ตอนที่ 15 ขายม้า

หลู่หมิงซือโกรธมากจนเขาต้องหัวเราะออกมา

"ไปให้พ้น"

ชายผู้นั้นมีสีหน้าไม่เกรงกลัว

“ถ้าเจ้าไม่ขายวันนี้ ราคาจะลดลงเหลือเก้าสิบหินวิญญาณในวันพรุ่งนี้ หากเจ้ายังไม่ต้องการขาย เจ้าสามารถขายมันได้แค่ในความฝัน หรือเจ้าจะลองขายที่หลู่อวี้ก็ได้”

ครึ่งหลังของประโยคถูกแต่งแต้มด้วยน้ำเสียงที่ชั่วร้าย

“เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องของผู้อื่น”

หลู่หมิงซือเห็นว่าชายผู้นั้นหยุดอีกคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปหลังจากที่เขาเอ่ยเช่นนั้น

.....

เขาจำคนนั้นได้ คนผู้นั้นเข้ามาหาเขาในราคาในตอนเช้าและดูเหมือนจะสนใจที่จะซื้อม้าตัวนี้

หลังจากที่พวกเขาต่อรองราคากันตลอดทั้งเช้า

พวกเขาก็ตกลงที่สองร้อยสิบหินวิญญาณคนผู้นั้นจากไปอย่างโหยหาและบอกว่าเขาจะไปรวบรวมเงิน

ผู้เชี่ยวชาญหนุ่มดูจะสนใจซื้อม้าตัวนี้มาก

เขาไม่ได้จากไปเหมือนคนอื่น ๆ หลังจากที่ศัตรูจากตระกูลจ้าวหยุดเขาและบอกอะไรบางอย่างกับเขา

แต่เขากลับยืนอยู่ที่เดิม เขามีสีหน้าลังเลและมีความต้องการ

เขาเริ่มโต้เถียงกับผู้ฝึกตนที่ขวางทางเขาหลังจากที่พวกเขาด่าทอกัน

หลู่หมิงซือผลักคนที่อยู่ข้างหน้าเขาออกไปและเดินไปหาพวกเขา

“ผู้ใดกล้าสร้างความวุ่นวายในเมืองผิงเหยา”

หลู่หมิงซือตะโกนออกมาเมื่อเขาอยู่ห่างจากกลุ่มเพียงไม่กี่ก้าว

ผู้เชี่ยวชาญลึกลับเพิกเฉยต่ออันธพาลที่ขวางกั้นเมื่อเห็นหมิงซือเดินเข้ามาหาพวกเขา

อันธพาลเข้าหาหมิงซืออย่างรวดเร็วและล้อมรอบเขา

หลู่หมิงซือรู้สึกถูกคุกคามเล็กน้อย

พลังยุทธ์ของเขาอยู่ในระดับที่ห้าขอบเขตลมปราณเท่านั้น

แม้ว่าผู้ฝึกตนอิสระที่ทรงพลังที่สุดในกลุ่มก็อยู่ในระดับเดียวกับเขา

แต่กลุ่มของเขาประกอบด้วยหกคน พร้อมกับผู้เชี่ยวชาญฝ่ายศัตรูที่ติดตามจากด้านหลัง เขามีคู่ต่อสู้เจ็ดคน

หลู่หมิงซือคิดถึงเรื่องนี้ นี่ไม่ใช่เขตชานเมืองอันตรายที่การฆ่าคนตายจะไม่มีใครสังเกตเห็น

นี่คือเมืองผิงเหยา ตรอกของผู้บ่มเพาะไม่เปิดให้มนุษย์ธรรมดาเข้ามา จึงไม่วุ่นวาย

ความสามารถทางประสาทสัมผัสของผู้ฝึกตนนั้นแข็งแกร่งกว่าที่มนุษย์ทั่วไปจะจินตนาการได้

ใครบางคนจะสังเกตเห็นอย่างแน่นอนหากมีคนถูกฆ่าตายตามท้องถนน

ด้วยความกล้าหาญหลู่หมิงซือกล่าวต่อว่า

“พวกแกกำลังขัดขวางการแลกเปลี่ยนในตรอกการค้า พวกแกต้องการติดคุกสิบปีไหม”

คุกที่หลู่หมิงซือกล่าวถึงไม่ใช่สถานที่ที่สร้างขึ้นเพื่อคุมขังมนุษย์ธรรมดา

เนื่องจากสถานที่เหล่านั้นไม่ได้เป็นอุปสรรคมากนักสำหรับผู้ฝึกตน

คุกที่ทำขึ้นเป็นพิเศษเพื่อกักขังผู้ฝึกฝนสามารถปิดกั้นความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของบุคคลนั้นได้

มันเป็นสถานที่ที่ไม่มีพลังงานทางจิตวิญญาณ

เชี่ยวชาญคนหนึ่งอาจถูกจำคุกเป็นเวลาสิบปีสำหรับการขโมย

และยี่สิบปีสำหรับการปล้น ผู้เชี่ยวชาญที่กล้าลงมือฆ่าผู้อื่นจะต้องโทษประหาร...

สำหรับผู้ฝึกตนสิบถึงยี่สิบปียังคงเป็นเวลานาน

ที่สำคัญกว่านั้น คนๆ หนึ่งจะไม่สามารถฝึกฝนได้หากถูกขังอยู่ในสถานที่ที่ปราศจากพลังวิญญาณเป็นเวลาสิบปี

ระดับพลังยุทธ์ของพวกเขาอาจลดลงครึ่งหนึ่ง

ผู้เชี่ยวชาญที่มีระดับการบ่มเพาะต่ำอาจถูกลดระดับให้กลายเป็นคนปกติโดยที่พลังงานทางวิญญาณของพวกเขาหมดลงอย่างสมบูรณ์

หากพวกเขาถูกขังไว้เป็นเวลายี่สิบปี

ผู้ฝึกฝนอิสระที่อยู่ด้านหน้าของกลุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาด

“พวกเราไม่ได้ขัดขวางการแลกเปลี่ยนของใคร มันเป็นเพียงว่ามีปัญหากับม้าวารีของเจ้า การแจ้งเตือนผู้ซื้อเกี่ยวกับเรื่องนี้ถือเป็นอาชญากรรมหรือไม่?”

“ม้าวารีของเขาไม่มีปัญหา” ชายหนุ่มที่ถูกหยุดกล่าว “ข้าตรวจสอบมันเมื่อเช้า!”

ผู้นำของผู้ฝึกตนอิสระหันกลับมาและจ้องมองที่ชายหนุ่ม

“แกยังต้องการซื้อม้าหรือไม่? อย่าออกจากเมืองผิงเหยา หากแกซื้อม้าตัวนี้ ข้าจะเอาชีวิตแก!”

เมื่อคำกล่าวเหล่านี้ดังขึ้น

หลู่หมิงซือก็ตอบโต้ด้วยความโกรธโดยไม่รอให้ลูกค้าตอบสนอง

“แกยังคงกล่าวว่าตนไม่ได้ขัดขวางการค้าของตรอกการค้า? แกกำลังคุกคามลูกค้าและทำให้การแลกเปลี่ยนหยุดชะงัก ไปกับข้าที่ตำหนักผู้พิพากษา!”

เขาก้าวไปข้างหน้าสองก้าวอย่างรวดเร็วหลังจากที่เขากล่าวและจับไหล่ของผู้นำกลุ่ม

ตำหนักผู้พิพากษาเป็นที่ซึ่งเจ้าหน้าที่ของเมืองทำงาน

พวกเขารับผิดชอบด้านความปลอดภัยของเมือง

ผู้ฝึกฝนรับบทบาทเป็นเจ้าหน้าที่ ตระกูลจ้าวจะมีตำแหน่งเป็นเวลายี่สิบปี

จากนั้นตระกูลหลู่เป็นเวลาสิบปี และกองกำลังอื่นๆลดทอนลงมา

เช่นเดียวกับจ้าวเมืองที่เข้าร่วมการปฏิบัติงานประจำวันของเมืองผิงเหยา

แม้ว่าผู้ฝึกตนไม่จำเป็นต้องรับตำแหน่งนั้น

ผู้พิพากษาของเมืองไม่สามารถมาจากทั้งสองตระกูลได้

ราชวงศ์ต้าหยานจะส่งเจ้าหน้าที่มารับหน้าที่นี้แทน

อย่างไรก็ตาม ผู้พิพากษาของเมืองผิงเหยาโดยพื้นฐานแล้วเป็นเพียงตำแหน่งที่เอนเอียงได้ง่ายๆ พวกเขาสามารถเพิกเฉยต่อคนที่ไม่มีผลประโยชน์ได้

เจ้าหน้าที่ปัจจุบันเป็นสมาชิกของตระกูลจ้าว

หลู่หมิงซือรู้ว่าตระกูลจ้าวกำลังสนับสนุนการกระทำของผู้ฝึกตนอิสระเหล่านี้

หากพวกเขาเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ

แม้แต่ตระกูลจ้าวยังต้องก้าวอย่างระมัดระวัง

อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องลงมืออย่างมีเหตุผล

ผู้ฝึกตนอิสระนั้นไม่เต็มใจที่จะไปที่ตำหนักผู้พิพากษาพร้อมกับ

หมิงซือรู้ว่าเมื่อกี้เขากล่าวอะไรผิดไป

"ไปกันเถอะ! รีบไปสิ!" อีกฝ่ายตะโกน

หลู่หมิงซือไม่อาจแก้ใครคำกล่าวก่อนหน้านี้

ด้วยความวิตกกังวล ผู้ฝึกตนอิสระได้เปิดใช้งานความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเขาและชกหน้าของหลู่หมิงซือ

ร่างกายของผู้ฝึกฝนแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ทั่วไปมาก

หมัดนั้นประกอบกับแรงกระตุ้นจากความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณ

พลังนั่นทำให้จมูกของหลู่หมิงซือหัก

หลู่หมิงซือตอบโต้ทันที ดาบวิญญาณสีทองส่องแสงพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของเขาและพุ่งเข้าหาผู้ฝึกตนอิสระอย่างรวดเร็ว

อีกฝ่ายชิงโจมตีก่อน เขาสามารถอธิบายตัวเองได้เกือบทุกอย่างในภายหลัง!

เมื่อเผชิญกับการโจมตี ผู้ฝึกตนอิสระทำท่าทางมือและถอยกลับอย่างรวดเร็ว

เขาตะโกนขณะที่เขาหลบปราณดาบ

“แกกล้าโจมตีข้าในตรอกการค้า?!”

หลู่หมิงซือไม่ตอบกลับ เขาควบคุมดาบที่บินอยู่ในอากาศและทำให้มันหักลง

ผู้นำของผู้ฝึกตนอิสระนั้นทั้งหวาดกลัวและตกใจ เขารู้สึกเสียใจเล็กน้อย

เขาแค่มาเพื่อสร้างปัญหาและรบกวนเล็กน้อยเท่านั้น

เขาไม่ต้องการที่จะสร้างปัญหาที่ร้ายแรงกว่านี้

เขาทำตามคำสั่งภายใต้คำแนะนำของตระกูลจ้าวแน่นอน

เมื่อสถานการณ์รุนแรงเกินไปและบานปลายไปสู่การต่อสู้ระหว่างตระกูลหลู่และตระกูลจ้าวระดับสูง

เขาจะไม่สามารถอยู่รอดในเมืองผิงเหยาได้อีกต่อไป

ไม่ว่าผลลัพธ์ของสถานการณ์จะเป็นอย่างไร

เขาต้องตำหนิที่ทำให้ลูกค้าโกรธในตอนนี้ เขาปากพล่อยและข่มขู่ลูกค้า

จากนั้นเขาก็แสดงอาการบุ่มบ่ามเกินไปเมื่อถูกจับได้โดยหลู่หมิงซือซึ่งบอกว่าพวกเขากำลังจะไปที่ตำหนักผู้พิพากษาและโจมตีก่อน

เขาเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายใช้อาวุธโจมตี

อย่างไรก็ตาม เมื่อสถานการณ์กลายเป็นเช่นนี้แล้ว เขาจะทำอะไรได้อีก?

สิ่งเลวร้ายจะเกิดขึ้นแน่นอนหากเขายังคงหลบการโจมตีต่อไป

ผู้ฝึกตนที่สามารถอยู่รอดในโลกนี้จะมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย

หลังจากที่เขาหลีกเลี่ยงการโจมตี

เขาก็เรียกสมบัติป้องกันของเขาทันที

มันเป็นสมบัติที่มีลักษณะคล้ายกับนกหวีดที่เรียกว่านกหวีดเพลิงปะทุตามชื่อของมัน คนๆ หนึ่งสามารถสร้างเปลวไฟที่รุนแรงได้หากเป่านกหวีดเข้าไป

หลังจากพ่นลูกบอลเพลิงที่แผดเผาดาบวิเศษสีทองแล้ว เขาก็ตะโกนอีกครั้งว่า

“รออะไรอีก! ศัตรูโจมตีแล้ว! พวกเจ้าทุกคน โจมตี!”

ผู้เชี่ยวชาญที่เหลือในหกคนลังเลเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำกล่าวของผู้นำ

พวกเขาจะต่อสู้ในตรอกการค้าจริงหรือ?

คนที่เหลือมองหน้ากันหลังจากที่พวกเขาเห็นการต่อสู้ระหว่างหลู่หมิงซือและผู้นำของผู้ฝึกฝนอิสระรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดก็มีคนเรียกอาวุธของพวกเขาออกมา

หมอกควันล้อมรอบพื้นที่และล้อมรอบร่างหมืงซือ

จากนั้นศัตรูก็ลงมือรุนแรงมากขึ้น

หลู่หมืงซือไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เขาเรียกอาวุธอีกชิ้นออกมา

สิ่งนี้เรียกว่าแผ่นหยกยับยั้ง มันเป็นสมบัติป้องกันระดับกลางระดับหนึ่งทั่วไป

ด้วยความสามารถของเขาในฐานะผู้ฝึกฝนขอบเขตลมปราณระดับห้า

การใช้สมบัติสองชิ้นพร้อมกันถือเป็นขีดจำกัดของเขา

นอกจากนี้ เขามีสมบัติเพียงสองชิ้นนี้เท่านั้น

ในขณะนี้ เขาไม่สนใจที่จะควบคุมดาบวิเศษสีทองและปลดปล่อยการโจมตีของเขาอีกต่อไป

หมิงซือใช้ความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณทั้งหมดเพื่อรักษาแผ่นหยกยับยั้งและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันตัวเองจากการโจมตี

คุณภาพของอาวุธของผู้ฝึกตนอิสระนั้นไม่สูงนัก

นอกจากนี้ยังไม่มีช่องว่างระหว่างความสามารถที่มีนัยสำคัญ

มันยากสำหรับพวกเขาที่จะทะลวงการป้องกันของเขาในการโจมตีครั้งเดียว

ด้วยการโจมตีอย่างต่อเนื่องจากคนจำนวนมากเหล่านี้

ความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของหลู่หมิงซือก็หมดลงอย่างรวดเร็ว

พลังปราณที่ซึมผ่านแผ่นหยกยับยั้งส่งผลกระทบอย่างมากต่ออวัยวะและเส้นประสาทของเขา

เลือดไหลออกจากจมูกและปากของเขา รอยแตกหลายอันปรากฏขึ้นบนแผ่นหยกยับยั้ง

“อย่าฆ่าเขา!”

ผู้นำของผู้เชี่ยวชาญอิสระตะโกน

“ถอยเร็ว!”

เขาจะหนีไปเมื่อไหร่ถ้าไม่ใช่ตอนนี้?

เขาคงจะสบายดีถ้าเขาหนีออกจากที่เกิดเหตุโดยไม่ถูกสมาชิกของตระกูลหลู่พบเห็น

มันจะง่ายกว่าที่จะจัดการกับอะไรหลังจากนั้น

แรงกดดันลดลง แต่สมองของหลู๋หมิงซือยังคงรู้สึกขุ่นมัว

เขามีความคิดที่ไม่ปล่อยวาง

“อย่าปล่อยให้ศัตรูกลุ่มนั้นหนีไปได้!”

ตอนนี้มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นที่นี่ สมาชิกในตระกูลของเขาที่ประจำการอยู่ที่นี่จะรีบลงมือ

พวกเขาจะมาถึงที่นี่ในเวลาอีกไม่นาน

ตราบเท่าที่เขาจับตัวศัตรูกลุ่มนั้นกลับมา

ผู้เชี่ยวชาญของตระกูลก็จะมาถึงเพื่อจับกลุ่มศัตรูกลับไปที่ตำหนักผู้พิพากษา

หากเรื่องนี้ถูกแพร่งพรายออกไป

ศัตรูที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จะไม่สามารถหลบซ่อนได้

ตระกูลหลู่จะมีโอกาสทำให้ตระกูลจ้าวอับอาย!

เขาสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ปัจจุบันนี้ให้เกิดประโยชน์

ตระกูลหลู่ไม่ปล่อยให้ศัตรูเหล่านี้หนีไปได้!