ในเวลานี้มันได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว ร่างกายของมันฉีกขาด และเลือดไหลเหมือนน้ำพุ ภายใต้สถานการณ์ที่ว่าพลังชี่ปีศาจได้สลายไปอย่างสมบูรณ์ มันสามารถพึ่งพาได้เพียงร่างกายของตนเพื่อรักษาตัวเองอย่างช้าๆ

…..

อาการบาดเจ็บของมันนั้น จ้าวปีศาจหยางฮุนไม่สนใจอีกต่อไป

ไม่ว่าในกรณีใด ปีศาจร้ายเป็นอมตะ อย่างมากที่สุดมันแค่ต้องกลับไปยังอเวจีปีศาจอันมืดมิด

เมื่อเทียบกับสิ่งนี้ มันกังวลเกี่ยวกับความสามารถอันทรงพลังของฉินซู่เจียนมากกว่า

อีกฝ่ายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ควบแน่นสี่โซ่สวรรค์

จ้าวปีศาจหยางฮุนจำได้ว่าเคยพบกับคนเช่นนี้มาก่อน มนุษย์ผู้นั้นมีพลังมหาศาลจนไม่มีปีศาจร้ายตัวใดสามารถยืนหยัดต่อสู้กับเขาได้

แม้ว่าตอนนี้มันจะคิดถึงเรื่องนี้ก็ยังมีความหวาดกลัวอยู่ในใจ

นั่นเป็นครั้งแรกที่มันออกมาจากอเวจีปีศาจ เป็นผลให้มันได้พบกับชายที่แข็งแกร่งในระดับนั้นในเผ่ามนุษย์ นอกจากนี้ยังเป็นครั้งแรกที่มันถูกฆ่าและเกิดใหม่จากอเวจีปีศาจ

ดังนั้นจ้าวปีศาจหยางฮุนจึงมีความประทับใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้

ความรู้สึกที่ฉินซู่เจียนมอบให้ ทำให้มันรู้สึกราวกับว่าได้กลับไปสู่อดีต

ชายตรงหน้าได้ควบแน่นสี่โซ่สวรรค์ และไม่มีใครเทียบได้อย่างแท้จริง

จ้าวปีศาจหยางฮุนชรู้สึกได้เลยว่าเมื่อฉินซู่เจียนกลายเป็นผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ เผ่ามนุษย์จะต้องมีผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังระดับสูงสุดที่สามารถปราบปรามโลกได้อย่างแน่นอน

“มนุษย์เจ้าต้องตาย เมื่ออเวจีปีศาจเปิดออกอีกครั้ง ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้!”

จ้าวปีศาจหยางฮุนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

นี่ไม่ใช่คำขู่หรือคำเตือน แต่เป็นข้อเท็จจริง

มันจะไม่มีวันยอมให้มีผู้เชี่ยวชาญที่สามารถปราบปรามโลกปรากฏขึ้น

หลังจากกลับไปยังอเวจีปีศาจแล้ว จ้าวปีศาจหยางฮุนก็มีแผนจะเรียกหาปีศาจร้ายตัวอื่นอในทันที

เมื่อปีศาจร้ายตัวอื่นรู้เรื่องของฉินซู่เจียน พวกมันจะไม่ยอมปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน

เมื่อได้ยินดังนั้น

การแสดงออกของฉินซู่เจียนยังคงเหมือนเดิม ดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ “ข้าฉินจะรอการมาถึงของเจ้า!”

เมื่อพูดจบ ดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตพวยพุ่งอยู่รอบตัวของเขา

ขณะที่จ้าวปีศาจหยางฮุนกำลังจะต่อสู้เป็นครั้งสุดท้าย ฉินซู่เจียนก็ปราบปรามคู่ต่อสู้ของเขาด้วยหมัดที่ห่อหุ้มด้วยดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

ในขณะที่ร่างกายของฉินซู่เจียนถูกห่อหุ่มด้วยดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

การแสดงออกของจ้าวปีศาจหยางฮุนเปลี่ยนไปอย่างมาก ราวกับว่าเขาเพิ่งเห็นบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว

"ไม่…"

"เป็นไปไม่ได้! เจ้าจะมีสิ่งนี้ได้อย่างไร? นี่มันคืออะไรกัน”

"อ๊ากกก!"

จ้าวปีศาจหยางฮุนผู้เตรียมใจตายปล่อยเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งด้วยความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะดิ้นรนอย่างไร มันก็ไม่สามารถต้านทานดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตได้

ในเวลาสั้นๆ

จ้าวปีศาจหยางฮุนถูกเปลวเพลิงสีแดงกลืนกินจนหมด

ในทันทีที่จ้าวปีศาจหยางฮุนตายลง ...

ข้อความจากระบบปรากฏขึ้นในใจของฉินซู่เจียน

“ท่านได้ฆ่าจ้าวปีศาจหยางฮุนสำเร็จแล้ว!”

“ท่านได้รับค่าโชค 100 แต้ม!”

ค่าโชค 100 แต้ม!

ฉินซู่เจียนเกือบจะคิดว่าเขาตาฝาดเมื่อเห็นข้อความ

อย่างไรก็ตาม หลังจากมองดูอีกครั้ง เขาก็รู้ว่าเขาไม่ได้ตาฝาด มันเป็นค่าโชค 100 แต้มจริงๆ

“นี่! ปีศาจร้ายทุกตัวให้ค่าโชค 10 แต้มหลังจากถูกฆ่า เหตุใดจ้าวปีศาจหยางฮุนจึงมอบค่าโชคหนึ่ง 100 แต้ม!”

ผลกำไรที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันทำให้การแสดงออกของฉินซู่เจียนเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่อง

หลังจากนั้นไม่นาน

เขามองไปที่ดอกบัวเพลิงที่ลอยอยู่ในอากาศอย่างเงียบๆ แล้วยื่นมือออกไปทันที

เมื่อดอกบัวเพลิงอยู่ในมือของเขา

มันกลายเป็นพลังงานบริสุทธิ์อย่างเหลือเชื่อทันที และไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา

ความบริสุทธิ์ของพลังนี้

แม้แต่พลังงานที่ราชันอสูรกลืนจันทรามอบให้เขาในอดีตก็ยังด้อยกว่าเล็กน้อย

จิตเทพของเขาซึ่งทะลวงผ่านระดับ 2 ของขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ และสูงถึง 2,100 ฟุต เติบโตขึ้นเป็น 2,200 ฟุตทันทีหลังจากได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยพลังงานนี้

ในเวลาเดียวกัน

ความแข็งแกร่งของร่างกายก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

แม้ว่าฐานการบ่มเพาะของเขาจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาได้พุ่งขึ้นสู่ระดับใหม่แล้ว

นอกเหนือจากนี้

ฉินซู่เจียนยังสังเกตเห็นว่าค่าชีวิตของเขาเพิ่มขึ้น 200 ล้านแต้มหลังจากที่เขากลืนกินดอกบัวเพลิง

“ค่าชีวิต 200 ล้านแต้ม!”

“ค่าโชค 100 แต้ม!”

“มันบริสุทธิ์ยิ่งกว่าพลังงานที่ได้รับจากราชันอสูรกลืนจันทราเสียอีก”

ความคิดทุกประเภทแวบเข้ามาในหัวของเขา

ในที่สุด …

ฉินซู่เจียนนึกถึงบางสิ่งที่จะทำให้เขาตกใจ

“เป็นไปได้ไหมว่าปีศาจร้ายที่ถูกฆ่าโดยดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตไม่สามารถเกิดใหม่จากอเวจีปีศาจได้อีกต่อไป?”

นี่เป็นความคิดที่ยากจะเป็นไปได้ แต่เป็นเพียงความเป็นไปได้เดียวที่ใกล้เคียงกับความเป็นจริงมากที่สุด

มิฉะนั้น …

เป็นการยากที่จะอธิบายว่าทำไมจ้าวปีศาจหยางฮุนจึงให้ค่าโชคแก่เขามากกว่าปีศาจร้ายตัวอื่นๆ ถึงสิบเท่า นอกจากนี้ยังเป็นการยากที่จะอธิบายว่าทำไมค่าชีวิต และพลังงานที่มันมอบให้จึงเกินกว่าของปีศาจร้ายตัวอื่นๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พลังงานที่บริสุทธิ์กว่าของราชันอสูรกลืนจันทราควรมาจากตัวตนที่แข็งแกร่งกว่าราชันอสูรกลืนจันทราเท่านั้น

“ถ้าเป็นเช่นนั้น จ้าวปีศาจหยางฮุนน่าจะตายไปแล้วจริงๆ”

ฉินซู่เจียนมั่นใจในการคาดเดานี้

จากพลังของจ้าวปีศาจหยางฮุน เขาสามารถอนุมานได้ว่าราชันอสูรกลืนจันทราอยู่ที่ระดับใด

จ้าวปีศาจหยางฮุนซึ่งเป็นระดับห้าของขอบเขตสวรรค์ มอบผลตอบแทนได้มากกว่าราชันอสูรกลืนจันทราในทุกด้าน

ในกรณีนั้น ฐานการบ่มเพาะของราชันอสูรกลืนจันทราควรจะอยู่ในระดับสี่ของขอบเขตสวรรค์ในตอนนั้น โดยเพิ่งเข้าสู่ระดับราชันอสูร

ตอนนี้ความคิดของฉินซู่เจียนยุ่งเหยิง เขาคิดอะไรได้หลายอย่างในเวลาอันสั้น

ในท้ายที่สุด มันก็ยังกลับคืนสู่เรื่องของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

…..

เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตหลังจากความก้าวหน้าจากเพลิงราชันอเวจีจะสามารถฆ่าปีศาจร้ายได้

หนึ่งต้องรู้

ตามความรู้ของฉินซู่เจียนมีเพียงอาวุธบรรพบุรุษเท่านั้นที่มีพลังมากพอที่จะฆ่าปีศาจร้ายได้

นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรอื่นอีก

แน่นอน อาจมีอย่างอื่นอีก แต่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนถึงการปรากฏตัวของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาเข้าใจความสามารถของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตมากยิ่งขึ้น มันเหมือนอาวุธสังหารที่ยอดเยี่ยมแล้ว มันเป็นตัวช่วยที่น่ากลัวที่สามารถช่วยให้ความสามารถของเขาพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

เดิมทีเมื่อเขาฆ่าปีศาจร้ายจะได้เพียงค่าโชค 10 แต้ม

สำหรับค่าชีวิต และพลังงานที่ได้รับจากปีศาจที่ร้าย หลังจากที่เขาไปถึงขอบเขตศักดิ์สิทธิ์แล้ว พวกมันจะไม่มีประโยชน์มากนัก

อย่างไรก็ตามตอนนี้สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป

ดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตสามารถฆ่าปีศาจร้ายได้อย่างแท้จริง และก็สามารถมอบพลังงานบริสุทธิ์มหาศาลให้เขาได้

สำหรับปีศาจร้ายพวกมันอย่างน้อยก็ในอยู่ในขอบเขตสวรรค์ พลังที่ปีศาจร้ายแต่ละตัวมอบให้ได้นั้นอาจกล่าวได้ว่าเป็นดั่งมหาสมุทร

ฉินซู่เจียน คิดถึงปีศาจร้าย 1,500 ตัวที่มีอยู่ในดินแดนชี่ของอาณาจักรต้าจ้าวในทันที

เดิมที ปีศาจร้ายกว่า 1,500 ตัวให้ค่าโชคเพียง 15,000 แต้มเท่านั้น

แต่ตอนนี้เขาได้ค้นพบความสามารถของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตแล้ว ปีศาจทั้ง 1,500 ตัวเหล่านี้มีค่าเท่ากับแต้มโชคมากกว่า 150,000 แต้ม

นอกเหนือจากนั้น มันยังเป็นตัวแทนของค่าชีวิตอย่างน้อยหลายแสนล้านแต้ม และพลังงานจำนวนมหาศาลที่ไม่อาจจินตนาการได้

ในเวลาสั้นๆหัวใจและความคิดของฉินซู่เจียนสั่นคลอน

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่น ถ้าเขาจะมีค่าชีวิตมากกว่า 10,000 ล้านแต้ม เขาก็มั่นใจว่าเขาจะสามารถบุกทะลวงไปสู่ขอบเขตสวรรค์ได้

สำหรับค่าชีวิตหลายแสนล้าน เขาอาจกลายเป็นผู้ทรงอำนาจได้ในคราวเดียว

ในเวลานั้น

ทำไมเขาต้องกลัวราชสำนัก เผ่าอสูร หรือปีศาจร้ายอีก เขาจะสามารถยืนหยัดได้อย่างแท้จริง

ในโลกนี้มีเพียงผู้ทรงอำนาจเท่านั้นปราบปรามโลกได้

ถ้าเขามีค่าชีวิตหลายแสนล้าน เขาสามารถทำอะไรก็ได้ในโลกนี้โดยไม่ต้องกังวล

แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญชั้นนำในขอบเขตสวรรค์จากหลากหลายเผ่าพันธุ์ แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัว

เมื่อคิดเรื่องนี้ได้…

การแสดงออกของ ฉินซู่เจียน ตื่นเต้นมากจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้

“ใจเย็นๆ ข้าต้องใจเย็น!”

เขาบังคับตัวเองให้ใจเย็น ไม่คิดมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกถึงอนาคตที่สดใสข้างหน้า นิ้วของเขาก็สั่น

เขาไม่จำเป็นต้องฆ่าปีศาจร้ายทั้งหมดในอาณาจักรต้าจ้าว ตราบเท่าที่เขาฆ่าพวกมันไปครึ่งหนึ่งหรือหนึ่งในสาม ทรัพยากรที่เขาได้รับก็จะเพียงพอที่จะเติมให้เต็มปากของเขา

หลังจากนั้นเป็นเวลานาน

ฉินซู่เจียนระงับความตื่นเต้น และสงบสติอารมณ์

“ข้ายังไม่สามารถเปิดเผยความสามารถของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตได้ อย่างน้อยก็ก่อนที่ข้าจะกลายเป็นผู้ทรงอำนาจ มิฉะนั้นจะรับประกันได้ยากว่าจะไม่สร้างปัญหาอื่นตามมา”

แม้ว่าจะมีบางสิ่งที่ตราบใดที่คนๆ หนึ่งแข็งแกร่งพอ เขาก็จะไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะละโมบ และมีความมุ่งร้าย

แต่มันก็ชัดเจน

ดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขตนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกฝนขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ หรือยอดปรมาจารย์ค่ายกลจะครอบครองได้

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญในระดับห้าหรือหกของขอบเขตสวรรค์ก็อาจไม่สามารถป้องกันตัวเองได้

เฉพาะผู้ที่มาถึงระดับเจ็ดของขอบเขตสวรรค์และสูงกว่านั้นซึ่งเป็นผู้ทรงอำนาจเท่านั้นที่จะไม่เกรงกลัว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีมณฑลเป่ยหยุนหนุนหลังอยู่ และลอร์ดเป่ยหยุนก็มีผู้ทรงอำนาจเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ฉินซู่เจียนไม่สามารถรับประกันได้ว่าลอร์ดเป่ยหยุนจะไม่มีความคิดอื่นใดเกี่ยวกับดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

สำหรับเขา

การฝากความปลอดภัยไว้ในมือของผู้อื่นเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด

ดังนั้นต้องไม่เปิดเผยความสามารถของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต

นอกจากเรื่องนี้แล้ว ยังมีอีกเรื่องที่สำคัญยิ่ง และต้องทำทันที

และนั่นก็คือ…

การฆ่าปีศาจร้าย

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด