บทที่ 103 - พิคโกโร่ผู้น่าสังเวช เจ้าต้องการที่จะแข็งแกร่งหรือไม่?
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 103 - พิคโกโร่ผู้น่าสังเวช เจ้าต้องการที่จะแข็งแกร่งหรือไม่?
คนที่มีระดับพลังเพียง 50 จะกลายเป็นแชมป์ได้ยังไงกัน?
หลินเฉินคิดไปคิดมา และในที่สุดก็ได้คำตอบเดียว นั่นคือการโกง!
บังเอิญพอดีว่าพระเจ้าของโลกก็เคยทำเช่นนี้มาก่อนแล้ว
ในงานดั้งเดิม เพื่อจัดการกับพิคโกโร่ที่เกิดใหม่ พระเจ้าได้ใช้เวทมนตร์เพื่อครอบครองร่างของมนุษย์ จากนั้นจึงเอาชนะผู้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทีละคนและเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ
แม้ว่ายามนี้หลินเฉินจะไม่รู้จักเวทย์มนตร์ของพระเจ้า แต่เขาก็รู้จักวิชาพลังจิต
เพื่อให้บรรลุการเปลี่ยนร่างซุปเปอร์ไซย่า 2 ในตำนาน หลินเฉินต้องฝึกฝนพลังจิตของเขา แม้ว่าพลังจิตของเขาจะเป็นเพียงวิชาพลังจิตระดับเริ่มต้น แต่ในแง่ของความแข็งแกร่ง กลุ่มคนที่มีระดับพลังน้อยกว่า 1,000 ย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย
เมื่อมาร์คได้เจอกับยาจิโรเบ้ หลินเฉินเป็นคนช่วยเขาจากเบื้องหลัง ทำให้มาร์คผู้เป็นขยะที่มีระดับพลังน้อยกว่า 50 สามารถเอาชนะยาจิโรเบ้ ผู้ซึ่งมีระดับพลังถึงเกือบ 200 ได้เลย
การแข่งขันรอบคัดเลือกจบลงแล้ว ตารางการแข่งขันรอบ 8 ทีมสุดท้ายจะถูกปล่อยออกมาในเร็วๆ นี้
การแข่งขันรอบแรกเป็นการพบกันระหว่างคุริรินและพิคโกโร่
การแข่งขันรอบที่สองเป็นโกคูเจอกับจีจี้
การแข่งขันรอบที่สามเป็นหยำฉาปะทะเทนชินฮัง
การแข่งขันรอบที่สี่เป็นเจาสึปะทะกับมาร์ค
ในไม่ช้า การแข่งขันรอบแรกก็เริ่มขึ้น
ทันทีที่ทั้งสองขึ้นมาบนเวที ภายใต้การนำของพิธีกร บรรยากาศของผู้ชมก็ร้อนแรงมาก
เมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้ของเขาหัวล้านไปหน่อย พิคโกโร่ ซึ่งใช้นามแฝงว่ามาร์จูเนียร์ก็หัวเราะเยาะออกมา: “เจ้าหนู จงหมอบลงและยอมแพ้เสีย เป้าหมายของข้าคือโกคู เจ้าไม่คู่ควรกับการเสียเวลาของข้าเลย!”
คุริรินพยายามระงับไฟที่เต็มอกของเขา ย้อนกลับไปตอนนั้น เขาตายด้วยน้ำมือของราชันปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ การเผชิญหน้ากับพิคโกโร่ครั้งนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นการต่อสู้เพื่อแก้แค้นของเขา
“ข้าไม่ได้เป็นอย่างที่เคยเป็นมาก่อน! ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ข้าได้ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดมามากมาย! ดังนั้นเจ้าเองก็คงไม่อาจต่อกรกับข้าได้เลย”
"สัตว์ประหลาด? ฮ่าๆ ต่อหน้าข้าจะมีสัตว์ประหลาดอะไรอีก?” พิคโคโล่พูดด้วยสีหน้าขบขัน
ในสนามประลอง เมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้ของคุริรินแท้จริงแล้วเป็นพิคโกโร่ บูลม่าก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุริรินจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ?”
“เขาจะไม่เป็นไรหรอก” ผู้เฒ่าเต่ายิ้มอย่างมั่นใจ: “ข้ารู้สึกได้ว่าคุริรินฝึกฝนจนสามารถสะเทือนโลกได้เลย ข้าสงสัยเหลือเกินว่าเขาฝึกอะไรบ้างในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ช่างน่าทึ่งจริงๆ!”
"จริงงั้นเหรอ?"
ในยามนั้นเอง พิธีกรก็ตะโกนเสียงดังว่า “การแข่งขันเริ่มขึ้นแล้ว!”
ทันทีที่เสียงของพิธีกรจบลง คุริรินในสนามประลองก็เคลื่อนไหวทันที
ความเร็วของเขาเร็วมาก จนคนธรรมดาในกลุ่มผู้ชมมองไม่เห็นเขาเลย แม้แต่พิคโกโร่ก็ไม่สามารถจับร่องรอยของเขาได้ชั่วขณะ
"เป็นไปได้ยังไงกัน?"
ตู้ม!
คุริรินยกมือขึ้นและส่งพิคโกโร่บินออกจากสนามประลอง
พิคโกโร่ที่บินออกมา ก็สามารถทรงตัวอยู่กลางอากาศได้อย่างยากลำบาก เมื่อมองไปที่เลือดสีม่วงรอบๆ ปากของเขา ดวงตาของเขาพลันเปลี่ยนเป็นสีแดง
“เป็นไปได้อย่างไร คู่ต่อสู้ของข้าคือโกคู ข้าจะไม่สามารถเอาชนะคนที่อ่อนแออย่างเจ้านี้ได้ยังไงกัน?”
ด้วยความโกรธ พิคโกโร่จึงถอดเสื้อคลุมออกและพลังทั้งหมดที่เขาตั้งใจจะใช้เมื่อเขาท้าทายโกคูก็พุ่งออกมา
"อ่อนแอเกินไป"
หลินเฉินที่กลับไปยังที่นั่งผู้ชมพึมพำในใจ
หลังจากที่พิคโกโร่ระเบิดความแข็งแกร่งออกมาเต็มที่ ระดับพลังของเขาก็มีเพียง 350
แต่ระดับพลังของคุริรินที่อยู่ตรงข้ามเขาเกิน 400 แล้ว!
แน่นอนว่าถึงพลังแฝงของพิคโกโร่จะดีมาก แต่เขาขาดคำแนะนำอย่างเป็นระบบและพลังแฝงของเขาก็ไม่ได้ถูกปลดล็อก เขาจึงสามารถเทียบกับคุริรินได้
"อ่อนแอเกินไป!"
โกคูและคนอื่นๆ ที่อยู่หลังเวทีก็อดไม่ได้ที่จะพูดคำนี้ขึ้นมา
"อ่อนแอนัก"
แม้แต่คุริรินที่อยู่ในสนามประลองก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
"อะไรนะ?"
เมื่อได้ยินคำพูดของคุริริน ปากของพิคโกโร่ก็กระตุก
“ในยามนั้น ข้าไม่อาจเอาชนะราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ได้ด้วยซ้ำ แต่ยามนี้เจ้ากลับอ่อนแอมาก การฝึกในวังพระเจ้าช่างน่าทึ่งยิ่ง ส่วนโบรลี่ก็สมกับที่เป็นสัตว์ประหลาดนัก...”
คุริรินกล่าวด้วยความหวนคิดถึงอดีต
"วังพระเจ้า?" พิคโกโร่พลันตกตะลึง เพราะในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว “พวกเจ้าไปฝึกที่วังพระเจ้าสินะ! แต่แล้วยังไงล่ะ? ข้าคือพิคโกโร่! ราชาปีศาจที่จะครองโลกใบนี้!”
วู้บบ!
ในขณะที่เสียงของพิคโกโร่ได้จบลงไป ทันใดนั้นคุริรินก็หายตัวไปและก่อนที่เขาจะตอบสนอง เขาก็ต่อยพิคโกโร่เข้าที่กระเพาะอาหาร
หลังจากหมัดเดียว พิคโกโร่ก็หมดสติและล้มลงกับพื้น
"อะไรกัน?"
เมื่อเห็นฉากนี้ พิธีกรที่กำลังจะเริ่มพากย์ก็ต้องตกตะลึง
ในที่นั่งผู้ชม ผู้ชมที่รู้สึกหวาดเกรงคำพูดของพิคโกโร่ก็ตกตะลึงเช่นกัน
“เฮ้ คนผู้นั้นชื่ออะไรนะ?”
“พริงเกิลส์หรือ?”
“พิกโกโร่?”
“ไม่รู้สิ เจ้านั้นอ่อนแอเกินไป ข้าคิดว่าจะเก่งเสียอีก ดันแพ้ง่ายเกินไปแล้ว”
ผู้ชมต่างรู้สึกสงสัย
ในเวลาเดียวกัน พิธีกรก็วิ่งมาและเริ่มนับถอยหลังให้กับพิคโกโร่ที่ล้มลงกับพื้น
พิคโกโร่ไม่ได้ลุกขึ้นเลย แม้พิธีกรจะนับถึง “0” แล้ว
จากนั้นพิธีกรก็ประกาศชัยชนะว่าเป็นของคุริริน
"ฮ่าฮ่า! ข้าชนะ!"
คุริรินกระโดดขึ้นอย่างมีความสุขและกอดโกคูและคนอื่นๆ ที่กำลังมุ่งหน้าไปยังสนามประลอง
ผู้เฒ่าเต่าเองก็รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของคุริริน: “ดูเหมือนว่ายุคของข้าจะจบลงแล้วจริงๆ…”
ในไม่ช้า เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ก็มาถึง พวกเขายกพิคโกโร่ไว้บนเปลและออกไป หลินเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งและเคลื่อนย้ายไปยังพื้นที่หลังเวทีอีกครั้ง
ในพื้นที่หลังเวที พิคโกโร่ตื่นขึ้นมาแล้ว เมื่อรู้ว่าเขาแพ้ในการแข่งขัน เขาก็รู้สึกโกรธอย่างยิ่ง
พิคโกโร่ในยามนี้ไม่อาจเทียบกับในงานต้นฉบับได้แล้ว
ด้วยความโกรธ เขาต้องการทำลายสถานที่ทั้งหมดทิ้งลงไปในทันที
“ข้าไม่สนใจการแข่งขันอะไรอีกต่อไปแล้ว! ข้าคือพิคโกโร่! ฉันจะฆ่ามนุษย์ทุกคน! ข้า...!”
ในขณะนี้เอง เสียงหนึ่งได้ดังเข้ามาในหูของพิคโกโร่: “พิคโกโร่ ทำไมเจ้าไม่ยอมรับความพ่ายแพ้อีก? ด้วยระดับปัจจุบันของเจ้า เจ้าตามหลังโกคูและคนอื่นๆ มากเกินไป”
“ใครกัน?” พิคโกโร่ตกใจ เขารีบหันกลับไปมองโดยทั่ว
แต่เมื่อเขาหันศีรษะไปรอบๆ เขาก็ไม่เห็นใครเลย
ในขณะที่พิคโกโร่ตกตะลึงอยู่ ทันใดนั้นคนผู้หนึ่งก็โผล่ออกมาจากด้านข้าง: "ข้าอยู่ที่นี่"
"อะไรนะ?" พิคโกโร่หันศีรษะไปรอบๆ อีกครั้งและมองไปที่มนุษย์ที่อยู่ข้างๆ เขาด้วยความประหลาดใจ
เขาไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้เลย
“เจ้าเป็นใครกัน…”
“ถ้าเจ้าอยากแข็งแกร่งขึ้น ก็ไปที่ที่ข้าบอกอย่างเชื่อฟังเสีย”
หลังจากพูดเช่นนั้น หลินเฉินก็คว้าพิคโกโร่ด้วยมือเดียวและใช้เคลื่อนย้ายพริบตาทันทีต่อหน้าทุกคน
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในที่นี่ไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆ พวกเขาก็หายตัวไปได้ยังไงกัน?
“…ที่นี่มันเฮี้ยนเกินไปแล้ว!”
ในขณะเดียวกัน หลินเฉินและพิคโกโร่ก็ปรากฏตัวขึ้นบนวังพระเจ้า
"โบรลี่!” หลินเฉินตะโกนออกมา
หลังจากนั้นไม่นาน โบรลี่ก็ปรากฏตัวขึ้น
“พี่ชายลิงค์!”
หลินเฉินโยนพิคโกโร่ต่อหน้าเขา: “โบรลี่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้เจ้าหมอนี้ฝึกที่นี่ จับตาดูเขาไว้และอย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้”
"เข้าใจแล้ว"
