บทที่ 355 – ทลายดวงดาว
ผมยังขยับตัวไม่ได้ จึงเพียงใช้สายตามองไปที่ราชามารเท่านั้น ในหัวของผมนั้นเกิดความคิดที่วุ่นวายขึ้นมา อา!! หรือว่าจะเป็นเจตจำนงของไหสุ่ย? และเหมือนกับเป็นการยืนยันความคิดของผม ร่างของไหสุ่ยปรากฏแสงสีเขียวอ่อนออกมาเป็นชั้น ๆ มันล้อมตัวเธอเอาไว้ตรงกลางอย่างหนาแน่น ผมจำมันได้เป็นอย่างดี มันเป็นเวทย์มนต์...
