ตอนที่ 18 เหล่าจิ้งจอกน้อยน่ารัก

ทะลุมิติมาสร้างสวนสัตว์ในฝัน ตอนที่ 18 เหล่าจิ้งจอกน้อยน่ารัก

“พวกเรามาดูสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นกันดีกว่า” ฟางเย่วางถังเป่าแล้วเดินมาที่มุมที่สุนัขจิ้งจอกตัวอื่นกําลังนอนพักผ่อนกัน

“ว้าว! ที่นี่มีจิ้งจอกเงินด้วย!

“มันสวยมากเลย!

“ฉันขอประกาศว่านับแต่วันนี้ ฉันคือแฟนคลับของจิ้งจอกเงินตัว !!

“เจ้าจิ้งจอกเงินมันดูสวยมาก! แถมท่านอนของมันก็ดูดีเหมือนกัน! เจ้าจิ้งจอกอ้วนข้าง ๆ นั่นเทียบไม่ติดเลย

“ฮ่าฮ่า อย่าพูดอย่างงั้นสิ เจ้าจิ้งจอกนั่นก็แค่มีพุงใหญ่แล้วก็นอนแบบสบายใจเกินไปหน่อย มันก็เหมือนกับคนอวบที่ นอนกลางวันอยู่นั่นแหละ!”

“!!?? ทําไมเหมือนโดนด่า!!

*ตอนที่ทุกคนกําลังสนใจเจ้าอ้วนอยู่ ฉันก็ขโมยเจ้าจิ้งจอกเงินไปแล้ว!

“ฝันไปเถอะ! จิ้งจอกเงินเป็นของฉัน!!

“จิ้งจอกที่นอนกระดิกหูอยู่ข้าง ๆ ก็น่ารักนะ! ถ้าใครไม่เอางั้นฉันขอแล้วกัน!

“ฮืออ....เจ้าอ้วนน้อยที่น่าสงสาร ไม่มีใครอยากจับแกเลย!

“มีคนด่าฉันอีกแล้ว!!!'

ฟางเย่อ่านข้อความอย่างสนุกสนาน แล้วก็แนะนําตัวสุนัขจิ้งจอกที่กําลังนอนอยู่ “เจ้าจิ้งจอกแดงที่ตัวใหญ่ที่สุดชื่อ ไท่ซือ มันสามารถกินแล้วก็หลับได้ทั้งวัน! ส่วนจิ้งจอกเงินชื่อเสี่ยวเฉียว ถึงมันจะดูสวยและสง่างามมากตอนหลับ แต่จริง ๆ แล้วมันหงุดหงิดง่ายมากเลย!!”

มีคนนินทาฉันเหรอ?

เสี่ยวเฉียวลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆ ราวกับคนยังไม่ตื่นดี แล้วจึงหรี่ตาพร้อมกับหันไปมองรอบตัวอย่างระมัดระวัง เมื่อ เห็นว่าฟางเยี่ยืนอยู่ข้างหน้าของมัน เธอก็แยกเขี้ยวพร้อมกับมองมาที่เขาอย่างโมโห

เจ้าบ้าที่มาฉวยโอกาสฉันครั้งที่แล้วนี่!?

ทําไมวันนี้ถึงมาอีกเนี่ย! เมื่อวานก็จับพอแล้วไม่ใช่รึไง!

แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้นายแอบนินทาฉันงั้นเหรอ!! หา!?

ความดุร้ายของเสี่ยวเฉียวส่งผลให้ผู้ชมรู้สึกตกใจ

“สายตาของมันดูน่ากลัวมาก! แถมยังแยกเขี้ยวขู่อีก! น่ากลัว!

ผู้อํานวยการบอกว่ามันหงุดหงิดง่าย ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว!”

“มันเปลี่ยนท่าทางจากสุนัขจิ้งจอกที่สง่างามกลายเป็นแม่เสือที่ดุร้ายในพริบตาเลย! น่ากลัวชิบ! ฉันนึกว่ามันมี 2บุคลิกแหน่ะ!!

“แม่เสือสาวไม่ดุร้ายนะ! ไม่งั้นเราไม่ได้เห็นเจียวเจียวเล่นกับผู้อํานวยการแบบนั้นเหรอก!”

“ฉันว่าที่มันโมโหก็เพราะผู้อํานวยการไปนินทามันนั่นแหละ

เมื่อฟางเย่เห็นว่าเสี่ยวเฉียวมองมาที่เขา เขาก็หันหน้าไปทางอื่นพร้อมกับทําทีว่ากําลังรับชมธรรมชาติรอบ ๆ กรงอยู่

ฮึ่ม!

เสี่ยวเฉียวมองมาที่เขาอย่างระมัดระวังแล้วก็หันหน้าไปอีกทาง

โกรธ!

ไม่สนแล้ว!

“อ่าฮา! ผู้อําานวยการ คุณ ตลกชะมัด!

“วิธีการเป็นนักแสดงที่ดี!

“มันคือจริงสินะที่เขาบอกว่าสัตว์แต่ละตัวจะมีนิสัยที่แตกต่างกัน นั่นทําให้เราต้องดูแลพวกมันอย่างระมัดระวัง!” ฟาง เย่ไม่ได้รู้สึกเขินอายใด ๆ เมื่อถูกล้อเลียนแล้วจึงพูดต่อ

“สุดท้ายก็คือโหยวโหยว เธอเป็นจิ้งจอกที่น่ารักมากแต่ขี้กลัวไปหน่อย” ฟางเยี่ยื่นมือเข้าไปหาโหยวโหยวแล้วอุ้มเธอขึ้

อุ้งเท้าของโหยวโหยวห้อยโต่งเต่งอย่างไร้เรี่ยวแรง พร้อมกับกระพริบตาที่มาที่เขาอย่างน่าสงสาร

จิ้งจอกตัวนี้ดูน่ารักมาก! เหมือนกับกําลังดูสัตว์ตัวน้อย ๆ อยู่เลย!

“สุนัขจิ้งจอกใส่ถุงเท้าดํา! ชอบมาก!

ทั้งน่ารักแล้วก็ดูน่าสงสาร ฉันอยากกอดมันแล้วก็แกล้งมันจังเลย!

“ฮ่าฮ่า ฉันถ่ายภาพแล้วทําเป็นอีโมจิไว้แล้ว (ไว้ชีวิตฉันเถอะ.jpg]

“สหายเมนต์บนช่างเก่งกาจ!

ฟางเย่ลูบแก้มของโหยวโหยวด้วยนิ้วของเขาแล้วพูดกับผู้ชม “พวกคุณเห็นไหม ผมจับพวกมันนิดเดียวเอง

แต่ก็มีขนของมันหลุดออกมาแล้ว มันเป็นเพราะช่วงนี้เป็นช่วงผลัดขนของมัน เพราะงั้นภารกิจของวันนี้ก็คือการหวีขนให้ พวกมันแล้วก็จับพวกมันอาบน้ํา! เพื่อให้พวกมันผ่านช่วงผลัดขนไปได้อย่างราบรื่น”

“ถึงว่าขนของถังเป่าดูไม่ค่อยสดใส ฉันนึกว่ามันคลุกฝุ่นมากเพราะเล่นมากเกินไปหรือไม่ก็กินอาหารที่ไม่ดี

“จิ้งจอกตัวอื่นก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร แต่เจ้าจิ้งจอกเงินที่ดุร้ายนั่นหละ? ถ้าคุณไปจับตัวมันจะไม่โดนกัดเอาเหรอ?”

ฟางเย่อ่านข้อความของผู้ชมแล้วก็ตอบกลับไปอย่างมั่นใจ “มันก็ค่อนข้างยาก แต่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เพราะงั้นเราจะอาบให้เสี่ยวเฉียวเป็นตัวสุดท้ายแล้วกัน!”

เขานั่งลงพร้อมกับกอดโหยวโหยวเอาไว้ หยิบหวีที่เตรียมเอาไว้ล่วงหน้าแล้วหันไปพูดกับกล้อง “หลายคนในนี้อาจจะเลี้ยงแมวที่บ้านอยู่บ้าง หากคุณอยากจะหวีขนสัตว์พวกแมวหรือสุนัขจิ้งจอก เราควรใช้หวีที่ทําขึ้นมาโดยเฉพาะในการหวี พวกมัน เพราะหวีทั่วไปที่เราใช้ อาจจะมีปลายที่แหลมจนทําร้ายผิวของพวกมันตอนที่เรากําลังหวีอยู่”

ขณะที่เขาพูดเขาก็ออกแรงหวีขนของโหยวโหยวไปตั้งแต่หัวจนถึงหางสีส้มแดงที่สวยงามของมัน แม้ว่าโหยวโหยวจะ เกร็งไปบ้างในตอนแรกแต่ด้วยเทคนิคการหวีขนของฟางเย่ทําให้เธอหลับตาเคลิ้มพร้อมกับแลบลิ้นออกมาอย่างสบายใจ

เมื่อเขาหวีไปถึงหางที่ค่อนข้างเป็นจุดอ่อนของมัน ทําให้ตัวของมันสั่นอย่างควบคุมไม่ได้แล้วมันก็หันไปมองฟางเย่ ส่งเสียงร้องอย่างไม่รู้ว่ามันชอบหรือไม่

ฝูงชนที่กําลังดูฟางเย่หวีขนของสุนัขจิ้งจอกอยู่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคําถามเต็มหัว

'????'

ผู้อํานวยการ คุณผิดปกติแล้ว!”

“ฉันคิดอะไรไม่ดีอยู่หรือเปล่า?”

“ฉันบริสุทธิ์! ฉันขอใช้การพิมพ์ข้อความนี้เป็นหลักฐานแสดงความบริสุทธิ์!

*ฉัน...ฉันเคยเป็นคนขักผ้ามาก่อน ผู้อํานวยการ ให้ฉันไปทําหน้าที่แทนเถอะ!!”

"ถึงว่ามันมีคําพูดที่ว่าแม่จิ้งจอกสาว ไม่ผิดจริง ๆ ด้วย!”

ฟางเย่ไม่สนใจข้อความของคนไม่ปกติเหล่านั้นแล้วก็พูดขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นปริมาณขนที่หลุดออกมาของโหยวโหยว

“ว้าว! แค่หวียนครั้งเดียวก็มีขนหลุดมาเยอะเลย”

เขาหันไปมองเซี่ยวเหอที่อยู่ข้าง ๆ แล้วชี้ไปที่ไม่ซื้อกับถังเป่าที่นอนอยู่ “เซี่ยวเหอ คุณช่วยหวีขนให้ถังเป่ากับไท่ซื้อที่นะ”

“เอ่อ ครับ” เขียวเหอเดินไปจับไม่ซื้อที่กําลังนอนอยู่ ซึ่งทําให้มันส่งเสียงร้องพร้อมกับเตะไปมาอย่างไม่พอใจ แต่เมื่อ

เซี่ยวเหอหยิบขนมมาให้มันก็สะบัดหางอย่างเขินอายแล้วก็ยอมให้เขาหวีขนแต่โดยดี

ส่วนถังเป่าที่ถูกหวีขนของสะบัดหางพร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างอารมณ์ดี มันเป็นจิ้งจอกที่ให้ความร่วมมือมากที่สุดแล้ว

หลังจากที่แปรงขนให้พวกมันเสร็จ พวกเขาก็ใช้เจลอาบน้ําป้องกับแบคทีเรียสําหรับสัตว์พร้อมกับอาบให้พวกมันด้วย

เมื่อเสร็จแล้วก็เช็ดขนของมันให้แห้งด้วยผ้าขนหนูจนกระทั้งมันแห้งสนิท

สุนัขจิ้งจอกทั้ง 3 ตัวที่อาบน้ําเสร็จแล้วต่างดูสดชื่นมากกว่าเดิม

ยกเว้นเสี่ยวเฉียวผู้เย็นชาที่มองไปที่ฟางเย่อย่างดุร้าย เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ราวกับกําลังจะจับเธอ‘ใช้อาหารล่อไหม

ใช้อาหารล่อไท่ซืออาจจะได้ แต่เสี่ยวเฉียวคงไม่ถูกล่อด้วยอาหารเหรอก!"

ต้องใช้คนนึงจับตัวมันไว้แล้วอีกคนนึงก็เป็นคนอาบนํ้าให้มัน!

แมวของฉันก็ไม่ค่อยให้ความร่วมมือเวลาที่จะจับมันอาบน้ํา เพราะงั้นฉันเลยต้องจับมันไว้ แต่พอปล่อยมันก็วิ่งหนีหายไปเลย!’

เท่าที่รู้ สุนัขจิ้งจอกมีต่อมพิเศษที่ใช้ในการปล่อยกลิ่นเหมือนพังพอน (weasel) ถ้าเราใช้กําลังจับมัน มันอาจจะปล่อยกลิ่นเหม็นออกมาป้องกันตัวก็ได้!”

ไร้สาระ! สาวสวยเค้าไม่ติดกันเหรอก!

ผู้ชมต่างคาดเดากันไปต่าง ๆ นานาว่าฟางเย่จะทําอย่างไรเพื่อจับเสี่ยวเฉียวมาอาบนํ้าได้

“ใช้กําลังเหรอ? ไม่ใช่เหรอก! วันนี้ผมจะสอนวิธีการผูกมิตรกับสัตว์ให้กับพวกคุณเอง!” ฟางเยี่ยิ้มเล็กน้อยแล้วก็ร้องเพลงออกมาอย่างรื่นเริง

“เสี่ยวเฉียว~~ ขนของเจ้าช่างงดงามราวกับพระจันทร์ส่องแสง~”

ผู้ชม : นี่มันอะไรเนี่ย!!