ตอนที่ 15 แม้แต่npcก็ยังฟาร์มเวล?
ตอนที่ 15 แม้แต่npcก็ยังฟาร์มเวล?
"ใครจะรู้ว่าเกมที่สร้างโดยระบบจะมีอาวุธพื้นฐานที่ทรงพลังเช่นนี้ แม้แต่อาวุธ 10 คะแนนก็ยังน่ากลัวขนาดนี้ได้!"
หลังจากจัดการกับซอมบี้ที่ติดอยู่ตรงทางเข้าแล้ว โจวเช่อชวนก็แทงกริชผ่านช่องว่างอย่างต่อเนื่อง
[-512]
[-510]
[-497]
[-484]
[-467]
...
ในขณะที่โจวเช่อชวนแทงอย่างไม่หยุดยั้ง จำนวนความเสียหายก็เด้งขึ้นบนหัวของซอมบี้ทีละตัว แต่เมื่อเทียบกับหลอดเลือดของพวกมันที่มีแค่ 100 แต้ม ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้นเกินจริงไปมาก
อย่างไรก็ตามความจริงของซอมบี้ก็เผยให้เห็นเช่นกัน แม้ว่าความเสียหายจะเกินขีดจำกัดสูงสุดแล้ว ตราบใดที่ซอมบี้ยังคงรักษาส่วนหัวไว้ได้พวกมันจะไม่ตายโดยพลังชีวิตของพวกมันจะหยุดนิ่งที่ 1 แต้ม
นี่อาจเป็นความขัดแย้งระหว่างแม่แบบเกมออนไลน์กับความเป็นจริง
โจวเช่อชวนมองไปที่เลเวลอาวุธกับค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นมากของเขาและไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด แม่แบบเกมออนไลน์ที่ระบบโหลดมาทำให้เขาสามารถอัพเลเวลได้โดยไม่ต้องฆ่ามอนสเตอร์!
จากนั้น โจวเช่อชวนก็ใช้เวลาฟาร์มเวลทั้งคืน
...
*หลางจื่อฮุยล็อกอินเข้าสู่เกม
*ผมมีหมวกเวลสามล็อกอินเข้าสู่เกม
*ยิงหัวแตกล็อกอินเข้าสู่เกม
*เกมเมอร์สุดเทพล็อกอินเข้าสู่เกม
*ซัพพอร์ตสุดเทพล็อกอินเข้าสู่เกม
เมื่อข้อความแจ้งเตือนล็อกอินท่วมหน้าจอ ผู้เล่นทั้งห้าคนก็ปรากฏตัวขึ้นที่โถงทางเดิน
นี่คือตำแหน่งที่พวกเขาถูกบังคับให้ออกจากเกมครั้งล่าสุด
"ห้องเกมระดับสูง! เวลาเล่นเกมแปดชั่วโมง! ลุยกันเลย!" หลางจื่อฮุยตะโกนอย่างตื่นเต้นในขณะที่วิ่งกลับมาจากโถงทางเดิน "วันนี้เรามาสนุกกัน!"
“พวกนายรู้ไหมว่าคุณปู่ของหมู่บ้านมือใหม่กำลังทำอะไรอยู่?” ผมมีหมวกเวลสามสังเกตเห็นโจวเช่อชวนกำลังแทงซอมบี้ด้วยกริชของเขาตรงทางเข้า
ทั้งห้าคนเดินไปดูและสีหน้าของพวกเขาก็บิดเบี้ยวด้วยความทุกข์ทันที
สิ่งที่พวกเขาเห็นคือกองเนื้อที่เต็มไปด้วยเลือด!
ศพซอมบี้กองพะเนินเป็นเนินเขาตรงทางเข้า!
แม้ว่าพวกเขาจะตั้งค่าความรู้สึกเชิงลบเป็น 0% แต่ผลกระทบทางสายตาที่รุนแรงเช่นนี้เกือบทำให้ทั้งห้าคนอ๊วกแตก
เวรเอ้ย! เกมนี้ผ่านการตรวจสอบมาได้ยังไง!
ทั้งห้าคนอดสงสัยไม่ได้
หลังจากสงบสติอารมณ์สักพัก พวกเขาก็มุ่งความสนใจไปที่โจวเจ๋อฉวนอีกครั้ง
“นายคิดว่าnpcคนนี้ดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อวานนี้รึเปล่า?” ซัพพอร์ตสุดเทพเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับโจวเช่อชวน
การเพิ่มค่าสถานะของโจวเช่อชวนส่งผลต่อรูปร่างหน้าตาของเขาด้วยเช่นกัน
ก่อนหน้านี้เขามีร่างกายอ่อนแอ แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าโค้ชฟิตเนส!
"ถ้าเดาไม่ผิด npcคนนี้น่าจะสามารถอัพเลเวลได้จากการฆ่ามอนสเตอร์!" ซัพพอร์ตสุดเทพวิเคราะห์
"ห้ะ!? นายกำลังบอกว่าnpcคนนี้ฟาร์มเวลที่นี่ทั้งคืนเหรอ?" เกมเมอร์สุดเทพอุทานด้วยสีหน้าตกใจ
ซัพพอร์ตสุดเทพมองรอยคล้ำใต้ตาของโจวเช่อชวนและพยักหน้า "เป็นไปได้ ตอนนี้เลเวลและค่าสถานะของเขาน่าจะเพิ่มขึ้นมาก"
"ให้ตายเถอะ! แม้แต่npcก็ยังต้องฟาร์มเวลเหมือนกัน! ดังนั้นพวกเราในฐานะผู้เล่นไม่สามารถหย่อนยานได้!" หลางจื่อฮุยคว้ามีดครัวและกำลังจะพุ่งออกไป
“เดี๋ยวก่อน! นายเห็นอาวุธของnpcไหม?” ซัพพอร์ตสุดเทพรีบหยุดหลางจื่อฮุย
“กริชยาว 20 ซม. ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน” หลางจื่อฮุยตอบ
“นายลองมองกะโหลกของซอบบี้บนพื้น” ซัพพอร์ตสุดเทพชี้นิ้วไปที่หัวของซอบบี้ตัวหนึ่ง
“หือ~ นี่มัน!?...” หลางจื่อฮุยตะลึง "กะโหลกถูกเจาะ? และรอยยังเรียบมาก? กริชนี้น่าทึ่งมาก!"
ผมมีหมวกเวลสามที่ยืนข้างๆสังเกตเห็นเช่นกันและสูดหายใจเข้าลึกๆ “ถ้าเราแต่ละคนมีอาวุธแบบนี้ ซอบบี้ก็แค่ค่าประสบการณ์เดินได้!”
"คุณปู่ของหมู่บ้านมือใหม่...ไม่ พี่ชวนครับ! พี่ยังมีกริชแบบนี้อีกไหม? ถ้ามีเราขอซื้อได้ไหมครับ?" ซัพพอร์ตสุดเทพถาม
“ฉันบอกแล้วไงว่าพวกนายมีเงินไม่พอ” โจวเช่อชวนหรี่ตาลงและพูดอย่างอ่อนแรง “ค่อยกลับมาหาฉันหลังจากพวกนายฆ่าซอมบี้แล้ว”
"ตอนนี้...ฉันต้องไปนอนก่อนอย่ามารบกวนฉันจนกว่าพวกนายจะฆ่าซอมบี้!"
"ปัง!" โจวเช่อชวนเข้าไปในห้อง1501และปิดประตูลง
หลังจากทำความสะอาดเล็กน้อย โจวเช่อชวนก็ตรวจสอบผลลัพธ์ของการฟาร์มเวลมาทั้งคืนบนเตียง
กริช: เลเวล 1 → เลเวล 10
ร่างกาย: 39 → 40
พละกำลัง: 18 → 20
ความว่องไว: 7 → 11
สติปัญญา: 10 → 11
“หลังจากกริชเลเวลสูงขึ้น ค่าประสบการณ์ที่ได้รับก็ลดลงมาก ตอนนี้การโจมตีซอมบี้ระดับ E แทบไม่ได้รับค่าประสบการณ์เลย ถ้าฉันอยากฟาร์มเวลต่อไป ฉันต้องหามอนสเตอร์ระดับสูงกว่านี้” โจวเช่อชวนพึมพัมกับตัวเอง
"และฉันต้องรวบรวมข้อมูลเควสมากกว่านี้ด้วย เควสระดับต่ำที่ออกให้ผู้เล่นได้รับคะแนนน้อยเกินไป"
"แต่ตอนนี้...ฉันควรพักก่อน พลังกายของฉันแทบไม่เหลือแล้วและค่าสติสัมปชัญญะของฉันก็กำลังลดลงอย่างรวดเร็ว"
หลังจากกินอาหารและฟื้นฟูค่าความอิ่มได้ถึง 65% โจวเช่อชวนก็หลับสนิท
ในโถงทางเดิน
ผู้เล่นห้าคนกำลังง่วนอยู่กับการแยกศพซอบบี้ที่กองพะเนินออกไปจากทางเข้า พวกเขาต้องการออกไปทำเควส[กำจัดภัยคุกคาม]โดยเร็วที่สุด!
หลังจากที่ได้เห็นโจวเช่อชวนฆ่าซอมบี้อย่างสบายๆ พวกเขาก็ยิ่งกระตือรือร้นที่จะได้อาวุธที่ดีขึ้น
“ว่าแต่สตาร์คเมืองดาวอยู่ที่ไหน ทำไมผู้เชี่ยวชาญเกมแนวโลกาวินาศคนนั้นยังไม่เข้าเกมอีก?” หลางจื่อฮุยถามซัพพอร์ตสุดเทพในขณะที่กำลังอดทนกับอาการคลื่นไส้ที่เกิดจากการแยกศพซอบบี้
