ตอนที่ 74 พวกแกบินได้ฝ่ายเดียวซะที่ไหน(อ่านฟรี)

ตอนที่ 74 พวกแกบินได้ฝ่ายเดียวซะที่ไหน

ลุครีบเปิดสารานุกรมขึ้นมาเพื่อสแกนดูมอนสเตอร์ที่ออกมาจากประตูพวกนั้น มอนสเตอร์ที่ออกมาจากประตูมิติทั้งสองเป็นมอนสเตอร์แมลง 3 ชิ้นได้แก่ ตั๊กแตน ด้วง และสุดท้ายคือหนอน

มอนสเตอร์ตั๊กแตนเคียวเงิน ระดับ E ร่างกายสูง 2.5 เมตร มีสีเขียวเข้ม อาวุธคือเคี้ยวสีเงินที่ราวกับสร้างมาจากโลหะ สามารถตัดร่างเหนือมนุษย์ระดับ E ขาดได้ในครั้งเดียว มีปีกสามารถบินได้

มอนสเตอร์ด้วงเกราะดำ ระดับ E ขนาดใหญ่กว่า 3 เมตรเปลือกแข็งมีความสามารถในการพุ่งโจมตีและเดือยขาที่เหมือนคมมีดกับขาที่ทรงพลัง มีปีสามารถบินได้

มอนสเตอร์หนอนริบบิ้นลิ้นตาข่าย ระดับ F ขนาดยาวกว่า 10 เมตรร่างกายอ่อนแอ แต่สามารถปล่อยลิ้นที่แตกออกราวสายฟ้าไกลถึง 20 เมตรได้อย่างรวดเร็วและรากคนที่โดนลิ้นจับเข้าปากกลืนลงทั้งเป็น

ตั๊กแตนเคียวเงินกับด้วงเกราะดำต่างก็บินแตกกันออกไปฆ่ามนุษย์ที่พบเจอทั้งหมด พวกมันโหดเหี้ยมมาก โดยเฉพาะตั๊กแตนเคียวเงินที่ต้องเรียกมันมาว่าจอมตัด เพราะมันไล่ตัดร่างผู้คนที่แม้จะวิ่งไปหลบในรถก็โดนผ่าไปทั้งรถ ราวกับยมทูติที่ไม่อาจจะหลีกหนีได้

ด้วงเกราะดำมันเป็นเหมือนมอนสเตอร์จอมบ้าที่ไล่ชนทำลายแม้แต่รถบรรทุกที่วิ่งมาด้วยความเร็วพอโดนมันบินชนก็ต้องพลิกคว่ำ ขณะที่ตัวมอนสเตอร์ด้วงเกราะดำกลับพุ่งไปกระแทกอาคารจนกำแพงพังไปแถบหนึ่ง แต่มันก็กลับขึ้นมาบินได้โดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

หนอนริบบิ้นลิ้นตาข่าย แม้จะเป็นระดับ F แต่มันกลับสังหารคนได้มากกว่าตั๊กแตนเคียวเงินและด้วงเกราะดำซะอีก โดยการที่มันปล่อยลิ้นออกมาแผ่ออกไปราวกับตาข่ายที่จับมนุษย์และลากพวกเขากลับมากลืนลงโดยไม่ต้องเคียวทำให้ในตัวของมันที่ก่อนหน้าบางราวกับริบบิ้นค่อย ๆ ขยายออกมาเรื่อย ๆ จนตัวเริ่มอ้วนป้อม ท้องที่ขยายทำให้มันเหมือนบางลงจนสามารถเห็นผู้คนที่ดิ้นอยู่ด้านในได้

มีบางคนที่คิดว่าถ้าเข้าไปใช้มีดจิ้มก็อาจจะทำให้ท้องของมันแตกและคนด้านในก็ออกมาได้ แต่น่าเสียดายที่คนธรรมไม่สามารถผ่าท้องมันได้

หลังจากมอนสเตอร์เกือบ 500 ตัวออกมาจากประตูมิติแล้วมันก็มีมอนสเตอร์อีกตัวที่ก้าวออกมา เป็นมอนสเตอร์ตัวเล็กราวกับเด็กน้อย แต่มีหูที่แหลม มีหางของหนู และฟันที่คมราวกับเป็นปีศาจ

ลุคให้แหวนเครือข่ายไกอาตรวจสอบผ่านสารานุกรมมอนสเตอร์ แต่พบว่ามันไม่มีไว้ในบันทึก

“เคยเห็นแบบนั้นไหม” ลุคถามนิโคล

“ไม่เคย” นิโคลส่ายหัวเบา ๆ

“มันน่าจะยังไม่มีการบันทึกไว้ เพราะว่ามอนสเตอร์ตัวนี้เกี่ยวกับดินแดนแห่งหนึ่งที่เชื่อมต่อกับโลกสมบูรณ์ เจ้านั้นอันตราย” อีลิกบอก

“มันมีพลังแค่ระดับ E เท่านั้น เรายังสามารถหนีได้ รีบไปจากที่นี่กันก่อนที่จะมีมอนสเตอร์ระดับ D โผล่มา” ลุคลุคกล่าวก่อนจะอุ้มเจนขึ้นมาและพาออกจากห้องไป

นิโคลรีบหยิบโซ่ของเธอและตามมาด้วย

“พวกคุณจะไปไหน” หมอรีบถามอีลิกที่ยังไม่เดินออกไป

“ไปจากที่นี่” อีลิกกล่าว

“เดี๋ยวแล้วพวกคุณจะไม่ปกป้องที่นี่เหรอ ถ้าพวกคุณไปมอนสเตอร์จะต้องบุกเข้ามาโจมตีนะ” หมอพยายามรั้งอีลิกไว้

อีลิกมองหมอและพยาบาลทั้งสามคน ก่อนจะเหลือบมองไปนอกหน้าต่าง

“ด้านนอกนั้นมีมอนสเตอร์ในระดับเดียวกับหลายร้อยตัว และจะมีมาอีกเรื่อย ๆ ผมแนะนำหมอหาห้องใต้ดินของโรงพยาบาล เอาน้ำและอาหารไปด้วยจากนั้นขังตัวเองอยู่ด้านใน นั้นคือทางรอดเดียว”

นี่เป็นคำแนะนำที่ดีที่สุดที่อีลิกจะให้ได้ ถ้าพวกเขาอยากรอดทางเดียวคือต้องหลบซ่อนให้ได้นานที่สุดจนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลายเท่านั้น

อีลิกรีบวิ่งตามลุคและพวกไป ทิ้งให้หมอและพยาบาลต่างตกอยู่ในความสิ้นหวัง

“นี่” หมอยื่นมือไป แต่ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว หมอตั้งสติตัวเองก่อนจะหันไปบอกพยาบาลด้านหลัง “ไปรวบรวมบุคลากรและคนที่พอจะย้ายได้ลงไปที่ชั้นใต้ดินให้หมด”

“ค่ะหมอ” พยาบาลสาวพยักหน้า แต่ขณะที่กำลังจะออกไป หมอก็พูดขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“ทำเท่าที่ทำได้เอาตัวเองให้รอดก่อน”

พยาบาลนิ่งไป ก่อนจะพยักหน้า “...ค่ะหมอ”

“ไปเถอะ” หมอกล่าวอย่างหมดแรง เขาทำได้เพียงเท่านี้และหวังว่าจะรอดจากเหตุการณ์นี้ไปได้ แต่ทันทีที่พยาบาลทั้งสามคนออกไป ตอนนั้นเองก็มีเสียงกระพือปีกอยู่ทางด้านหลัง พอหมอหันกลับไปก็เห็นว่ามีตั๊กแตนตัวใหญ่เกราะอยู่ที่ขอบหน้าต่าง มันตวัดเคียวสีเงินในเพียงครั้งเดียว

ฉึบ!...

เลือดหยดที่ปลายเคียวเงินขณะที่มันบินจากไปหาเหยื่อคนใหม่

...

ลุคอุ้มเจนวิ่งลงบันไดขณะที่ด้านหลังมีนิโคลตามมาและปิดท้ายด้วยอีลิก พวกเขาวิ่งไปทางบันไดหนีไฟ

“พี่ลุคผมจะนำไปเอง” อีลิกกล่าวเปิดประตูวิ่งนำลงไปทางบันไดหนีไฟ

ลุคจึงรีบตามไป พวกเขาลงไปเรื่อย ๆ ก่อนจะออกไปถึงชั้นล่างสุดได้ พวกเขาไม่ได้ไปเอารถ เพราะที่ลานจอดรถผู้คนกำลังบ้าคลั่งที่พากันขับรถชนกันเละปิดทางเข้าออกจนหมด

“อีลิกรถที่มารับนายจะมาตอนไหน”

“อีก 3 นาที” อีลิกตอบ ในตอนนี้ทีมคุ้มกันได้ขับรถมาแล้ว ซึ่งอีลิกสามารถตรวจสอบตำแหน่งของพวกเขาที่กำลังมาได้

“เราต้องไปถนนเส้นนั้น” อีลิกชี้ไปอีกฝั่งของถนน

“ไป”

พวกเขารีบวิ่งไปอีกฝั่ง แต่ตอนนั้นก็มีตั๊กแตนเคียวเงินตัวหนึ่งบินมาทางพวกเขา

“ตาย!” อีลิกเข้าไปสู้กับมันในทันที โดยอาศัยกริชที่ลุคเคยให้มา แต่ทันทีกริชในมือของอีลิกฟันปะทะกับเคียวมอนสเตอร์ตั๊กแตนกริชก็โดนตัดขาดในทันที

อีลิกเบิกตากว้างอย่างตกใจ แต่ก็สามารถทิ้งตัวไปด้านหลังหลบการฟันได้อย่างเฉียดฉิว ก่อนจะถีบเข้าที่ตัวของตั๊กแตนจนมันถอยกลับไปด้านหลัง

ตั๊กแตนกระพือปีกเพื่อไม่ให้ตัวมันลอยไปไกล ก่อนจะพุ่งเข้ามาโจมตีซ้ำ แต่แล้วมันก็พบว่าเคียวของมันที่พึ่งฟันกริชไปกลับโดนความเย็นกัดกร่อน

อีลิกหรี่ตาลงใช้สองมือคว้าจับเคียวข้างนั้นของมัน ก่อนจะตบใส่อย่างแรงจนเคียวเงินตั๊กแตนหักครึ่ง ตั๊กแตนมีสีหน้าเจ็บปวด แต่มันยังใช้เคียงอีกข้างฟันใส่อีลิก

“หึ” อีลิกทำเสียงในคอ ก่อนจะก้มศีรษะหลบ มือคว้าเคียวเงินที่หักก่อนจะใช้เคียวนั้นตัดหัวของตั๊กแตนเคียวเงินจนหัวของมันขาตัวล้มพับใส่พื้น

ตั้งแต่ปะทะกันยังกินเวลาไม่ถึง 10 วินาทีเท่านั้น

อีลิกถือเคียวในมือด้วยความพอใจ ก่อนจะใช้มันเป็นอาวุธในการจัดการมอนสเตอร์

ลุคและนิโคลที่ตามหลังมาไล่ตามหลังอีลิกไป จนไปถึงถนนฝั่งตรงข้าม ตอนนี่มีรถยนต์สี่ประตูสีดำ 2 คันกำลังขับมารับพวกเขา โดยรถที่วิ่งนำมามีปืนกลหนักติดด้านบนพลังคารถไว้ด้วย

“รถที่มารับพวกเขามาแล้ว” อีลิกชี้ให้ทั้งสองคนดู

แต่แล้วในตอนนั้นเองมอนสเตอร์ตัวเล็กหูแหลมที่พวกเขาเคยเห็นกลับขี่ด้วงเกราะดำบินพาฝูงมอนสเตอร์ไล่ตาม มอนสเตอร์หูแหลมตัวนั้นมองไปที่ลุค ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงไปที่เจน ซึ่งนอนอยู่ในอ้อมแขนของลุค

“กรี่....” พอมันเห็นเจนก็คำรามเสียงแสบแก้วหู มอนสเตอร์ตัวอื่น ๆ ที่กำลังไล่ฆ่ามนุษย์อยู่พอได้ยินเสียงก็หยุดสิ่งที่ทำและตามเสียงร้องมาทันที

“มอนสเตอร์หูแหลมตัวนั้นนี่ มันเหมือนจะควบคุมมอนสเตอร์ตัวอื่นได้ ทำไมมันตามไล่เรามา” อีลิกถามอย่างไม่เข้าใจ

“ลุคเกิดอะไรขึ้น” นิโคลถามลุค เธอมั่นใจว่าลุคจะมีคำตอบ เพราะแววตาเขามองมอนสเตอร์ตัวนั้นอย่างเย็นชา

“มันตามล่าเจน” ลุคตอบไปแค่คำเดียว

ต้องฆ่ามันดูเหมือนเจ้านั้นจะเป็นตัวควบคุมมอนสเตอร์และระบุตัวเจน...ลุคเผยความตาเย็นยะเยียบเมื่อมองไปที่มอนสเตอร์หูแหลม

“นิโคลช่วยคุ้มกันเจนที ถ้ารถมารีบพาเธอขึ้นไป อีลิกนายจัดการตัวที่ผ่านฉันไปได้” ลุคสั่งการก่อนจะส่งเจนให้กับนิโคลรับช่วงต่อ นิโคลอุ้มเจนไว้

“ฉันดูให้เอง” นิโคลบอก

“อืม” ลุคพยักหน้าก่อนจะวิ่งไปที่กลาง 4 แยกเพื่อจัดการมอนสเตอร์ตั๊กแตนที่บินเข้ามาหาพวกเขาเร็วที่สุด

ดาบตะขาบปรากฏในมือ ตั๊กแตนเคียวเงินโจมตีด้วยเคียวเงินของมันทั้งสอง แต่ลุครวดเร็วกว่ามาก มันไม่อาจจะฟันโดนเขา

“แค่ระดับ E 3 แต่เราไม่สามารถปะทะตรง ๆ ได้ เพราะดาบตะขาบเป็นระดับ F เท่านั้น” ลุคเห็นผลจากการที่กริชเยือกแข็งฟันปะทะกับเคียวเงินของตั๊กแตนเคียวเงินแล้ว มันจะโดนทำลายในครั้งเดียว

หลังจากหลบการโจมตีสองสามครั้งก็ได้ก็พบว่าตั๊กแตนเคียวเงินมีจุดอ่อนอยู่ที่ขาของมัน มันใช้ขาเคลื่อนไหวไม่รอดเร็วเท่าปีก

ลุคจับไปที่ขาก่อนจะกระชากมันให้เสียหลัก ตั๊กแตนเคียวเงินพยายามกลางปีกบินหนีขึ้นไปข้างบน กลับโดนลุคฉวยโอกาสแทงเข้าไปที่ท้องจากด้านล่าง

ซี่................

ตั๊กแตนเคียวเงินร้องอย่างเจ็บปวด มันใช้เคียวเงินเหวี่ยงจะฟันลุคให้ตาย

“ตาย!”

ลุคใช้ดาบตะขาบผ่าร่างของมันแยกออกเป็นสองตกตายไปในทันที ร่างของตั๊กแตนเคียวเงินแยกออกเป็นสอง เขามองผ่านไปก็เห็นพอดีว่ามีด้วงเกราะดำบินดิ่งมาหาด้วยความเร็วสูง ทำให้ลุครีบกระโดดหลบพร้อมกับใช้พลังพรสวรรค์ดูดซับเอาซากของมอนสเตอร์ตั๊กแตนเคียวเงินที่ฆ่าตายมา

“คุณได้รับไอเทมเคียวยมทูตระดับ E เกรดฟ้าจำนวน 1 เล่ม”

เคียวยมทูตปรากฏขึ้นบนมือของลุค นี่เป็นหนึ่งในเป้าหมายของเขา หาอาวุธระดับ E มาใช้งาน

ด้วงตัวที่ชนลุคเมื่อครู่มันปีนขึ้นมาจากหลุมและจะกระพือปีกบิน แต่แล้วอีลิกก็กระโดดมาคว้าปีกของมันก่อนจะฟาดมันลงกับพื้นอีกครั้งจนพื้นดินแตกกระจายร่างของด้วงเกราะดำจมอยู่ในดิน มันยังไม่ตาย

“ระวังด้านหลัง”

ลุคกระโดดข้ามหัวอีลิกไปปะทะกลางอากาศกับด้วงเกราะดำอีกตัว

เคล้ง!

เคียวยมทูตฟันเข้าที่กลางหัวของมัน แต่กลับสร้างเพียงรอยขีดข่วนเท่านั้น ไม่อาจจะสังหารมันลงได้ ด้วงเกราะดำคิดจะใช้เขาแทงลุคให้ตาย แต่ลุคก็ใช้เคียวยมทูตฟันใส่มันอีกครั้ง ก่อนจะอาศัยแรงปะทะขึ้นไปบนหลังของมัน

ด้วงพยายามสะบัดลุคให้ตก

ลุครีบคว้าจับที่เขาจากนั้นก็ใช้เคียวฟันปีกที่กระพืออยู่ของด้วงเกราะดำจนขาด ส่งผลให้ด้วงเกราะดำดิ่งตกลงไปมา

“อีลิกหลบ” ลุคตะโกนเตือน อีลิกที่กระทืบด้วงเกราะดำจนจมดินหันกลับไปมองด้วยความตกตะลึงและรีบวิ่งออกจากตรงนั้นในทันที

ตูม!

ด้วงเกราะดำที่ดิ่งลงไปได้พุ่งไปชนกับด้วงเกราะดำอีกตัวที่นอนจมกองอยู่ในดิน เขาของด้วงตัวที่ตกลงมาเสียบแทงเข้าไปที่ท้องของด้วงตัวด้านล่างจนตาย

ลุคไม่เป็นอะไรมาก ตอนที่ตกลงมาเขาได้กระโดดออกมาจากด้วงตัวนั้นก่อนแล้ว

“คุณได้รับเกราะด้วงทมิฬระดับ E เกรดสีฟ้า จำนวน 1 ชุด”

เกราะสีดำทมิฬสวมใส่บนตัวของลุค พร้อมกับที่เขาถือเคียวไว้ในมือทำให้มองดูราวกับนักรบที่น่าเกรงขาม ถ้าเกราะด้วงเป็นสีแดงและลุคยกมือชี้ฟ้าพร้อมกับสภาพแวดล้อมที่ช้าลง เขาคงเท่แบบชายผู้นั้นไปแล้ว แน่นอนว่าลุคทำแบบนั้นไม่ได้ เขาเดินเข้าไปที่ด้วงตัวที่ยังไม่ตาย ซึ่งอยู่ในหลุมตอนนี้มันไม่สามารถบินได้อีกแล้ว เพราะปีกทางด้านหลังของมันที่โดนตัดขาด

“แกก็ตายไปด้วย” ลุคใช้เคียวยมทูตในมือแทงเข้าไปที่ช่องตรงปีกทางด้านหลังซึ่งเป็นเพียงจุดอ่อนเดียวของมันที่ไม่มีเกราะแข็งคอยป้องกัน

“มา” ลุคดูดซับมันเข้าไปมาในตัวและเขาก็ได้ชุดเกราะด้วงทมิฬเกรดสีฟ้าอีกตัว

ในตอนนั้นเองด้านหลังบนท้องฟ้าก็มีตั๊กแตนอีก 5 ตัวบนมามันลงมาฆ่าลุคในทันที แต่แล้วก็มีแสงวาบผ่านด้านบนพร้อมกับเสียงดัง ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ถล่มใส่พวกตั๊กแตนเคียวเงิน ทำให้พวกมันร่วงลงพื้น

ที่มาของกระสุนเป็นรถคุ้มกันที่ส่งมารับตัวของอีลิกได้มาถึงแล้ว

“พี่ลุครีบไปก่อน ผมจัดการพวกมันเอง”

“เอานี่ไปและพาเจนขึ้นรถออกไปจากที่นี่ ฉันจะรีบตามไป” ลุคโยนเคียวยมทูตในมือให้กับอีลิก

อีลิกรับมาและพยักหน้าให้ ก่อนจะวิ่งไปสั่งให้คนที่มาคุ้มกันพาเจนขึ้นรถ ส่วนลุคนั้นเขากำหมัดใช้เขาที่อยู่ตรงมือซึ่งเป็นหนึ่งในลักษณะของชุดเกราะด้วงทมิฬต่อเข้าที่หัวของตั๊กแตนจนตาย จากนั้นก็เป็นมันเป็นไอเทมเคียวยมทูตและเชือดตั๊กแตนเคียวเงินที่บาดเจ็บจนหมด

“พี่ลุคมาเร็ว” อีลิกโผล่หัวมาเรียก ขณะที่สั่งให้คนยกใส่มอนสเตอร์ที่บินเข้ามารอบ ๆ

“ไป ฉันจะตามไปเอง” ลุคตะโกนออกไป

อีลิกลังเล เพราะไม่อยากทิ้งลุคไว้ แต่ว่ามอนสเตอร์ตามมาด้านหลังจำนวนไม่ต่ำกว่าร้อยตัว พวกมันกำลังมาทางพวกเขา

“ไป ลุครู้ว่าทำอะไรอยู่” นิโคลบอกกับอีลิก เพราะเธอเชื่อในการตัดสินใจของลุค

“รีบไปที่สำนักงาน” อีลิกบอกคนของเขา

“ครับ” รถทั้งสองคันขับออกไปในทันที

ลุคยืนอยู่กลางสี่แยกไฟแดงทางด้านหลังที่มีมอนสเตอร์กว่า 100 ตัวได้เข้ามาประชิดเขา แต่ในตอนนี้ลุคกลับยืนนิ่งไม่ยอมหลบไปใน ขณะที่ในใจมีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น

“คุณอัพเกรดไอเทมเคียวยมทูตเป็นไอเทมเคียวยมทูตเกรดสีม่วง” ลุคยิ้มแสยะยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเงยหน้ามองดูพวกมอนสเตอร์ที่กำลังบินมา

“พวกแกบินได้ฝ่ายเดียวซะที่ไหน”

พอพูดจบชุดเกราะด้านหลังของลุคก็ค่อย ๆ กลางปีก ก่อนที่เขาจะกระพือปีกบินขึ้นไปต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์ เพื่อสร้างเวลาให้กับรถคุ้มกันหนีไป