ตอนที่ 30

กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังออกมาจากกระเป๋าอัคคีจึงหยิบออกมาดูแต่ก็ต้องเลิกคิ้ววองดูด้วยความสงสัยเพราะว่าเป็นเบอร์แปลก

“ฮัลโหลครับอัคคีถือสายไม่ทราบว่า”อัคคีกล่าวถามปลายสายไป

“สวัสดีครับคุณอัคคีผม  โกอึน(ความเมตตากรุณา) อดีตประธานบริษัท KJ กรุ๊ปผมขอแทนตัวเองอย่างงี้แล้วกัน เพราะตอนนี้หุ้นอยู่ในมือคุณหมดแล้วคุณมีสิทธิ์ที่จะนั่งต่ำแหน่งประธานได้ตลอดเวลา”โกอึนกล่าวออกมาพลางกล่าวต่อว่า

“ที่ผมติดต่อคุณมาอย่างแรกผมอยากขอบคุณ”โกอึนกล่าวออกมา

“หือ ? ทำไมงั้นหรอครับ”อัคคีกล่าวถามออกมาอย่างสงสัยโกอึนต้องการขอบคุณเรื่องอะไรละเพราะดูเหมือนว่าเราพึ่งจะรู้จักกันเอง

“อ่าวก็ที่คุณสเนอซื้อราคาหุ้นจากมือผมไปจาก500000ล้านวอนเป็น1ล้านๆวอนไงครับแถมยังเป็นการเติมเงินทุนลงบรฺิษัทให้กับผมด้วยแล้วอีกอย่าง”โกอึนกล่าวออกมาอย่างง งวย ก็อัคคีเป็นคนเสนอข้อเสนอนี้ให้กับเค้าเองไม่ใช่รึไงแล้วก็ตกลงเซ็นสัญญาแบบอิเล็กทรอนิกส์

“อ้ออเรื่องนั้นพอดีผมให้ผู้ช่วยของผมเป็นคนจัดการนะครับ”อัคคีกล่าวตอบไปแล้วพลางคิดในใจว่าทำไมระบบมันไม่บอกรายละเอียดอะไรแบบนี้กับเค้าบ้างอะเนี่ย

“งั้นก็ดีเลยผมขอสราภาพตรงๆเลยละกันนะครับคุณอัคคีตามทีจริงแล้วผมไม่ได้มีความตั้งใจจะขายหุ้นหรอกครับแต่ตอนนี้บริษัทเกิดปัญหาขาดเงินทุนสภาพคล่องอย่างหนักผมจึงไม่มีทางเลือที่ต้องขายหุ้นที่ตัวเองถือออกไป”โกอึนกล่าวออกมาด้วยความเศร้าสร้อยเพราะบริษัทนี้เค้าลงแรงลงทุนไปไม่น้อยไม่งั้นเค้าคงยอมรับสภาพการฟ้องล้มละลายไปแล้วและกล่าวต่ออีกว่า

“และเนื่องจากตอนนี้คุณเป็น ผู้ถือหุ้นสูงสุดของบริษัทไม่ทราบว่า”โกอึนกล่าวถามอัคคีออกมา

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะให้คุณดำเนินการต่อไปนั้นแหละถ้ามีเวลาเดี่ยวผมจะไปเยี่ยมเยือนบริษัทดู”อัคคีกล่าวออกมา

“ขอบคุณมากครับ”โกอึนกล่าวออกมา

“งั้นแค่นี้แล้วกันครับ”อัคคีกล่าวออกมาพลางกดวางสายไป

“เห้อๆเซบาสนายช่วยตรวจสรอบได้ไหมทำไมบริษัท KJกรุ๊ป ถึงขาดเงินสภาพคล่องได้”อัคคีกล่าวออกมากับเซบาสเตียน

“ได้ครับท่านประธาน”เซบาสเตียนกล่าว

“พบเหตุผลแล้วเนื่องจากยอดขาอัลบั้มและสปอนเซอร์ไม่มีปัญหาแต่มีปัญหาที่ภายในแทนคือ ผอ.ซีอูฝ่ายบัญชีได้ยักยอกเงินและค่าสปอนเซอร์เข้ากระเป๋าตัวเองเป็นเงินกว่า พันล้านวอนและยังสืบได้อีกว่า ผอ.ซีอู เป็นสายจากบริษัทคู่แข่งอย่าง JKกรุ๊ป ส่วนที่ทำไม่ประธาน KJ กรุ๊ป ไม่สงสัยเพราะว่าผอ.ซีอูเป็นคนที่ทำงานและอยู่ข้างกายเค้ามากว่า20ปีได้แล้วส่วนการเริ่มเป็นสายต้องย้อนกับไป15ปีก่อนเมื่อ ผอ.ซีอู ได้ขึ้นเป็น ผูจัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ก่อนย้ายมาฝ่ายบัญชี”เซบาสเตียนกล่าวออกมาพลางโชว์ยอดการเงินที่ผิดปกติของฝ่ายบัญชีและการโอนเงินเข้าบัญชีส่วนตัวหรือการปลอมแปลงเอกสารทางการเงินต่างๆ

“เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้เลยแหะงั้นนายก็ส่งข้อมูลนี้ให้โกอึนจัดการแล้วกันฉันหวังว่าเค้าจะจัดการอย่างเหมาะสมไม่งั้นต่ำแหน่งประธานควรเปลี่ยนคนแล้วละ”อัคคีกล่าวกับเซบาสเตียน

“ได้ครับท่านประธาน”เซบาสเตียนขานรับพลางจัดเตรียมข้อมูลส่งให้โกอึนทางอีเมล

“งั้นราตีสวัสดิ์และกันพรุ่งนี้ฉันต้องตื่นเช้า”อัคคีกล่าวออกมาพลางล้มตัวลงนอน

“ราตีสวัสดิ์ครับท่าน”เซบาสเตียนกล่าวออกมาพลางหรี่แสงหน้าจอของตนลง

.

.

เวลา 7.00

“ฮัลโหลแพรเรามาถึงแล้วเป็นรถเบนซ์จอดอยู่แถวทางเข้าโครงการนะ”อัคคีกล่าวกับแพรหลังจากแพรรับสายโทรศัพท์แล้วตอนแรกเค้ากะจะเอาแลมโบมานั้นแหละแต่พอดีมันต้องขับขึ้นดอยนะสิคงไม่สะดวกหรอกแล้วก็ด้วยระยะทางขนาดนี้คงปวดตูดตายกันพอดี

“เออคือว่าอัคคีพอดีพี่ปี3แจ้งมาว่าเราไม่ต้องไปแล้วละเนื่องจากเมื่อคืนวานทางลาวเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่นะสิแล้วมันลามมาถึงเราด้วยที่เชียงใหม่เลยมีภูเขาถล่มลงมาพี่ประธานปี3เห็นว่ามันคงไม่ปลอดภัย้ท่าไหร่แกเลยจะเอาอาสาปี3เป็นตัวแทนไปเองอะ”แพรกล่าวบอกอัคคี

“อ่าวไหงงั้นอะแล้วของที่เราซื้อบริจาคละ”อัคคีกล่าวออกมาด้วยความสงสัย

“ตอนตี5พี่เค้ามาเอาแล้วละเห็นน้ำบอกปลุกนายแล้วแต่นายไม่ยอมตื่นแถมยังถีบน้ำด้วย”แพรกล่าวออกมาพลางหัวเราะๆเบา

“อ..เอองั้นหรอมิน่าตื่นขึ้นมาเซบาสมันถึงแซว”อัคคีพรึมพรำอออกมาเพราะตอนเค้าตื่นอยู่ดีเซบาสก็กล่าวออกมาว่าท่านประทานลูกถีบได้เยี่ยมมาก Very Good มากสะงั้นไอ้ตอนแรกเค้าก็งงว่ามันเป็นไรของมันนึกว่ามันโโนไวรัสเข้าไปแล้วสะอีกตอนนี้เข้าใจแล้วละเหอะๆ

“งั้นเราก็มาเสี่ยวเที่ยวอะดิ๊อย่างงี้”อัคคีกล่าวออกมาพลางถอนหายใจ

“ไม่หรอกเราจะไปเที่ยวพัทยากันแทนนะไหนๆก็ไหนๆแล้วอาจารย์ยกคลาสทั้งทีแถมอาทิตย์หน้ายังติดงานประกวดดาวเดือนรอบสุดท้ายด้วยคงไม่ได้เรียนหรอก”แพรกล่าวออกมาพลางกล่าวเสริมขึ้นอีกว่า

“แล้วอีกอย่างที่พัทยามีบ้านพักต่างอากาศของเนอยู่หลังหนึ่งพอดีนะเนเลยเสนอออกมาให้พวกเราไปเที่ยวผักผ่อนกันส่วนพวกเนไปกันก่อนตั้งแต่6โมงแล้วอะนั่นรถนายใช่รึปล่าว”แพรกล่าวออกมาหลังจากเดินมาเจอรถเบนซ์จออดอยู่หน้าโครงการบ้านจัดสรรเดอะปลาม

“เออใช่ๆ”อัคคีกล่าวตอบกลับไปพลางเปิดประตูรถอออกไปเจอกับแพรที่แต่งตัวสบายๆด้วยเสื้อยืดสีกำขอกลมกับกางเกงยีนส์ขายาวแล้วลากกระเป๋ามาใบหนึ่ง

“แล้วไงถึงคิดอยากไปเที่ยวพัทยากันเนี่ย”อัคคีกล่าวถามออกมา

“เพราะว่าเนเห็นว่าช่วงนี้วุ่นๆกับหลายเรื่องพอดีกับเรื่องของนายนะไหนๆก็ไหนแล้วเลยอยากจะให้พงกเราผ่อนคลายกันหน่อยนะ”แพรเดินมาหยุดหน้าอัคคีแล้วกล่าวต่อว่า

“นายคงไม่ได้เตรียมตัวมาเลยสินะเนี่ย”แพรกล่าวออกมายิ้มๆ

“ก็แหงแหละก็เราพึ่งรู้นิงั้นแแพรไปรอเราแถวๆคาเฟ่หน้าคอนโดก่อนละกันเราขอไปเตรียมเสื้อผ้าก่อนงั้นเราก็ไปเปลี่ยนรถด้วยเลยแล้วกัน”อัคคีกล่าวออกมาพลางยื่นมือไปหยิบยกกระเป๋าเดินทางของแพรใส่หลังรถไป

“หืออนายไม่ได้มีคันเดียวหรอ”แพรกล่าวถามออกมาอย่างสงสัยไหนน้ำบอกว่าอัคคีขับแต่เบนซ์อะ

“ใครบอกละ”อัคคีกะพริบตาปริบๆตอบ

.

.

“เห้อเหลือจะเชื่อนี้นายคงไม่ได้เอาเงินไปซื้อรถหมดแล้วใช่ไหมเนี่ยแล้วนายหมดไปแล้วเท่าไหร่เนี่ย”แพรส่ายหัวกล่าวออกมาหลังจากเดินออกมาจากคาเฟ่แล้วเดินขึ้นรถของอัคคีเพราะรถอีกคันที่อัคคีบอกจะเปลี่ยนขับไปพัทยาก็คือแลมโบกินี่ อีกคันของอัคคี

“ใครบอกละฉันไม่ได้เสียสักกะแดงเดียว”อัคคีหัวเราะตอบ

“มีคนให้มาต่างหากทั้งสองคันนี้นแหละ”อัคคีกล่าวเสริม

“ยังมีใครใจดีและใจใหญ่อย่างนายอีกละไงกันที่ซื้อแลมโบเป็นของขวัญนะ”แพรกล่าวถามออกมา

“หุ้นส่วนฉันเองแหละ”อัคคีกล่าวตอบกลับไป

“ช่างเถอะว่าก็ว่าเถอะนี้คงไม่ใช่รุ่นเดียวกับของน้ำหรอกใช่ไหม”แพรกล่าวออกมา

“จะว่าใช่ก็ใช่จะว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่แหละเพราะสเปคเครื่องนะอันเดียวกันแต่ชื่อรุ่นนะไม่เหมือนกันของไอ้น้ำอะLamborghini Veneno ส่วนของเรา Lamborghini limited edition A.K.”อัคคีกล่าวออกมาพลางหันมองดูกระจกรถข้างหลังเพราะเลี้ยวถนนข้างหน้าก็จะเป็นทางเข้าพัทยาแล้วเนื่องจากปทุมกับพัทยาไม่ได้ไกลจากกันขนาดนั้นขับรถแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึง

“หุ้นส่วนที่นายว่าคงไม่ใช่”แพรหันมาถามอัคคี

“ใช่อย่างที่แแพรคิดนั้นแหละ”อัคคีกล่าวตอบออกมา

“งั้นเราก็ไม่แปลกใจแล้วละ”แพรพรึมพรำออกมา

“อะจริงสิแล้วบ้านพักต่างอากาศไอ้เนอยู่ไหนอะมันได้ส่งโลเคชั่นให้ดูไหม”อัคคีหันมาถามแพร

“ส่งสิอะนี้เดี่ยวเราส่งให้”แพรตอบกลับไป

.

.

.

“เห้แพรแน่ใจนะว่าแค่บ้านพักต่างอากาศม่ใช่คฤหาสน์สุดหรูนะ”อัคคีคิ้วกระตุกกล่าวออกมาเพราะตรงหน้าเค้าเป็นบ้านไม่สิคฤหาสน์สุดหรูสไตล์ยุโรบ3ชั้นตั้งเด่นหราอยู่ตรงหน้าเค้า

“แหะๆเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”แพรเกาแก้มและหัวเราะแห้งๆออกมา

“งั้นโทรหาพวกมันก่อนแล้วกัน”อัคคีกล่าวออกมาพลางหยิบโทรศัพท์โทรหาเน

“ฮัลโหลๆไอ้เนเออๆฉันมาถึงแล้วเว้ยตอนนี้อยู่ตรงหน้าบ้าน? แก่นั้นแหละ”อัคคีกล่าวออกมาทันทีหลังจากเนกดรับสายแล้ว

“เออแปปๆหนึ่งเดี่ยวพวกฉันออกไปรับพวกแกสองคนจะไปกับฉันไหม”เนกล่าวตอบแล้วหันไปถามสองหน่อที่นั่งเล่น PS5 กันอยู่ พลางกดวางสายไป

“ไม่อะแกไปคนเดี่ยวเหอะกำลังสนุก”น้ำ กับ ไฟท์ตะโกนตอบกลับมา

5 นาที ผ่านไป

“เหอะๆแแกแน่ใจนะเว้ยว่าบ้านจริงๆอะ”อัคคีกล่าวถามเนหลังจากเห็นเนขี่รถกอล์ฟมาถึงยังหน้าประตูทางเข้าแล้ว

“ก็ใช้น่นะสิวะก็ที่นี้นอกจากคนทำความสะอาดกับพ่อบ้านที่ดูแลที่นี้ก็ไม่มีคนอื่นอยู่อีกแล้วนะสิ”เนตอบกลับไปพลางกระโดดลงจากรถกอล์ฟแล้วเดินมาหาอัคคีแล้วชี้มือไปยังรถของอัคคีแล้วถามออกมาว่า

“แล้วนี้คงไม่ใช่ Lamborghini Veneno  อีกคันหรอกใช่ไหม”เนกล่าวถามด้วยมุมปากที่กรถตกไปด้วยบอกตรงๆนี้มันโคตรรถในฝันแล้วนะเว้ยแต่ไอ้บ้าตรงหน้านี้มันมี2คัน

“ก็ใช่นะสิวะ”อัคคีตอบกลับไปแต่ไม่อธิบายความแตกต่างอย่างกับแพรไม่ใช่ว่าเค้าอยากจะเก็บเป็นความลับหรือออะไรทำนองนั้นหรอกแต่เค้าแค่รู้สึกว่าสุดท้ายแล้วไม่ว่าจะ Lamborghini Veneno หรือ  Lamborghini limited edition A.K. มันก็ไม่ต่างกันอยู่ดีเพราะมันใช้สเปคเดียวกันแล้วอีกอย่างกับเพื่อนกับฝูงไม่จำเป็นต้องอวดกันหรอก

“เห้องั้นหรอๆช่างเถอะงั้นลุง เริงครับฝากขับรถของเพื่อนผมกับกระเป๋าไปไว้ที่ห้องที่ว่างให้ทีนะครับแล้วอย่าทำเป็นรอยละครับผมไม่มีปัญญาจ่ายต่าซ่อมหรอก”เนหันไปกล่าวกับพ่อบ้านพลางกล่าวแซวอัคคีไปด้วย

“ได้ครับคุนหนู”ลุงเริงขานตอบส่วนอัคคีก็ยืนกุญแจรถให้ลุงเริงไป

“ไอ้นี้นินะ”อัคคีรู้สึกหมั่นไส้จึงกระโดดไปล็อคคอเนไว้ทันทีพลางเอามือขยี้ๆหัวเนไปด้วย

“เห้ยๆแกทำบ้าอะไรของแกวะไอ้อัคคีผมฉันยุ่งไปหมดแล้วเฮ้ยแกรู้ไหมว่ากว่าจะเซ็ทผมได้ใช้เวลาไปมากแค่ไหนไอ้บ้านี้ปล่อยฉันนะโว๊ยย”เนกล่าวโวยวายและขัดขืนอัคคีออก