ตอนที่ 962 วังมังกร

ตอนที่ 962 วังมังกร

 

ทหารกุ้งและแม่ทัพปูที่ดูน่ากลัว ยืนตัวตรง แต่ละตัวสูงสองถึงสามเมตร มีใบหน้าแปลก ๆ เปลือกบนร่างกายเป็นเหมือนเกราะ ดุร้ายและน่ากลัว

 

อย่างไรก็ตาม เหล่าทหารกุ้งและแม่ทัพปูก็แค่ขวางทาง แต่ไม่ได้โจมตี

 

ในเวลานี้ทหารกุ้งและแม่ทัพปูมาถึงชายหาด มีหลายพันตัวและไม่รู้ว่ามีอีกกี่ตัวที่ล้อมพวกเขาอยู่

 

ชายวัยกลางคนสีหน้าน่าเกลียดมากและเขาพูดกับโจวเหวินด้วยการถอนหายใจ

 

"ฉันบอกนายหลายรอบแล้วไม่ควรพาเด็กออกมาเสี่ยงอันตราย แต่นายก็ไม่ฟังและตอนนี้นายไม่มีโอกาสแม้แต่จะหนี”

 

“ดูเหมือนพวกมันจะไม่ได้มาเป็นศัตรูกับเรา” โจวเหวินรู้สึกแปลก ๆ โดยทั่วไปแล้วสิ่งมีชีวิตต่างมิติจะโจมตีมนุษย์เมื่อเห็น

 

แต่ทหารกุ้งและแม่ทัพปูเหล่ายืนเรียงกันอย่างเรียบร้อยโดยไม่แสดงท่าโจมตี .

 

“ไม่ได้เป็นศัตรู? พวกนี้ถุยน้ำลายใส่เรา เราก็จมน้ำลายตายแล้ว” ชายวัยกลางคนเรียกสัตว์อสูรคู่หูของเขา วางแผนที่จะต่อสู้แล้วพูดกับโจวเหวิน

 

“แม้ว่าจะไม่มีโอกาส แต่ฉันจะลองต่อสู้ถ่วงเวลาดู หนีไปเมื่อมีโอกาส”

 

พูดแล้วชายวัยกลางคนกำลังจะไปสู้กับทหารกุ้งและแม่ทัพปูที่ขวางทาง

 

แต่ในขณะนั้น จู่ๆ ก็เห็นว่า ทหารกุ้ง แม่ทัพปู แยกจากกันเป็นสองข้างทาง แล้วเต่าทะเลสูง 20-30 เมตร สวมชุดเกราะสีดำ เดินตัวตรงเหมือนคนแบกเขี้ยว เดินขึ้นมาจากทะเล

 

เมื่อมองไปที่เต่าแปลกหน้าที่มีกล้ามเนื้อโปนและเกราะที่น่ากลัว ชายวัยกลางคนก็ตกใจอีกครั้ง

 

"เป็นไปได้ไหมว่านั่นคือนายพลเต่าระดับเร้นลับ?"

 

นายพลเต่าเดินทีละก้าว ทุกย่างก้าว ดูเหมือนภูเขาเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน

 

ชายวัยกลางคนกัดฟัน แม้ว่าเขาจะรู้ว่าสู้ไม่ได้แต่เขาจะไม่นิ้งเฉยรอความตาย เขาจะพยายามต่อสู้ แม้จะสิ้นหวังก็ตาม แต่ทันใดนั้นก็เห็นว่านายพลเต่าคุกเข่าข้างหนึ่ง ก้มศีรษะไปที่ โจวเหวิน แล้วพูดด้วยเสียงอู้อี้

 

"เจ้านายของข้าให้มาเชิญท่าน เพื่อให้ร่วมตกลงอะไรบางอย่าง แล้วนายท่านของข้าจะขอบคุณท่าน”

 

ชายวัยกลางคนมึนงงเล็กน้อย จ้องเขม็งไปที่นายพลเต่าที่กำลังคุกเข่า เขาเกือบจะคิดว่ามันเป็นความฝัน

 

ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้นลับนายพลเต่า จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับชายหนุ่มคนหนึ่งและเขายังเรียกเขาว่าท่านด้วยความเคารพอย่างสูง

 

ชายวัยกลางคนมองโจวเหวินอย่างประหลาดและตอนนี้เขาสงสัยอยู่บ้างว่าโจวเหวินเป็นมนุษย์ที่แปลงร่างโดยสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่น่าสะพรึงกลัว

 

“ใครเป็นเจ้านายของคุณ?” โจวเหวินเหลือบมองไปทางทะเล แต่มังกรทองได้หายไป

 

“เจ้านายของข้าเคยเห็นท่าน ท่านก็เคยเจอเจ้านายขอข้ามาก่อนและตอนนี้เจ้านายของข้ากำลังรอท่านอยู่ในวังมังกร” นายพลเต่ากล่าว

 

“ฉันจะไป คนๆนี้ไม่มีความสำคัญอะไร ปล่อยเขาไป”โจวเหวินชี้ไปที่ชายวัยกลางคนและพูด

 

“รับบัญชา”นายพลเต่าลุกขึ้นและโบกมือ ทหารกุ้งที่ขวางทางก็ถอยหนีทันที

 

“สัตว์อสูรจากต่างมิตินั้นดุร้ายและโหดเหี้ยม นายไม่ควรเสี่ยง” ชายวัยกลางคนกล่าวอย่างลังเล

 

“ไม่เป็นไร มันเป็นแค่วังมังกร พวกเขาไม่สามารถดักจับผมได้ ลุงกลับไปก่อน” โจวเหวินกล่าว

 

ชายวัยกลางคนดูแปลก ๆ แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เขาหันหลังกลับและเดินไปทางออกพื้นที่ต่างมิติ

 

ทหารกุ้งเหล่านั้นไม่ได้หยุดเขาจริงๆ พวกเขาทั้งหมดเพียงต่อแถวเพื่อพบกับโจวเหวินราวกับเป็นทหารกองเกียรติยศและมุ่งหน้าสู่ทะเล

 

ทหารกุ้งและแม่ทัพปูจะเรียงแถวกันทั้งสองฝั่งแยกน้ำทะเลออกเหมือนเปิดม่านทะเลเผยให้เห็นถนนในทะเลนำไปสู่ส่วนลึกของมหาสมุทร

 

ชายวัยกลางคนเห็นโจวเหวินอุ้มเด็กลงทะเล

 

จากนั้นเขาก็กัดฟันของเขาออกจากพื้นที่ต่างมิติ เมื่อเขาออกไปนอกเขตพื้นที่ต่างมิติ เขามองย้อนกลับไปที่ชายหาดและทะเลที่ปกคลุมไปด้วยหมอก รู้สึกเหมือนว่าเขากำลังฝัน

 

“สิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้นลับกลับคุกเข่าต่อหน้ามนุษย์อายุยังน้อย ฉันเกรงว่าไม่มีใครเชื่อถ้าไปเหล่าให้ใครฟัง” ชายวัยกลางคนเองก็สงสัยเล็กน้อยว่านั่นเป็นภาพหลอนของเขา

 

นายพลเต่าเป็นผู้นำทางและโจวเหวินเดินไปจนสุดทะเลลึก ทิวทัศน์ใต้น้ำนั้นงดงามและลึกลับ น้ำทะเลเหมือนม่าน มองเห็นสัตว์ทะเลต่าง ๆ เร่ร่อนอยู่ทุกหนทุกแห่ง

 

เขายังเห็นผู้หญิงสวยสองสามคนนอนอยู่ในเปลือกหอย ซึ่งควรจะเป็นนางฟ้าเปลือกหอยในตำนาน

 

โจว เหวิน คิดเสมอว่ามังกรทะเลควรอาศัยอยู่ในวังใต้น้ำ เช่นเดียวกับ พระราชวังคริสตัล ที่มีชื่อเสียง ซึ่งเป็นที่พำนักของราชินีมังกรแห่งทะเลตะวันออก

 

แต่ราชินีมังกรองค์นี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยเรื่องมากนัก เมื่อโจว เหวินมาถึงที่ที่เรียกว่าวังมังกร เขาพบว่ามันกลายเป็นซากเรือขนาดใหญ่ โจว เหวินไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับเรือและเขาไม่รู้ว่ามันคือซากเรือประเภทไหน แต่เมื่อดูจากขนาดของเรือ โจวเหวิน สันนิษฐานว่าอาจเป็นเรือบรรทุกเครื่องบิน ซึ่งเป็นหน่วยรบทางทะเลชั้นนำของมนุษย์ก่อนเกิดพายุสุริยะ

 

หลังจากเกิดพายุสุริยะ เรือบรรทุกเครื่องบิน กองเรือต่างๆ และเรือสำราญ จมลงโดยสิ่งมีชีวิตต่างมิติ

 

ต่อให้เรือลำนี้ไม่ใช่เรือบรรทุกเครื่องบิน มองอย่างไรก็เทียบพระราชวังมังกรไม่ได้ ซากเรือดูเหมือนจะมีการป้องกันบางอย่างป้องกันไม่ให้น้ำทะเลเข้าใกล้ซากเรือ

 

โจว เหวินเดินตามนายพลเต่าไปที่ดาดฟ้า และนายพลเต่าคุกเข่าลงก้มศีรษะอีกครั้งไปทางห้องโดยสารและกล่าว

“ราชาของข้า ข้าพาเขามาตามพระประสงค์ของท่านแล้ว”

 

“นายท่าน โปรดมากับข้า” สาวหอยสง่างามเดินมาและทำท่าทาง "เชิญ" หลังจากโค้งคำนับโจวเหวิน

 

โจวเหวินตามเธอเข้าไปในห้องโดยสารและในไม่ช้าก็มาถึงพื้นที่ห้องโดยสารที่ค่อนข้างใหญ่

 

โจวเหวินสงสัยว่ามังกรทองตัวใหญ่เข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง เมื่อเห็นผู้หญิงร่างท้วม สวมชุดเกราะสีทอง ผมสีทอง มีเขามังกรอยู่บนหัวของเธอ นั่งอยู่บนบัลลังเหมือนราชินี

 

แต่บัลลังไม่เหมือนบัลลังปะการังราชินีมังกรในตำนาน แต่เป็นเก้าอี้ที่คล้ายกับคอนโซลของเรือประจัญบานของมนุษย์

 

“ปรากฎว่าแท้จริงแล้วมังกรทองเป็นผู้หญิง มันสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้!” โจวเหวินรู้สึกประหลาดใจและอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองราชินีมังกรอีกสองสามครั้ง

 

ราชินีมังกรมีผิวสีซีดและรูม่านตาสีทอง เธอมองไปที่โจวเหวินและถาม “เจ้าคือตัวแทนของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณใช่หรือไม่?”

 

“ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ” โจวเหวินกล่าว

 

“ไม่ใช่ตัวแทนของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ ทำไมเจ้าถึงมีสัญลักษณ์ของเผ่ามังกรโบราณบนร่างกายของเจ้า?” ราชินีมังกรถามด้วยคิ้วขมวด

 

“สัญลักษณ์ของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ?” โจวเหวินสะดุ้ง จากนั้นนึกอะไรบางอย่างได้ หยิบจี้ฟันมังกรที่คอของเขาออกมาแล้วพูด “คุณพูดถึงสิ่งนี้ นี่เป็นของอาจารย์ของผมแกะสลักจากฟันมังกร อาจารย์ของผมให้มาเป็นของขวัญ มันไม่ใช่สัญลักษณ์ของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ”

 

ราชินีมังกรจ้องไปที่โจวเหวินและมองดูอยู่ครู่หนึ่ง “ในเมื่อเจ้ามีสัญลักษณ์ของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ ไม่ว่าเจ้าจะได้รับมันจากที่ใด เจ้าคือตัวแทนของเผ่าพันธุ์มังกรโบราณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าจะให้เจ้าเป็นพระสวามี(ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี)”