บทที่ 125 126
บทที่ 125 ตูม! ฉินห่าวทุบมันด้วยค้อนศึก แต่เพียงสัมผัสโดน เขากลับชาไปทั้งแขน และค้อนก็เกือบกระเด็นหลุดมือ “พระเจ้า! หนังหนาขนาดนี้เลย?” ได้สัมผัสถึงความทนทานของมัน ฉินห่าวถอยหลังมาหลายก้าว ในใจสั่นไหว การโจมตีเต็มกำลังของเขาเมื่อครู่ กระทั่งผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตก่อเกิดจิตยังยากจะหยุดได้ แล้วแบบนี้แส...
