บทที่ 35 ขอพร
คืนนั้น เธอไม่ได้ลากเขากลับบ้าน เธอกลับเองเงียบๆ และรอเขาอยู่ในความมืดต่อไป ในที่สุดเขาก็กลับมา... ในกลางดึก ในที่สุดก็ได้ยินเสียงประตูดังขึ้น เธอหยิบเค้กออกมา ใต้แสงเทียนเธอยิ้มเล็กน้อยอย่างสงบและพูดเบาๆ “รุ่นพี่ สุขสันต์วันเกิด” เขามองเธอและขมวดคิ้วเล็กน้อย แววตาใสกวาดไปที่โต๊ะอาหารที่อาหารละลานตา...
