ตอนที่ 44 ศักดิ์ศรีของเจ้ามันหายไปหมด

นอกจากการจ้องมองที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของทุกคนแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เปลี่ยนไปจ้องมองซู่ฮาเที่ยนที่กำลังจ้องมองไปที่ชายร่างกำยำอีกครั้งภายใต้กำแพงเมือง

"ฮ่าๆๆ ข้ามีความสุขมากที่เจ้าได้ปรากฎตัวขึ้นที่นี่ ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าการได้เป็นหนึ่งในใต้หล้าของข้าจะต้องราบรื่นอย่างแน่นอน"

ซู่ฮาเที่ยนมีพลังมากพอที่จะส่งเสียงของเขาออกไปได้ไกลๆ เมื่อสิงโตเก้าหัวที่ได้ยินเสียงนี้มันก็ตื่นเต้นมากก่อนที่จะส่งเสียงคำรามและเริ่มต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง

ซู่ฮาเที่ยนไม่ได้ปกปิดความทะเยอทะยานของเขาไว้เลยแม้แต่น้อย และเพื่อให้ทุกคนตกใจกับสิ่งที่พวกเขาได้ยิน เขาจึงต้องการให้ทุกคนได้ยินถึงความปรารถนาของเขาอย่างชัดเจน!

ความทะเยอทะยานของนายน้อยสามเช่นเขานั้นถือว่าสูงมาก ซึ่งแม้แต่ตระกูลเล็กนั้นก็ไม่สามารถห้ามความทะเยอทะยานของเขาเอาไว้ได้

นายน้อยที่สามกำลังจะมีชื่อเสียงมากขึ้นและตระกูลซู่ก็จะก้าวขึ้นสู่ความเป็นมหาอำนาจในอนาคต

นี่เขาเป็นซู่ฮาเที่ยนคนเดิมคนนั้นอยู่หรือเปล่า? เพราะตอนนี้เขาแตกต่างจากซู่ฮาเที่ยนคนเดิมอย่างลิบลับ

อาณาจักรเที่ยนซวนกำลังจะเปลี่ยนไปในอนาคตเพราะเขา!

ในตอนนี้ทุกคนล้วนมีความคิดแบบนี้เหมือนกัน แม้ว่ามันจะเหมือนเป็นเรื่องเพ้อฝันแต่สิ่งต่างๆที่ซู่เฮาเที่ยนทำนั้นก็เป็นเรื่องจริง

โฮกกก!

ในตอนนี้เสียงคำรามของเสือดังมาจากระยะไกล ซึ่งมันทำให้ทุกคนใจสั่นรุนแรงทันที

สิงโตเก้าหัวเองก็หยุดก้าวไปด้านหน้าและหันหลังกลับไปมองเช่นกัน

สิงโตเก้าหัวกำลังยืนอยู่ท่ามกลางดงปีศาจโดยที่มีระยะเว้นว่างถึง 300 เมตร เพราะไม่มีปีศาจตัวไหนกล้าเข้าใกล้เขา พวกมันรู้ว่าถ้าเข้าไปใกล้มากกว่านี้พวกมันจะต้องตายอย่างแน่นอน

“ราชาปีศาจปรากฎตัวขึ้นแล้ว!”

เมื่อไป๋ซู่เจินพูดขึ้น มันก็ทำเอาทุกคนบนกำแพงถึงกับประหม่า

ราชาปีศาจอยู่ในระดับผู้ใช้พลังจิตวิญญาณสวรรค์ของมนุษย์ นอกจากนี้ยังมีราชาปีศาจระดับสูงที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับระดับราชันย์แห่งจิตวิญญาณ ซึ่งทำให้พลังต่อสู้ของปีศาจเหล่านี้เทียบไม่ได้กับราชาปีศาจเลยแม้แต่น้อย

แต่ด้วยความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวของสิงโตเก้าหัว ราชาปีศาจจึงค่อยๆเดินวนอยู่รอบๆสิงโตเก้าหัว

ปีศาจที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับราชาปีศาจตัวนี้ไม่สามารถเทียบพลังกับสิงโตเก้าหัวได้เลย และสิ่งที่กำลังรอมันอยู่มีเพียงความตายเท่านั้น

สิงโตเก้าหัวส่งเสียงคำรามออกมาเสียงดังและยกค้อนเงินขึ้น โดยรอให้ราชาปีศาจตัวนั้นเข้ามาหาเขา

โฮกก!

เสียงคำรามได้ดังขึ้นอีกครั้ง จากนั้นร่างสีแดงกำยำก็เปล่งประกายออกมาจากด้านหลังของเหล่าปีศาจจำนวนมาก พร้อมกับประกายสีแดงที่ปรากฎทั่วร่างกายซึ่งมันดูน่าเกรงขามมาก

เมื่อราชาปีศาจระดับสูงก้าวเข้ามาใกล้ๆนั้น มันทำให้ทุกคนได้เห็นร่างที่แท้จริงของมัน หัวของราชาปีศาจเสือนั้นถูกคลุมไปด้วยชั้นเกราะสีเพลิง กล้ามเนื้อที่แน่นเป็นมัดๆทั่วร่างกายของมันที่อัดแน่นไปด้วยพลังอันมหาศาลได้ปรากฎขึ้นต่อหน้าผู้คนบนกำแพงเมือง

“เจ้าเป็นใคร ทำไมเจ้าถึงต้องช่วยเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วย?”

แม้ว่าราชาปีศาจเสือจะถามสิงโตเก้าหัวด้วยความโกรธ แต่เสียงของมันก็นุ่มนวลมาก กลิ่นอายจากพลังของสิงโตเก้าหัวนั้นทำให้มันรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับจักรพรรดิปีศาจ “ถ้าข้าบอกเจ้าว่าเจ้ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับระดับจักรพรรดิปีศาจเจ้าจะเชื่อหรือไม่?”

“อย่ามาหลอกข้าเลยเจ้ามันก็แค่ราชาปีศาจที่เทียบได้กับระดับผู้ใช้พลังจิตวิญญาณสวรรค์ของมนุษย์เท่านั้น!”

สิงโตเก้าหัวกำลังคิดอยู่ในใจของเขาด้วยความไม่เชื่อ

“ฮึๆ ในฐานะราชาปีศาจ ในเมื่อเจ้าเต็มใจที่จะปล่อยให้ปีศาจไปตายอย่างไร้ค่าแบบนั้น ข้าขอถามเจ้าหน่อยว่าศักดิ์ศรีในฐานะราชาปีศาจของเจ้านั้นหายไปไหนหมดแล้ว?”

เนื่องราชาปีศาจเสือและสิงโตใกล้หัวนั้นอยู่ใกล้ๆกัน และด้วยพลังระดับจักรพรรดิแห่งจิตวิญญาณของเขานั้น เขาสามารถรู้ได้ถึงระดับของราชาปีศาจเสือได้อย่างง่ายดายทันที

“แม้ว่าข้าจะสามารถรับรู้สึกถึงพลังราชาปีศาจในตัวของเจ้า แต่ข้าคงให้เจ้ามีชีวิตอยู่ไม่ได้อีกต่อไป!”

ในใจของราชาปีศาจเสือนั้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า มันกำลังโทษตัวเองที่ต้องการจะแก้แค้นและชิงลูกของมันคืนจนไม่สนใจชีวิตของพรรคพวกปีศาจของมันเลยแม้แต่น้อย

“ในเมื่อเจ้าเต็มใจที่จะถูกความแค้นของเจ้าครอบงำ ข้าจะฆ่าเจ้าเอง!”

ใบหน้าสีทองของสิงโตเก้าหัวเต็มไปด้วยความโกรธก่อนที่จะหวี่ยงค้อนคู่หนึ่งออกไปเพื่อทุบราชาปีศาจเสือ

ตู้มมม!

เสียงกระแทกที่รุนแรงก็ดังขึ้นมาจากด้านล่างกำแพงป้องกันเมือง พร้อมกับความตกตะลึงและความสยดสยองของทุกคน หัวของราชาปีศาจเสือถูกค้อนสีเงินของสิงโตเก้าหัวฟาดอย่างรุนแรงจนระเบิดออกมา

ทุกคนต่างอึ้งเมื่อได้เห็นภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าของพวกเขา

การโจมตีด้วยค้อนครั้งเดียวทำให้บรรยากาศโดยรอบนั้นตกอยู่ความเงียบงันทันที

แม้แต่ปีศาจตัวอื่นๆที่ยังคงพุ่งเข้าชนกำแพงเมืองก็หยุดเคลื่อนไหว ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่เศษเนื้อและกองเลือดของราชาปีศาจเสือที่กระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ ดวงตาสีแดงเลือดของพวกมันก็ค่อยๆจางลง

"เฮอะ ยังใช้ไม่ได้งั้นรึแม้ว่ามันจะควบคุมง่ายแต่ก็ช่างอ่อนแอจริงๆ ฮึ่ม!"

“เจ้าซู่เฮาเที่ยน..!”

ขณะที่พวกปีศาจค่อยๆสลายตัวไปนั้น ทุกคนต่างพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะที่ชายหนุ่มในชุดคลุมสีดำท่ามกลางผู้คนจำนวนมากในเมืองหยูโจวจ้องมองไปด้วยนัยตาสีดำเข้มอย่างขุ่นเคือง ก่อนที่จะหายตัวไปท่ามกลางกลุ่มฝูงชน