บทที่ 459: การมาถึงของหูหลิน
เมื่อลู่หลีถูกจับได้ ใบหน้าของเขาก็ซีดเผือดเป็นไก่ต้ม จากนั้นเขาก็เร่งความเร็วขึ้นโดยใช้หัวของเขา ในขณะที่เขาคลานไปข้างหน้าอย่างลนลาน ข้าต้องหนีไปให้ได้! ข้าอยากกลับบ้าน! อย่างไรก็ตาม ความเร็วดังกล่าวไม่แตกต่างจากเต่าคลานเลยสักนิด ภายใน 2 วินาที คนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มภูตหมาป่าก็ลากขาเด็กหนุ่มกลับมาจน...
