บทที่ 447 เขาคือมนุษย์ 1

บทที่ 447 เขาคือมนุษย์ 1

บทที่ 447 เขาคือมนุษย์ 1 ชเวฮันไม่รู้สึกอะไรกับการที่รู้ว่าตัวเองกลับมาในวันที่โผล่มายังโลกใบนี้และเข้าสู่ป่าแห่งความมืดเป็นครั้งแรก “ถึงจะเป็นแค่ภาพลวงตาแต่มันให้ความรู้สึกที่สมจริง” เสียงใบไม้ที่ลู่ไปกับสายลมและสัมผัสของเศษใบไม้แห้งที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า สายลมเอื่อยๆที่พัดผ่านแก้มของเขาและกลิ่นของผืนป่...