EP.11 อย่าหักหลัง
ใกล้เที่ยงคืน เผ่ากระเทียมถูกโจมตีโดยเผ่าอนารยชนเป็นครั้งที่สอง
นักรบอนารยชนทั้งหมดยี่สิบห้าคนในชุดหนังสัตว์ ถือขวานหินรีบเร่งมาจากป่าทางทิศตะวันตก
นักล่าของเผ่ากระเทียมลดแนวรบลงในช่วงต้นของช่วงเวลานี้ โดยถือคันธนูและลูกธนู ภายใต้คำสั่งของวีรบุรุษสองคนของพี่น้องหมูปลาพวกเขายืนอยู่ในระยะไกลและยิงธนูไปที่นักรบอนารยชน
ในการยิงระยะไกล คนเถื่อนที่พุ่งเข้ามาเต็มไปด้วยลูกธนู ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้ด้วยธนูและลูกธนูเลย พวกเขาอาศัยหนังสัตว์และร่างกายในการต่อต้าน ท้ายที่สุด มีเพียงหกหรือเจ็ดคนที่พุ่งไปข้างหน้านักล่า คนอื่นล้มลงกับพื้น
ด้วยจำนวนที่เหนือกว่าและคำอวยพรของธนูทำให้นักรบอนารยชนถูกกำจัดในครั้งนี้ เผ่า Garlic ยังจับนักรบอนารยชนอีกสี่คนโดยไม่นับรวมศัตรูที่ถูกสังหารด้วยธนูและลูกศรแล้วหลบหนี
พระศาสดาถามพวกเขาแยกกัน
“เผ่าของคุณอยู่ที่ไหน?”
"อย่าหักหลัง!"
“คุณเชื่อเรื่องปีศาจแบบไหน”
"ความรุ่งโรจน์เป็นของเทพเจ้า! เจ้าพวกนอกรีตต้องตาย!"
“พวกคุณมีทั้งหมดกี่คน?”
"อย่าหักหลัง!"
“ถ้าคุณพูดความจริง เราจะปล่อยคุณไป”
"อย่าหักหลัง!"
...
ทั้งสี่คนนี้ไม่เปิดเผยน้ำเสียงของพวกเขาเลย
หมอผีรุ่นเก๋าเลือกทางอื่น
"ความกล้าหาญและความภักดีของคุณทำให้เราได้รับการยอมรับ และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความเคารพของเรา ตอนนี้ฉันขอเชิญคุณเข้าร่วมเผ่าของเรา"
“เจ้าพ่ายแพ้แล้ว และเจ้าจะถูกปีศาจและชนเผ่าลงโทษเมื่อเจ้ากลับไปเท่านั้น”
"มีข้าวสาลีที่จะทำให้อิ่มท้อง คันธนูและลูกธนูที่จะทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น กระเทียมแสนอร่อย เนื้อแห้งและเกลือ"
"ถ้าคุณเป็นสมาชิกของเผ่ากระเทียม จะไม่ถือว่าเป็นการทรยศ เพราะคุณจะเชื่อในเทพเจ้าเหยาผู้ยิ่งใหญ่ และคุณจะได้รับการปกป้องจากเทพเจ้า และปีศาจจะไม่สามารถทำอันตรายคุณได้"
ทหารทั้งสี่คนเงียบไปครู่หนึ่ง เครื่องหมายอัศเจรีย์ปรากฏขึ้นเหนือหัวของพวกเขา
"เข้าร่วมเผ่ากระเทียม!"
"เข้าร่วมเผ่ากระเทียม!"
พวกเขาตะโกนพร้อมกัน
ลู่เหยาพูดด้วยอารมณ์ว่าหมอผีมองเห็นผู้คนได้แม่นยำจริงๆ
จากนั้นคนเถื่อนทั้งสี่ก็อธิบายทุกอย่าง
"ชนเผ่านี้ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของภูเขา ถัดจากถ้ำขนาดใหญ่ มีทั้งหมด 82 คน ไม่รวมผู้เผยพระวจนะ ผู้ชราและอ่อนแอ มีนักรบ 40 คน"
"มีรูปปั้นอยู่ข้างถ้ำ เป็นเทพเจ้าในขนของสัตว์ป่า ชื่อเทพเจ้าแจ็ค"
"พระเจ้าแจ็คต้องการให้เราถวายเครื่องสังเวยที่มีชีวิตและลอกขนของสัตว์ป่า สัตว์ป่าทั้งหมดที่เราล่าได้อุทิศให้กับเขา ดังนั้นชนเผ่าจึงต้องขโมยอาหาร"
"ชนเผ่าได้รับของขวัญจากแจ็ค และฮีโร่สัตว์ร้ายสองคนถือกำเนิดขึ้น พวกมันสามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายได้ทั้งคู่ และเป็นนักรบที่ทรงพลังที่สุดในเผ่า ใครๆ ก็อยากเป็นฮีโร่"
"ฮีโร่หายไปขณะโจมตี Forest Horde และน่าจะตายไปแล้ว"
"อีกหนึ่งฮีโร่ยังคงอยู่ใน Horde"
"เผ่าอนารยชน ศัตรู! ปีศาจ ศัตรู!"
"อย่าทรยศต่อเผ่ากระเทียม!"
พวกเขาสวดคำขวัญเช่นเดิม และการเปลี่ยนค่ายเป็นไปอย่างราบรื่น
อนารยชนสี่คนเข้าร่วมเผ่า พวกเขาถอดหนังสัตว์ในสมัยก่อน สวมเสื้อหนังเหมือนเครื่องแบบชนเผ่า ถือคันธนูและลูกธนู และรวมเข้ากับพื้นที่ท้องถิ่นอย่างรวดเร็ว
สิ่งที่ทำให้ลู่เหยาประหลาดใจก็คือ Devil Jack ตัวนั้นไม่รู้วิธีบริหารเผ่าเลยหรือไม่ได้คิดที่จะพัฒนาไปทีละขั้นด้วยซ้ำ เขาได้ชักใยคนป่าเถื่อนเพื่อตามล่าและปล้นสะดมทุกที่เพื่อให้ได้มาซึ่งศรัทธา
หลังจากที่เผ่ากระเทียมติดตั้งคันธนูและลูกธนูแล้ว การคุกคามของเผ่าอนารยชนก็ลดลงอย่างมาก สิ่งสำคัญที่สุดของลู่เหยาคือการเพิ่มคุณค่าความเชื่อของเขา ยิ่งมีกลยุทธ์มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
หลังจากต้านทานการโจมตีครั้งที่สองของเผ่าอนารยชนแล้ว เผ่าการ์ลิกก็นำเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความมั่นคงอีกครั้ง
คนพิกเซลจากเผ่า Yanchi รีบไปซื้อกระเทียม คันธนู และลูกธนูจากเผ่ากระเทียม จากนั้นขายเกลือ วัตถุดิบทางการแพทย์ และเครื่องมือการเกษตรที่ไม่มีในท้องถิ่น
ต่อมาชนเผ่า Yanchi ได้สร้างบ้านไม้ที่นี่เพื่อเป็นร้านค้าสำหรับการค้าระยะยาวระหว่างสองเผ่า
เมื่อการแลกเปลี่ยนและการทำธุรกรรมระหว่างเผ่าเพิ่มขึ้น นักล่าที่มีธนูและลูกธนูยังคงขยายขอบเขตการเคลื่อนไหวของพวกเขา และเผ่า Garlic ก็ดึงดูดผู้อพยพมากขึ้น
ประชากรที่มุมบนขวากลายเป็น 247 คน และค่าศรัทธาก็เพิ่มขึ้นเป็น 448 คะแนนเช่นกัน
ภายในหนึ่งวัน ค่าศรัทธายังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้ความคิดที่ถูกเก็บกดของลู่เหยาผุดขึ้นมา
[อัครสาวก] การเปลี่ยนใจเลื่อมใสในพระวิหารต้องใช้คะแนนศรัทธา 500 คะแนน
ปัจจุบันห่างเพียง 52 คะแนน
หลังจากนั้นไม่นาน อาศัยอุปกรณ์ทั้งสองอย่าง [Energy Cane] และ [Prickly Ball Follower] เพื่อเพิ่มความศรัทธารวม 2 คะแนนต่อชั่วโมง
ต้องบอกว่า จนกระทั่งลู่เหยาออกจากบ้านไปทำงานเวลา 8:30 น. ค่าศรัทธาของเขาก็ยังคงติดอยู่ที่ 459 คะแนน
...
วันนี้ลู่เหยาเหม่อลอยเล็กน้อย
พรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ และตอนนี้เขาแค่อยากจะวิ่งกลับบ้านและจ้องมองไปที่เครื่องจำลอง
แม้ว่า [Energy Cane] จะสามารถเติมพลังงานในตอนกลางคืนได้ แต่เขาจะไม่รู้สึกเหนื่อย แต่เมื่อคุณเลิกใช้ไม้เท้าได้แล้ว อาการปวดกล้ามเนื้อและความเมื่อยล้าของร่างกายยังคงอยู่ทุกที่ และการบริโภคทางกายก็ยังเกิดขึ้นจริง
ไม้เท้าเป็นเหมือนสารกระตุ้นที่ทรงพลังซึ่งสามารถรักษาพลังงานส่วนบุคคลไว้ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่จะไม่เปลี่ยนขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์และการนอนหลับยังคงขาดไม่ได้
นอกเหนือจากการทำความเข้าใจกลไกของไม้เท้าแล้ว ลู่เหยายังได้ไตร่ตรองเกี่ยวกับอัครสาวกของเทพเจ้าเก่าแก่ในวิหารด้วย
เธอคุ้มค่ากับการลงทุนครั้งใหญ่หรือไม่?
อย่างไรก็ตามเขายังเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีประสิทธิภาพของเทพเจ้าแห่งป่า เซียวฮัว ช่างซ่อมบำรุงที่เฝ้าวัดมีประโยชน์มากและอัครสาวกจะไม่ทันสมัยเกินไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือลู่เหยาไม่พบวิธีอื่นในการสร้างอัครสาวก ในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าวิธีเดียวคือต้องแปลงสัญชาติเป็นอัครสาวกของเทพเจ้าเก่า
อย่างไรก็ตาม อัครทูตยังเป็นหน่วยระดับสูงเหนือฮีโร่และผู้เผยพระวจนะใช่ไหม?
เขาเต็มไปด้วยความคาดหมายและความหวาดหวั่น เขากระสับกระส่ายอยู่บนเก้าอี้
หลังจากเลิกงานในที่สุด จู่ๆ เจ้านายก็จัดการงานชั่วคราวให้เขาโดยขอให้เขาไปที่บ้านของเจ้านายที่ห่างจากบริษัท 20 กิโลเมตรเพื่อแจกตั๋วคอนเสิร์ตของนักร้องคนหนึ่ง
เป็นเวลาแปดโมงเย็นแล้วที่ลู่เหยากลับถึงบ้านหลังเลิกงาน
เขาถอดกระเป๋าเป้ออกและไปที่คอมพิวเตอร์ทันทีโดยไม่คำนึงถึงเหงื่อบนศีรษะ
ความเชื่อที่มุมบนขวาของหน้าจอเปลี่ยนไปเป็น 489 จุด โดยพื้นฐานแล้วอาศัยอุปกรณ์เพื่อเพิ่มความเชื่อ และการเติบโตของประชากรก็ช้ามาก
ลู่เหยาจึงอาบน้ำก่อนเพื่อล้างเหงื่อที่คละคลุ้งออก
จากนั้นเขาก็เดินไปที่หน้าต่าง เป่าลมยามค่ำคืน และมองไปที่ไฟถนนในซอย
ไม่มีใครอยู่ที่นั่นในวันนี้
นี่เป็นเรื่องของหลักสูตร ถ้ามีคนคนหนึ่งถูกแขวนไว้ตรงนั้นบ่อยๆ ผู้เล่นปีศาจคนนั้นกำลังยั่วยุระบบตำรวจทั้งหมด
ลู่เหยากลับไปที่คอมพิวเตอร์
ศรัทธาแสดงเป็น 501
เขาเปิดอินเทอร์เฟซของวิหารและคลิกที่ [Apostle] บนไอคอนโลงศพ
——ต้องใช้พลังแห่งศรัทธาอย่างมากเพื่อฟื้นฟูและเปลี่ยนให้เป็นอัครสาวกของวัดของคุณ คุณต้องใช้คะแนนศรัทธา 500 คะแนนเพื่อเปลี่ยนใจเลื่อมใสเป็นอัครสาวกหรือไม่?
[ใช่] [ไม่ใช่]
ลู่เหยาวางเมาส์บน [ใช่] และไม่รีบคลิก
เขาถามลูกแพร์เต็มไปด้วยหนามที่อยู่ข้างๆ เขา: "เสี่ยวฮัว อัครสาวกฟื้นขึ้นมา มันใช้ศรัทธามากขนาดนั้นเลยหรือ"
"อัครสาวกเป็นหน่วยที่สำคัญที่สุดของเทพเจ้าทุกองค์ ซึ่งคุ้มค่าอย่างยิ่ง แต่..."
"แต่อะไร?"
“อัครสาวกของเทพแห่งป่าในโลงศพนี้ ผู้รับใช้ที่ต่ำต้อยของคุณไม่รู้จักเธอ และไม่รู้ว่าเธอมีความสามารถอะไร”
“ท่านรู้จักอัครสาวกของพระเจ้าแห่งป่าทั้งหมดหรือไม่”
"เอ่อ... ฉันจำคุณ Forrester หัวหน้าอัครสาวกได้ เขามีพลังมากและสามารถเรียกวิญญาณแห่งป่าได้ ฉันไม่เคยเห็นคนอื่นเลย พวกเขากำลังเดินไปทั่วโลกเพื่อพระเจ้าแห่งป่า"
ลู่เหยามองไปที่ลูกแพร์เต็มไปด้วยหนามด้วยท่าทางไม่ปรานี
ถ้าคุณกล้าคุณจะรู้อย่างหนึ่ง
เสี่ยวฮัวดูเหมือนจะรู้สึกกดดันเช่นกัน และพูดอย่างกระวนกระวาย: "ท่านลอร์ด ฉันแค่พูดว่า ฉันไม่รู้จักอัครสาวกคนนี้จริงๆ อัครสาวกแต่ละคนมีความสามารถต่างกัน บางคนเก่งการต่อสู้ บางคนเก่งในการสอดแนม .. "
"แต่อัครสาวกนั้นคุ้มค่าแน่นอน และท่านต้องการอัครสาวกที่เดินได้"
ลู่เหยาหันกลับไปมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
เสร็จแล้ว!
เขาคลิก [ใช่]
ค่าศรัทธาหมดลงทันทีเหลือเพียง 1 แต้ม
การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในโลกพิกเซล
——อัครสาวกที่หลับใหลได้ยินเสียงเรียกของคุณ และพลังแห่งศรัทธาของคุณได้ซ่อมแซมร่างกายที่แตกสลายและวิญญาณที่แห้งผากของเธอ และเธอกำลังฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากทะเลแห่งความตาย
——[อัครสาวก] อิซาเบล ดาบแห่งป่า ทำตามเจตจำนงของคุณ ปฏิบัติตามคำทำนายของคุณ และต่อสู้เพื่อไฟแห่งศรัทธาของคุณ
