บทที่ 14 - เขาคือราชาแห่งชาวไซย่าตัวจริง
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 14 - เขาคือราชาแห่งชาวไซย่าตัวจริง
แม้ว่าทาเลสจะจินตนาการถึงวันที่เขาจะปกครองดาวเคราะห์เบจิต้ามานับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้
เขาแค่มองหาดาวเคราะห์ที่อยู่รอบนอกของจักรวาลที่สามารถปลูกต้นไม้แห่งชีวิตได้ แต่เขาไม่คิดเลยว่าจะพบดาวเคราะห์เบจิต้าที่หายไปนานโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทาเลสตื่นตระหนกเล็กน้อยเมื่อเขาพบว่าดาวเคราะห์ดวงนี้คือดาวเคราะห์เบจิต้าที่หายไป
การทรยศของชาวไซย่าต่อราชาฟรีเซอร์ และเรื่องที่ฟรีเซอร์ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้แพร่กระจายไปทั่วจักรวาล
ในตอนแรก ทาเลสกังวลว่าเขาจะได้พบกับยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง ซึ่งได้ทำให้ราชาฟรีเซอร์บาดเจ็บ แต่หลังจากที่เขาแอบตรวจสอบและสอบถามข้อมูลบางอย่าง เขาก็พบว่าไซย่าผู้นั้นใช้แผนบางอย่างเพื่อเอาชนะราชาฟรีเซอร์
บนดาวทั้งใบ ผู้ที่มีระดับพลังสูงสุดมีระดับพลังเพียงไม่ถึง 30,000 แต่ระดับพลังของทาเลสมาถึง 300,000 แล้ว!
ดังนั้นแผนของทาเลสจึงได้เริ่มต้นขึ้น
ด้วยความแข็งแกร่งพลังไซย่าของเขา ไม่เพียงแต่จะสามารถปลูกต้นไม้แห่งชีวิตได้สำเร็จ แต่ชาวไซย่าจำนวนมากยังยินยอมจะกลายเป็นผู้รับใช้ของเขา
เดิมทีเขาเป็นเพียงนักรบชั้นต่ำ แต่ตอนนี้เขาได้ปีนขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของชาวไซย่าแล้ว
ความรู้สึกนี้มันช่างยอดเยี่ยมนัก!
“ไปเลยนัปป้า! แต่ถ้าเป็นไปได้ ให้เจ้านำคนที่ยอมแพ้มาด้วย หากไม่มีประชาชนมากพอ คงจะไม่สมเกียรติข้าผู้ที่จะได้กลายเป็นราชาของชาวไซย่า”
“ขอรับฝ่าบาท!”
เมื่อได้รับอนุญาตจากทาเลสแล้ว นัปป้าก็แค่นเสียงและลงมาอยู่ต่อหน้ากลุ่มของราชาเบจิต้า
“ราชาเบจิต้า นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ข้าจะให้เจ้ายอมจำนน จำนนต่อองค์ราชาทาเลสหรือตาย!”
“แค่เจ้าคนเดียวเหรอ?” ราชาเบจิต้ากล่าวออกมาด้วยความเหยียดหยาม
"ใช่แล้ว! คนอย่างเจ้าคงไม่รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของท่านทาเลสหรอก!”
"ทุกคน! แม้ว่าลิงก์จะนำพาเราเอาชนะฟรีเซอร์ แต่ก็ทำให้เราชาวไซย่าต้องหลบซ่อนและเราก็ไม่สามารถแม้แต่จะบินออกจากดาวได้ถึงครึ่งก้าวด้วยซ้ำ! ชีวิตแบบนี้เหมือนอยู่ในคุก มันไม่ใช่ชีวิตของพวกเรา ชาวไซย่า!”
นัปป้าตะโกนใส่ชาวไซย่าเบื้องหน้าเขา: “แต่ฝ่าบาททาเลสนั้นแตกต่างออกไป ตามพประสงค์ของฝ่าบาททาเลส เราไม่เพียงแต่จะสามารถกลับไปใช้ชีวิตอันน่าตื่นเต้นได้ดั่งในอดีต แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือฝ่าบาททาเลสมีผลต้นไม้แห่งชีวิตอยู่ในมือ! ตราบใดที่เจ้าติดตามฝ่าบาททาเลส ทุกคนก็จะมีโอกาสได้เพลิดเพลินกับผลของต้นไม้แห่งชีวิต!”
"ดูสิ! เจ้านี้คือผลต้นไม้แห่งชีวิต! ฮ่า!"
นัปป้าตะโกนเสียงดังและออร่าของเขาก็ระเบิดออกมา ในชั่วพริบตา แรงกดดันอันทรงพลังได้กดลงบนชาวไซย่าทุกคนราวกับพายุ
จากนั้นเครื่องวัดพลังของพวกเขาก็ส่งเสียงเตือนทีละอัน
“สามหมื่นงั้นเหรอ?” ราชาเบจิต้ามองไปที่นัปป้า ผู้ที่เคยเป็นลูกน้องของเขาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
แม้ว่าระดับพลังของนัปป้าจะเพิ่มขึ้นมากในช่วงห้าปีที่ผ่านมา แต่ก่อนที่จะได้ทรยศ ระดับพลังของเขามีเพียง 10,000 เท่านั้น ระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าภายในเวลาเพียงไม่กี่วันได้อย่างไรกัน?
ผลของต้นไม้แห่งชีวิตทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?
แม้แต่ราชาเบจิต้าก็ยังหวั่นไหว ไม่ต้องพูดถึงชาวไซย่าคนอื่นๆ เลย
พวกเขามีทั้งความกลัว ความหลงใหลประดับเต็มทั่วบนใบหน้าของพวกเขา ทว่าทุกคนต่างก็ตัวสั่นเทากันหมด
เมื่อสัมผัสได้ถึงความกลัวจากทุกคนที่อยู่รอบตัวเขา ราชาเบจิต้าก็กัดฟันแน่นและรีบวิ่งออกไปทันที
“นั่นมันก็แค่การแสดงความแข็งแกร่งอันกลวงโบ๋ นัปป้า! ข้าจะทำให้เจ้าเข้าใจเองว่าใครคือราชาที่แท้จริงของชาวไซย่า!”
ราชาเบจิต้าชกกำปั้นออกไป แต่ก็ถูกนัปป้ารับไว้ได้อย่างง่ายดาย
นัปป้ายิ้มอย่างเย็นชาและตอบว่า “ราชาเบจิต้า เจ้าต้องการให้ข้าเตือนเจ้าอีกครั้งงั้นเหรอ? เจ้าน่ะไม่ใช่ราชาของชาวไซย่าอีกต่อไปแล้ว!”
หลังจากพูดเช่นนั้น หมัดที่ทรงพลังก็ได้พุ่งเข้าไปที่ศีรษะของราชาเบจิต้าอย่างโหดเหี้ยม
ปัง!
เลือดสาดกระเซ็นออกมาและราชาเบจิต้าก็ส่งเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเขากระเด็นออกไปด้วยความเร็วสูงสุดขอบฟ้าราวกับเป็นดาวตก
แต่นัปป้าก็ไล่ราชาเบจิต้าที่ถูกส่งกระเด็นถอยหลังและเตะย้อนกลับใส่ราชาเบจิต้ากลางอากาศ จนส่งให้เขาล้มลงกับพื้น
ตู้ม!
พื้นดินแตกกระจายและเกิดหลุมลึกข้างใต้ราชาเบจิต้า
นัปป้าเหยียบลงบนร่างของราชาเบจิต้าและหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ
"ฮ่าฮ่าฮ่า! ราชาชาวไซย่างั้นเหรอ? ราชาเบจิต้า เจ้าเห็นหรือเปล่า? นี่คือพลังที่ราชาไซย่าตัวจริงมอบให้ข้ายังไงล่ะ!”
“ต่อหน้าเขา เจ้ามันก็เป็นแค่มดปลวก!”
"บัดซบ!" ราชาเบจิต้าพยายามลุกขึ้น แต่นัปป้าก็กระทืบลงบนพื้นอีกครั้งและฝังใบหน้าของเขาลงไปในพื้นดิน
"ฮึ! กระจอก!”
นัปป้าถ่มน้ำลายและเหลือบมองไปทางชาวไซย่าที่เหลือ
ยกเว้นบาร์ดัคและพารากัส ชาวไซย่าที่เหลือทั้งหมดต่างถูกข่มขู่ด้วยสายตาของนัปป้าจนต้องถอยหลังออกไปด้วยความกลัว
"เป็นยังไงล่ะ? ยามนี้พวกเจ้ารู้แล้วใช่ไหมว่าใครคือราชาที่แท้จริงของชาวไซย่า?”
ในขณะที่นัปป้ากำลังพูด เสียงของการสั่นสะเทือนในอากาศก็ดังมาจากท้องฟ้าในระยะไกล
ทุกคนเงยหน้าขึ้นและครู่ต่อมา พวกเขาก็เห็นร่างสองร่างปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
“เจ้าเป็นใครกัน?”
การปรากฏตัวของหลินเฉินและโบรลี่ทำให้กลุ่มของทาเลสระแวดระวังกันมาก
หลินเฉินไม่ตอบและยิ้มอย่างเฉยเมย พร้อมกับเอามือไพล่หลัง
เฮ้อ!
เมื่อสายตานับไม่ถ้วนจ้องมาที่เขา หลินเฉินก็ถอนหายใจออกมา
ทาเลสมองไปที่ชาวไซย่ารอบๆ ตัวเขาอย่างประหลาดใจ สภาพของเหล่าชาวไซย่าคล้ายกับเห็นผี ทาเลสจึงได้ถามออกมาอย่างเย็นชาว่า “มีอะไรหรือ? มันเป็นใคร?”
บนพื้นดิน นัปป้า ซึ่งแสดงท่าทีดุร้ายออกมากลับถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยสีหน้าหวาดกลัว ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
ไม่มีใครตอบคำถามของทาเลสเลย
แต่ในด้านของบาร์ดัค จู่ๆ พารากัสก็คุกเข่าลงในทิศทางของหลินเฉิน เขากำหมัดแน่นและพูดเสียงดังออกมา “เขาคือวีรบุรุษที่นำชาวไซย่าเอาชนะฟรีเซอร์! ราชาที่แท้จริงของเผ่าพันธุ์ไซย่าของหมู่เรา ฝ่าบาทลิงค์!”
หลังจากพารากัสพูดจบ บาร์ดัคก็คุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นเต้นและตะโกนออกมาเสียงดังเช่นกัน: “ยินดีต้อนรับกับการหวนคืนกลับมา ฝ่าบาทลิงค์!”
“ฝ่าบาทลิงค์!”
หลังจากบาร์ดัคคุกเข่าลง คนที่สอง คนที่สาม คนที่สี่…ชาวไซย่าที่ไม่ได้เป็นผู้ติดตามของทาเลสก็คุกเข่าลงและตะโกนเสียงดัง
ส่วนทางด้านทาเลส ชาวไซย่าที่เพิ่งเข้าร่วมกับเขาเมื่อไม่นานมานี้ก็ก้มหน้าลงเหมือนกับนัปป้าเช่นกัน
แม้ว่าจะเป็นเวลาห้าปีแล้วที่เขาไม่ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน แต่ความย่ำเกรงของหลินเฉินก็ยังคงอยู่
เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ ทาเลสก็พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาและเปิดเครื่องวัดพลังของเขา
แต่ผลลัพธ์ที่เขาเห็นก็ทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย: "5,000 งั้นเหรอ? ทำไมมันถึงมีระดับพลังเพียงแค่ 5,000 กัน? เหอะ กระทั่งลูกน้องที่อยู่ข้างข้าก็ยังมีระดับพลังที่ 10,000 เลย!”
“ชาวไซย่าพวกนี้มันโง่หรือไง? ระดับพลัง 5000 แต่กลับเรียกมันว่าราชาที่แท้จริงเนี่ยนะ?”
"รนหาที่ตายกันเหรอ? จงหมอบลงกับพื้นเสีย!”
ลูกน้องคนหนึ่งของทาเลสบินออกไปและพุ่งเข้าหาหลินเฉินเพื่อพยายามทำให้เขานอนลงไป
เมื่อเห็นแบบนี้ นัปป้าที่อยู่บนพื้นก็ตะโกนออกมาทันที: “ท่านคาคาโอระวังตัวด้วย! ลิงค์นั้นมีระดับพลังมากกว่า 100,000!”
"อะไรนะ?"
คาคาโอเพิ่งจะได้ยินคำพูดของนัปป้า แต่ก่อนที่เขาจะตอบสนองได้ทัน เขาก็เห็นหลินเฉินกวาดขาใส่เขาแล้ว
ปัง!
คาคาโอที่กำลังร้องเสียงอู้อี้ได้ถูกส่งบินออกไปด้วยความเร็วสูงกระแทกเข้าไปในลำต้นของต้นไม้แห่งชีวิต
ปัง!
จุดที่ตกกระทบเหลือเพียงเศษเนื้อและบ่อเลือดเท่านั้น!
