ตอนที่ 985 จักรพรรดิรัตติกาล

ตอนที่ 985 จักรพรรดิรัตติกาล

มนุษย์ที่ต้องการออกจากเมืองกุ้ยไห่ก็พบว่าทางออกจากเมืองถูกขัดขวางโดยสิ่งมีชีวิตต่างมิติ ราชามังกรแห่งทะเลทั้งเจ็ดได้นำสิ่งมีชีวิตต่างมิติจำนวนมากมาขวางทางพวกเขาไว้ราวกับปีศาจ

มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติราวกับกระแสน้ำอยู่ทุกหนทุกแห่ง และเมืองกุ้ยไห่ทั้งหมดถูกล้อมรอบ และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลบหนี

“ไม่น่าเลยย...”หัวหน้าตระกูลฮุ่ยรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง เขายังรู้ว่าอาจมีอันตราย แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าทั้งเมืองจะสูญหายไป ถ้าเขาฟังหลานชายของเขา ฮุ่ยไห่เฟิง ก่อนหน้านี้เขาจะออกจากออกเมืองจากกุ้ยไห่ ทันที

สิ่งเดียวที่ปลอบใจคือตระกูลฮุ่ยได้ส่งลูกหลานไปเรียนต่างเมืองล่วงหน้าแล้ว และบอกพวกเขาให้ศึกษาอยู่ที่นั้น แต่จริงๆ แล้วมันคือการปกป้องพวกเขา หากเกิดอะไรขึ้นกับเมืองกุ้ยไห่ ตระกูลฮุ่ยจะไม่ถูกทำลายล้าง

ที่น่ารังเกียจคือเพราะเหตุการณ์ของ หวัง หมิงหยวน ฮุ่ย ไห่เฟิง จึงได้ออกจากมหาลัยและกลับบ้าน ชายหนุ่มที่มีแนวโน้มมากที่สุดในตระกูลฮุ่ย จะถูกฝังพร้อมกับตระกูลด้วย

เมื่อคิดถึงฮุ่ยไห่เฟิง หัวหน้าตระกูลฮุ่ยมองไปรอบๆ แต่ไม่พบเขา ความหวังริบหรี่ผุดขึ้นในใจเขา ฮุ่ยไห่เฟิงคาดไว้แล้วว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ บางทีเขาอาจจากไปแล้ว

เมื่อหัวหน้าตระกูลฮุ่ยดีใจ ก็พบว่าฮุย ไห่เฟิง และชายหนุ่มคนหนึ่งได้จากอีกด้านหนึ่ง ชายหนุ่มกำลังอุ้มเด็กผู้หญิงที่ดูมีอายุราวหนึ่งหรือสองปีไว้ในอ้อมแขนของเขา

“อาเฟิง เจ้าคาดการว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น แล้วทำไมเจ้าไม่หนีไป!”เมื่อหัวหน้าตระกูลฮุ่ยเห็นฮุย ไฮเฟิงเขาก็โกรธและวิตกกังวล

 

“ทุกคนในตระกูลฮุ่ยอยู่ที่นี่ ฉันจะไปคนเดียวได้อย่างไร ฉันมีบางสิ่งที่จะมีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านั้น คุณสามารถถูกับร่างกายของคุณ มีเวลาสั้นเกินไป ค้นคว้านี้ใช้ได้นิดหน่อย” ฮุ่ยไห่เฟิงพูดและเทแป้งจากขวดแล้วแจกจ่ายให้หัวหน้าตระกูลฮุ่ยและคนอื่นๆ

“หลี่ซวน คุณไปและแบ่งปันกับผู้อื่น”ฮุ่ยไห่เฟิงหยิบขวดหนึ่งไปให้หลี่ซวน หลี่ซวนตอบ แล้วนำหนอนไหมน้ำแข็งสองตัวไปที่ที่ซึ่งหนอนไหมน้ำแข็งผ่าน สิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านั้นถูกแช่แข็งทันที

หลี่ ซวน ไม่อ่อนโยนเหมือนฮุ่ย ไห่เฟิง เขาโรยแป้งให้ผู้คนในเมืองกุ๋ยไห่ โดยตรง หลังจากที่ผงที่ดูเหมือนผงทองคำเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ สิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านั้นดูเหมือนจะถือว่าพวกเขาเป็นชนิดเดียวกันและไม่ได้โจมตีพวกเขาอีกต่อไป

ทุกคนประหลาดใจและดีใจ มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติเหมือนกระแสน้ำอยู่ทุกหนทุกแห่ง พวกเขาคิดว่าพวกเขาสิ้นหวังแล้ว

แต่ในไม่ช้าผู้คนที่ถูกทาด้วยผงทองคำชนิดนี้ สิ่งมีชีวิตต่างมิติจำนวนมากก็เดินผ่านพวกเขาไป

เช่นเดียวกับผู้ที่เปลี่ยนไปหลังจากได้รับบาดเจ็บ และพวกเขาไม่สนใจผู้ที่มีผงทองคำบนร่างกาย

ชั่วขณะหนึ่ง เมืองกุ้ยไห่ที่ใหญ่โตถูกห้อมล้อมไปด้วยสิ่งมีชีวิตต่างมิตินับไม่ถ้วน แต่ไม่มีการต่อสู้อีกต่อไป

“ทุกคนเดินช้าๆ ไม่ต้องกังวล” ฮุ่ยไห่เฟิงโล่งใจเมื่อเห็นว่าผงทองคำได้ผล

เวลาที่ให้กับเขาสั้นเกินไป เขาไม่มีเวลาทำวิจัยเพิ่มเติม แต่บังเอิญค้นพบว่าเมื่อร่างกายถูกปนเปื้อนด้วยองค์ประกอบพิเศษนี้ สิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านั้นจะถือว่ามนุษย์ที่ย้อมด้วยผงทองคำเป็นชนิดเดียวกัน และจะไม่โจมตีอีก

ทุกคนตาม ฮุ่ย ไห่เฟิง และเดินอย่างเงียบ ๆ ผ่านทะเลของสัตว์ประหลาด หากเป็นเพียงสัตว์ประหลาดเหล่านี้ ฮุ่ย ไห่เฟิง คงจะพาทุกคนออกจากอันตรายได้ด้วยกัน

น่าเสียดายที่การจลาจลในครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติเท่านั้น แต่ยังรวมถึงมนุษย์ด้วย และเขาเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด

ทุกคนกำลังเดินผ่านทะเลของสัตว์ประหลาดด้วยความวิตกกังวล แต่ทันใดนั้นก็เห็นร่างบนท้องฟ้าที่ตกลงมาอย่างช้า ๆ ยืนอยู่เหนือหัวของราชามังกรแห่งทะเลทั้งเจ็ดมองลงมาที่ผู้คนในเมืองกุ้ยไห่เหมือนพระเจ้า

“มนุษย์?” ฮุ่ย ไฮเฟิงคร่ำครวญในใจ ในเวลานี้ สิ่งที่เขากลัวที่สุดไม่ใช่สิ่งมีชีวิตต่างมิติ แต่เป็นมนุษย์

หัวหน้าตระกูลฮุ่ย และผู้อาวุโสของตระกูลเฟิงหลายคนก็เป็นคนที่เคยเห็นคลื่นลมแรงมามากเช่นกันแต่พอเห็นตอนแล้ว

ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เห็นได้ชัดว่า พวกเขายังตระหนักถึงปัญหา พวกเขาหยุดและมองไปที่ชายในชุดเกราะสีดำบนหัวของราชามังกรแห่งทะเลทั้งเจ็ด

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนที่มีวิสัยทัศน์เช่นนี้ในเมืองกุ้ยไห่ ไม่เลวเลย” สายตาของบุคคลนั้นมองไปที่ ฮุ่ย ไห่เฟิง ด้านล่างดูน่าชื่นชมทีเดียว

“คุณเป็นใคร” ฮุ่ยไห่เฟิงถามอย่างเคร่งขรึม

“ชื่อของฉันถูกละทิ้งไปนานแล้ว ถ้าคุณต้องรู้ชื่อ เรียกฉันว่าจักรพรรดิรัตติกาล” ชายคนนั้นพูดเบาๆ

“การเปลี่ยนแปลงทางชีววิทยาในมหาสมุทรเหล่านี้เกี่ยวข้องกับคุณ?” ฮุ่ยไห่เฟิงถามอีกครั้ง

“เป็นของขวัญจากฉัน คุณชอบไหม”จักรพรรดิรัตติกาลพูดด้วยรอยยิ้ม

“คุณก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน ทำไมคุณถึงทำกับเราแบบนี้” หัวหน้าตระกูลหลิวกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

จักรพรรดิรัตติกาลไม่ตอบ ไม่แม้แต่จะมองหัวหน้าตระกูลหลิว ยังคงมองฮุยไห่เฟิงและกล่าวว่า

“เจ้าควรจะรู้ว่าเจ้าเดาความพยายามอันอุตสาหะของข้า มันจะดีกว่าสำหรับคุณ ที่จะพูดถึงมัน”

“คุณกำลังผลักดันให้เราวัฒนาการ แต่เห็นได้ชัดว่าคุณล้มเหลว ผู้ที่ติดเชื้อด้วยองค์ประกอบพิเศษนี้ไม่มีความคึด แม้ว่าร่างกายของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้น แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จในการวิวัฒนาการอย่างแท้จริง” ฮุ่ย ไห่เฟิง กล่าว

จักรพรรดิรัตติกาล ยิ้มและพูดว่า: "เจ้าเข้าใจจริงๆ แต่วิสัยทัศน์ของเจ้ายังแคบเกินไป วิวัฒนาการคือการเอาชีวิตรอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด และสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับวิวัฒนาการได้ในที่สุดจะถูกฝังในผงธุลีแห่งประวัติศาสตร์ การทดลองของข้าไม่ได้ล้มเหลว แต่คนส่วนใหญ่อ่อนแอเกินไป และเฉพาะผู้ที่เข้มแข็งจริงๆ เท่านั้นที่จะสามารถเกิดใหม่ในกระแสแห่งวิวัฒนาการและกลายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่และยิ่งใหญ่กว่าเดิม"

 

“คุณหมายถึง วิวัฒนาการนี้มีอัตราความสำเร็จที่แน่นอน แล้วอัตราความสำเร็จคืออะไร” ฮุ่ย ไห่เฟิง ถามอีกครั้ง

“หนึ่งต่อพันหรือน้อยกว่านั้นก็พอแล้ว มนุษย์บนโลกมีชนชั้นสูงเหลืออยู่มากมาย ไม่จำเป็นต้องเปลืองทรัพยากรไปกับผลิตภัณฑ์ที่บกพร่อง ไม่ช้าก็เร็ว พวกมันจะถูกกำจัด ฉันแค่กำจัดพวกมัน ความเร็วได้เร่งขึ้นแล้ว นิดหน่อย” จักรพรรดิรัตติกาลพูดอย่างไม่ใส่ใจ

แค่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ ในหูของฮุย ไห่เฟิง และคนอื่น ๆ รู้สึกโหดร้ายอย่างยิ่ง การสังหารหมู่ดังกล่าวดูเหมือนจะเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยในสายตาของจักรพรรดิรัตติกาลผู้นี้

และฟังสิ่งที่เขาหมายถึง เขาไม่เพียงจะทำสิ่งเหล่านี้ในเมืองกุ้ยไห่เท่านั้น แต่ยังเพื่อส่งเสริมสังคมมนุษย์ทั้งหมดด้วย

“คุณไม่คิดว่านี่จะโหดร้ายเกินไปสำหรับผู้ที่มีโอกาสมีชีวิตอยู่หรือ?” ฮุ่ย ไห่เฟิง กล่าว

 

“ความล้มเหลวจะโหดร้ายได้อย่างไร การปล่อยให้คนไร้ประโยชน์ใช้ชีวิตไปวันๆ และสิ้นเปลืองทรัพยากรที่มีประโยชน์ในมือของผู้แข็งแกร่งคือความโหดร้ายที่แท้จริง” จักรพรรดิรัตติกาล มองลงมาที่ฮุย ไฮเฟิง และกล่าวว่า “คุณเก่งมาก ถ้าคุณต้องการ สามารถเป็นมือขวาของฉันและสร้างระเบียบให้กับมนุษย์สายพันธุ์ใหม่กับฉันได้”