ตอนที่ 49 ช่วยเหลือ

"น่าจะกลับมาก่อนอาหารเย็น ฉันจะพานายไปหาเงิน"

เฉินเจียงไฮ่รู้ว่าเขากังวลอะไรและต้องการอะไรมากที่สุด เขาจึงพูดตรงๆ

แน่นอนเมื่อเขาได้ยินว่าจะหาเงินได้ จ้าวฉางกุ่ยก็ไม่ลังเลเลย

"หยู่ซี อยู่บ้านอ่านหนังสือดีๆ แล้วรอพี่กลับมาทำอาหารให้กิน"

จ้าวฉางกุ่ยมองไปที่จ้าวหยูซีและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

จ้าวหยูซีมองไปที่เฉินเจียงไฮ่ จากนั้นก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง: "พี่ หนูเข้าใจแล้ว"

หลังจากสวมเสื้อแล้ว จ้าวฉางกุ่ยก็เดินตามเฉินเจียงไฮ่ออกไป

เฉินเจียงไฮ่เดินนำหน้า จ้าวฉางกุ่ยก็เดินตามมาหลังเงียบๆโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“ทำไมไม่ถามหน่อยละว่าจะให้ทำอะไร”

หลังจากเดินไปสักพัก เฉินเจียงไฮ่ก็จงใจเดินถอยหลังไปสองสามก้าว ไปเดินเคียงข้างกับจ้าวชางกุ้ย

จ้าวฉางกุ่ยพูดด้วยน้ำเสียงบูดบึ้ง "เดี๋ยวผมก็รู้เองเมื่อผมไปถึง"

เฉินเจียงไฮ่ยิ้มเล็กน้อย คนๆนี้ยังเป็นเหมือนเดิมเหมือนในชีวิตที่แล้วของเขา

“แล้วนี่ล่ะ”

เฉินเจียงไฮ่หยิบเงินห้าสิบหยวนออกมาแล้วมอบให้จ้าวฉางกุ่ย

เมื่อเห็นเงินในมือของเฉินเจียงไฮ่ จ้าวฉางกุ่ยขมวดคิ้ว เขาหันหลังกลับและจากไป

เฉินเจียงไฮ่รีบหยุดเขาอย่างรวดเร็ว

เขารู้ว่าจ้าวฉางกุ่ยเข้าใจผิด เขาจึงรีบพูด "เงินก้อนนี้ ฉันไม่ได้ให้นายทำอะไรไม่ดี ฉันต้องการให้นายช่วยอะไรบางอย่างให้ฉัน"

เมื่อได้ยินเฉินเจียงไฮ่พูดเช่นนี้ จ้าวฉางกุ่ยก็หยุดลงแต่เขายังไม่รับเงิน

"มันมากเกินไป"

ในที่สุดจ้าวฉางกุ่ยก็พูดออกมา

เฉินเจียงไฮ่ตกตะลึง ยังมีคนที่คิดว่าได้เงินมากไปอีกเหรอ

แต่เมื่อคิดถึงอดีตของจ้าวฉางกุ่ย เขาก็เข้าใจทันที

ช่างเป็นคนดีจริงๆ

“มีพวกอันธพาลกำลังมารบกวนฉัน ฉันไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง ฉันจึงต้องการความช่วยเหลือจากนาย” เฉินเจียงไฮ่พูดโดยไม่ปิดบัง

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวฉางกุ่ยก็รับเงินและพูดอย่างร่าเริง "ตกลง! ผมจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง"

หากเป็นอย่างอื่น จ้าวฉางกุ่ยคงไม่กล้าตกลง

แต่ถ้าเป็นเรื่องนี้ เขาไม่เคยเกรงกลัวใคร

ไม่ต้องพูดถึง แค่กลุ่มอันธพาล เขาไม่มีความกดดันอะไรเลย

ด้วยเหตุนี้ เฉินเจียงไฮ่จึงเล่าเหตุการณ์ให้จ้าวฉางกุ่ยทันที เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรมาก จ้าวฉางกุ่ยก็เข้าใจ

ใช้เวลาไม่นานทั้งสองก็มาถึงโกดัง

“นายหาที่หลบก่อน ฉันจะเดินเข้าไปก่อน ถ้าพวกมันทำอะไร นายค่อยออกมา” เฉินเจียงไฮ่อธิบาย

จ้าวฉางกุ่ยไม่พูดอะไร เพียงพยักหน้าแล้วเดินออกไป

เฉินเจียงไฮ่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินไปที่โกดัง

เมื่อเห็นเฉินเจียงไฮ่กำลังเดินมา สายตาของคนพวกนั้นก็จับจ้องไปที่เฉินเจียงไฮ่

พวกเขาไม่ได้เร่งรีบที่จะทำอะไร แต่พวกมันเข้ามาร่วมตัวกัน

เฉินเจียงไฮ่รู้ได้เลยว่าคืออะไร พวกมันกลัวเขาจะวิ่งหนี

เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไป ได้มีคนหนึ่งก้าวเข้ามาและอีกสองคนเฝ้าอยู่หน้าประตูกันเขาหนี

เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไร เขาต้องการรู้ว่าคนพวกนี้ต้องการอะไร

ท้ายที่สุดนี่คือที่ตั้งของมณฑล ไม่ว่าคนเหล่านี้จะกล้าหาญเพียงใด พวกเขาก็ต้องเกรงกลัวกฎหมาย

คนที่เข้ามาดูเหมือนจะมีอายุราวๆยี่สิบเกือบสามสิบปี เขามองไปที่เฉินเจียงไฮ่ด้วยรอยยิ้ม

"ว่าไง?"

เฉินเจียงไฮ่ถามอย่างใจเย็น

ผู้มาเยือนรู้สึกประหลาดใจ เพราะเฉินเจียงไฮ่สงบเกินไป

"เฮ้ ฉันชื่อไนส์ สการ์ พี่น้องต่างเรียกฉันว่า พี่ใหญ่ไนส์ สกา"

นี่คือการแนะนำตัวของบุคคลนั้น

เฉินเจียงไฮ่แทบหัวเราะออกมาเมื่อได้ยิน ผู้ชายคนนี้ดูหนังฮ่องกงมากไปรึเปล่า?

“พี่สการ์ พี่มีอะไรกับผมเหรอ” เฉินเจียงไฮ่ถาม

พี่ใหญ่สการ์เดินไปมาสองสามก้าวแล้วพูดว่า "ฉันได้ยินว่านายรวบรวมอุปกรณ์ไฟฟ้าไว้ที่นี่เหรอ น้องชาย ฉันมีของชุดหนึ่ง นายจะรับไหม"

ถึงตาเฉินเจียงไฮ่ที่ต้องประหลาดใจ

ชายคนนี้มาเพื่อ... คุยเรื่องธุรกิจ?

“ตราบใดที่มันเป็นไปตามข้อกำหนด ผมจะรับมันอยู่แล้ว”

เฉินเจียงไฮ่พูดอย่างเรียบง่าย

พี่ใหญ่สการ์โบกมือ: "นั่นสิ ฉันมีทีวีมากกว่าสิบเครื่องและวิทยุมากกว่ายี่สิบเครื่อง คุณเห็นไหมว่ามันมากแค่ไหน"

ขณะที่เฉินเจียงไฮ่กำลังจะพูด เขาก็ถูกหยุดโดยพี่ใหญ่สการ์

พี่ใหญ่สการ์เหล่มองไปที่เฉินเจียงไฮ่: "ฉันได้สอบถามเกี่ยวกับราคานี้มาแล้ว อย่าพยายามที่จะหลอกฉัน"

ครั้งนี้เฉินเจียงไฮ่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองไปที่พี่ใหญ่สการ์ด้วยรอยยิ้ม

เมื่อเห็นพี่ใหญ่สการ์ไม่ได้พูดต่อ เฉินเจียงไฮ่ก็พูด "พี่สการ์ ผมต้องดูของก่อนถึงจะบอกราคาได้"

พี่ใหญ่สการ์เหลือบมองไปที่เฉินเจียงไฮ่และพูดอย่างดุเดือดว่า "ทำไม? นายไม่เชื่อฉันเหรอ?"

กลอุบายนี้ถูกใช้โดยพี่ใหญ่สการ์ และได้รับการทดสอบมาแล้วว่าได้ผลดี

เมื่อนักธุรกิจธรรมดาเห็นพวกเขา คงตกใจและเชื่อฟังคำสั่งพวกเขาแน่นอน

แต่น่าเสียดายที่เขาใช้กลอุบายนี้ มันใช้ไม่ได้ผลกับเฉินเจียงไฮ่

"พี่สการ์ สิ่งที่เราทำคือธุรกิจ ผมต้องเห็นของก่อน ผมจะได้ตีราคาอย่างถูกต้อง พวกเราจะได้ตกลงกันได้" เฉินเจียงไฮ่ตอบอย่างใจเย็น

พี่ใหญ่สการ์ได้ยินเฉินเจียงไฮ่พูดเช่นนี้ เขายิ้ม: "คุณไม่เชื่อในชื่อเสียงของพี่สการ์เหรอ?"

“ผมไม่ได้อยู่แถวนี้ ผมไม่เคยได้ยินชื่อของพี่ และไม่เชื่อในชื่อเสียงของพี่ด้วย”

เฉินเจียงไฮ่สบตากับ พี่สการ์และพูดเบาๆ

เมื่อได้ยินเฉินเจียงไฮ่พูดเช่นนี้ พี่สการ์ขมวดคิ้วและต้องการที่จะโจมตี

แต่เมื่อเขาเห็นว่าเฉินเจียงไฮ่ยังคงมีสีหน้าสงบนิ่งอยู่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำในใจ

เด็กคนนี้กล้าหาญหรือมีอะไรให้เขาพึ่งพาอยู่?

เฉินเจียงไฮ่กล่าวต่อ "พี่สการ์ ถ้าพี่ต้องการทำธุรกิจ พี่สามารถนำมาให้ผมดูได้ แต่ถ้ามันเป็นแค่คำพูด พี่ก็ออกไปดีกว่า"

พี่สการ์มองไปที่เฉินเจียงไฮ่อย่างงงงวย เพิ่มความสงสัยของเขามากขึ้นไปอีก

เขาต้องการที่จะเห็นว่าความมั่นใจของเฉินเจียงไฮ่มาจากไหนถึงกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเขา!

“ตามที่พูด แกต้องการอะไรหรือแกอยากดื่มเลือดดี?”

เฉินเจียงไฮ่ไม่สนใจเลย

สำหรับเรื่องนี้ จ้าวฉางกุ่ยสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย

“ผมกำลังทำธุรกิจ ผมต้องปฏิบัติตามกฎ ไม่มีใครที่สามารถแหกกฎได้”

เฉินเจียงไฮ่พูดอย่างเย็นชา

พี่ใหญ่สการ์หัวเราะอย่างเย็นชา เขามองไปที่เฉินเจียงไฮ่อย่างดุเดือด: "โอ่ แกพยายามขู่ฉันเหรอ?"

"ไม่มีทาง"

เฉินเจียงไฮ่พูดอย่างใจเย็น "ผมแค่พูดความจริงเท่านั้น"

“โอเค ฉันจะลองดูว่ามันจะเป็นยังไง?”

หลังจากที่พี่สการ์พูดจบ เขาก็โบกมือออกไปข้างนอก

ในไม่ช้า คนสองคนก็เดินเข้ามาและมองไปที่เฉินเจียงไฮ่อย่างมุ่งร้าย

พี่สการ์นั่งลงบนเก้าอี้และพูดกับทั้งสอง "ไปปิดประตู แล้วมาคุยกับเจ้านายคนนี้กันดีกว่า"

เมื่อได้ยินสการ์พูดเช่นนั้น หนึ่งในนั้นก็หันกลับไปปิดประตู

ขณะที่ประตูกำลังจะปิด ประตูก็ถูกผลักเปิดออกมาอย่างแรง