(ฟรี)ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 563 ความสัมพันธ์ระหว่างความรักและความเกลียดชัง
ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 563 ความสัมพันธ์ระหว่างความรักและความเกลียดชัง
“ไท่ เจ้ารู้จักหุบเหวโกลาหลหรือไม่” ฉู่เซวียนถาม
ไท่เป็นหนึ่งในสิบแปดบรรพชนของเผ่าพันธุ์ยักษ์ และถือได้ว่าเป็นตัวตนในสมัยโบราณที่เหนือกว่าเหอเซียนซุน นอกจากนี้ เขาแข็งแกร่งกว่าคนรุ่นหลังมาก ดังนั้นจึงจะต้องมีข้อมูลบางอย่างเป็นแน่
“ฉู่ เจ้าถูกกังขังอยู่ในหุบเหวโกลาหลหรือ”
น้ำเสียงของไท่นั้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
การตายของจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง
จุดแสงของไท่ในไข่มุกก็ไม่เป็นสีม่วงอีกต่อไป แต่เปลี่ยนเป็นสีขาวเล็กน้อย
ฉู่เซวียนพูดไม่ออก
ดูเหมือนว่าไท่จะไม่ชื่นชอบฉู่
“ไท่ เจ้ารู้ที่มาของหุบเหวโกลาหลหรือไม่”
ฉู่เซวียนไม่ตอบคำถามของเขา แต่ถามอีกอย่างแทน
ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่ใช่ฉู่ ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะหลีกเลี่ยงการกระตุ้นให้เกิดความสงสัย
“ฉู่ เจ้าไม่รู้เรื่องนี้หรือ?”
ไท่ดูประหลาดใจ
“ฮื่ม ข้าว่ามันสมเหตุสมผลแล้ว เจ้ามาจากเก้าดินแดน แม้ว่าเจ้าจะเข้าสู่ความโกลาหลเพื่อสืบสานมรดกของเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่ก็เป็นเรื่องปกติที่เจ้าจะไม่รู้เรื่องนี้”
“มีหุบเหวโกลาหลน้อยใหญ่เต็มไปหมด ไม่มีทางรู้ที่มาของหุบเหวโกลาหลได้”
“ไท่ เจ้ารู้มากเพียงใดรึ?” ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ
ทั้งสองคุยกันเหมือนเพื่อนเก่า และไท่ก็เริ่มเปิดใจ
“การปรากฎตัวของหุบเหวโกลาหลสามารถเกิดจากสามสถานการณ์เท่านั้น”
“สถานการณ์แรกคือมันถูกสร้างขึ้นโดยยอดฝีมือบางคนเพื่อปราบปรามศัตรูที่ทรงพลัง สถานการณ์ที่สอง เมื่อยอดฝีมือต่อสู้กัน ทำให้ห้วงมิติโกลาหลพังทลายลงพร้อมกับเส้นทางเต๋าของพวกเขาบางส่วน มันอาจก่อตัวเป็นหุบเหวโกลาหล”
“สถานการณ์ที่สามคือสถานการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด ซึ่งหุบเหวโกลาหลก่อตัวขึ้นจากการแทนที่ของกฎแห่งความโกลาหลและการล่มสลายของกฎเก่า”
“หุบเหวเหล่านี้อันตรายที่สุด แต่ก็มีโอกาสมากกว่าเช่นกัน มีแม้กระทั่งวิชาที่สามารถก้าวข้ามความโกลาหลภายในหุบเหวโกลาหลได้”
สิ่งสุดท้ายนั้นเกินความคาดหมายของฉู่เซวียน
มีวิชาที่สามารถก้าวข้ามความโกลาหลในหุบเหวโกลาหลได้จริงหรือ?
สามารถผ่านพ้นความโกลาหลไปได้?
“ก้าวข้ามความโกลาหล? ไท่ เจ้าแน่ใจหรือ?”
“นั่นคือสิ่งที่ข้าได้รับรู้” ไท่กล่าวหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง
“หากความโกลาหลถูกทำลายแต่มีผู้รอดชีวิต แสดงว่าผู้นั้นได้ก้าวข้ามความโกลาหลแล้ว”
ไม่มีใครรู้ว่าความโกลาหลนั้นกว้างใหญ่เพียงใด
“มีข่าวลือเกี่ยวกับตัวตนที่อยู่เหนือความโกลาหลหรือไม่?”
ฉู่เซวียนถาม
เขาอยากรู้อยากเห็นมาก ตัวตนแบบไหนที่อยู่เหนือความโกลาหล และพวกเขาเป็นอย่างไร?
แม้แต่เขาที่ไม่เกรงกลัวเทพเจ้าโกลาหลบรรพกาล ก็ไม่สามารถก้าวข้ามความโกลาหลได้
ผู้ที่สามารถก้าวข้ามความโกลาหลสามารถทำลายมหาเต๋าแห่งเก้าดินแดนได้!
“การก้าวข้ามความโกลาหลเป็นเพียงตำนาน นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่ยอดฝีมือนับไม่ถ้วนแสวงหา ทุกวันนี้ยังไม่เคยได้ยินว่ามีใครทำสำเร็จ” ไท่กล่าวพร้อมส่ายหัว
“หุบเหวโกลาหลที่เกิดจากการล่มสลายของกฎเก่าแห่งความโกลาหลอยู่ที่ไหน” จู่ ๆ ฉู่เซวียนก็ถามขึ้น
“ในส่วนลึกของความโกลาหล มีหุบเหวที่น่าสะพรึงกลัวซ่อนอยู่ นี่คือสถานที่ที่กฎแห่งความโกลาหลถูกแทนที่และกฎเก่าถูกทำลาย”
ไท่เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่ความโกลาหลปรากฏขึ้นในใจของเขา ตำแหน่งนั้นถูกส่งไปยังฉู่เซวียน
มันอยู่ไกลมากจากความโกลาหลซึ่งเป็นที่ตั้งของเก้าดินแดน
“ฉู่ หุบเหวนี้น่าสะพรึงกลัวมาก และเต็มไปด้วยอันตราย เจ้าห้ามหลงไหลในสิ่งที่เรียกว่าโอกาสที่จะก้าวข้ามความโกลาหล” ไท่ออกคำเตือน
ฉู่เซวียนเลิกคิ้ว ไท่และฉู่ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ดี
จุดสีขาวกำลังจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน
“หรือว่าอาการบาดเจ็บของเจ้าเกิดจากหุบเหวโกลาหล?”
ไท่ยังคงนิ่งเงียบ ซึ่งเป็นข้อตกลงประเภทหนึ่ง
“เจ้าได้อะไรมาบ้างหรือ”
“ข้าไม่ได้อะไรมาทั้งนั้น”
“เจ้าไม่ไร้ประโยชน์ไปหน่อยหรือ? เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสโดยไม่ได้อะไรด้วยซ้ำ นี่คือขโมยไก่ไม่สำเร็จยังเสียข้าวไปอีกหนึ่งกำมือ”
ฉู่เซวียนถอนหายใจ
ไท่โกรธมาก
“ฉู่ หุบเหวไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าสามารถเข้าไปได้ด้วยเล่ห์เหลี่ยม หากเจ้าเข้าไปก็คงต้องตายเป็นแน่!”
จุดที่กำลังจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินกลับเปลี่ยนเป็นสีม่วงอ่อน
การเปลี่ยนแปลงนี้รวดเร็วมาก
นี่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างความรักและความเกลียดชังหรือไม่?
ฉู่เซวียนหัวเราะในใจ
หลังจากคุยกันสักพัก ฉู่เซวียนก็เริ่มถามเกี่ยวกับสิ่งที่เขาอยากรู้จริง ๆ
เขาชี้ไปที่หุบเหวโกลาหลที่เส้นทางโบราณเชื่อมต่ออยู่
...
“หุบเหวโกลาหลนี้มีข่าวลือว่าเป็นสถานที่ซึ่งตัวตนในสมัยโบราณปราบปรามศัตรูที่ทรงพลัง” ไท่กล่าวหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง
“ฉู่ ข้าแนะนำให้เจ้าอย่าโลภมากนัก ตัวตนในสมัยโบราณนั้นไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะยุ่งได้โดยใช้เล่ห์เหลี่ยมเล็กน้อย” ไท่กล่าวเตือน
“ลือกันว่าผู้นั้นเป็นคนใจแคบ หากก้าวพลาดเพียงครั้งเดียว เจ้าจะนำพาภัยพิบัติมาสู่ตนเอง”
ไท่มีความเข้าใจเกี่ยวกับหุบเหวโกลาหลนี้พอ ๆ กับผู้ที่สร้างมัน
“ไท่ เจ้ารู้จักคนผู้นั้นหรือไม่”
“ข้าเพิ่งรู้ว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตโบราณที่แข็งแกร่งอย่างน่าสะพรึงกลัว เจ้าไม่ควรรุกรานตัวตนเช่นนั้น”
แม้แต่ไท่ก็ยอมรับว่าผู้สร้างหุบเหวโกลาหลเป็นตัวตนที่ไม่ควรไปยั่วยุ
จากนี้ เห็นได้ว่าเทพเจ้าโกลาหลบรรพกาลนั้นทรงพลังมากเพียงใด
“ฉู่ หากเจ้าทำให้คนผู้นั้นขุ่นเคือง เผ่าพันธุ์มนุษย์จะมีปัญหาตามมาอย่างแน่นอน ข้าเกรงว่าจะไม่มีใครสามารถช่วยเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเจ้าได้”
น้ำเสียงของไท่กลายเป็นจริงจัง
“เจ้ารู้จักเทพเจ้าโกลาหลบรรพกาลหรือไม่” ฉู่เซวียนเปลี่ยนหัวข้อ
...
“เจ้าพูดอะไร!”
“เทพเจ้าโกลาหลบรรพกาล?”
ไท่นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง
“เทพเจ้าโกลาหลบรรพกาลเป็นเรื่องในตำนาน พวกเขาเกิดมาพร้อมกับเส้นทางเต๋า และความสามารถในการควบคุมพลังแห่งกฎ”
“หากมีใครรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ยากจะหยั่งถึง”
“พวกเขาควรจะเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดในความโกลาหล”
