเบาๆ

"..." เห็นท่าทางอ่อนโยนแบบนั้นของเธอ เขาก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ก่อนจะยอมเชื่อฟังเธอแต่โดยดี

“ถึงจะเสียดายก็เถอะนะ แต่ถ้าคุณแม่~  พูดขอมาแบบนั้น ผมจะเชื่อฟังซักครั้งก็ได้นะ” เขาพูดหยอกล้อเธอกลับ และเมื่อเธอได้ยินดังนั้น ก็อดที่จะยิ้มขำออกมาไม่ได้

“ดีมาก! เจ้าเด็กดื้อของแม่” เธอพูดอย่างอารมณ์ดีขณะลูบหัวเขาอย่างแรงด้วยความหมั่นเขี้ยว

ในขณะที่เธอกำลังลูบหัวเขาอย่างเพลินๆ อยู่นั้น อาจเป็นเพราะเธอประมาทเกินไป เขาจึงได้ฉวยโอกาสดึงแขนเธอให้ล่วงลงไปในน้ำ

“ว้าย!!” เธอร้องเสียงหลงอย่างตกใจ ในขณะที่ร่างก็ตกลงไปในน้ำตามแรงดึงของเขา

และแน่นอน ด้วยความที่เธอไม่เคยว่ายน้ำมาก่อน เขาจึงรีบอุ้มตัวเธอให้ขึ้นมาจากผิวน้ำในท่าอุ้มเจ้าหญิง

เธอที่กลัวว่าตัวเองจะจมน้ำลงไปจริงๆนั้น ก็ได้ใช้สองแขนโอบกอดรอบคอเขาแน่นทันที ก่อนจะหันมาต่อว่าเขาด้วยความโมโห

“ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!” เธอพูดเสียงดุๆ ออกมาด้วยใบหน้าขึ้นสีแดง และเมื่อเขาได้ฟังเสียงหัวใจที่เต้นถี่รัวของเธอ ที่มันดังออกมาจนเขารู้สึกได้ เขาก็รู้ว่าเธอนั้นกำลังไม่พอใจเขาอยู่จริงๆ

“แหมๆๆ ก็ผมเล่นน้ำคนเดียวมันน่าเบื่อนี่นา”

“เพราะอย่างนั้นถึงดึงฉันลงมาสินะ เฮ้อ.. ให้ตายสิ ทำอะไรก็หัดปรึกษากันหน่อยสิ หัวใจจะวาย..”

“แหม นานๆ ทีคนเราก็ต้องหัดบริหารหัวใจกันบ้างสิ สุขภาพจะได้แข็งแรงไงเนอะๆ”

“เฮ้อ..” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ ขณะฟังข้ออ้างมั่วๆ ของเขา

“ว่าแต่ช่างเรื่องนั้นเถอะนะ พวกเรามาเล่นน้ำกันดีกว่านะ หายโกรธเถอะนะคุณแม่” และยังไม่ทันที่เธอจะตอบอะไร

เขาก็ได้จับตัวเธอลากไปตามลำธารอย่างสนุกสนาน โดยที่มีเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของเธอตามหลังมา

“เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวก่อน!! จะจมแล้ว ไม่นะ! ช่วยด้วยย~”

..

ผ่านไปสักพักใหญ่..

“แฮ่กๆ ไอ้บ้า ไอ้เด็กบ้า ทำกันได้นะ” เธอกอดคอเขาแน่น พร้อมกับจ้องใบหน้าเขาด้วยสีหน้าเคืองๆ

“เอ๋~ สนุกดีออก เนอะ?”

เห็นสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนของเขา เธอก็ได้แต่กัดฟันแน่น หากตอนนี้เธอไม่ได้ใช้แขนกอดคอของเขาอยู่ล่ะก็ ป่านนี้เธอคงใช้มือดึงแก้มของเขาให้ยืดไปแล้ว

“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ผมกลัวจะแย่แล้วเนี่ย” ใบหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนของเขาและน้ำเสียงกวนโอ๊ย ทำให้เส้นเลือดของเธอปูดขึ้นมาในทันที

‘หน่อยแน่ ไอ้เด็กบ้า คืนนี้อย่าหวังว่าจะได้นอนเลยนะ’ เธอคิดในใจอย่างเคียดแค้น

และในระหว่างที่เธอกำลังคิดว่า คืนนี้เธอควรจะจัดการกับเขายังไงดี เสียงของเขาก็ได้ดังขึ้นมา

“ดูนั่นสินานา ดวงอาทิตย์กำลังตกแล้วล่ะนะ” เขาพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าไปในอีกไม่กี่นาที

“หืม? อะไรอีกล่ะ” เธอถามขึ้นพร้อมกับหันไปมองตามทางที่เขาบอก

และสิ่งที่เธอได้เห็นนั่นก็คือ ดวงอาทิตย์ดวงใหญ่เปล่งประกายแสงสีส้มสวยงาม ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า ความงดงามของมันนั้นทำให้เธอถึงกับลืมไปเลยว่า เมื่อกี้กำลังคิดอะไรอยู่

“ว้าว! สวยจัง” เธออุทานออกมาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ พร้อมกับจ้องมองดูพระอาทิตย์ตกด้วยความตื่นเต้น

‘ดวงอาทิตย์ตกนี่มันสวยขนาดนี้เลยเหรอ’ เธอคิดในใจอย่างแปลกใจ และความสวยงามของมัน ทำให้เธอไม่อาจละสายตาไปจากมันได้เลยแม้เพียงเสี้ยวนาที

“สวยใช่ไหมล่ะ และที่นี่เป็นเพียงไม่กี่จุดในหมู่บ้านที่สามารถเห็นดวงอาทิตย์ตกได้ล่ะ” เขาพูดพร้อมอธิบายให้เธอฟัง

เพราะปกติในหมู่บ้านนี้ พื้นที่ส่วนใหญ่มักจะถูกต้นไม้ขนาดใหญ่บดบังเอาไว้ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมองเห็นพระอาทิตย์ได้ชัดเจนได้ขนาดนี้

“เหรอ” เธอยังคงจ้องมองดูพระอาทิตย์ตกอย่างหลงใหล และไม่ได้สนใจในสิ่งที่เขาพูดมากนัก

และเมื่อเขาเห็นสีหน้าของเธอที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นและความสุข เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาด้วย

สำหรับคนอื่นมันอาจจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับเธอนั้น การที่ต้องดูแลตนเองให้ผ่านไปในแต่ละวันได้นั้น มันไม่ใช่เรื่องง่าย และปกติเธอเอาแต่อยู่กับบ้าน จึงไม่แปลกอะไร ที่เธอจะไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ตก

"ยังมีสถานที่สวยๆที่นานาไม่เคยเห็นอีกมากมายเลยนะ ไว้เราไปด้วยกันนะ ผมจะพานานาไปเอง" เขาพูดกระซิบเบาๆ ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ข้างใบหูของเธอ ทำให้เธอต้องละสายตาจากแสงของดวงอาทิตย์ และหันไปมองที่เขา

“อ่อนโยนจังเลยนะนายเนี่ย” เธอพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม

“แน่นอนอยู่แล้ว! เพราะฉะนั้น นานาจะตกหลุมรักผมตอนนี้ก็ยังไม่สายไปหรอกนะ!” เขาพูดออกมาอย่างภูมิใจ

แม้จะรู้ว่าเธอนั้นชอบเวลาที่ได้ร่วมรักกับเขา และแม้เธอจะบอกว่ารักเขาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่า คำว่ารักที่เธอได้เอ่ยออกมานั้น มันเป็นเพราะเธอชอบเวลาร่วมรักกับเขา หรือเธอพูดออกมาด้วยความรู้สึกจากใจจริงๆ ของเธอกันแน่

ไร้ซึ่งคำพูดใดๆ ตอบออกมาจากปากเธอ แต่เธอกลับยื่นใบหน้าเข้าไปจูบที่ริมฝีปากของเขาแทน

“งั้นตอนนี้ก็ยังไม่สายสินะ” เธอพูดพร้อมยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

“ถ้างั้นนับจากนี้ไป ฉันก็ขอฝากนายให้ช่วยดูแลฉันด้วยนะ ไม่ว่าจะทั้งร่างกายหรือ..” พูดแล้วเธอก็ได้จับมือของเขาไปวางที่หัวใจของตัวเอง

“หน้าอก?” เขาถามออกมาพร้อมทำหน้าตาและน้ำเสียงตื่นเต้น

“หัวใจต่างหากล่ะ!!” เธอรีบพูดสวนเขาขึ้นมาในทันที  และทั้งคู่ก็หลุดหัวเราะออกมาพร้อมกัน

และเมื่อสองสายตาประสานกันอีกครั้ง

ริมฝีปากของทั้งคู่ก็ได้ขยับเข้าหากันอย่างอัตโนมัติ ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่ม ภายใต้แสงอาทิตย์สีส้มที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าอย่างสวยงาม...

つづく