บทที่ 139 ช่วยชีวิตเสี่ยวชุ่ย
ทันทีที่เท้าหน้าของนางออกจากคูน้ำ เฟิงหยางก็มาถึงด้วยเท้าหลังของเขา เฟิงหยางมองไปที่ตะกร้าผักบนพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ "ผู้ชายคนไหนกล้าแตะต้องหลานสาวของข้า! ดูสิว่าข้าไม่สับเจ้าเป็นชิ้นๆ" ในขณะเดียวกันในไร่ข้าวโพด ต้นข้าวโพดสูงบังการมองเห็น และไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลังต้นข้าวโพด...
