บทที่ 156 สามตัวเล็กที่เล่นกล
เมื่อเห็นน้ำตาหยดใหญ่บนใบหน้าของเด็กน้อยทั้งสาม นางรู้สึกอารมณ์แปรปรวน "ทำไมไม่ให้แม่พาไปนอนห้องอื่นล่ะ" "ไม่!" เด็กน้อยทั้งสามส่ายหัวพร้อมกัน เมื่อเห็นเช่นนี้ ซู่ว่านว่านก็กัดฟัน ต้องการที่จะปฏิเสธโดยตรง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเด็กที่ไร้เดียงสาและน่าสงสารทั้งสามคนนี้ ในที่สุดนางก็ตัดสินใจอยู่ในห้องและ...
