EP.25 หายนะแบบสุ่มครั้งที่สอง: ปีศาจ

"ทำไมกลุ่มถึงสูญเสียห้าคนในชั่วข้ามคืน"

  ในวันที่แปดของเกมเฉินจื้อเปิดกลุ่มโดยไม่รู้ตัวเพื่อดูหน้าจอ แต่ก็พบว่าจำนวนคนใน มันกลายเป็น 481

  เห็นได้ชัดว่ายังมี 486 ตอนที่ฉันดูเมื่อคืนนี้ และยอดรวมของวันที่สี่ถึงวันที่เจ็ดก็น้อยลงเพียง 4

  ด้วยการลดลงอย่างมาก เขาได้กลิ่นบางอย่างผิดปกติ

  คุณต้องรู้ว่าตัวเลขเหล่านี้สามารถแสดงถึงชีวิตที่สดชื่นได้!

  เปิด [Regional Channel] อย่างรวดเร็ว

  แน่นอนว่ามีการพูดคุยกันที่นั่นแล้ว

  "สถานการณ์เป็นอย่างไร ทำไมจู่ๆ ถึงเสียชีวิต 5 คน"

"ไม่รู้สิ บางคนอยู่ในกลุ่มน้ำเมื่อวานนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังพัฒนาได้ดีและไม่มีวิกฤตการอยู่รอด"

"ใครสามารถให้คำอธิบายได้บ้าง? "

  ทุกคนงง

  ทันใดนั้น ID ที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้น

  Chen Chongshan: "ทุกคน ระวังตัวด้วย ฉันเพิ่งเจอภัยพิบัติแบบสุ่มครั้งที่สอง คนที่ตายทั้ง 5 คนควรตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฉัน"

Zhang Xiang: "ใช่ ฉันก็เจอมันเช่นกัน ภัยพิบัติแบบสุ่มนี้อันตรายมาก ฉันสูญเสียไปมาก"

  Peng Tian: "ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับคุณ Chen ฉันคิดว่าฉันเป็นคนเดียว"

  คนห้าคนพูดพร้อมกัน

  “ภัยพิบัติแบบสุ่มครั้งที่สอง?” เฉินจื้อพยักหน้าหลังจากเห็นข่าว ถูกต้อง ดูเหมือนว่าเขาต้องเตรียมรับมือกับมัน

  คราวที่แล้ว หลังจากที่ฉันรอคนกลุ่มแรกที่พบกับภัยพิบัติแบบสุ่ม คนอื่นๆ ก็เจอพวกเขาเช่นกันในวันถัดไป

  เขากำลังจะกลับไปจัดการ แต่จู่ๆ ก็ได้รับแชทส่วนตัวจากซู่ซวง

  Su Shuang: "คุณคิดว่าสิ่งที่พวกเขาพูดเป็นความจริงหรือไม่"

  "คุณหมายความว่าอย่างไร"

  เฉินจื้อรู้สึกงงงวย จากนั้นเห็นภาพหน้าจอที่อีกฝ่ายส่งมา

  "ระวัง"

  เป็นกล่องแชทที่มีรูปโปรไฟล์ของผู้หญิงที่อ่อนโยนและข้อความที่ส่งมามีเพียงสามคำเท่านั้น

  “ระวังตัวหมายความว่าอย่างไร” เขายิ่งสับสนมากขึ้นและพิมพ์ถามตรงๆ

  Su Shuang: "ฉันได้ตรวจสอบ Chen Chongshan ในช่วงเวลานี้และพบว่าเขาแอบติดต่อกับทุกคน"

"มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"

  Su Shuang: "เขามองหาฉันหลายครั้ง ฉันสังเกตเห็นว่าเขาสอบถามเกี่ยวกับ ความแข็งแกร่งของฉันโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ฉันเรียนรู้จากคนอื่นด้วย และสถานการณ์ก็เหมือนกัน”

เฉินจื้อขมวดคิ้ว ถ้าเป็นก่อนที่เขาจะได้รับ [Assault Token] เขาจะไม่คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก แต่ ตอนนี้ผู้เล่นรู้แล้วว่าผู้เล่นสามารถโจมตีกันเองได้ การสอบถามเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของผู้อื่นจึงไม่ใช่เรื่องปกติ

  เป็นไปได้ไหมว่า Chen Chongshan ได้รับ [Strike Token] ก่อนหน้านี้? แต่หากต้องการโจมตีผู้อื่นต้องทราบหมายเลขผู้เล่นของฝ่ายตรงข้าม และที่สำคัญ ฝ่ายตรงข้ามจะได้รับการแจ้งเตือนล่วงหน้า

  ในเวลานี้ผู้เล่นที่ถูกโจมตีจะต้องใส่ข้อมูลในกลุ่ม แต่ไม่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องในกลุ่ม

  "นี่ไม่ได้พิสูจน์ว่าการตายของเธอเกี่ยวข้องกับเขามันไม่สามารถทำให้เกิดความประทับใจล่วงหน้าได้"

เฉินจื้อ สามารถมองเรื่องนี้จากมุมมองที่เป็นกลาง

  Su Shuang: "Zhang Xiang, Peng Tian และคนอื่นๆ อยู่กับเขา ทุกครั้งที่เขาปรากฏตัว พวกเขาจะตามมาข้างหลังเสมอ"

เฉินจื้อรู้สึกสงสัยเล็กน้อย

"รู้สึกเหมือนคุณมีกลิ่นที่เฉียบแหลมมาก คุณทำอะไร เรียนมหาลัยอะไร"

  ซู่ซวง: "การเงิน แต่ฉันเรียนจิตวิทยามาด้วยตัวเอง"

  "ไม่เป็นไร" เฉินจื้อซินพูด ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะเห็นสิ่งต่างๆ มากมาย อย่างไรก็ตาม เขาจำได้ว่าเฉินฉงชานและคนอื่นๆ ในกลุ่มดูอะไร.

  Su Shuang: "ยังไงก็ตาม ระวังตัวให้ดีคือขอบคุณสำหรับข้อความสุดท้ายของคุณ"

  หลังจากคุยกับ Su Shuang เสร็จ เฉินจื้อก็ยืนครุ่นคิดอยู่ที่นั่น

  ภัยพิบัติแบบสุ่มควรเป็นเรื่องจริง ท้ายที่สุด หากไม่มีใครพบมันภายในหนึ่งวัน

  อีกฝ่ายจะไม่โง่ทำเช่นนั้น

  สมมติว่าพวกเขาอยู่เบื้องหลังจริงๆ สิ่งที่ถูกต้องที่ควรทำคือใช้ภัยพิบัติแบบสุ่มนี้เพื่อซ่อนการกระทำของพวกเขา

  พวกเขาคงรอวันนี้มานาน

  แต่ทั้งหมดนี้สร้างขึ้นจากสิ่งที่พวกเขาเป็นผู้ริเริ่มจริงๆ

  เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคิดว่า Chen Chongshan และคนอื่น ๆ เป็นคนเลวเพียงเพราะคำพูดด้านเดียวของ Su Shuang จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนเลวคือ Su Shuang จริง ๆ แล้วเธอแค่ตะโกนและจับหมาป่า?

  เขาระวังทุกคนเท่าๆ กัน

  แน่นอนว่าค่าการป้องกันของ Chen Chongshan ในใจของเขานั้นสูงกว่าของ Su Shuang

  หลังจากคิดเรื่องนี้ เขาก็หันความสนใจไปที่โลกส่วนตัวของเขาเอง

  ......

  หลังจากสามปีของการพัฒนา จำนวนมนุษย์ในค่ายก็กลายเป็น 303

  เด็กกลุ่มที่อายุมากที่สุดคืออายุเจ็ดขวบมีลูกห้าสิบเอ็ดคน และกลุ่มที่สองอายุหกขวบซึ่งอยู่ในวัยห้าสิบเอ็ดเช่นกัน

  นี่เป็นความผิดพลาดที่ไม่รู้วิธีการขยายพันธุ์ในช่วงแรก ๆ ต่อมาเขาซึมซับบทเรียนและให้กำเนิดชุดที่สามหลังจากผ่านไปสามปี

  และชุดที่สี่จะเกิดต่อเนื่องในปีนี้

  ในแปดปี ผู้หญิงแต่ละคนมีลูกอย่างน้อยสี่คน มันบ้ามาก แต่เฉินจื้อก็ช่วยไม่ได้

  โชคดีที่หลังจากได้รับ [Elementary Regeneration] แล้ว ร่างกายของผู้หญิงก็ดีมาก พวกเขาสามารถลุกจากเตียงได้ในวันรุ่งขึ้นหลังคลอด และจะฟื้นตัวในหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งช่วยลดความกดดันได้มาก

  หลังจากมีประสบการณ์การรุกรานของหมาป่าครั้งสุดท้าย เฉินจื้อเริ่มตรวจสอบว่ามีอะไรผิดปกติรอบๆ ค่ายหรือไม่

  เดือนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น

  แต่ในเดือนที่ 2 ทหารก็ทยอยรายงานสถานการณ์กลับมาบ้าง

  ตัวอย่างเช่น กระต่ายมีอาการหงุดหงิดเมื่อเร็ว ๆ นี้ และพวกมันจะริเริ่มโจมตีเมื่อเห็นผู้คน สัตว์กินพืชที่เชื่องแต่เดิมบางตัวก็โจมตีสัตว์อื่น ๆ ทันที หรือแม้กระทั่งโจมตีเพื่อนของมัน

  ทั้งหมดนี้บอกเฉินจื้ออย่างไม่ต้องสงสัยว่าหายนะครั้งที่สองกำลังจะมา

  แน่นอนว่าในครึ่งหลังของเดือนที่สามการแจ้งเตือนของการสร้างเกมก็มาถึง

  [ภัยพิบัติสุ่ม: ปีศาจ (ระดับความยาก LV8)]

  [คำอธิบาย: การบุกรุกของพลังเวทย์มนตร์ ทำให้สัตว์ทุกตัวสูญเสียสติและเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างมาก]

[รางวัล: ได้รับเมื่อสังหารสัตว์อสูร]

  [ระยะเวลา: 3 ชั่วโมง]

  พร้อมกับการปรากฏตัวของ ข้อความเหล่านี้ มีเสียงคำรามของสัตว์ร้ายในหูของเฉินจื้อ

  แสงสีแดงเข้มปรากฏขึ้นจากระยะไกล เข้าใกล้ค่ายด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์

  “กระต่าย?”

  ทหารที่กำลังรอการสู้รบในค่ายอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกขบขันเล็กน้อยเมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของพวกเขา

  แต่ในไม่ช้าสีหน้าของพวกมันก็เปลี่ยนไป เพราะกระต่ายเหล่านี้ตัวใหญ่ขึ้นหลายเท่าตัว และพวกมันก็ไม่เกรงกลัวมากขึ้นอีก และกับดักบนถนนก็ไม่สามารถหยุดฝีเท้าของมันได้แม้แต่น้อย

  ทันใดนั้น พื้นดินก็สั่นสะเทือน

  เหง้าหนาแตกออกมาจากดิน

  กระต่ายปีศาจหลายสิบตัวถูกกวาดล้างในทันที

  กระต่ายปีศาจพยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง แต่รากกลับถูกมัดแน่นยิ่งกว่าเดิม

  พั่บ พั่บ พั่บ

  เสียงดังขึ้นติดต่อกันหลายสิบครั้ง และร่างของกระต่ายปีศาจก็ถูกบดขยี้ทั้งหมด

  ปิรันย่าโชว์พลัง!

  เช่นเดียวกับสัตว์ปีศาจที่วิ่งมาจากทิศทางอื่น ๆ ทันทีที่พวกมันเข้าสู่ระยะการโจมตีของปิรันย่าพวกมันจะถูกควบคุมทันทีและกลายเป็นซากศพ

  ในบางครั้ง พวกที่หลบหนีก็โดนลูกธนูหนึ่งหรือหลายลูกในทันที และพวกเขาก็ถูกฆ่าตายในจุดนั้นก่อนที่พวกเขาจะวิ่งได้ไม่กี่ก้าว

  "มันไม่ยากมาก"

  เฉินจื้อเฝ้าดูสัตว์ประหลาดที่ถูกฆ่าตายเป็นชุด และรู้สึกว่าเขาดูเหมือนเตรียมพร้อมมากเกินไป