ตอนที่ 89 ฉันอยากจะฆ่าเขาจริงๆ

เฉินเจียงไฮ่มองไปที่ประตู เขาเห็นชายคนหนึ่ง สวมสูทสีขาวและมีกระเป๋าสะพายบนตัว กำลังเดินเข้ามาทักทายด้วยภาษาอังกฤษเสียงเพี้ยนๆของเขา

"เฮ้ ฮัลโหล ฮัลโหล เอเวอรีบอดี้!"

เมื่อเห็นบุคคลนี้ ชื่อก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขาทันที นินเทนโด!

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเจอผู้ชายคนนี้ที่นี่

เมื่อเขาได้พบกับนินเทนโดในช่วงชีวิตที่แล้ว ตอนนั้นเฉินเจียงไฮ่กำลังคิดที่จะหาวิธีทำเงินเพื่อที่เขาจะได้มีโชคลา�

ในเวลานั้นเหรินเทียนชีก็สวมชุดนี้เช่นกัน เขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเฉินเจียงไฮ่และบอกว่าเขาเป็นหัวหน้าใหญ่ที่กลับมาจากต่างประเทศและกำลังจะลงทุนในประเทศ

เมื่อเฉินเจียงไฮ่ได้ยิน เขาก็คิดว่ามีสิ่งดีๆเช่นนี้ด้วย? นี่ไม่ใช่หมอนเมื่อคุณกำลังง่วงนอนหรอกเหรอ?

อย่างไรก็ตาม เฉินเจียงไฮ่รู้ดีว่าเขาไม่คุ้นเคยกับนินเทนโด มันยังเร็วไปที่จะพูดถึงความร่วมมือ

ในเวลานั้น เหรินเทียนชีไม่ได้บอกให้เฉินเจียงไฮ่ลงทุนเงินแต่อย่างไร แต่เขาต้องการให้เฉินเจียงไฮ่พาเขาไปรอบๆหลิงไห่เพื่อดูว่ามีโครงการอะไรน่าลงทุนรึเปล่า

หลังจากที่เขาพานินเทนโดไปรอบๆ เขาก็ค่อยๆไว้วางใจในตัวเขา

ในท้ายที่สุด นินเทนโดได้เลือกพื้นที่รกร้างบนที่ดินผืนหนึ่งทางตอนใต้ของเมือง โดยกล่าวว่าเขากำลังจะสร้างโรงแรม5 ดาวระดับไฮเอนด์ สูง 18 ชั้นที่นั่น

ต้องรู้ว่าในปี 1990 โรงแรมหรูที่สุดในหลิงไห่นั้นคือโรงแรมฟูชุน

ตอนนี้นินเทนโดต้องการสร้างโรงแรมระดับ 5 ดาว ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก

เฉินเจียงไฮ่ผู้ซึ่งถูกนินเทนโดมองข้ามไป ย่อมหวังที่จะเข้าร่วมและได้รับส่วนแบ่งจากเค้กก้อนนี้

เมื่อเขาบอกเรื่องนี้ต่อเหรินเทียนชี เหรินเทียนชีก็ไม่เห็นด้วยกับการที่เฉินเจียงไฮ่จะเข้าร่วมในตอนแรก

เหตุผลก็ง่ายมากเช่นกัน นี่เป็นโครงการขนาดใหญ่ เฉินเจียงไฮ่ไม่มีเงินมากพอที่จะลงทุนได้

ความตั้งใจเดิมของเหรินเทียนชีก็เรียบง่ายมากเช่นกัน เขาดูถูกเงินหลายพันหยวนของเฉินเจียงไฮ่ ที่ต้องการจะทำเงินก้อนโตจากเค้กก้อนนี้

ในเวลานั้นเฉินเจียงไฮ่ผู้ไร้เหตุผล ยืมเงินจากทุกที่ ขนาดไปที่ธนาคารเพื่อกู้ยืมเงิน เพียงเพื่อให้มีเงินหลายหมื่นหยวน

แต่ทันทีที่เขาส่งเงินให้กับนินเทนโด ภายในเวลาไม่กี่วันเฉินเจียงไฮ่ก็หาเขาไม่เจออีกต่อไป

ต่อมาเพื่อชำระหนี้หลายหมื่นหยวน หลินว่านชิวก็เริ่มหมดเรี่ยวแรง และนำไปสู่การเสียชีวิตของเธอ

เฉินเจียงไฮ่ที่พบสิ่งผิดปกตินี้ เขาตื่นขึ้นมาจากฝันและรีบไปหาตำรวจทันที เพียงเพื่อพบว่าเขานั้นเป็นเพียงแค่คนถูกหลอกคนหนึ่ง

หลังจากนั้นไม่นาน เฉินเจียงไฮ่ก็ได้รู้ว่าเหรินเทียนชีผู้นี้เป็นนักโกหกมืออาชีพ เขาใช้ดินแดนทางตอนใต้ของเมืองเพื่อหลอกลวงเงินของผู้คนจำนวนมากมายมหาศาลนับล้านหยวน

แต่ตอนนี้ เมื่อเขาได้เห็นนินเทนโดอีกครั้ง เฉินเจียงไฮ่ก็เกิดความคิดที่อยากจะสังหารเขาอีกครา

ทันใดนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบไปมองบอสจินกับหลี่เต๋อเทียนที่อยู่ข้างๆ เป็นไปได้ไหมว่าทั้งสองก็ตกเป็นเหยื่อในชาติที่แล้วด้วย?

"หัวหน้าหลี่ ที่นี่ไม่เลวเลย!"

นินเทนโดนั่งลงอย่างไม่เร่งรีบด้วยท่าทางที่สูงส่ง

หลี่เต๋อเทียนตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นแนะนำทุกคนสั้นๆ

แต่เมื่อเขาแนะนำเฉินเจียงไฮ่ หลี่เต๋อเทียนก็ใช้เวลานานในการแนะนำ

“บอสเหริน นี่คือเฉินเจียงไฮ่ อย่ามองว่าเขายังเด็ก เขาจะประสบความสำเร็จมากมายในอนาคตแน่นอน!”

เหรินเทียนชีชำเลืองมองไปที่เฉินเจียงไฮ่และยิ้มเล็กน้อย "ถ้าคุณทำให้บอสหลี่ให้ความสำคัญขนาดนี้ พวกเราต้องทำความรู้จักให้มากกว่านี้"

"ใช่ เราทุกคนเป็นเพื่อนกัน พวกเราสามารถสร้างรายได้ด้วยกัน" หลี่เต๋อเทียนตอบด้วยรอยยิ้ม

บอสจินกล่าวทันที "บอสเหริน เหล่าหลี่เหล่าให้ฉันเกี่ยวกับคุณวันนี้ คุณชั่งน่าชื่นชมจริงๆ!"

“เฮ้ ไม่มีอะไรมากหรอก!”

เหรินเทียนชีโบกมือและพูดอย่างใจเย็น "ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของการทำธุรกิจในต่างประเทศ ผมมีเงินเก็บอยู่บ้างไม่มาก เพียงไม่กี่ล้านดอลลาร์ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจกลับมาที่ประเทศจีนเพื่อช่วยเหลือบ้านเกิดของผม!”

เมื่อได้ยินเหรินเทียนชีพูดเช่นนี้ ผู้คนที่โต๊ะอาหารต่างก็ตกตะลึง!

หนึ่งล้านดอลลาร์นั่นมากสิบล้านหยวนอีก เขาช่างร่ำรวยจริงๆ

เฉินเจียงไฮ่ไม่มีความผันผวนใดๆ เขาเฝ้าดูนินเทนโดโม้อย่างเงียบๆ

เขาสูญเสียทุกอย่างให้บุคคลนี้ในชาติที่แล้ว แต่ในชีวิตนี้เขาต้องได้กลับคืนมาทุกอย่าง

“บอสเหริน ผมไม่นึกว่าคุณจะเป็นคนจีนโพ้นทะเล คุณเก่งมากจริงๆ!”

เฉินเจียงไฮ่กล่าวอย่างอบอุ่น

เหรินเทียนชีกล่าวอย่างถ่อมตัว "มันไม่มีอะไรหรอก ทั้งหมดก็เพื่อครอบครัวของฉัน!"

“ผมไม่รู้ว่าบอสเหรินทำงานอยู่ที่ประเทศไหน”

เฉินเจียงไฮ่ถาม

สำหรับคำถามนี้ บอสจินกับหลี่เต๋อเทียนก็สงสัยเช่นกัน ยุคนี้ไม่ค่อยมีใครที่ได้ไปต่างประเทศ

ตอนนี้ทั้งสองไม่ได้ขัดจังหวะอะไรและตั้งใจฟังการสนทนาของพวกเขา

เมื่อได้ยินคำถามของเฉินเจียงไฮ่ นินเทนโดก็ไม่ลังเลเลย เขาพูดออกมาดังๆว่า "อเมริกา"

เฉินเจียงไฮ่จะปล่อยเขาไปง่ายๆ “เมืองไหนในอเมริกา?”

หลี่เต๋อเทียนแทรกขึ้น "ฉันคิดว่าบอสเหรินอาจจะเก็บพวกนี้ไว้เป็นความลับก็ได้"

“บอสหลี่ มันไม่ใช่ความลับอะไรหรอก ผมอยู่นิวยอร์ก!”

นินเทนโดตอบด้วยรอยยิ้ม

เฉินเจียงไฮ่พยักหน้าและถามว่า "คุณอาศัยอยู่ในเขตไหนเหรอ"

เมื่อได้ยินคำถามนี้ นินเทนโดก็ชะงักไปเล็กน้อย ไม่รู้จะตอบอะไร

“ผมจำได้ว่าในหนังสือบอกว่าในนิวยอร์กมีแค่ 5 เขตเท่านั้น บอสเหรินจำไม่ได้เหรอ” เฉินเจียงไฮ่กระพริบตาและไล่ถามต่อไป

เหรินเทียนชีปาดเหงื่อและฝืนยิ้มออกมา "จะเป็นไปได้ยังไง ฉันโตมาจากที่นั่น ฉันกลัวว่าถ้าบอกชื่อไป พวกคุณก็อาจจะไม่รู้จักได้"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น บอสจินกับหลี่เต๋อเทียนก็สบตากัน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้สึกสงสัยอะไรอยู่

เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้ไล่ถามอะไรต่อ เขาเปลี่ยนคำถามทันที

“บอสเหริน ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังจะกลับมาลงทุน ผมไม่รู้ว่าคุณจะลงทุนอะไร”

"โอ้ ฉันได้เลือกที่ดินทางตอนใต้ของเมืองแล้ว ฉันกำลังจะสร้างโรงแรมระดับไฮเอนด์สูง 18 ชั้น มันจะกลายเป็นสถานที่สำคัญในหลิงไห่ในอนาคต และมันจะสามารถทำเงินได้อย่างมหาศาล!"

เฉินเจียงไฮ่แอบหัวเราะเยาะหลังจากได้ยินสิ่งนี้ มันเหมือนกับในชีวิตที่แล้วของเขาทุกประการ

“โอ้ 18 ชั้น มันไม่ง่ายเลย ผมไม่รู้ว่าบอสเหรินจะลงทุนประมาณเท่าไหร่?” เฉินเจียงไฮ่ถามเหมือนจะประหลาดใจเช่นกัน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นินเทนโดเหมือนปลุกจิตวิญญาณของเขาทันที เขาพูดสคริปต์ที่เขาเตรียมไว้ออกมา

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่นินเทนโดพูดนั้นเป็นเพียงแค่คำพูดทั่วไป เขาไม่ได้พูดถึงวิธีการทำงานของเขาสักคำ

นอกจากนี้เฉินเจียงไฮ่ถามคำถามที่เป็นมืออาชีพหลายคำถาม ซึ่งทำให้เขาแสดงท่าทีลังเลออกมา

สิ่งนี้ทำให้บอสจินกับหลี่เต๋อเทียนระมัดระวังมากขึ้น และไม่รีบร้อนที่จะแสดงจุดยืนของพวกเขา

เมื่อเหรินเทียนชีพูดด้วยอาการปากแห้งและยกถ้วยชาขึ้นมา เฉินเจียงไฮ่ก็ได้ปรบมือ "บอสเหรินมีความทะเยอทะยานจริงๆ ถ้าโรงแรมแห่งนี้ถูกสร้างขึ้น คงจะทำเงินได้มากมายแน่นอน!"

เมื่อได้ยินว่าเฉินเจียงไฮ่เห็นด้วยกับเขา นินเทนโดก็รู้สึกน้ำตาจะไหล

"หัวหน้าเฉิน คุณเป็นเพื่อนคู่คิดของฉันจริงๆ! คุณต้องการทำธุรกิจขนาดใหญ่กับฉันไหม" นินเทนโดยไม่พลาดโอกาสที่จะชักชวน

เฉินเจียงไฮ่พยักหน้า "คุณพูดถูก นี่เป็นธุรกิจขนาดใหญ่และสามารถทำเงินได้มากมายแน่นอน"

"เจียงไฮ่..." หลี่เต๋อเทียนอดไม่ได้ที่จะเตือน

เขารู้ว่าหลี่เต๋อเทียนต้องการจะบอกอะไร เฉินเจียงไฮ่โบกมือ "พี่หลี่ เราจะคุยเรื่องนี้กันทีหลัง ผมขอคุยกับบอสเหรินให้จบก่อน"

เมื่อเห็นเฉินเจียงไฮ่ตอบเช่นนี้ หลี่เต๋อเทียนก็รู้สึกกังวล เขาต้องการที่จะยืนขึ้นและพูดอะไรบางอย่าง

อย่างไรก็ตาม บอสจินที่อยู่ข้างๆรั้งเขาไว้และทำหน้าบึ้งใส่เขา

“นายคิดว่าน้องเฉินโง่เหรอ” บอสจินกระซิบ

ทันทีที่เขาได้ยิน หลี่เต๋อเทียนก็ตบหัวของเขา ความกังวลของเขาหายไปทันที!

ถ้าไม่ใช่เพราะคำถามที่เฉินเจียงไฮ่ได้ถามไป พวกเขาเกรงว่าจะเป็นฝ่ายที่ถูกหลอกซะเอง!

“พี่เหริน เมื่อโรงแรมนี้เปิด พี่จะให้ความสำคัญกับการจัดเลี้ยงแบบไหน?” เฉินเจียงไฮ่ถามอีกครั้ง

นินเทนโดรู้สึกตะลึงเล็กน้อย ทำไมชายคนนี้ถึงมีคำถามมากมายเสียจริง