ตอนที่ 19 – แยกเขี้ยว (2)
ตอนที่ 19 – แยกเขี้ยว (2)
อัจฉริยะที่หายากในบาสเกอร์วิลล์
นักรบหนุ่มที่กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญดาบที่สมบูรณ์แบบ ผู้เริ่มต้นเมื่ออายุเพียงแปดขวบ
“มีอะไรใหญ่กว่าออร์คมั้ย?”
คำพูดของเวเกอร์ทำให้ศูนย์ฝึกร้อนขึ้น
สมาชิกของตระกูลบาสเกอร์วิลล์โดยพื้นฐานแล้วเป็นคนเย็นชาและไม่สนใจคนอื่น ยกเว้นสิ่งหนึ่งคือเมื่อพูดถึงการต่อสู้ พวกเขาจะสนใจอยู่เสมอ
นั่นเป็นเรื่องจริงแม้แต่กับฮิวโก้เลือดเย็นก็ตาม
“……อืม”
ฮิวโก้เริ่มคิด
เมื่อเวเกอร์มองฮิวโก้
เวเกอร์ก็คิดกับตัวเอง
“เป็นการดีกว่าที่จะแสดงพลังอย่างพอประมาณ”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้คิดเรื่องนี้
หากมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งคงจะเป็นเรื่องน่าตกใจลงสำหรับฮิวโก้ที่จะเห็นความสำเร็จของเขาตั้งแต่อายุยังน้อยมาก
การแสดงคำมั่นสัญญาตั้งแต่อายุยังน้อยยังเป็นข้ออ้างให้เขาหลีกเลี่ยงสายตาของฮิวโก้
เช่นถูกส่งไปทุรกันดารหรือศึกษาในเมืองหลวงของจักรวรรดิ
‘...... หรือบางทีอาจเป็นการเข้าศึกษาต่อในสถาบันการศึกษา’
มือที่สามเป็นมือที่ไม่พึงประสงค์ เขาได้แค่คิดแล้วก็ส่ายหัวเพื่อเคลียร์ความคิดนี้ออก
ถึงเวลาที่จะมุ่งเน้นไปที่ปัจจุบันและตอนนี้
ขณะเดียวกันฮิวโก้ก็คิดเสร็จแล้ว
“เวเกอร์มีเหตุผล เจ้าอยู่ในวัยที่ต้องทำให้มือสกปรก”
การพูดกับเด็กอายุแปดขวบไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง แต่อย่างน้อยก็ในบาสเกอร์วิลล์ก็สมเหตุสมผลดี
ฮิวโก้พูดต่อ
“ดูเหมือนว่าออร์คจากแดนไกลจะไม่ดีพอสำหรับลูกชายของข้า มีสัตว์ร้ายที่สูงกว่าในบริเวณหาอาหารของตระกูลหรือเปล่า?”
เจ้าคงคิดว่าพวกเขาจะพบแมลงที่ดีกว่าในชามแมลงอันเดิม
แต่ในคลังสะสมของบาสเกอร์วิลล์ ทุกอันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ
พวกมันไม่เหมาะกับเด็กอายุแปดขวบเลย
เมื่อรู้เช่นนี้แล้วไม่มีใครพูดออกมาได้ง่าย รวมทั้งพ่อบ้านแบร์รี่มอร์ด้วย
ฮิวโก้ไม่สามารถทนความเงียบได้จึงพูดก่อน
“ลองคิดดูสิ ไม่มีวัตถุใดที่คุณจับได้เพื่อเป็นเหยื่อทดลองตอนเจ้ากำจัดพวกคนป่าเถื่อนเหรอ?”
“ใช่ ……. เหลือเพียงเจ้านั่นตัวเดียวเท่านั้น”
พ่อบ้านแบร์รี่มอร์ตอบตามความเป็นจริง
ฮิวโก้ยิ้ม
“คงจะอ่อนแอเพราะไม่ได้กินอาหารนานขนาดนั้น”
“ฮ่า แต่พวกมันก็จะดุร้ายพอๆ กัน ข้ากลัว และคงเป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่มากเกิดไปนักสำหรับผู้ที่เพิ่งอายุแปดขวบ……”
“ถ้ามันทำร้ายนายน้อย อัศวินผู้พิทักษ์ก็จะหยุดเขา และนั่นเป็นเรื่องที่พ่อบ้านกังวลน้อยที่สุด”
ฮิวโก้โบกมืออย่างไม่ใส่ใจต่อข้อกังวลของพ่อบ้านแบร์รี่มอร์
การไตร่ตรองของเขานั้นสั้น การตัดสินใจของเขาสั้นลงอีก
ในไม่ช้าอัศวินผู้พิทักษ์ก็ลากคู่ต่อสู้ของเวเกอร์ออกจากส่วนลึกของห้องใต้ดิน
ตัม ตัม ตัม ตัม
แผ่นดินสั่นสะเทือนเล็กน้อย
จากนั้นสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาก็เริ่มปรากฏตัวขึ้น โดยสวมผ้าพันแขนและพันธนาการอันหนักหน่วงหลายแบบ
มันมีคอสั้น สองแขนและขา ฟันบิดเบี้ยวอย่างประหลาด หนักกว่า 400 กิโลกรัม และสูงสี่เมตร
<โทรลล์>
ระดับความเป็นอันตราย: C
ขนาด: 4 เมตร
พบใน: เทือกเขาแดงและดำสันเขาที่ 2
-มนุษย์กินคนที่มีร่างกายใหญ่โตและมีจิตใจที่ชั่วร้าย พวกเขาส่วนใหญ่มีส่วนรับผิดชอบต่อการหายตัวไปของชาวบ้านที่เข้ามาในภูเขา
ด้วยพลังการฟื้นฟูที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ พวกเขาไม่เข้าใจแนวคิดเรื่องบาดแผลร้ายแรงและไม่มีวันตายเว้นแต่ว่าคอของพวกเขาจะขาดอย่างสิ้นเชิง
ก็อบลินยักษ์ผิวเขียว
น้ำลายเหนียวๆ ไหลออกมาจากเหงือกที่ขาด ริมฝีปากฉีกขาด และเขี้ยวที่ยื่นออกมา
[กร๊าก-กร๊าก!]
โทรลล์เขย่าโซ่และตะกั่วหนักๆ รอบคอ ข้อมือ และข้อเท้าของเขา
ดูเหมือนว่ามันจะหิวโหยมาเป็นเวลานานมาก
“……”
เวเกอร์หรี่ตามองโทรลล์ตรงหน้าเขา
จากนั้นทันทีที่โทรลล์ก้าวออกมาสู่ใจกลางม่านควัน การล่าก็เริ่มต้น
เวเกอร์พุ่งเข้าใส่มัน พร้อมดาบสั้นเตรียมพร้อม
ฮิวโก้และบาสเกอร์วิลล์ที่มีอายุมากกว่าหลายคนมองดูด้วยความประหลาดใจในขณะที่เขาไม่แสดงท่าทีหวาดกลัว
แล้ว
บูม
แขนของโทรลล์สะบัดออก
เวเกอร์ก้มลงต่ำ หลบหมัดของ Troll และเจาะเข้าไปในจุดบอดที่อยู่ด้านข้างของเขา
ถึงเวลาสังหารหมู่!
แต่
อะไรนะ!
เวเกอร์ไม่ได้แทงโทรลล์ที่ด้านข้างจริงๆ
เขาแค่เดินผ่านเขาไปและตั้งท่าใหม่
“ทำได้ดี” ฮิวโก้ยิ้ม
โทรลล์ซาโกโรมีพลังในการฟื้นฟูสูง สามารถรักษาตั้งแต่บาดแผลไปจนถึงสีข้างและท้องได้
เป็นการสิ้นเปลืองพลังงานที่จะโจมตีมันเว้นแต่ว่าคุณกำลังพยายามโจมตีพวกเขาตรงจุดที่มันจะบาดเจ็บ ซึ่งเป็นสาเหตุที่เวเกอร์ไม่สนใจที่จะเจาะหลุมของพวกเขา
ตุ๊ด ตุ๊ด ตู๊ด ตุ๊ด
โทรลล์ยังคงโจมตีเวเกอร์ต่อไป
มันทุบพื้นด้วยหมัดและกระทืบเท้า
โดยปกติแล้วเด็กวัยแปดขวบคงจะรู้สึกหนักใจเมื่อเห็นการโจมตีเหล่านี้ และคงจะทำผิดพลาดหลายครั้ง แต่…… เวเกอร์นั้นแตกต่างออกไป
“มันช้าดังนั้นจึงไม่มีความตึงเครียด
ทหารเก่าที่ใช้เวลาสี่สิบปีในสนามรบ ไม่มีทางที่เขาจะสูญเสียความสงบภายใต้ความกดดันเช่นนี้ มันยากกว่าที่จะกลั้นหาว
เวเกอร์หลบการโจมตีของโทรลล์ด้วยท่าทางผ่อนคลาย
ในความเป็นจริงมันเป็นพวกโทรลล์ที่สูญเสียพลังชีวิตไปในการอาละวาด
สมาชิกตระกูลบาสเกอร์วิลล์ผู้ช่ำชองมองดูด้วยความประหลาดใจ
“เจ้ากำลังพยายามล่อให้โทรลล์ใช้ความแข็งแกร่งจนเหนื่อย? นี่มันน่าตื่นตาตื่นใจ”
“เขาอายุแปดขวบจริงๆเหรอ? ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย”
“เฮ่ เฮ่ เฮ่ ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นการต่อสู้เช่นนี้ในตระกูลของข้า มีอายุยืนยาวและดูมันต่อไป”
การตัดสินของเวเกอร์นั้นเฉียบขาดเสมอ และเขาก็เดินไปตามเส้นทางที่ดีที่สุด
โทรลล์เริ่มดื้อรั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เขาต้องต่อสู้กับพันธนาการอันหนักหน่วง
แต่เขากำลังสูญเสียพลังชีวิตสำรองอย่างรวดเร็ว
การโจมตีมีความแม่นยำน้อยลงและความเร็วก็ช้าลงด้วย รูปแบบต่างๆ เริ่มเรียบง่ายขึ้นเรื่อยๆ
เวเกอร์มองดูพฤติกรรมทำลายตนเองของโทรลล์ รอจังหวะที่จะตัดสินเกม
แล้ว
กร๊าก!
โทรลล์เริ่มพุ่งเข้าใส่เขา ทุ่มทั้งตัวใส่เขา
เวเกอร์ตระหนักว่าถึงเวลาที่ต้องหลีกทางให้แล้วรีบกระโดดไปข้างหน้า
ร่างกายของเด็กอายุแปดขวบสามารถหลบการโจมตีของโทรลล์ได้ แต่ไม่สามารถฆ่าโทรลล์ได้
ไม่มีแม้แต่อัจฉริยะ
นั่นเป็นความรู้ทั่วไป และเวเกอร์ก็รู้ดี
ถ้าเขาปลดปล่อยพลังที่ซ่อนอยู่ เขาอาจจะสามารถฆ่าโทรลล์ได้ แต่นั่นจะทำให้เรื่องยุ่งยากมาก
ดังนั้นเวเกอร์จึงรอเวลานี้เพื่อฆ่าโทรลล์ เพื่อให้มันง่ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
แคว แคว แคว!
โทรลล์พุ่งเข้าใส่ และเวเกอร์ก็ใช้โมเมนตัมให้เกิดประโยชน์
เวเกอร์ใช้แรงผลักดันของร่างกายที่หนักหน่วงของโทรลล์แทงดาบของเขาเข้ามาจากทิศทางตรงกันข้าม ตัดผ่านชั้นหนังและกล้ามเนื้ออันแข็งแกร่ง และตัดมัดเส้นประสาทที่คอของมัน
แล้ว
…โห่!
ออร่าก๊าซจาง ๆ เล็ดลอดออกมาจากปลายดาบของเวเกอร์
มันเป็นแบบเดียวกับที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึงในการต่อสู้ออร์คก่อนหน้านี้
คีรีริก
ออร่าของเวเกอร์สร้างรูปร่างคล้ายฟันที่โดดเด่นและพุ่งตรงไปที่คอของโทรลล์
แป๊ะ!
เขี้ยวแหลมคมอันหนึ่งจมลึกเข้าไปในคอของโทรลล์
ในชั่วพริบตาถัดมาเวเกอร์ ก็บิดตัวและลอดผ่านช่องว่างระหว่างด้านข้างของโทรลล์ ทำให้เกิดรูโหว่ที่คอของโทรลล์ทันที
“โอ้!”
ทุกคนที่มองดูต่างก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
ประสบการณ์ในสนามรบที่ช่ำชองของเวเกอร์ถูกปลอมแปลงเป็นอัจฉริยะที่นี่
…… แต่.
[กร๊ากกก!]
โทรลล์ยังไม่ตาย
เขายัดกำปั้นเข้าไปในรูที่คอแล้วคำรามขณะที่เขาดูแลบาดแผล
เสียงถอนหายใจแผ่วเบาหลุดออกมาจากผู้พบเห็น
“ไม่นะ ข้าเดาว่าบาสเกอร์วิลล์คนเดียวคงไม่พอสำหรับโทรลล์”
“มันจะยากขึ้นอีกเล็กน้อยเมื่อมีออร่าก๊าซ”
“น่าเสียดายแต่ก็ยังเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับเด็กอายุ 8 ขวบที่มาไกลขนาดนี้”
เจ้าไม่สามารถจับโทรลล์ด้วยเขี้ยวซี่เดียวได้
เวเกอร์รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
จริงอยู่ที่ด้วยความสามารถในการตกเลือดของเบลเซบับ โทรลล์ก็จะตายตามธรรมชาติทันเวลา แต่…… ไม่มีประโยชน์ที่จะชนะด้วยวิธีนั้น
“พอแล้ว มากกว่านี้อาจเป็นอันตรายได้ ดังนั้นเรามาหยุดที่นี่กันเถอะ……”
ฮิวโก้ยกมือขึ้นเพื่อหยุดการต่อสู้
“เครื่องพันธนาการ”
เวเกอร์เปิดปากของเขา
“ปลดพันธนาการออกไป”
เมื่อพูดเช่นนั้น ใบหน้าของบาสเกอร์วิลล์ทั้งหมดก็แข็งทื่อ
ปลดพันธนาการโทรลล์ ณ จุดนี้เหรอ?
“……”
“……”
“……”
ทุกสายตาหันไปมองที่วิเคียร์และฮิวโก้
“……”
แม้แต่ฮิวโก้ผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังตกตะลึง
จากนั้นปากของเขาก็เปิดออกอย่างช้าๆ
“ลูกเอ๋ย เจ้าได้พิสูจน์คุณค่าของตัวเองแล้ว มันเป็นเครื่องหมายของนักดาบที่จะเดินจากไปเมื่อเขาพอใจ”
น้ำเสียงก็เข้มงวด ชาวบาสเกอร์วิลล์ทุกคนต่างประหลาดใจกับท่าทางของฮิวโก้ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
แต่ความประหลาดใจนั้นอยู่ได้ไม่นาน เมื่อคำพูดของเวเกอร์ ดึงความสนใจของทุกคนกลับมาหาเขา
“เราเกือบจะถึงจุดนั้นแล้ว และถ้าข้าไม่ฆ่ามันในการโจมตีครั้งต่อไป ฉันจะยุติการประลองนี้”
การประกาศสงคราม
คำพูดของเวเกอร์ทำให้ชาวบาสเกอร์วิลล์ทุกคนตกใจ รวมทั้งฮิวโก้ด้วย
พวกเขาจะกำจัดโทรลล์ที่มีความดื้อรั้นไม่มีใครเทียบได้ขนาดนี้ได้ยังไง?
“……”
ฮิวโก้เงียบไป สัญญาณให้เริ่มการต่อสู้ต่อ
[ก๊าก! คาว! คาว!]
โทรลล์ก็อาละวาด
อัศวินผู้พิทักษ์หลายคนก้าวออกจากเส้นทางอาละวาดของโทรลล์ ถอดข้อมือและโซ่ออก แล้วพามันกลับออกไปในที่โล่ง
แล้วโทรลล์ซึ่งบัดนี้เป็นอิสระแล้ว ก็พาตัวเองลุกขึ้นยืน
ดวงตาของเขาแดงก่ำและแดงก่ำ ไม่มีแม้แต่รูม่านตาอีกต่อไป
[เฮอะๆๆๆ!]
โทรลล์พุ่งเข้าใส่เวเกอร์ด้วยพลังเสียงคำรามอย่างสุดกำลัง
แต่เวเกอร์ได้แต่จ้องมองโทรลล์อย่างเย็นชาเท่านั้น
“ข้าควรจะแสดงพลังของข้าขนาดไหนกัน?
คำถามได้รับคำตอบแล้วในตอนเย็น
…แป๊ะ!
ปลายดาบสั้นของเวเกอร์สว่างขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย
ทหารผ่านศึกบางคนจำได้ทันที ความหนาแน่นของออร่าของเวเกอร์เปลี่ยนไป
แต่ไม่มีเวลาที่จะสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ขณะที่เวเกอร์เดินหน้าต่อไป
คิริริก-การัค!
ปลายดาบพุ่งไปทางโทรลล์ที่กำลังชาร์จและมีเขี้ยวมองเห็นได้ชัดเจน
โทรลล์หลุดจากพันธนาการนั้นวิ่งเร็วขึ้น และพลังปฏิกิริยาก็แข็งแกร่งขึ้น
แล้ว
…พุฟ
โทรลล์เร็วขึ้นและแข็งแกร่งกว่าเดิม และปลายดาบก็ถูกแทงกลับเข้าสู่ร่างกายของมันนั้นเร็วขึ้นและแข็งแกร่งกว่าเดิม
แล้ว
คราวนี้มีเขี้ยวสองซี่จมอยู่ในคอของโทรลล์
เขี้ยวแรกทำให้คอของโทรลล์เป็นรู
และเขี้ยวที่สอง เล็กกว่าและจางกว่า แต่มองเห็นได้ชัดเจน กำลังกัดอย่างดุร้ายที่ด้านข้างคอของโทรลล์
บาสเกอร์วิลล์สองในสาม
และผู้เชี่ยวชาญดาบระดับกลาง
……! ……! ……! ……! ……!
ตระกูลบาสเกอร์วิลล์ทั้งหมดรวมทั้งฮิวโก้ต่างยืนอ้าปากค้าง
…ตุ๊ด!
ยักษ์ใหญ่โทรลถูกตัดหัวแล้วล้มลงคุกเข่าลงกับพื้น
