บทที่ 106: ฉลาดกว่าหนอนต้นไม้กลายพันธุ์!

หนอนต้นไม้ที่กลายพันธุ์นี้มีความสามารถในการฟื้นตัวและความสามารถในการรักษาตัวเองที่แข็งแกร่งมาก  ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้กำลังเถื่อนฆ่ามัน  อย่างน้อย ๆ ถังเจิ้นในตอนนี้ก็ไม่ไหวแหละ

อินฟราซาวด์ก็ตัดไปได้เลย  เพราะว่าถึงจะสร้างความเสียหายได้จริง  แต่มันรักษาตัวเองได้เร็วปานนั้นยังไงก็ฆ่าไม่สำเร็จ

เดธไลท์ขนาดไมโครเองก็เป็นการโจมตีครั้งเดียว  แม้จะสร้างความเสียหายได้ซักหัวสองหัวแต่ก็คงฆ่ามันไม่ตายอยู่ดีเพราะความสามารถในการรักษาอันสุดยอด

ส่วนอาวุธร้อนอื่น ๆ ถังเจิ้นตัดทิ้งหมดเพราะเหมือนเอาไปนวดให้มันมากกว่า

มอนสเตอร์บ้าบอแบบนี้ถ้าอยากฆ่ามันล่ะก็ต้องขุดรากถอนโคนไม่ก็ต้องหาวิธีอื่นให้ได้  ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นมาทำให้มันสามารถหลุดออกจากรูได้ล่ะถังเจิ้นก็ไม่คิดหรอกว่าตัวเองจะเอาชีวิตรอดกลับไปได้ถ้าโดนมันไล่ตาม

ถังเจิ้นเกาหัวแกรก ๆ พลางขบคิดอย่างหนักจากนั้นก็กวาดตาไปมองพวกซากมอนสเตอร์สีแดงที่ที่ตายเกลื่อนโดนไม่ได้ตั้งใจ  แล้วแรงบันดาลใจอะไรบางอย่างก็ผุดขึ้น  เขารีบลุกขึ้นยืนแล้วเทเลพอร์ตกลับไปยังโลกเดิมและไปหาซื้อของที่ร้าน

ครึ่งชั่วโมงต่อมาถังเจิ้นก็เทเลพอร์ตกลับมาที่โลกโหลวเฉิงแล้วเดินกลับเข้าไปตามทางเดิน

ถังเจิ้นเร่งความเร็วไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมีโคโบลด์ 5 ตัวปรากฏขึ้นบนหน้าจอแอปแผนที่

เห็นแบบนี้แล้วเขาก็ยิ้มแย้มแจ่มใสจัดการมาร์คตำแหน่งของพวกมันแล้วหาเส้นทางที่ใกล้ที่สุดจากนั้นก็รีบไป

พวกโคโบลด์ทั้ง 5 เอาแต่มองไปรอบตัวอย่างตื่นตระหนก  ก่อนหน้านี้พวกมันมากัน 7 แต่พอเจอเข้ากับหนอนประหลาดเข้าไปก็มี 2 ตัวที่ตัวแข็งเป็นรูปปั้น  ซึ่งพวกมันทั้ง 5 ได้อาศัยจังหวะที่เพื่อนกำลังเดือดร้อนนั่นหลบหนีมาได้

พวกโคโบลด์ที่บ้าคลั่งและกล้าหาญมาตลอดได้สับสนกับทางเดินที่เหมือนเขาวงกต  และในเวลานี้ยังต้องเจอกับพวกมอนสเตอร์หนอนสีแดงแปลก ๆ พวกนั้นอีกทำให้พวกมันแปรสภาพกลายเป็นนักรบโคโบลด์ที่หวาดกลัว  เหน็ดเหนื่อย  และหิวโหย  ซึ่งพวกมันก็ชักเริ่มเสียใจแล้วที่มาที่นี่

เพียงแต่พวกก็ยังไม่คาดคิดอีกว่าวิกฤติที่ใหญ่กว่ากำลังจะมาถึงตัว

ถังเจิ้นจู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของพวกมัน  และก่อนที่พวกมันจะทันได้ทำอะไรก็โดนตะปูขนาดสามนิ้วที่จิ้มเมือกอัมพาตไว้ก็ปาเข้าใส่พวกมันทันที

แน่นอนว่าจุดประสงค์ในการใช้ตะปูแบบนี้ไม่ใช่ไว้เป็นอาวุธสังหาร  แต่เพื่อปราบปรามพวกมันต่างหาก

ด้วยความแข็งแกร่งของเขาสามารถส่งตะปูเหล่านี้ชำแรกเข้าสู่ร่างกายของพวกมันได้ไม่ยาก  และแค่พวกมันโดนจิ้มนิดเดียวก็จะตัวแข็งทื่อในทันที  ความแข็งแกร่งทั้งหมดล้วนไม่มีเหลือ  โคโบลด์ทั้ง 5 ที่โดนตะปูแทงก็ร่วงลงไปกองกับพื้นราวกับรูปปั้น

ถังเจิ้นค่อย ๆ เดินไปหาพวกมันที่ไม่สามารถแม้แต่จะกลอกตา  แต่ก็ยังไม่วายพ่นไฟแห่งความโกรธแค้นผ่านแววตาใส่เขาอีก  ทำให้เขาต้องชื่นชมเลยว่า “จุ๊ ๆ ผลเมือกอัมพาตของไอ้หนอนต้นไม้นี่สวดยวดไปเลยเว่ยเฮ่ย  ทำเอาไอ้พวกหัวหมาที่ตอนแรกอย่างกะหมาบ้ากลายเป็นหมาบ้านไปเลย  เด๋วต้องหามาเติมไว้เยอะ ๆ ซะละ  จะได้เอาไว้กวาดล้างไอ้พวกโคโบลด์แม่งยกรัง”

ถังเจิ้นจงใจพูดภาษาของโคโบลด์ให้พวกมันได้ยิน  ซึ่งพวกมันก็โกรธจัดจนปอดแทบจะระเบิดทว่ากลับไม่อาจทำอะไรได้เลย  ทำได้เพียงปากสั่นด้วยความอยากกัดไอ้มนุษย์จังไรนี่สุดชีวิตเท่านั้น!

ถังเจิ้นเมินความโกรธของพวกมันแล้วเอาเชือกออกมามัดแล้วแบกพวกมันขึ้นไหล่วิ่งไปที่ด้านบนของตอไม้

หลังจากไปถึงยอดตอไม้ถังเจิ้นก็โยนโคโบลด์ทั้ง 5 ไว้ในทางเดินก่อน  จากนั้นก็เทเมือกของหนอนประหลาดใส่ปากพวกมันทีละตัว ๆ เสร็จก็ปรบมือปัดฝุ่นด้วยใบหน้ากวนส้นตีนใส่พวกมันก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในทางเดินอีกรอบ

หลังจากผ่านไปกว่าสิบนาทีถังเจิ้นก็กลับมาอีกครั้งโดยครั้งนี้ได้มา 3 ตัว  แล้วก็ใช้อุบายเดิมท่าทางเดิม ๆ ก่อนจะรีบวิ่งกลับทางเดินไปอีกรอบ

เวลาค่อย ๆ ผ่านไป  โคโบลด์ที่ถังเจิ้นกลับมาก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และตัวสุดท้ายที่เขาเอามาเป็นตัวจ่าฝูงโคโบลด์ที่ใบหน้าฟกช้ำดำเขียวมีรอยปูดตามหัว  ตอนนี้โคโบลด์ทั้งหมดที่เข้ามายังทางเดินและยังรอดชีวิตอยู่ได้โดนเขาจับมาไว้ที่นี่หมดแล้ว

เมื่อมองไปที่โคโบลด์ที่นอนแน่นิ่งกองอยู่เต็มทางเดินในที่สุดถังเจิ้นก็รู้สึกเหมือนได้ระบายความโกรธออกมา  ไอ้พวกเวรนี่มันเอาแต่วิ่งไล่กวดจะฆ่าเขาให้ได้โดยไม่รู้จักลดละเลิก  แต่ก็น่าเสียดายที่โชคชะตาพลิกผัน  ตอนนี้พวกมันไม่เหลืออะไรที่ทำได้เลยและพร้อมให้เขาเชือดทิ้งตามใจชอบได้ทุกเมื่อ

“ไงล่ะไอ้พวกหัวหมา  พวกมึงอยากจับกูถลกหนังไปจิ้มน้ำจิ้มกินชะ?  หา?  คราวนี้มึงคงได้รู้แล้วนะว่าใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายได้ถลกหนังไอ้พวกสมองหมาปัญญาควาย!”

ถังเจิ้นเตะจ่าฝูงโคโบลด์แล้วถามติดตลก  ซึ่งมันก็จ้องเขาเขม็งอยากจะกินเลือดกินเนื้อ

ก่อนหน้านี่ที่เขาเจอมันไอ้นี่มันก็เก่งพอที่จะหลบตะปูที่เขาลอบเล่นทีเผลอได้  จากนั้นมันก็สบถด่าภาษาพวกปีจอพลางบุกเข้ามาสู้ตายกับเขาไปด้วย

ไอ้โคโบลด์ที่สู้ตายถวายชีวิตนี่มีความสามารถในการต่อสู้สูงมาก  แต่ก็น่าเสียดายที่มันต้องมาเจอกับถังเจิ้น  เขาหลบแล้วเอาตะปูเสียบเข้าหัวมันเลยเป็นผลให้มันต้องร่วงลงไปกองกับพื้น

ทว่าก่อนที่เขาจะลากมันมาที่นี่เขาได้กระทืบมันก่อนไปหลายทีเพื่อระบายความแค้น

เมื่อมองดูโคโบลด์นับสิบตัวที่กลายสภาพเป็นลูกไก่ในกำมือเสร็จแล้วเขาก็หันไปมองหนอนต้นไม้กลายพันธุ์ตัวเขื่องที่อยู่ตรงใจกลางพื้นที่เปิดโล่ง  หลังจากเหล่ตาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเขาก็คว้าโคโบลด์ 2 ตัวขึ้นมาแล้ววิ่งไปยังทิศทางนั้น...

ไอ้หนอนต้นไม้กลายพันธุ์มันก็สัมผัสได้ถึงถังเจิ้นที่เข้ามาใกล้เลยพ่นเมือกกรดออกมาใส่ทันที  ขณะที่หลบเมือกเขาก็เร่งความเร็วให้เข้าไปใกล้ขึ้นก่อนจะขว้างโคโบลด์ในมือใส่มัน

ตุบ!

โคโบลด์ทั้ง 2 พุ่งไปโดนร่างของไอ้หนอนยักษ์ก่อนจะตกลงพื้นซึ่งถังเจิ้นก็ถอยกลับอย่างเร็วเพื่อไปคอยสังเกตดูปฏิกิริยาของมัน

หลังจากรู้สึกว่าถูกโจมตีหนอนต้นไม้กลายพันธุ์ที่ไม่มีตาให้มองเห็นก็มีปฏิกิริยาตอบสนองทันที  หลังจากที่ใช้ประสาทสัมผัสเช็กดูจนแน่ใจแล้วว่าเป็นสัตว์ 2 ตัวมันก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง  จากนั้นมันก็มีหนอนต้นไม้กลายพันธุ์อีกหลายตัวที่มีความหนาประมาณหนึ่งนิ้วยื่นตัวออกมาจากตำแหน่งด้านล่างของไอ้ตัวใหญ่แล้วเจาะเข้าร่างของโคโบลด์ทั้งคู่อย่างบ้าคลั่ง

ถังเจิ้นมองดูฉากนี้ด้วยความรู้สึกสะใจยิ่งนัก  เพราะแผนการนี้ไม่ว่าจะประเด็นไหน ๆ ก็เป็นไปตามคาดไปซะโม้ดเลย!  ตอนนี้แผนเขาถือได้ว่าสำเร็จไปแล้วครึ่งทาง!

เขาที่แอบมองผ่านแอปได้ยืนยันแล้วว่ามันในตอนนี้ลงมือไม่มีหยุดเลยจริง ๆ พวกหนอนต้นไม้ตัวเล็ก ๆ ที่เสียบร่างไอ้พวกโคโบลด์อยู่นั้นก็น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายมันด้วย

เมื่อพิจารณาจากการกระทำของหนอนต้นไม้เหล่านี้แล้วเห็นได้ชัดว่าพวกมันกำลังวางไข่ในร่างกายของพวกโคโบลด์  และตามธรรมชาติของหนอนต้นไม้แล้วเมื่อมันวางไข่เสร็จมันจะตายทันที!

ถังเจิ้นต้องการเดิมพันว่าหนอนต้นไม้กลายพันธุ์ไซส์บิ๊กเบิ้มนี่จะตายหลังจากวางไข่เสร็จหมดแล้วเหมือนกันมั้ย  อันที่จริงบางทีน่าจะเป็นเพราะตัวลูกหลานของพวกมันที่ปิดกั้นเส้นทางที่จะนำมาถึงที่นี่เอาไว้จนหมดทำให้ตัวมันไม่มีโอกาสที่จะได้วางไข่  และตอนนี้เขาได้ส่งไอ้พวกโคโบลด์สมควรตายเป็นฝูงให้มันถึงหน้าบ้านแล้ว  ดังนั้นมันที่แทบรอไม่ไหวมานานย่อมต้องคว้าโอกาสนี้เอาไว้อยู่แล้ว

หนอนต้นไม้ที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้อาจวางไข่ได้มากเท่าลูกหลานที่มีนับไม่ถ้วนของมันทั้งหมดรวมกัน  ทว่าตอนนี้ถังเจิ้นมีโคโบลด์ให้มันได้ใช้อีกหลายสิบตัว  ดังนั้นเขาย่อมไม่กลัวว่าจะรีดไข่ออกจากท้องมันไม่ได้หมด!

ฝั่งหนอนต้นไม้กลายพันธุ์ก็วางไข่ในตัวพวกโคโบลด์อย่างมีความสุขราวกับพวกผู้ชายที่อดอยากปากแห้งมานานหลายปีแล้วจู่ ๆ ก็มีสาวสวยมาเปลื้องผ้ายั่วสวาทถึงที่เตียงก็เลยฉวยโอกาสนี้ระบายอารมณ์อย่างเต็มที่  ซึ่งร่างของไอ้โคโบลด์ 2 ตัวนั่นก็พองขึ้นอย่างรวดเร็วชนิดที่ทันตาเห็น

ถังเจิ้นไม่กล้าเสียเวลา  เขากลับไปหยิบโคโบลด์มาอีกสองตัวแล้วรีบวิ่งและขว้างพวกมันลงไป  เมื่อไอ้สองตัวแรกบวมเป่งจนถึงขีดสุดแล้วหนอนต้นไม้ยักษ์ก็เบี่ยงเป้าหมายมาเสียบร่างของไอ้สองตัวใหม่ที่ถังเจิ้นพึ่งโยนให้อย่างไว

ถังเจิ้นก็ทำซ้ำหยิบ  วิ่ง  โยน  แล้วก็กลับมาหยิบอีกครั้งไปเรื่อย ๆ โดยสังเกตพฤติกรรมของไอ้หนอนยักษ์ไปด้วย  ตอนแรกที่มีแค่ 10 ตัวหนอนยักษ์มันก็ยังคงระแวงอยู่  แต่พอมีโคโบลด์ตัวกะปุ๊กลุกถึง 20 ตัวแล้วไอ้หนอนยักษ์มันก็เลิกสนใจที่จะจัดการกับถังเจิ้นอีก  การพ่นกรดของมันลดลงอย่างเห็นได้ชัด  และหลังจากที่มันไข่ใส่ตัวโคโบลด์ไปถึง 30 ตัวแล้วมันก็โซเซก่อนจะลงไปแผ่พังพาบกินบริเวณพื้นที่ขนาดใหญ่

ถังเจิ้นสะใจกับฉากนี้มากเลยจัดการโยนโคโบลด์ที่เหลือทั้งหมดลงไปในคราวเดียว  โดยที่สองสามตัวสุดท้ายนั้นเขาได้มีการผูกระเบิดที่ได้จากอีวานอฟไว้กับพวกมันด้วย!