บทที่ 42 แร่ไฟฟ้า
เอี้ยนฉีไม่ได้พูดคุยกับซืออวี๋นานนัก ท้ายที่สุด เขายังคงมีงานต้องทำ
“อีเลฟเว่น ข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารที่อร่อย”
ในช่วงบ่าย ซืออวี๋ก็เรียกอีเลฟเว่นออกมาจากมิติฝึกสัตว์อสูร
อีเลฟเว่นนั้นเหนื่อยล้าจากการต่อสู้และการเดินทางในช่วงเช้า มันจึงนอนหลับและพักผ่อนอยู่ในมิติฝึกสัตว์อสูรสักพักหนึ่งก่อนที่มันจะฟื้นตัวเกือบสมบูรณ์ นี่คือพลังของมิติฝึกสัตว์อสูร
ทางด้านของซืออวี๋ เขาพักผ่อนเล็กน้อยและค่อนข้างมีพลังงาน
เมื่อมีเป้าหมายใหม่ ซืออวี๋จึงไม่ต้องการรอช้าอีกต่อไปและวางแผนที่จะออกเดินทางพร้อมกับอีเลฟเว่นต่อ
“อู๋—”
ที่โลกภายนอก ร่างของอีเลฟเว่นปรากฎออกมาอย่างช้าๆ เมื่อมันได้ยินคำว่า ‘กิน’ มันก็ใช้แขนของมันเช็ดปากโดยไม่รู้ตัว
…
เนื่องจากสารบัญทักษะ ร่างกายของซืออวี๋ก็ควรจะค่อนข้างโดดเด่นในบรรดานักฝึกสัตว์อสูรในระดับเดียวกัน
เมื่อเขาเตรียมออกเดินทางอีกครั้ง ผู้เข้าร่วมคนอื่นก็ยังคงพักผ่อนอยู่ ไม่เว้นแม้กระทั่งคนที่มาถึงพื้นที่ปลอดภัยก่อนเขาก็ตาม
เมื่อคนเหล่านี้เห็นซืออวี๋และอสูรกินเหล็กน้อยออกจากพื้นที่ปลอดภัย พวกเขาก็มองหน้ากัน… พวกนั้นเพิ่งล่าหมูป่าหนามยาวห้าตัวในตอนเช้าไม่ใช่เหรอ?
เขาออกล่าอีกครั้งในชั่วพริบตา ตับของเขายังไม่เป็นไรใช่ไหม???
หากเฉินไคอยู่ที่นี่ เขาจะกล่าวว่า ‘เช่นเดียวกับที่พวกเจ้าคิด คนผู้นั้นเป็นแบบอย่างของเรา’
ในพื้นที่ภูเขาแม่เหล็กไฟฟ้า
นี่เป็นภูเขาที่ถูกปกคลุมไปด้วยสนามแม่เหล็กไฟฟ้าพิเศษ สภาพแวดล้อมพิเศษทำให้โลหะแม่เหล็กมากมายที่เรียกว่าแร่ไฟฟ้าปรากฎขึ้นมาที่นี่
แร่ไฟฟ้านั้นอันตรายมาก มันจะปลดไฟฟ้าออกมาอย่างกะทันหันเสมอ แต่ไฟฟ้าประเภทนี้ก็ยังเป็นอาหารว่างที่สัตว์อสูรธาตุสายฟ้าจำนวนมากชื่นชอบ
แผนที่ระบุว่าพื้นที่ภูเขาแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นหนึ่งในพื้นที่อันตรายที่สุดของภูเขาเทียนหมัง มีสัตว์อสูรดุร้ายระดับปลุกตื่นขั้นสิบอาศัยอยู่ที่นี่
ยิ่งกว่านั้น พวกมันส่วนใหญ่จึงเป็นสัตว์อสูรดุร้ายธาตุสายฟ้าซึ่งทักษะของพวกมันเน้นไปที่พลังโจมตีและพลังทำลายล้าง
นอกเหนือจากนั้น สนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่นี่ แม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งมากนัก แต่ก็ไม่เหมาะสำหรับนักฝึกสัตว์อสูรที่มีร่างกายอ่อนแอที่จะอยู่เป็นเวลานานนัก
หากอยู่ที่นี่นานเกินไป มันอาจส่งผลกระทบต่อตับและสมองของนักฝึกสัตว์อสูร ทำให้นักฝึกสัตว์อสูรเกิดภาพหลอน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีอันตราย แต่ซืออวี๋ก็ยังต้องมา เมื่อเทียบกับซากปรักหักพังแล้ว สถานที่แห่งนี้เป็นมิตรมาก และมันยังเป็นแหล่งอาหารชั้นดี
“นั่นคือแร่ไฟฟ้างั้นเหรอ?”
ด้วยเป้าหมายที่ชัดเจน ซืออวี๋และอีเลฟเว่นจึงหลีกเลี่ยงสัตว์อสูรดุร้ายเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียพละกำลังโดยไม่จำเป็น พวกเขาใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงบนถนนก่อนที่จะมาถึงชายขอบของพื้นที่ภูเขาแม่เหล็กไฟฟ้า
ที่ชายขอบระหว่างภูเขาและพื้นดิน อีเลฟเว่นก็ค้นพบแร่สีน้ำเงินขาวพิเศษอย่างรวดเร็ว มันร้องออกมาและเตือนซืออวี๋
แร่ไฟฟ้าเป็นแร่แท่งปริซึมซึ่งคั่นกลางระหว่างพื้นดินกับภูเขาแม่เหล็กไฟฟ้าราวกับหินงอก ไฟฟ้าเปล่งประกายออกมาเป็นระยะ ดูจากรอยไหม้เกรียมสีดำบริเวณโดยรอบแล้ว ความรุนแรงของไฟฟ้าจึงดูเหมือนจะไม่ต่ำเลย
“เข้าสู่สถานะเคลือบแข็งของเจ้า ไปหยิบมากินสักชิ้นไหม?” ซืออวี๋สนับสนุน
“Σ (° △ °lll) ก็ได้…”
กล่าวตามตรง อีเลฟเว่นไม่เคยกินแร่ไฟฟ้ามาก่อน เช่นเดียวกับที่มันไม่เคยกินหนอนไหมเขียวมาก่อน ดังนั้นเมื่อมันพบกับอาหารที่แปลกประหลาดเช่นนี้ มันจึงมักจะสงสัยว่ามันจะกินได้ไหม
นักชิมก็เลือกกินเช่นกัน พวกเขาไม่ได้กินทุกอย่าง
หากมันกินของไม่ดีเข้าไป นั่นคงจะส่งผลกระทบต่อการฝึกฝนของมัน
“ไม่ต้องห่วง มันกินได้”
เงื่อนไขขั้นพื้นฐานสำหรับอสูรกินเหล็กในการกินแร่โลหะธาตุสายฟ้าระดับหนึ่งก็คือการเคลือบแข็งขั้นชำนาญ เนื่องจากอีเลฟเว่นอยู่ในขั้นนั้นแล้ว การย่อยมันจึงไม่น่าจะมีปัญหาอย่างแน่นอน
“อู๋…”
เมื่ออีเลฟเว่นได้ยินเช่นนั้น มันก็รีบเดินเข้าไปใกล้แร่ไฟฟ้าอย่างระมัดระวัง มันเคลือบแข็งฝ่ามือของมันและดึงแร่ไฟฟ้าอย่างสุดกำลัง
ปัง!
เมื่อแร่ไฟฟ้าถูกดึงออกมา ทันใดนั้นสายฟ้าก็ประกายออกมา และเสียงนั่นก็ทำให้อีเลฟเว่นตกใจ ทำให้มันล้มลงกับพื้น
ซืออวี๋ :“…”
มันโง่เช่นนี้ได้ยังไงกัน? มันดุร้ายมากในการต่อสู้ มันจะกลัวการระเบิดจากการขุดแร่ได้ยังไงกัน?
“อู๋!” อีเลฟเว่นก็รู้สึกอายมากเช่นกัน
มันคลานขึ้นไปและหยิบแร่ไฟฟ้าที่ร่วงหล่นลงมาอีกครั้ง
ในขณะนี้ กระแสไฟฟ้าได้กระตุ้นร่างกายของอีเลฟเว่น ทำให้มันรู้สึกชา ขนของมันตั้งชันและมันก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
ไม่ว่าจะเป็นก่อนที่มันจะกินไผ่เหล็กหรือก่อนที่มันจะกินไม้หัวใจเหล็ก อีเลฟเว่นก็มักจะได้กลิ่นหอมของอาหารล่วงหน้า
อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่มี! นี่ดูอันตรายมาก มันกินได้จริงเหรอ?
อีเลฟเว่นหันกลับมาและยื่นมันให้กับซืออวี๋ บางทีการที่นักฝึกสัตว์อสูรกินมันก่อนอาจเป็นเรื่องดีกว่า?
“ไม่เป็นไรหรอก เจ้ากินมันเลย เจ้าไม่ต้องกังวลว่าร่างกายของเจ้าจะได้รับบาดเจ็บ การรักษาความเร็วสูงของเจ้าอยู่ขั้นช่ำชองแล้ว และแผลไฟซ็อตในร่างกายของเจ้าก็สามารถรักษาได้ด้วยตัวเอง”
สิ่งที่ซืออวี๋กล่าวนั้นมีเหตุผล
เขาต้องการให้อสูรกินเหล็กเชี่ยวชาญการเคลือบแข็งขั้นชำนาญซึ่งทำให้มันสามารถเคลือบแข็งทั้งร่างกายก่อนที่มันจะกินแร่ไฟฟ้า ดังนั้นกระแสไฟฟ้าจึงไม่อาจทำร้ายเซลล์อันเปราะบางในร่างกายของอสูรกินเหล็กได้
อย่างไรก็ตาม หากอีเลฟเว่นได้รับบาดเจ็บก็ไม่เป็นไร
การรักษาความเร็วสูงขั้นเริ่มต้นสามารถรักษาอาการบาดเจ็บภาพนอกได้ การรักษาความเร็วสูงขั้นช่ำชองก็สามารถรักษาอาการบาดเจ็บในร่างกายได้
ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาเลย ซืออวี๋รู้สึกโล่งใจมาก แม้ว่าจะมีทักษะการรักษาดังกล่าว อีเลฟเว่นก็ยังคงกินแร่ไฟฟ้าจำนวนมากได้ในระยะสั้น มันไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับร่างกายของมัน จากนั้น มันก็สามารถปลุกพรสวรรค์สายฟ้าของมันได้เร็วยิ่งขึ้น
การรักษาความเร็วสูงขั้นชำนาญ… นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมซืออวี๋จึงคิดว่าอีเลฟเว่นสามารถกินอาหารมื้อใหญ่ได้ในช่วงสามวันนี้…
“อู๋—” เนื่องจากนักฝึกสัตว์อสูรกล่าวเช่นนั้นแล้ว อีเลฟเว่นจึงแสดงสีหน้ามุ่งมั่น
แคร็ก!
มันเคลือบแข็งทั้งร่างกายของมันและกัดแร่ไฟฟ้าด้วยฟันเคลือบแข็งของมัน
แคร็ก! แคร็ก!
อีเลฟเว่นพยายามอย่างหนักที่จะเคี้ยวแร่ไฟฟ้า ภายใต้กระแสไฟฟ้าที่ไหลเป็นจังหวะ มันกินแร่ไฟฟ้าราวกับลูกกวาด
หลังจากเคี้ยวเสร็จ อีเลฟเว้นก็พยายามอย่างหนักที่จะกลืนเศษแร่ไฟฟ้า
“อู๋—”
ในขณะที่อีเลฟเว่นกลืนแร่ไฟฟ้า กระแสไฟฟ้าที่แผ่กระจายในร่างกายของมันทำให้มันชาอีกครั้ง จากนั้นอีเลฟเว่นก็ตกใจอย่างมาก
แม้ว่ามันจะไม่สามารถกล่าวได้ว่าอร่อย แต่ความรู้สึกชาหลังจากกลืนแร่ไฟฟ้าทำให้มันรู้สึกกราวกับมีสายฟ้าระเบิดอยู่ในร่างกายของมัน ทำให้มันรู้สึกแปลกอย่างมาก
มันไม่ได้ปฏิเสธความรู้สึกนี้ มันแม้กระทั่งรู้สึกสบายเช่นเดียวกับตอนฝึกฝนด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่ามันจะกินสิ่งนี้ได้ใช่ไหม?
“เอิ๊ก~” อีเลฟเว่นอ้าปากและพ่นประกายสายฟ้าที่อ่อนแอออกมา จากนั้นมันก็ตบท้องและมองไปที่ซืออวี๋
มีอะไรอีกไหม?
“อืมม… ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไร งั้นไปหาแร่ไฟฟ้ากินต่อกันเถอะ” ซืออวี๋กล่าวออกมา
ตามคำอธิบายของศิษย์จากศูนย์ฝึกศิลาไผ่ หลังจากอสูรกินเหล็กกินแร่ไฟฟ้าจำนวนมาก มันจะผลิตสายสัมพันธุ์สายฟ้าจำนวนหนึ่งและสะสมพรสวรรค์สายฟ้าจำนวนหนึ่ง
ในระหว่างนั้น การถูกสายฟ้าซ็อตมากขึ้นอาจเร่งการพัฒนาพรสวรรค์สายฟ้าได้
สิ่งเหล่านี้คือเงื่อนไขขั้นพื้นฐานในการเชี่ยวชาญทักษะประเภทสายฟ้า
อันที่จริง ซืออวี๋ยังคงสนใจในทักษะธาตุสายฟ้ามาก หากมีแร่โลหะเปลวไฟหรือแร่โลหะเย็นอยู่ที่นี่ เขาจะไม่สนใจอย่างแน่นอน
ด้วยจำนวนการบันทึกทักษะที่มีอยู่อย่างจำกัดในสารบัญทักษะ เมื่อเทียบกับหมัดปืนใหญ่ธาตุไฟแล้ว เขาจึงมีสนใจที่จะปล่อยให้อสูรกินเหล็กเรียนรู้ทักษะธาตุสายฟ้ามากยิ่งกว่า
เหตุผลนั้นเรียบง่ายมาก โลหะและสายฟ้าเข้ากันได้มากยิ่งกว่าโลหะและไฟ
สำหรับนักฝึกสัตว์อสูรที่ทรงพลังเหล่านั้น ทักษะเดียวเป็นเพียงพื้นฐานเท่านั้น
มีเพียงแค่การผสมผสานทักษะพื้นฐานที่แตกต่างกันและสร้างทักษะผสานเท่านั้นจึงจะถือได้ว่าเข้าสู่ประตูแห่งการฝึกฝนสัตว์อสูรอย่างแท้จริงได้
ทักษะผสานเป็นเรื่องยากมากสำหรับนักฝึกสัตว์อสูรธรรมดาเพราะมันเป็นการทดสอบความเชี่ยวชาญระหว่างทักษะต่างๆ หากความเชี่ยวชาญไม่สูงมากพอ ทักษะก็จะไม่สามารถผสานกันได้อย่างสมบูรณ์และเชื่อมต่อกันได้
ในสถานการณ์ที่ความเชี่ยวชาญทักษะเป็นเรื่องยากมากที่จะฝึกฝน มีนักฝึกสัตว์อสูรเพียงไม่กี่คนที่สามารถมีผลลัพธ์ที่เหนือกว่าการผสานทั่วไป โดยพื้นฐานแล้ว นี่คือสิ่งที่มีเพียงนักฝึกสัตว์อสูรปรมจารย์เท่านั้นที่สามารถทำได้ แต่สำหรับซืออวี๋แล้ว นี่อาจจะไม่ยากเช่นนั้น
เพราะเขาสามารถเพิ่มความเชี่ยวชาญทักษะได้อย่างรวดเร็ว
ตัวอย่างเช่น เขาสามารถพัฒนาการเคลือบแข็งสู่ขั้นสมบูรณ์ ทักษะนี้ยังสามารสร้างทักษะผสานระยะไกลด้วยการผสมผสานกับทักษะธาตุสายฟ้า
สัญลักษณ์ขั้นสมบูรณ์สำหรับทักษะการเคลือบแข็งนั้นคือการไหลและซับทับกัน เหนือสิ่งอื่นใด สัญลักษณ์ขั้นเหนือธรรมชาติคือการปลดปล่อยและปรับใช้ กล่าวกันว่าในเมืองทุ่งน้ำแข็ง มีอสูรกินเหล็กที่ถึงขั้นนี้เพียงตัวเดียวเท่านั้น
นั่นหมายความว่าอสูรกินเหล็กสามารถเคลือบแข้งอาวุธ หรือซ้อนทับการเคลือบแข็งกับสิ่งของภายนอกอื่นได้
ซืออวี๋พบว่าผลนี้น่าสนใจมาก
ดังนั้นซืออวี๋จึงคิดว่านี่จะรุนแรงมากเพียงใดหากอีเลฟเว่นเคลือบแข็งกระสุนปืนใหญ่โลหะตรงหน้าฝ่ามือของมันหลังจากเชี่ยวชาญการเคลือบแข็งขั้นสมบูรณ์และใช้พลังแม่เหล็กไฟฟ้าเพื่อเร่งความเร็วและขว้างกระสุนปืนใหญ่
ทักษะการเคลือบแข็งระยะประชิดได้กลายเป็นทักษะผสานระยะไกลซึ่งมีพลังทำลายล้างสูงที่ประกอบด้วยสองธาตุ ปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้า!
สายฟ้าและโลหะเป็นเส้นทางกสนบ่มเพาะหลักสำหรับอสูรกินเหล็กซึ่งซืออวี๋กำหนดไว้ชั่วคราว
สัตว์อสูรส่วนใหญ่มีคุณสมบัติหลักเพียงอย่างเดียว และเพื่อสร้างทักษะผสานที่ทรงพลัง นักฝึกสัตว์อสูรที่ทรงพลังบางคนชอบที่จะสอนทักษะแก่สัตว์อสูรของพวกเขาด้วยคุณสมบัติอื่นเพื่อผสานเข้าด้วยกัน คุณสมบัติของการบ่มเพาะที่สองนี้มักเรียกว่าคุณสมบัติรอง
ซืออวี๋วางแผนที่จะมุ่งเน้นไปที่สายฟ้าส่งเสริมโลหะ เหตุผลหลักก็คือคุณสมบัติทั้งสองนี้ง่ายต่อการสร้างทักษะผสาน เมื่อเทียบกับพวกมันแล้ว โลหะและไฟนั้นเข้ากันไม่ได้เลย
“นี่คือแมงป่องไฟฟ้าเหรอ?”
ในขณะที่พวกเขายังคงค้นหาแร่ไฟฟ้าและสไลม์ไฟฟ้า ซืออวี๋และอีเลฟเว่นก็พบแร่ไฟฟ้าใหม่ ในคราวนี้ แร่ไฟฟ้าไม่ได้อยู่เพียงก้อนเดียว แต่อยู่รวมกันสามถึงสี่ก้อน
อย่างไรก็ตาม มีสัตว์อสูรดุร้ายคอยป้องกันแร่ไฟฟ้าอยู่ซึ่งต่างจากครั้งก่อน แมงป่องไฟฟ้าซึ่งมีขนาดเท่ากับแขนสองข้างและมีลายสายฟ้าบนลำตัวสีม่วงของมันก็กำลังดูดซับปราณไฟฟ้าที่รั่วไหลออกมาจากแร่ไฟฟ้า
[ชื่อ] : แมงป่องไฟฟ้า
[คุณสมบัติ] : สายฟ้า
[ระดับเผ่าพันธุ์] : เหนือธรรมชาติขั้นต่ำ
[ทักษะเผ่าพันธุ์] : หนามไฟฟ้า
แมงป่องไฟฟ้าสามารถดูดซับสายฟ้าและเก็บไว้ในร่างกายของมันได้ จากนั้นมันก็จะป้อนกระแสไฟฟ้าพิษเข้าสู่ร่างกายของศัตรูด้วยหนามที่หางของมัน สังหารศัตรูของมัน
แม้ว่าเผ่าพันธุ์ของมันจะเป็นเพียงระดับเหนือธรรมชาติขั้นต่ำ แต่เมื่อเทียบกับหนอนไหมเขียวในระดับเดียวกันแล้ว มันน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าหนอนไหมเขียวมาก
“ซี้!!”
ในเวลานี้ เมื่อเห็นสิ่งมีชีวิตอื่นเข้ามาใกล้ แมงป่องไฟฟ้าทั้งสองตัวที่มีการเติบโตระดับปลุกตื่นขั้นห้าก็ทำท่าทางดูราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ
แต่ก่อนที่พวกมันจะทันได้ตอบสนอง พวกมันก็ถูกจับไว้ในมือของอีเลฟเว่น สำหรับหนามไฟฟ้าของพวกมัน สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถเจาะทะลุการเคลือบแข็งของอีเลฟเว่นได้เลย…
“อู๋!!!!!!” แขนของอีเลฟเว่นสั่นราวกับกังหันลม มันหมุนสองสามครั้งและเหวี่ยงแมงป่องไไฟฟ้าออกไปไกล
เพราะเป้าหมายคือสไลม์ระดับปลุกตื่นขั้นสิบ ซืออวี๋จึงเพิกเฉยต่อตัวประกอบเหล่านี้
หลังจากเก็บกวาดคู่แข่งออกไปได้แล้ว อีเลฟเว่นก็เริ่มขุดแร่ไฟฟ้าเหล่านี้ เป้าหมายของพวกเขา… ก็คือการกินแร่ไฟฟ้าในพื้นที่ภูเขาแม่เหล็กไฟฟ้า!
เนื่องจากค่าลงทะเบียนถูกจ่ายไปแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องประหยัดทรัพยากรเลย… กล่าวได้ว่าสมาคมนักฝึกสัตว์อสูรของเขตผิงเฉิงคงไม่ใส่ใจกับการหายไปของแร่ไฟฟ้าเหล่านี้เช่นกัน…
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
