ตอนที่ 2287 วายุ อัสนี อัคคี และขุนเขา
ลมพัดเบาๆเหนือพื้นที่รกร้างอันเงียบสงบและนำมาซึ่งบรรยากาศอึมครึม เย่ชิ่งหานสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติแต่ก็ไม่อาจระบุได้ว่ามันคืออะไร นางเพียงกระชับผ้าคลุมชั้นนอกเข้ากับตัวและยืนนิ่งด้วยความความประหม่า “สหาย พวกเจ้าเผยตัวออกมาจะดีกว่า… รึต้องให้ข้าลงมือด้วยตัวเอง?” หยางไคยิ้มเยาะก่อนจะตะโกนออกไป...
