ตอนที่ 13 สตาร์คเมืองดาว

ตอนที่ 13 สตาร์คเมืองดาว

"ผู้จัดการร้านทำไมห้องเกมของฉันถึงโดนล็อก!"

“เวลาหมดแล้วเหรอ? ฉันต่อเวลาได้! อย่าเพิ่งล็อคห้องเกมของพวกเราแบบนี้สิ!”

"ใช่! ฉันเพิ่งเติมเงินในบัตรสมาชิกไปตั้ง 200 เหรียญ! ไม่มีทางที่มันจะหมดเร็วขนาดนี้แน่!"

ทั้งห้าคนบ่นขณะออกมาจากห้องเกม

พวกเขากำลังจะได้เวลาสนุก แต่แล้วห้องเกมก็โดนล็อก แล้วแบบนี้ใครจะทนได้ล่ะ?

ผู้จัดการร้านได้รับการร้องเรียนรีบเข้ามาอธิบายว่า "ขออภัยครับ เวลาใช้งานห้องเกมของพวกคุณสำหรับวันนี้ถึงขีดจำกัดสูงสุดแล้ว ดังนั้นระบบจึงล็อกโดยอัตโนมัติ"

“ขีดจำกัดสูงสุด? เราเล่นครบสี่ชั่วโมงแล้วเหรอ?” ทั้งห้าคนสบตากันอย่างตกใจ

ห้องเกมของพวกเขาเป็นรุ่นธรรมดาที่สุดและการใช้งานเป็นเวลานานอาจเป็นอันตรายต่อร่างกาย ดังนั้นเมื่อเวลาเล่นครบสี่ชั่วโมง ระบบจะล็อคห้องเกมโดยอัตโนมัติ

"ฉันเล่นเกมฮีโร่ไปหนึ่งเกมคิดคร่าวๆเป็นเวลายี่สิบนาที...หมายความว่าเราใช้เวลามากกว่าสามชั่วโมงในเกมโลกาวินาศอย่างนั้นเหรอ" หลางจื่อฮุยตระหนักได้ในทันที

ซัพพอร์ตสุดเทพขมวดคิ้ว "ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น! ความดื่มด่ำของเกมนี้รุนแรงเกินไปทำให้เราสูญเสียการรับรู้เวลาไปโดยสิ้นเชิง"

“พวกคุณเล่นเกมอะไรกันอยู่เหรอครับ” ผู้จัดการร้านรู้สึกสงสัยหลังจากได้ยินคำอธิบายของซัพพอร์ตสุดเทพ

ในห้องเกมคนส่วนใหญ่จะเริ่มรู้สึกปวดหัวหลังจากผ่านไปสองชั่วโมงและออกมาหลังจากผ่านไปสามชั่วโมง เขาไม่เห็นลูกค้าอยู่ในห้องเกมเป็นเวลาสี่ชั่วโมงเต็มนานแล้วและยังเป็นห้าคน

เกมอะไรที่สามารถทำให้พวกเขาอดทนต่ออาการปวดหัวและเล่นต่อไปได้?

เมื่อได้ยินผู้จัดการร้านถามชื่อเกม ทั้งห้าคนก็ลังเล

ในฐานะเกมเมอร์มืออาชีพ พวกเขาไม่ต้องการช่วยโปรโมตเกม แม้ว่าอีกไม่นานเกมจะกลายเป็นที่นิยม แต่ข้อได้เปรียบใดๆ ที่ได้รับในช่วงแรกล้วนคุ้มค่า

"เดี๋ยวคุณจะได้รู้ชื่อเกมนี้ในไม่ช้า เพราะงั้นเราจะไม่พูดถึง" ซัพพอร์ตสุดเทพส่งสัญญาณให้เพื่อนๆออกมา

ทั้งห้าคนออกจากร้านโดยไม่พูดอะไร

เดินไปเพียงไม่กี่ก้าว หลางจื่อฮุยเผยสีหน้างุนงง "แปลก...เราใช้เวลาสี่ชั่วโมงในห้องเกมจริงๆเหรอ? ทำไมฉันไม่รู้สึกถึงผลข้างเคียงเลย"

ผมมีหมวกเวลสามก็สงสัยเหมือนกัน "ใช่! ฉันรู้สึกเหมือนหลับไปทั้งคืนแม้ว่าจะอยู่ในห้องเกมสี่ชั่วโมง มันยังทำให้ฉันมึนงงและสับสนกับเวลา!"

“พวกนายคิดว่าเป็นเพราะเกมนี้รึเปล่า?” ยิงหัวแตกเดา "บางเกมโอ้อวดว่าไม่มีผลข้างเคียง แต่มักจะมีกราฟิกแย่ราวกับดูภาพโมเสก ถ้าเกมคุณภาพสูงแบบนี้ไม่มีผลข้างเคียงเลย มันคงเหลือเชื่อมาก!"

เกมเมอร์สุดเทพตบมือของเขาอย่างตื่นเต้น "ฉันคิดว่าพวกเราควรลงทุนซื้อห้องเกมระดับสูงของตัวเอง! ห้องเกมระดับสูงมาพร้อมกับสารอาหารและสเป็คระดับสูงช่วยขยายเวลาเล่นเกมได้อีกสี่ชั่วโมงให้พวกเรา! เท่ากับแปดชั่วโมงในห้องเกมต่อวัน พวกเราจะเป็นเกมเมอร์มืออาชีพได้ยังไง ถ้าเล่นเกมได้แค่สี่ชั่วโมง!"

"ห้องเกมแปดชั่วโมงมีราคามากกว่า 1 แสนเหรียญหยาน!" หลางจื่อฮุ่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ

“ตอนนี้มันไม่แพงแล้ว” ซัพพอร์ตสุดเทพโบกมือ "ห้องเกมระดับสูงเคยมีราคามากกว่า 1 แสนเพราะมีคนซื้อไปขุดเหรียญเสมือนจริงทำให้ราคาพุ่งสูงเกินจริง แต่สกุลเงินเสมือนจริงราคาร่วงทำให้เหมืองของพวกเขาแตกแล้วตอนนี้ ปัจจุบันห้องเกมระดับสูงมีราคาเพียง 3 หมื่นกว่าเท่านั้น”

ซัพพอร์ตสุดเทพกล่าวต่อว่า "ฉันคิดว่าเราจำเป็นต้องซื้อห้องเกมระดับสูงของตัวเอง ไม่เช่นนั้นด้วยเวลาเล่นเพียงสี่ชั่วโมงต่อวัน เราจะไม่สามารถพัฒนาในเกมต่อไปได้... พวกนายมีเงินในบัญชีถึง 3 หมื่นรึเปล่า?"

อีกสี่คนพยักหน้า

"ดี! งั้นเราไปซื้อห้องเกมตอนนี้เลยและลองพยายามติดตั้งให้เสร็จวันนี้"

"นอกจากนี้...ฉันคิดว่าเราต้องติดต่อสตาร์คเมืองดาว เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในเกมแนวนี้และเมื่อมีเขาอยู่ในทีมของเรา เราจะได้เปรียบในช่วงแรกของเกม"

“นายหมายถึงสตาร์คเมืองดาวคนไหน?...คงไม่ใช่...” หลางจื่อฮุยพูดด้วยสีหน้าไม่มั่นใจ

"นายไม่รู้จักสตาร์คเมืองดาวเหรอ? เขาเป็นผู้เล่นระดับท็อปของเกมแนวเอาชีวิตรอดในโลกาวินาศเชียวนะ! ฉันได้ยินมาว่าเขายังเป็นอัจฉริยะด้านเทคโนโลยีและงานฝีมือในชีวิตจริงและเขายังเคยสร้างฐานผู้รอดชีวิตในโลกาวินาศด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงที่เขาทำขึ้นเอง!" ผมมีหมวกเวลสามพูดอย่างตื่นเต้น

ซัพพอร์ตสุดเทพพยักหน้า "ใช่แล้วคนนั้นจริงๆ"

"นาย....นายรู้จักเขาจริงดิ?" เกมเมอร์สุดเทพถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ “ที่สำคัญกว่านั้นคือเขาเต็มใจเข้าร่วมทีมกับเราเหรอ?”

“ฉันเคยเล่นเกมแนวโลกาวินาศด้วยกันกับเขาครั้งนึง ฉันขายอุปกรณ์จำนวนมากให้เขาในราคาต่ำสุด ตอนนั้นฉันไม่ต้องการทำเงิน ฉันแค่อยากผูกมิตรกับเขา” ซัพพอร์ตสุดเทพอธิบาย

"หลังจากนั้นเขาก็รู้ราคาจริงและบอกว่าตัวเองเป็นหนี้ฉัน ถ้าฉันมีปัญหาอะไรให้โทรหาเขาได้"

ซัพพอร์ตสุดเทพอดไม่ได้ที่จะยิ้ม "ฉันอยากบอกว่าพวกเรามีสุดยอดต้นขาให้กอดแล้ว!"