บทที่ 153: อาหารต้นมารดรหมดแล้ว! ตำรวจหญิงชุดดำ!
หลังจากที่ถังเจิ้นลงมาจากกำแพงเมืองเขาเดินดูรอบ ๆ หุบเขาเชิ่งหลงอีกครั้ง จากนั้นค่อยกลับไปที่ห้อง นั่งเก้าอี้แล้วมองรอบ ๆ เมื่อมองห้องที่มีขนาดไม่ถึง 40 ตารางเมตรนี้ถังเจิ้นก็รู้สึกว่าเขารู้สึกเศร้าใจหน่อย ๆ เพราะในฐานะเจ้าเมืองผู้ยิ่งใหญ่แล้วก็ควรจะมีห้องทำงานที่ใหญ่โตโอ่อ่ากว่านี้ซักหน่อยสิ นี่แสด...
