ตอนที่ 7 อวดซะหน่อย
ทะลุมิติมาสร้างสวนสัตว์ในฝัน ตอนที่ 7 อวดซะหน่อย
ระบบก่อสร้างนั้นเหมือนกับเกม เขาสามารถปรับแต่งภูมิประเทศ สร้างสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ปลูกต้นไม้ และอื่นๆ อีกมากมาย ฟางเย่ถึงกับตะโกนด้วยความตื่นเต้น
ถ้าเป็นแบบนี้ เขาก็สามารถสร้างสวนสัตว์ในฝันได้นะสิ?
หลังจากที่ศึกษาการใช้งานซักพัก เขาก็ต้องตบหน้าผากตัวเองเพื่อกลบความคิดในหัว เพราะแม้ระบบนี้จะใช้งานง่าย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทําอะไรกับสวนสัตว์ได้ตามใจชอบ
ไม่ว่าจะก่อสร้างอะไรจะต้องใช้เหรียญใบไม้เหมือนกับสกุลเงินในเกม โดยจะได้รับเหรียญใบไม้เมื่อปล่อยสัตว์กลับเข้าป่า จากนั้นก็สามารถนําเหรียญมาใช้ซื้อสัตว์ต่างๆ ได้
ในการก่อสร้าง ยิ่งกระบวนการก่อสร้างยิ่งซับซ้อนก็ยิ่งต้องใช้เหรียญใบไม้มากขึ้นเท่านั้น ตัวอย่างเช่น การเปลี่ยนพื้นคอนกรีตเป็นพื้นหญ้าอาจใช้ 10 เหรียญใบไม้
แต่การเปลี่ยนพื้นหญ้าเป็นสระน้ําขนาดเล็กอาจต้องใช้ถึง 100 เหรียญใบไม้! หรือกระทั่งเปลี่ยนเป็นหน้าผาสูงที่มีน้ําตกก็อาจต้องใช้ถึงหนึ่งล้านเหรียญใบไม้!!
แน่นอนว่าคนสติดีๆ คงไม่คิดจะทํา เพราะการที่อยู่ๆ จะมีหน้าผาที่มีน้ําตกปรากฎขึ้น ไม่แน่อาจมีคุณตำรวจเดินมาเคาะสํานักงานก็เป็นได้
เนื่องจากเขายังเป็นผู้ใช้งานมือใหม่ของระบบ ระบบจึงแจกเหรียญใบไม้มาให้ 10,000 เหรียญ!
สร้างโรงเสือก่อนแล้วกัน!!
โรงเสือขนาด 10x20 ตารางเมตรนั่นมันตรรกะอะไรกัน? เสือจะเคลื่อนที่ไปมาและใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้ยังไง?
อย่างน้อยมันก็ต้องมีขนาดประมาณ 50x50 ตารางเมตรไม่ใช่เหรอ?
ถึงสวนสัตว์หลินไห่จะมีเสือแค่ตัวเดียว แต่ฟางเย่ไม่คิดจะสร้างตามมาตรฐานทั่วไป
ด้วยความที่สวนสัตว์ตอนนี้อยู่ในช่วงย่ําแย่ที่สุด เขาจึงสามารถปรับแต่งอะไรก็ได้เพราะถ้ายิ่งนักท่องเที่ยวเข้ามามากขึ้นก็จะยิ่งทําให้การปรับแต่งอะไรก็ตามลําบากขึ้นด้วย
พื้นที่ขนาด 50x50 ตารางเมตรเป็นขนาดพื้นที่ขั้นต่ํา เพราะถ้าเขาทําได้ เขาก็อยากสร้างพื้นที่ขนาด 100x100 ตารางเมตรด้วยซ้ํา
เอ่อ...บางทีก็เวอร์ไปหน่อย
พื้นที่ขนาด 50x50 ตารางเมตร ในความคิดเขาเป็นขนาดที่เจียวเจียวจะใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขและนักท่องเที่ยวสามารถเดินดูได้อย่างสบายใจ
“อืม...เพิ่มหญ้าตรงนี้ โอ้ หญ้า 1 ตารางเมตรต้องใช้ 1 เหรียญใบไม้ ตรงนี้เพิ่มสระน้ําเข้าไป และเพิ่มต้นไม้รอบๆ ....โห้ ทําไมมันแพงกว่าในเกมอีกวะ” ฟางเย่ค้นหารายการสิ่งของที่ต้องใช้ และประมาณราคาที่ต้องจ่ายในการสร้างพื้นที่จัดแสดงไปด้วย
หลังจากนั้นซักพัก เขาก็ได้ข้อสรุปว่าการสร้างพื้นที่จัดแสดงขนาดกลางอาจอยู่ในข้อจํากัดหนึ่งหมื่นเหรียญใบไม้ แต่พื้นที่จัดแสดงสำหรับเสือตัวใหญ่นั้นคงไม่พอ!
ในหน้าจอการก่อสร้าง มีการแบ่งออกเป็นสิ่งของราคาถูก ซึ่งเป็นสิ่งของทั่วไปที่มีอยู่ตามธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นหญ้า พุ่มไม้ หรือต้นไม้ใหญ่ทั่วไปที่มีราคาประมาณ 10 เหรียญใบไม้ แม้แต่ต้นไม้หายากทั้งหลายที่มีราคาสูงอาจถึง 200 เหรียญใบไม้ต่อต้น
ถ้าเขาต้องซื้อด้วยเงินในชีวิตจริง จะต้องใช้เงินเป็นหลักแสนถึงจะซื้อได้!
ขณะที่สิ่งของนอกจากเหนือนั้นก็ต้องใช้เหรียญใบไม้จํานวนแตกต่างกันขึ้นมาอยู่ขนาดและคุณภาพของสิ่งของ ซึ่งถ้าเขาต้องการสร้างพื้นที่จัดแสดงขนาด 50x50 ตารางเมตรและใช้แค่กําแพงอิฐธรรมดา เขาต้องใช้ถึง 40,000 เหรียญใบไม้ และถ้าเพิ่มพื้นหญ้าด้วยก็ต้องใช้ถึง 2,5000 เหรียญใบไม้
นี่ยังไม่รวมหลังคา กําแพงแก้ว รั้ว พื้นที่นิทรรศการที่ให้นักท่องเที่ยวเข้าชม และอื่น ๆ อีกมากมาย ซึ่งถ้ารวมแล้วอาจต้องใช้มากกว่า 60,000 เหรียญใบไม้
“งั้นสร้างแบบเล็กๆ ก่อนดีไหมน่ะ” ฟางเย่คิด แต่สุดท้ายก็ปัดความคิดนี้ทิ้งไปอย่างรวดเร็ว
ต้องใหญ่ๆ สิถึงจะดี!!
เขายืนคิดซักพักแล้วฉุกคิดได้ เหมือนจะมีเป้าหมายที่สำเร็จแล้วในระบบด้วย
การที่สวนสัตว์มีสัตว์นานาชนิดและสิ่งก่อสร้างที่แตกต่างกัน จะทําให้เขาได้รับเหรียญใบไม้เป็นรางวัลความสําเร็จได้!
ฟางเย่เปิดหน้าต่างระบบ แล้วเห็นว่ารางวัลที่สามารถกดรับได้
สวนสัตว์มีสัตว์ดังนี้
เสือโคร่งไซบีเรียน: 20,000(สายพันธุ์เสือ) + 15,000(สายพันธุ์ย่อยเสื้อแมนจูเรียน)
หมาป่าเทา: 2,000(สายพันธุ์หมาป่า) + 500(สายพันธุ์ย่อยหมาป่าเทา)
ลิงแสม: 15,000(สายพันธุ์ลิง) + 8,000(สายพันธุ์ย่อยลิงแสม) + 500(ประชากรมากกว่า 10 ตัว)
นกยูงสีน้ําเงิน: 500(สายพันธุ์นกยูงสีน้ําเงิน/ไม่มีสายพันธุ์ย่อย)
รางวัลที่เขาได้รับจะขึ้นอยู่กับคุณค่าของสัตว์ในสวนสัตว์ และรางวัลนี้จะได้รับแค่หนึ่งรางวัลต่อหนึ่งสายพันธุ์เท่านั้น
ยกตัวอย่าง ถ้าเขาได้รับลิงขนทองเข้ามาอยู่ในสวนสัตว์ เขาก็จะได้รับแค่รางวัลของสายพันธุ์ย่อยลิงขนทอง และอีกรางวัลหนึ่งคือจํานวนของประชากรของสัตว์ถึงค่าที่กําหนด
เสือเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ทําให้เสือทุกตัวมีความสําคัญ และถูกจัดให้เป็นสายพันธุ์คุ้มครองชั้น 1 ของประเทศ
ซึ่งทําให้รางวัลของมันมากตามไปด้วย
ส่วนนกยูงสีน้ําเงินนั้นได้น้อยเนื่องจากนกยูงที่หายากจริงๆ คือนกยูงสีเขียว! เพราะนกยูงสีน้ําเงินนั้นสามารถใช้เทคโนโลยีช่วยในการสืบพันธุ์ กล่าวได้ว่านกยูงสีน้ําเงินมีอยู่ทั่วทุกสวนสัตว์
รางวัลที่เขาสามารถรับได้ยังมีรางวัลที่เกี่ยวกับสิ่งปลูกสร้าง แต่เขาไม่สามารถรับได้ในตอนนี้ เนื่องจากสิ่งปลูกสร้างที่จะได้รับรางวัลต้องผ่านเกณฑ์ของระบบ ไม่ว่าจะเป็นขนาด รวมถึงสิ่งอํานวจความสะดวกและแหล่งการให้ข้อมูล
ในตอนนี้ฟางเย่ก็ได้รับเงินทุนในการสร้างสวนสัตว์หลินไห่มา 90,000 เหรียญใบไม้แล้ว ซึ่งมากพอให้เขาสร้างโรงเสือและนําบางส่วนไปพัฒนาคุณภาพชีวิตของสัตว์ในสวนสัตว์
“เอาล่ะ จะเริ่มแผนการสร้างสวนสัตว์ยังไงดีน่ะ” ฟางเย่ครุ่นคิดพลางเล่นกับปากกาในมือ
ทางด้านหลานลี่ ผู้ช่วยตัวน้อยที่ยังไม่หายอาการตกตะลึงในห้องพักของตัวเอง
เธอเหม่อไปแป๊บเดียว ผู้อํานวยการก็ทําให้เจียวเจียวนอนบนตักของเขาได้แล้ว!
เสือโคร่งไซบีเรียนที่แสนยิ่งใหญ่กับมนุษย์ที่แสนบอบบาง!!
ถ้าเธอไม่ได้เห็นภาพนี้ด้วยตาตัวเอง คงไม่เชื่อแน่ๆ ว่าเป็นเรื่องจริง
“จริงสิ! ต้องเอารูปไปอวดเพื่อนๆ!” หลานลี่เปิดแอป WeChat ขึ้นมา แล้วเลือกภาพที่สวยๆ และโพสลงโซเชียลของตัวเอง
ไม่กี่วินาที หลังจากเธอโพรูปก็มีหลายคนมาคอมเม้นด้วยอีโมจิตกใจ
‘ว้าว! สุโก้ย!
‘โคตรกล้า เขาไม่กลัวโดนเสือกินด้วย!!’
‘ต้องเป็นผู้ดูแลเสือแน่ๆ ไม่งั้น คงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หรอก’
‘หน้าของมันเหมือนแมวบ้านฉันเลย!’
'สุดยอด! น่าทึ่งสุดๆ!’
คอมเม้นมากมายปรากฏราวกับดอกเห็ด เนื่องจากหลานลี่ไม่ใช่คนที่ชอบถ่ายรูปโพส ทําให้ปกติแล้ว เธอกับกลุ่มเพื่อนของเธอไม่ได้พูดคุยกันมากนัก แต่วันนี้ต่างออกไป
‘เธอไปถ่ายมาจากไหนอะ?’
‘สวนสัตว์หลินให่! ที่ทํางานของฉันเอง!’ เธอตอบคอมเมนต์อย่างภูมิใจ!!
