บทที่ 192 เวลาหนึ่งร้อยปี
บทที่ 192 เวลาหนึ่งร้อยปี หนึ่งร้อยปีผ่านไป ที่ชั้นล่างของหอคอยคุกทมิฬ เสียงฝีเท้าค่อยๆ ดังมาจากที่ไกลเข้ามาใกล้เรื่อยๆ นักโทษทั้งหมดในห้องขังต่างขดตัวอยู่ที่มุมห้องขังไม่กล้าส่งเสียงแม้แต่น้อย โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาเป็นนักโทษที่ฆ่าคนเหมือนมดปลวก แต่เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงนี้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกห...
