ตอนที่ 17

“เหอะมันจะเสนอชื่อใครละสุดท้ายมันก็สเนอชื่ออยู่แค่สามชื่อเท่านั้นแหละได้แต่เกาะคนอื่นไปวันๆ”อยู่ๆก็มีเสียงพูดขัดอัคคีขึ้นมาจนคนทั้งห้องหันไปทางต้นตอของเสียงโดยที่ผู้พูดคือ

“เห้ไอคิวแกอยากหาเรื่องรึไงวะ”น้ำกล่าวถามออกไปหลังจากสังเกตเห็นแล้วว่าเจ้าของเสียงคือใคร

“อาห๊ะแล้วทำไมนายถึงพูดอย่างงั้นละ”อัคคีกวาดสายตาไปมองคิวพร้อมพูดออกมาอย่างนาบๆ

“เหอะใครบ้างในห้องนี้จะไม่รู้เรื่องนี้กันจริงไหมละ”คิวกล่าวออกมาพร้อมกวาดสายตาไปมองเพื่อนๆในห้องหลังจากนั้นก็มีเสียงซุบซิบกันขึ้นมา

“เห็นไหมใครๆก็รู้เรื่องทั้งนั้นไอ้ตัวเกาะกิน”คิวหันมามองอัคคีพลางกล่าวออกมาอย่างเยาะเย้ย

“น่าสมเพชจริงๆเลยนะแกนะ”เนกล่าวออกมาบ้างจนคนรอบๆห้องหันมามองเพราะโดยปกติแล้วเนเป็นคนไม่ค่อยพูดเท่าไหร่เพราะด้วยรูปร่างหน้าตาและฐานะทางบ้านแล้วมีคนไม่น้อยพยายามมาตีสนิทด้วยแต่เนแค่ตอบกลับไปแค่ว่าครับ ใช่ ไม่ใช่เย็นชาสะคนคิดว่าเป็นพวกไม่สนใจเรื่องต่างๆสะอีกแต่เปล่าเลยเนรู้อยู่แล้วว่าพวกนี้เข้าหาตัวเองเพราะอะไรเลยไม่สนใจ

“คนอื่นนะฉันไม่สนใจหรอกเพราะคนไม่รู้ก็ไม่ผิดแต่บางทีควรสำเหนียกตัวเองบ้างเพราะการที่ไม่รู้อะไรเลยแต่ยังพูดออกมานะเหอะๆ”ไฟท์หรี่ตากล่าวออกมาเบาๆ

“ใช่ถึงแกจะไม่ทายาทสายตรงของฉัทรนัยกรุ๊ปแต่แกก็น่าจะรู้นิหว่าอ้ออย่างงี้นี้เองสินะ”น้ำกล่าวออกมาบ้างพลางมองไปที่คิวอย่างเอือมๆเพราะตัวเค้าพอจะคิดได้แล้วว่าเพราะอะไร

“แกนะอิจฉาสินะ”อัคคีกล่าวออกมาพร้อมจ้องเขม็งไปที่คิว

“ก็ไม่แปลกหรอกเพราะเวลาแพรคุยกับคนอื่นเธอไม่เคยยิ้มเลยนิน่าแต่พอคุยกับฉันเธอกับเผยรอยยิ้มออกมา”อัคคีกล่าวออกไปพลางมองไปที่ตาของคิวที่จ้องมาที่เค้าแหมจนเค้าเผลอคิดในใจไปว่าถ้าสายตาฆ่าคนได้เค้าคงตายไปแล้วแหละก็ดูจ้องสะอย่างกับอยากจะกินเลือดกินเนื้อกัน

“แล้วอีกอย่างฉันขอพูดเลยแล้วกันฉันไม่รู้หรอกนะว่าพวกแกไปเชื่อข่าวลือง่อยๆแบบนั้นทำไมแต่ฉันเลือกคบเพื่อนไม่ได้ดูที่ฐานะหรอกแล้วอีกอย่างฉันมารู้ที่หลังด้วยซ้ำว่าพวกนี้รวยส่วนน้ำพวกฉันก็เพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วแล้วอีกอย่างฉันคิดว่าในห้องนี้ทรัพย์สินของฉันน่าจะเยอะที่สุดแล้วละนะ”อัคคีกล่าวออกมานิ่งๆพร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆห้องจนไปหยุดที่แพรแล้วกล่าวออกมา

“อีกอย่างคนที่ฉันจะสเนอชื่อก็คือแพรด้วยความที่ว่าเธอก็เป็นคนสเนอความคิดนี้เองแล้วมีภาวะความเป็นผู้นำด้วยฉันคิดว่าเธอเหมาสมกับตำแหน่งที่สุดแล้วเพราะประธานต้องมีความรับผิดชอบต่อเพื่อนร่วมรุ่นแถมยังต้องคอยประสานงานต่างๆกับพวกรุ่นพี่อีกเวลามีกิจกรรมซึ่งแพรที่เป็นคนเฟรนลี่ที่เข้ากับคนได้ง่ายด้วยเหมาะสมเหาะสมๆสุดเลยละแล้วฉันก็เชื่อว่าเธอจะทำหน้าที่ออกมาได้ดี”อัคคีกล่าวออกมาพร้อมสาธยายสรรพคุณในตัวแพรออกมาแล้วหันไปมองคิวพร้อมกล่าวออกมา

“ขอบคุณมากนะอัคคี”แพรกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มออกมา

“ที่หลังนายก็หัดฟังคนอื่นพูดให้จบด้วยละมารยาทในการฟังแกไม่เรียนมารึไงหรือที่บ้านไม่สอน”อััคคีกล่าวเหน็บแหนมออกมา

“ฮ่าๆๆฉันว่าคงไม่หรอกถ้าสอนมามันคงไม่พูดขัดคนอื่นหรอก”น้ำกล่าวออกมาอย่างยิ้มๆกับเพื่อนของตน

“พวกแกไอ้….”แต่ก่อนที่คิวจะกล่าวจบแพรก็กล่าวขัดขึ้นมาก่อน

“เอาละถ้าฉันปล่อยไห้พวกนายทะเลาะกันต่อไปวันนี้คงไม่จบหันมาโฟกัสเรื่องนี้ก่อนสรุปแล้วเราได้เป็นประธานชั้นปีมีใครคัดค้านไหม”แพรกล่าวออกมาพร้อมหันมองดูรอบๆว่าได้มีใครคัดค้านไหมถ้ามีเธอจะได้ใช้ประชาธิปไตยโดยการยกมือขึ้นลงคะแนนเสียงเอาแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครคัดค้านหลังจากเธอได้กวาดสายตาดูรอบๆห้องไปสองสามทีแล้ว

“งั้นสรุปว่าฉันได้เป็นประธานชั้นปีสินะ”แพรกล่าวออกมา

“ขอบคุณมากฉันสัญญาว่าจะทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุดไม่ทำให้เพื่อนๆผิดหวังแน่นอน”แพรกล่าวคำมั่นสัญญา

ครืด เสียงเปิดประตูเข้ามา

“งั้นเรื่องต่อไปคงถึงคิวพวกพี่แล้วสินะ”ได้มีเสียงพูดออกมาจากทางประตูห้องที่เปิดขึ้น

แพรหันไปมองพร้อมอุทานออกมา"พี่นิค พี่ดา "

“ใช่พวกพี่เองจริงๆพวกพี่ยืนอยู่หน้าประตูตั้งนานแล้วละและได้ยินทุกอย่างเลยแหละแต่มันเป็นเรื่องภายในชั้นปีของพวกน้องๆเองพี่เลยไม่อยากขัดเท่าไหร่นะ”นิคกล่าวออกมายิ้มๆพร้อมกล่าวขึ้นมาอีก

“ที่พวกพี่มาวันนี้คือเรื่องประกวดดาวเดือนของมหาลัยนะซึ่งปี1ทุกสาขาต้องส่งอย่างน้อย2คนคือชาย1หญิง1หรือจะเป็นชาย2คนหญิง2คนก็ได้นะ”นิคกล่าวบอก

“ซึ่งพวกพี่คิดไว้แล้วละว่าจะส่งใครเป็นก็คืออัคคีกับแพรน้องๆสองคนคัดค้านไหม”นิคหันไปมองอัคคีกับแพรพร้อมกล่าวถามออกมา

“แพรไม่คัดค้านค่ะ”แพรกล่าวตอบ

“ผมก็คงไม่เหมือนกันนั้นแหละครับ”อัคคีกล่าวตอบ

“งั้นก็ดีเลยพรุ่งนี้ตอนเช้าอย่าลืมมาซ้อมเดิมด้วยละที่หอประชุมกลางของมอนะพี่ว่ามันต้องสนุกแน่ๆเลยละ”นิคกล่าวออกมาพร้อมมองที่อัคคีและแพร

“งั้นเราไปกันเลยไหมดาแกมีเรื่องที่จะแจ้งอะไรอีกไหม”นิคหันไปมองดาที่ยื่นนิ่งๆอยู่ข้างๆตนพร้อมกล่าวถามออกไป

“อืมมีสิพี่อยากจะบอกว่าถ้าน้องๆมีปัญหาอะไรที่แก้ไม่ได้ลองมาปรึกษาพวกพี่ดูก็ได้นะ”ดากล่าวออกมา

“แค่นี้แหละเราไปกันเถอะ”ดากล่าวออกมาพร้อมเดินนำนิคออกห้องไป

“เออนิคทำไมเราต้องยืนรออยู่ข้างน้องห้องเมื่อกี้ด้วยอะทั้งๆที่เราก็เข้าไปห้ามได้แล้วอีกอย่างตอนแรกเรากะจะมาให้น้องๆสเนอกันเองไม่ใช่หรอแล้วทำไมอยู่ดีๆแกถึงเลือกขึ้นมาเองละ”ดากล่าวถามนิคอย่างงงๆพร้อมมองที่ไปที่นิคอย่างแปลก

“อะไรนะเธอไม่คิดว่าแบบนี้มันสนุกกว่างั้นหรอ”นิคหันมากล่าวตอบดาเพราะตนเดินนำอยู่ข้างหน้า

.

.

“เห้อัคคีแกจะลงดาวเดือนจริงอ้อวะ”น้ำกล่าวถามออกมา

“ใช่ๆถ้าพี่นิคแกเป็นคนทำเรื่องนี้จริงๆฉันว่าคงไม่ใช่ประกวดดาวเดือนธรรมดาๆแหงๆ”ไฟท์กล่าวออกมาอย่างเป็นห่วง

“แต่ฉันกลับคิดต่างกับพวกแกนะสิ”อัคคีกล่วออกไปเพราะเค้าสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

“ไอ้น้ำแกก็รู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นคนช่างสังเกตมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว”อัคคีกล่าวออกไป

“ก็ใช่ทำไมวะ”น้ำหันมาตอบเพื่อนของตนอย่างงงๆพร้อมถามออกไปอยู่ดีๆจะพูดเรื่องนี้ออกมาทำไม

“เปล่าหรอกฉันว่าฉันคงคิดไปเองนั่นและ”อัคคีกล่าวตอบไป หวังว่าละนะ