ตอนที่ 33 พี่สาว

"เฉินเจียงไฮ่ไอ้สารเลวนี้ ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาเอาอะไรให้ว่านชิวของเรากิน ว่านชิวถึงเป็นแบบนี้ แล้วทำไมคุณไม่ตามพวกเขาไป!"

ซุยชุนหลี่กระทืบเท้าและขบฟันแน่น

“ผม ผม...!” หลินเจียยกั๋วตอบอย่างรนราน

ซุยชุนหลี่หันหน้าจ้องไปที่สามีของเธอ: "ทำไม ยังตะลึงอะไรอยู่ ทำไมคุณไม่ตามพวกเขาไป เดี๋ยวเด็กพวกนั้นจะพูดไม่ดีเกี่ยวกับเราให้ว่านชิงฟัง"

“โอเค ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้” หลินเจียยกั๋วไม่ปฎิเสธและรีบไล่ตามออกไป

เฉินเจียงไฮ่กับหลินว่านชิวได้มาถึงประตูและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งลงมาจากรถสามล้อ

ผู้หญิงคนนั้นสวมสูทสีขาวปาดไหล่ลายจุดสีดำ กระโปรงทรงเข้ารูปสีดำ วิกผมบ็อบที่เป็นแฟชั่นสำหรับสาวทันสมัยในยุคนี้ ​​ และริมฝีปากสีแดงอมชมพู ช่างเป็นแฟชั่นนิสต้าแห่งยุคนี้จริงๆ

การปรากฏตัวนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากในทันที

หลินว่านชิวแทบจำน้องสาวตัวเองไม่ได้ จึงทำการกระซิบถาม "พี่สาว?"

“ว่านชิว?” หญิงสาวตะโกนด้วยรอยยิ้ม เอื้อมมือไปหยิบกล่องบนรถสามล้อ

เฉินเจียงไฮ่รีบเดินไปที่สามล้อ เพื่อช่วยหลิวว่านชิงเอากล่องลงจากรถ

หลินว่านชิงชำเลืองมองไปที่เฉินเจียงไฮ่ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามและแสดงท่าทีประหลาดใจในเวลาเดียวกัน

ผู้ชายที่พ่อแม่ของเธอบอกว่าไม่มีประโยชน์คนนี้ ริเริ่มที่จะช่วยเธอยกของลงจากรถงั้นเหรอ...

แถมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดูเหมือนจะไม่เสแสร้งด้วย เหมือนจะไม่สอดคล้องกับคำอธิบายของพ่อแม่เธอ

"ขอบใจ"

หลินว่านชิงยิ้มและพยักหน้า แต่น้ำเสียงยังเย็นชาอยู่

เฉินเจียงไฮ่อ่านคนมานับไม่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงเห็นการดูถูกของหลินว่านชิงได้ แต่อีกฝ่ายก็ยังสุภาพกับเขาอยู่

"ครอบครัวพร้อมหน้ากันแล้ว ยินดีต้อนรับนะ" เฉินเจียงไฮ่ตอบด้วยรอยยิ้ม

เฉินเจียงไฮ่ไม่ค่อยรู้เรื่องพี่สาวของหลินว่านชิวมากนัก แต่เขายังรู้อยู่อย่างหนึ่ง

นั่นคือหลินว่านชิงแต่งงานเมื่อปีที่แล้ว สามีของเธอนั้นมาจากเมืองใหญ่ ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถและทำงานอยู่ในอุตสาหกรรม

ทั้งหมดคือสิ่งที่ได้ยินจากหลินว่านชิว

เฉินเจียงไฮ่ไม่รู้อะไรมากเพราะเขาไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับหลินว่านชิงเลย

ในชีวิตที่แล้ว เขาใช้เวลาทั้งหมดฝันกลางวันเกี่ยวกับการทำเงิน และไม่สนใจภรรยาของเขาเลย เขาจะมีเวลาไปทำความรู้จักครอบครัวของเธอได้อย่างไร

“พี่สาว พี่เปลี่ยนไปมากเลยนะ ฉันจำเธอแทบไม่ได้เลย” หลินว่านชิวพูดอย่างตื่นเต้นและจับมือพี่สาวของเธอ

“สาวน้อย นั่นลูกเหรอ”

ในเวลานี้เองที่หลินเจียยกั๋วเดินออกมา

เมื่อเห็นผู้หญิงตรงหน้า หลินเจียยกั๋วแทบไม่เชื่อสายตา

การปรากฏตัวของหลินว่านชิงดึงดูดความสนใจของชาวบ้านเป็นเวลานาน ในเวลานั้นเอง ทุกคนได้มารวมตัวที่ประตูบ้านตระกูลหลิน

ตอนนี้หน้าบ้านตระกูลหลินนั้นมีชีวิตชีวามาก

"ฉันต้องบอกว่าชุดของหลินว่านชิงนั้นสะดุดตาจริงๆ"

"นี่คือว่านชิง ลูกสาวคนโตของตระกูลหลินใช่ไหม"

"อย่างที่ฉันพูด ลูกสาวของตระกูลหลินคนนี้อนาคตที่ดีแน่นอน!"

"ดูสิ! เหมือนดาราดังในทีวีเลย!"

"น่าเสียดายที่ลูกสาวคนที่สองแต่งงานกับคนเกียจคร้านและต้องทุกข์ทรมาน!"

"หมู่บ้านหลินเจียแห่งนี้ มีนกฟีนิกซ์สองตัวพร้อมกัน หลินเจียยกั๋วและหลินจี้ฮวาได้รับของขวัญจากสวรรค์จริงๆ"

“ฉันได้ยินมาว่าตอนที่ลูกสาวคนโตของตระกูลหลินกลับมาเมื่อสองปีก่อน เธอยังยากจนอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เช่นนั้น ครอบครัวของพวกเขาจะปล่อยให้ลูกสาวคนเล็กแต่งงานเพื่อแลกกับค่ารักษาทำไม?”

"คุณหมายถึงอะไร?"

“หึหึ ใครจะไปรู้ว่าเธอจะไปทำพิษสงอะไรข้างนอกนั่น ไม่งั้นจะกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน”

“ใช่แล้ว! ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้ข้างนอกมีห้องเต้นรำกำลังเป็นที่นิยม สถานที่แบบนั้นวุ่นวายมาก มีแต่ผู้หญิงสวยๆทั้งนั้น แถมหาเงินได้ง่ายมากด้วย”

...

ทุกคนต่างอิจฉาลูกสาวของตระกูลหลินและมีหลายเสียงที่พูดถึงเฉินเจียงไฮ่ และยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังคาดเดาเกี่ยวกับหลินว่านชิง

ในตอนแรกหลินว่านชิวค่อนข้างมีความสุข แต่หลังจากได้ยินพวกเขาพูดไม่ดีเกี่ยวกับเฉินเจียงไฮ่และน้องสาวของเธอ เธอก็เริ่มไม่พอใจ

“พี่สาว เข้าไปกันเถอะ!”

เธอกัดริมฝีปาก ต้องการให้การสนทนาเหล่านั้นจบไปทันที

หลินว่านชิงไม่แสดงท่าทางใดๆ เธอพยักหน้าอย่างเฉยเมย

เฉินเจียงไฮ่ไม่พูดอะไรเช่นกัน เขายกกล่องและตามทั้งสองไป

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คนต่างมองไปเฉินเจียงไฮ่และคิดว่าเขาชั่ง‘ไร้ประโยชน์’

หลินจี้ฮวาที่อยู่ข้างบ้านรู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นสิ่งนี้

ลูกสาวของเขาเองก็แต่งงานกับครอบครัวที่ดี แล้วทำไมหลินเจียนกั๋วถึงขโมยความสนใจทั้งหมดไป?

"ถุ้ย!"

หลินจี้ฮวาถ่มน้ำลายอย่างดุเดือด: "เขามีความสามารถอะไร ไม่เพียงแต่มีลูกสาวที่ดี แต่ยังมีลูกเขยที่ดีด้วย!"

“เมื่อลูกสาวกับลูกเขยของเหลาจื่อกลับมา ฉันจะไปปรามความเย่อหยิ่งของพวกเขา!”

เฉินเจียงไฮ่เดินตามหลังมาพร้อมกับของเต็มไม้เต็มมือมือ พอเขาก้าวเข้าข้างใน เขาก็ได้ยินสองสาวที่ไม่ได้เจอกันมานาน พูดคุยกันไม่หยุดพัก

“พี่สาว อย่าเอาคำพูดของคนพวกนั้นมาใส่ใจ”

หลินว่านชิวกล่าวด้วยเป็นห่วง

หลินว่านชิงยิ้มอย่างไม่สนใจ: “ไม่เป็นไร ปากของพวกเขามีมากเกินไป ฉันไม่มีเวลาไปสนใจพวกเขาหรอก แค่เรารู้เกี่ยวกับตัวเองก็พอแล้ว!”

"ดีแล้ว."

หลินว่านชิวพยักหน้า จากนั้นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง: "พี่สาว ฉันอยากจะถามพี่...พี่ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม"

หลินว่านชิงยิ้มและพูดว่า "ฉันเดาว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับน้องเขยของฉันใช่ไหม"

“พี่สาวรู้ได้ยังไง” หลินว่านชิวถามอย่างสงสัย

หลินว่านชิงหันกลับมามองที่เฉินเจียงไฮ่ "เขาคุ้มค่ากับสิ่งที่เธอทำให้เขาเหรอ?"

ทุกครั้งที่เธอพูดคุยกับครอบครัวของเธอ แม่ของเธอจะบ่นเกี่ยวกับเฉินเจียงไฮ่บ่อยมาก

หลินว่านชิงดูถูกน้องเขยคนนี้เสมอ

พี่สาวของหลินว่านชิวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอแค่ไม่อยากแยกจากกับสามีคนนี้ของเธอไป

“พี่สาว! ตอนนี้เจียงฮายกำลังซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าซึ่งสามารถทำเงินได้เยอะมาก! ในหนึ่งสัปดาห์ เขาให้เงินฉันมากกว่า 700 หยวน!” หลินว่านชิวกล่าวอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าที่สงบนิ่งของหลินว่านชิงเกิดระลอกคลื่น เธอพูดด้วยความประหลาดใจ "จริงเหรอ?"

“แน่นอน จริงสิ!” หลินว่านชิวพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ฉันจะให้คุณดูสมุดบัญชีภายหลัง!”

หลินว่านชิงย่นหน้าผากและพูดอย่างโกรธเคือง "เธอเป็นน้องสาวของฉัน ฉันยังเชื่อเธอได้ไหม?"

“พี่สาว ฉันรู้ว่าพี่ต้องเชื่อฉัน!” หลินว่านชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินว่านชิงส่ายหัว: "ฉันรู้ว่าเธอต้องการพูดอะไร แต่เธอก็รู้ว่าแม่ของพวกเราเป็นยังไง คราวนี้เธอขอให้ฉันกลับมา เพื่อให้ฉันกลับมาเกลี้ยกล่อมให้คุณเหรอน้องสาว?"

"ฉันบอกพี่ไปหมดแล้ว เจียงไฮ่สามารถทำเงินได้แล้ว ตอนนี้ฉันไม่ทนทุกข์อีกต่อไปแล้ว” หลินว่านชิวกล่าวอย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินหลินว่านชิวพูดเช่นนี้ ดวงตาของหลินว่านชิงอ่อนลงทันที “สาวน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันถึงไม่รู้ว่าพ่อป่วยเป็นอะไร พี่จะไม่ยอมให้เธอหลอกพี่อีก”

"พี่สาว!"

หลินว่านชิวกระทืบเท้าและพูดว่า "นี่มันต่างกัน คุณต้องเชื่อ... "

"ตกลง! ฉันมีแผนของฉัน ดังนั้นอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก"

หลินว่านชิงขัดจังหวะน้องสาวของเธอโดยตรง