บทที่ 622 ความช่วยเหลือของผู้เป็นแม่
ซูข่านหยิบช้อนขึ้นมาและตักไปที่มะระหนึ่งชิ้นในถ้วยก่อนจะนำมาใส่ปากช้าๆ ทันทีที่มะระเข้าไปอยู่ในปาก มะระชิ้นนี้ก็แทบจะละลายหายไปเลย แทบจะไม่ต้องใช้แรงในการเคี้ยวด้วยซ้ำ มีเพียงแค่รสขมอ่อนๆที่ปลายลิ้น แต่สิ่งที่ตามมาติดๆคือกลิ่นหอมของซี่โครงหมูที่อบอวลไปทั่วปากของซูข่าน ซูข่านค่อยๆเคี้ยวมะระที่เหลือภา...
