ตอนที่ 88 แรงกระเพื่อมจากการตื่นของลุค(อ่านฟรี)

ตอนที่ 88 แรงกระเพื่อมจากการตื่นของลุค

เช้าวันต่อมาภายในศูนย์ช่วยเหลือทุกคนเริ่มงานกันตั้งแต่แสงตะวันยังไม่แยงตา จนกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้นพอดีรถที่หามาได้หลายสิบหลายร้อยคันก็พาคนที่แข็งแรงพร้อมกับอุปกรณ์ทุกอย่างออกไปจากศูนย์กระจายกันค้นหาและช่วยเหลือผู้คนในเขตที่ 4 และเขต 5 เป็นหลัก รองลงมาคือเขตที่ 1 กับเขตที่ 2

ส่วนเขตที่สามมีคนที่รอดชีวิตน้อยมาก เนื่องจากมันอยู่ในเขตการสู้รบที่ดุเดือดที่สุด

ขณะที่รถขับออกไปด้านหนึ่งนิโคลและพวกอีก 3 คนก็กำลังเตรียมจะต่อคิวขับรถออกไปแล้วด้วยเช่นกัน

“ของทุกอย่างพร้อมแล้วนะ” นิโคลหันไปถามทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไร

“พร้อมกับ ฉันเตรียมอาหารไว้เผื่อมื้อเย็นด้วย” ไอกะพูดพร้อมกับวางปล่องอาหารไว้ข้างหลัง

อีลิกได้กินอาหารจึงอดจะกลืนน้ำลายไม่ได้

“ฉันเอามาเพิ่มเผื่อให้เธอกินอีกกล่องใหญ่ด้วย” ไอกะกล่าวกับอีลิก

“ขอบคุณครับน้าไอกะ” อีลิกกล่าวด้วยความยินดี ใบหน้าเขาเริ่มมีเนื้อหนังมากขึ้นนิดหน่อยไม่ได้ผอมแห้งจนหนังติดกระดูกอีก แต่นี่เป็นการกินเนื้อมอนสเตอร์เกือบทั้งคืน อีลิกรู้ว่าถ้าออกไปอาจจะเจอกับอันตรายเขาต้องเพิ่มพลังงานในร่างสะสมพลังให้เร็วที่สุด

“ไปกันเถอะ” บอสตันเช็กสภาพรถเสร็จเปิดประตูขึ้นมานั่งข้าง ๆ คนขับ

นิโคลพยักหน้า ก่อนจะขับรถ แต่ยังไม่ทันจะออกจากค่าย ในตอนนั้นเองก็มีสายติดต่อมาจากแหวนเครือข่ายไกอา เป็นของอีลิก

“พี่คามิล?” อีลิกประหลาดใจมากและระวังตัวเพราะกลัวเธอรู้ว่าเขากำลังออกไปด้านนอก

“ทุกคนเงียบก่อนนะ” อีลิกส่งสัญญาณ จากนั้นก็รับสาย

“พี่คามิลมีอะไรเหรอ” อีลิกถามภาพที่ฉายเบื้องหน้าเขาล็อกให้เห็นแค่ตัวเอง

“มีอะไรเหรอ ตอนนี้นายอยู่ไหน” เสียงคามิลค่อนข้างกังวล

“เออ ผมมาหากินอะไรแถวโรงอาหารของศูนย์นะ” อีลิกนึกได้แค่คำตอบเดียว

“นายอย่าพึ่งออกไปไหน ตอนนี้มีปัญหาแล้ว”

“เกิดอะไรขึ้น!?”

“พี่แฟนนายตื่นขึ้นมาแล้ว” คามิลบอกกับอีลิก ก่อนจะถามด้วยความจริงจัง “นายไม่ได้เข้าไปยุ่งกับยาของสำนักงานเหนือมนุษย์ใช่ไหม ถ้านายทำแม้แต่ผู้อำนวยการก็ช่วยนายไม่ได้นะ บอกฉันมาว่านายได้เข้าไปเอายามาไหม”

“ฮะ! พี่ลุคตื่นขึ้นแล้ว ไม่สิได้ยังไง เดี๋ยวหรือว่าที่พี่โทรมาเพราะคิดว่าผมขโมยยาที่สำนักงานมาเหรอ จะบ้าเหรอไง ห้องนิรภัยที่เก็บยาล็อกด้วยรหัสชีวภาพที่มีแต่พ่อที่เข้าไปได้ อีกอย่างมันไม่มียารักษาแหล่งกำเนิดคลื่นพลังในสำนักงานเหนือมนุษย์ ช่างเถอะแค่นี้นะ”

“เฮ้...แสดงว่านายเข้าไปด้านในแล้วสินะ ผู้อำนวยการคงย้ายยาออกไป เดี๋ยวสิอย่าพึ่งวาง ตื๊ด...!”

สายตัดไปก่อนที่คามิลจะได้ถามต่อ

“พี่ลุคตื่นขึ้นมาแล้ว” อีลิกกล่าวซ้ำ แต่มันไม่จำเป็นเพราะทุกคนได้ยินกันหมด

“ลุคตื่นขึ้นแล้ว หรือเขาจะไม่ได้บาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลัง” บอสตันพูดอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะผิดพลาดได้

“มีคนช่วยเขา ถ้าไม่ใช่อีลิกแล้วจะเป็นใคร” ไอกะถามทั้ง 3 คน แต่ไม่มีใครให้คำตอบได้ แม้แต่ตัวอีลิกก็ส่ายหัว

“ไม่สำคัญว่าใครช่วย แค่รู้ว่าเขาหรือเธอไม่ได้คิดร้ายกับลุคก็พอ เรารีบไปที่โรงพยาบาลกันก่อนเถอะ” นิโคลขับรถเหยียบตรงไปที่โรงพยาบาลในทันที

คนบนถนนพากันหลบด้วยความตื่นตกใจที่อยู่ ๆ ก็มีรถขับฝ่าฝูงชนมาแบบนี้

...

โรงพยาบาลชั่วคราวภายในศูนย์ช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่และเหนือมนุษย์ต่างพากันตรวจสอบทั้งโรงพยาบาลอย่างวุ่นวาย พวกเขายังกักตัวคนที่เฝ้าลุคไว้ด้วย แต่ไม่มีใครพบเบาะแสหรืออะไรเลย แม้แต่ภาพจากกล้องวงจรปิดก็ไม่มี ที่จริงวงจรปิดไม่ได้ถูกเปิดใช้งาน เนื่องจากพวกเขาตัดอุปกรณ์ไฟฟ้าทุกอย่างที่ไม่จำเป็นทิ้ง เพราะไฟฟ้าภายในเมืองตอนนี้มีค่าอย่างมาก มันจะเป็นแบบนี้ไปจนกว่าพวกเขาจะกู้โรงงานไฟฟ้าของเมืองได้

นิโคลและพวกลงมาจากรถและเห็นสถานการณ์นี้ทั้งหมด

พวกเขาตรงไปที่ห้องที่ลุคโดนกักของ แต่แน่นอนว่าทุกคนโดนขวางไม่ให้เขาไป พวกเขาทำได้เพียงมองผ่านบานกระจกของประตูเข้าไปเท่านั้น

ภายในห้องลุคที่นอนและโดนล็อกแขนขาอยู่ ได้หันมามองพวกเขาทั้ง 4 คน

“เขาฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ ด้วย” นิโคลกล่าวด้วยความยินดี

คนอื่น ๆ ก็เห็นเช่นกัน ถึงจะเข้าไปไม่ได้ แต่ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ถ้าลุคฟื้นขึ้นมา

“อีลิก”

ตอนนั้นเองคามิลก็เดินทางมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับเจ้าหน้าที่อีกหลายคน เพื่อมาช่วยเสริมการตรวจสอบทางนี้เพิ่มเติม

อีลิกที่โดนเรียกชื่อก็สะดุ้งด้วยความตกใจ

“พี่คามิล”

คามิลมองไปที่อีลิกด้วยใบหน้าบึ้งตึง ก่อนจะพาเขาออกไปพูดคุยกันเป็นส่วนตัว ที่จริงพวกนิโคล ไอกะและบอสตันก็โดนพาตัวไปด้วย

ทั้ง 3 โดนสอบสวนถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

การตื่นของลุคไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น เพราะเขาบาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลัง ทุกคนเข้าใจแบบนั้น แต่การตื่นขึ้นมาทำให้เกิดแรงกระเพื่อมไปยังหลายอย่าง โดยเฉพาะเมื่อลุคคือพี่ชายของเจน เด็กสาวผู้ถูกคนในเมืองเรียกว่าเด็กสาวหายนะ

แถมยังมีหลักฐานเกี่ยวกับการลงมือฆ่าเหนือมนุษย์ของลุคอีกหลายสิบศพ ทำให้เขาถือเป็นอาชญากร ในตอนแรกที่เหนือมนุษย์ส่วนใหญ่ได้ข่าวว่าเขาบาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลังและจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก

ทำให้ลดแรงโกรธของเหนือมนุษย์และผู้คนที่รอดชีวิตได้มาก แต่ถ้าทุกคนรู้ว่าลุคตื่นขึ้นมา อาจจะมีเหนือมนุษย์บางคนที่โกรธแค้นและรู้สึกไม่ยุติธรรม ได้พากันมาฆ่าเขาได้ ซึ่งแน่นอนว่าทางสำนักงานเหนือมนุษย์ไม่อาจจะปล่อยให้คนพวกนั้นฆ่าลุคได้เพราะเขาต้องถูกตัดสินโดยสหพันธรัฐเท่านั้น และการเข้ามาขวางของสำนักงานเหนือมนุษย์จะเกิดความวุ่นวายตามมาแน่นอน

สถานะและความเกี่ยวพันของลุคเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินไป

พอคามิลพูดคุยและสั่งคนไปหาเบาะแสว่าใครช่วยลุคแล้ว ก็พาทั้ง 4 คนมารวมกันที่นี่

“อีลิกขอให้พาพวกเธอเข้าไปคุยกับลุค เพื่อทำให้เขาเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น เพื่อให้เขาบอกว่าใครคือคนที่มาช่วยเขาและให้เขารอการตัดสินโทษจากสหพันธรัฐที่จะส่งมาจากรัฐคานันอีก 2 วันที่จะถึงนี้ ฉันจะพาเข้าไปพูดคุยกับเขา แต่ว่าเข้าไปได้แค่คนเดียว พวกเธอตัดสินใจกันซะว่าใครจะเข้าไปด้านใน” คามิลให้เวลาทั้ง 4 คนได้พูดคุยกัน

ในขณะที่เลือกกันอยู่นั้นอีลิกก็เดินไปพูดบางอย่างกับนิโคลเป็นการส่วนตัวอยู่พักหนึ่ง พวกเขาก็กลับมารวมตัวกันที่หน้าห้อง

“ฉันจะเป็นคนเข้าไปเอง” นิโคลเดินมาบอกคามิล เธอคือคนที่เหมาะสมที่สุดในกลุ่มพวกเขา

คามิลพยักหน้า ก่อนจะสั่งให้คนปล่อยให้นิโคลผ่านเข้าไปด้านในและพูดคุยกับลุคเพียงคนเดียว แต่คามิลยังคงจับตาดูอยู่ไม่ห่าง ถ้าเกิดนิโคลพยายามทำเรื่องอย่างการพานักโทษหลบหนีคามิลสามารถสั่งให้เหนือมนุษย์ที่ล้อมโรงพยาบาลและห้องไว้ลงมือได้ในทันที

แต่เธอมั่นใจว่านิโคลไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นแน่นอน

...

“นิโคล” ลุคที่นอนอยู่บนเตียงหันหน้ามาหาเธอ สภาพของลุคในตอนนี้ไม่ต่างจากคนที่เกิดใหม่ บาดแผลทุกอย่างหายเป็นปกติแล้ว เป็นผลกระทบจากการรักษาแหล่งกำเนิดคลื่นพลัง

แต่ตัวของลุคยังคงถูกล็อกติดไว้กับเตียงอยู่ ถึงอย่างนั้นเขาก็พอจะขยับตัวยกหลังขึ้นมานั่งบนเตียงได้ด้วยการปรับระดับเตียงขึ้น

“นายไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว” นิโคลเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง ก่อนจะพูดต่อว่า “แต่เรื่องโดนจับ...” เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าฉันจะยังตื่นขึ้นมา”

“ฉันไม่รู้ว่าใครช่วยนาย อีลิกไม่ได้ช่วย” นิโคลกล่าว เธอเองก็อยากรู้คำตอบและเดาว่าลุคน่าจะรู้

ลุคเหมือนจะคิดอะไรในใจ ก่อนจะกล่าว “ฉันพอรู้ว่าใครช่วยฉัน เฮ้อดูเหมือนจะเป็นหนีเขาเพิ่มอีกครั้งแล้ว”

นิโคลมองอย่างสงสัย ถึงคนที่ช่วยลุค แต่การที่ลุคไม่บอกเธอก็น่าจะมีเหตุผลอยู่

“ฉันถูกจับที่นี่แล้วเจนละเธออยู่ที่ไหน” ลุคถามขึ้นมา ที่จริงเขาเป็นห่วงเจนมาก และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

นิโคลทำสีหน้าลำบากใจ แต่ก็บอกถึงสถานการณ์ของเจน

ย้อนกลับไปหนึ่งวันก่อนหน้านั้น หลังจากที่ลุคหมดสติไปไม่ตื่นขึ้นมา เจนก็เข้ามากอดเขาร้องไห้ แต่ไม่นานหลังจากนั้นมีเหนือมนุษย์ที่รอดชีวิตอยู่เกือบหลักร้อยได้เข้ามาล้อมพวกเขาเอาไว้

หลายคนเต็มไปด้วยความโกรธแค้นอยากจะเข้าไปจัดการเจน แต่ว่าเหนือมนุษย์ระดับ A คนที่ทำลายประตูมิติคนนั้นได้เข้ามาหยุดทุกคนไว้ เพื่อจะพาเจนไปด้วย

เจนไม่ยินยอมในตอนแรก แต่พอได้ยินคำพูดของหญิงคนนั้นว่านั้นคือทางรอดเดียวของเจน และถ้าเจอยู่เธอจะนำอันตรายมาหาพี่ชายของเธอ

สุดท้ายเจนก็จำใจจากไป ไม่มีใครรู้รายละเอียดมากกว่านั้น

พอหลังจากนั้นคามิลก็พาคนมาควบคุมสถานการณ์และสั่งให้พาลุคมากักตัวไว้ที่โรงพยาบาล โดยให้เหตุผลว่านายคืออาชญากรของสหพันธรัฐ ต้องถูกจับไว้

แต่ส่วนหนึ่งนี่เป็นข้ออ้างเหมือนต้องการลดแรงปะทะจากเหนือมนุษย์ที่รอดชีวิตและจากสถานการณ์ที่ละเอียดละอ่อนของลุค

เพราะการที่เป็นสถานะอาชญากรของสหพันธรัฐจะต้องได้รับการพิพากษาก่อนจึงจะลงโทษได้ ในระหว่างนี้จะไม่มีใครเสนอให้ฆ่าลุคได้ชั่วคราว

แต่ว่าโทษของลุคควรจะมีการตัดสินอย่างเงียบ ๆ แต่ตอนนี้ลุคฟื้นขึ้นมาแล้ว คงมีเหนือมนุษย์หลายคนไม่พอใจกับการกลับมามีสติของลุค พวกเขาอาจจะสร้างปัญหาอย่างแน่นอน

หลังจากฟังมาถึงตอนนี้ลุคก็ได้แต่ถอนหายใจเงียบ ๆ