บทที่ 350 เพื่อนร่วมงาน
มุมมองของซีร่าเดนัวร์ ฉันรักษาสีหน้านิ่งเฉย น้ำเสียงเรียบและเดินหลังตรงขณะเดินเข้าไปในชั้นเรียนของเขา ท้ายที่สุดแล้ว คนอื่นจะมองว่าฉันเป็นแค่เพื่อนร่วมงานธรรมดาๆเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น แล้วเหตุใดฉันจึงโพล่งชื่อของเขาออกไปและประกาศความจริงว่าพวกเรารู้จักกันแล้ว? นักเรียนรอบตัวฉันต่างส่งเสียง...
