ตอนที่ 31 ของหมดแล้ว 1(อ่านฟรี)
ตอนที่ 31 ของหมดแล้ว 1
เมื่อเพิ่มสินค้าของร้านค้าเส้นทางตะวันในเครือข่ายไกอาเสร็จ กำลังจะเดินออกไปหาเจนที่ห้องนั่งเล่น แหวนเครือข่ายไกอาก็แจ้งเตือนพอดี
“หืม...”
ลุคมือที่สวมขึ้นมาด้วยความสงสัย ก่อนจะสัมผัสแหวนเบาเพื่อเปิดดูการแจ้งเตือน หน้าจออินเทอร์เฟสแสดงการแจ้งเงินเข้าบัญชีมาพอดี
“เงินที่เคลียร์ชิ้นส่วนโลกต่างมิติเมื่อคืน 410,000 เครดิตไม่เลว” ลุคพึมพำคนเดียว
เขาดาบของบอสตะขาบเขาดาบ เป็นวัตถุดิบทำอาวุธที่สำคัญจึงขายได้ราคาสูงรวมกับเนื้อและชิ้นส่วนอื่นบอสตะขาบเขาดาบ ขายได้ 350,000 เครดิต ส่วนอีก 60,000 เครดิตมาจากซากมอนสเตอร์ตัวอื่นที่เขาจัดการไป
ส่วนไข่มอนสเตอร์ที่ตกมาจากตัวบอสตอนนั้น เขายกให้กับเมดิสันไปเห็นแก่ที่พวกนั้นเสียคนไปเยอะ
“พอมาคิดดูแล้ว มอนสเตอร์บอสสองตัวนั้นสามารถเปลี่ยนเป็นดาบตะขาบเกรดม่วงและส้มได้ น่าเสียดายอยู่ไม่ใช่น้อย”
ถ้าไม่ใช่เพราะมีคนมากเกินไปและก็ไม่สะดวกขนมาเปลี่ยนเป็นไอเทมในภายหลัง เพราะซากมอนสเตอร์ทั้งสองตัวมันใหญ่เกินไป ทำให้เขาต้องขายแบบซากออกไป
แต่อย่างน้อยก็ได้ไข่มานับพันฟองที่เปลี่ยนเป็นไอเทมชดเชยมาแล้ว
“ถ้าออกล่าคนเดียวคงสะดวกกว่า” ลุคนึกถึงการเคลื่อนไหวคนเดียว มันทำให้เขาใช้พลังได้อย่างเต็มที่
...
โรงพยาบาล
หลังจากที่กลับไปเมื่อคืน ตอนเช้าเมดิสันต้องมาโรงพยาบาลแต่เช้า เพื่อมาทำเรื่องของศพสมาชิกทีมแมวดำที่ตายไป 4 คน สองคนถูกพาร่างออกมาได้สมบูรณ์ที่สุด อีกสองคนต้องเก็บชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายมารวมกัน ทำให้การพิสูจน์ตัวตนค่อนข้างยาก โชคดีที่เหนือมนุษย์ทุกคนลงทะเบียนกับสำนักงานเหนือมนุษย์และผ่านระบบเครือข่ายไกอา จึงลดขั้นตอนการตรวจสอบอัตราลักษณ์ลงไปได้มาก เมดิสันคาดว่าเย็นวันนี้ก็คงจะตรวจสอบตัวตนเสร็จและแจ้งญาติให้มารับศพกลับไปได้แล้ว
พิธีศพที่นี่ไม่มีอะไรยุ่งยาก ส่วนใหญ่ญาติของคนตายจะให้ทางโรงพยาบาลช่วยเผานำกลับไปแบบอัฐิและเอากลับไปที่บ้าน
ส่วนเรื่องรายละเอียดเงินชดเชยมีมอบจากทางสำนักงานเหนือมนุษย์ตามเอกสารที่เคยเซ็นรับรู้ไปแล้วตอนลงทะเบียน
“แบ่งส่วนของพวกเขาไว้ ฉันคงต้องนำไปมอบให้ด้วยตัวเอง” เมดิสันมีสีหน้าหนักใจอยู่ไม่น้อย กว่าจะเป็นหัวหน้าทีมได้เขาผ่านการต่อสู้กับมอนสเตอร์มามาก และก็เห็นเหนือมนุษย์ในทีมตายมาหลายครั้ง ทุกครั้งสิ่งที่ลำบากใจสุดคือการไปเจอกับครอบครัวสมาชิกที่ตาย
เมดิสันระลึกเสมอว่านี่อาจจะเป็นจุดจบของเขาเหมือนกัน ตายโดยน้ำมือของมอนสเตอร์ ยังไงซะอาชีพฮันเตอร์ก็เหมือนเดินอยู่ชายทะเล สักวันยังไงก็เท้าก็ต้องเปียกน้ำจากคลื่นลูกไหนสักลูก
เขาเก็บความเศร้าหมองลงไป ก่อนจะถือโอกาสไปเยี่ยมสมาชิกทีมแมวดำที่บาดเจ็บและถูกส่งมารักษาที่โรงพยาบาลด้วย
เหนือมนุษย์มีสิทธิ์ในการเข้ารับการรักษาฟรีพวกเขาจึงไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่าย แถมยังได้ห้องพิเศษแยกออกมาด้วย
ขณะที่เปิดประตูเดินเข้าไปในห้องก็พบว่าคนที่เหลือ 4 คนอยู่ที่นี่กันหมดแล้ว เจโรคือคนที่บาดเจ็บหนักสุดเลยต้องพักรักษาตัว ส่วนที่เหลือบาดแผลเล็กน้อย แต่พวกเขาก็เลือกจะนอนโรงพยาบาลกัน
ในทีมมีหญิงสาวคนเดียวที่รอดอยู่คือ เรรี่ อีกสามคนคือผู้ชาย แต่เพราะอยู่ในทีมกันมานานและเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาตลอดจึงค่อนข้างเป็นกันเอง
พวกเขาเหมือนกำลังมุงดูหน้าจอและคอมเมนต์กันอย่างสนุกสนาม
“พวกนายทำอะไรกัน” เมดิสันเข้ามาถาม
“หัวหน้ามาแล้วเหรอ ไม่เห็นเอาของกินมาเลย”
สมาชิกทุกคนต่างก็มองไปที่มือที่ว่างเปล่าของเมดิสัน ก็พากันส่ายหัวเบา ๆ อดที่จะบ่นกันคนละสองสามคำว่าหัวหน้าแล้งน้ำใจเยี่ยมคนป่วยไม่มีของฝากและไม่สนใจคำถามของเมดิสัน
“หึ พวกตะกละ ไว้ออกจากโรงพยาบาลค่อยไปร้านปิ้งย่าง”
“ตกลงหัวหน้าเลี้ยง”
เมดิสันมีสีหน้าเหนื่อยหน่ายกับสมาชิกทีม
“หัวหน้ามาดูนี่สิ มีร้านในเครือข่ายน่าสนใจด้วย แต่โดนเหนือมนุษย์เข้าไปถล่มกันเละเลย”
เรรี่เล่าเรื่องของร้านขายอุปกรณ์พิเศษที่พึ่งเปิดใหม่แล้วตั้งราคาไว้สูงมาก จนผู้คนเข้าไปคอมเมนต์ แน่นอนว่าคนที่ไปอ่านก็แค่อยากรู้อยากเห็น แต่ไม่ได้คิดจะไปซื้อของในร้านอยู่แล้ว
“ร้านอะไรไหนดูหน่อย เส้นทางตะวัน ชื่อแปลกดี พวกเขาขายอะไรทำไมคนถึงว่ากันเป็นพันคอมเมนต์แบบนี้ ดูท่าจะตั้งราคาเอาเปรียบเหนือมนุษย์มากสินะ”
“ร้านขายดาบกับของอีกชิ้นที่เหมือนทับทิม แต่ราคาแพงมาก”
หนึ่งในทีมบ่นและกดหน้าจออินเทอร์เฟสแสดงสินค้าที่ขายให้กับหัวหน้าดู
เมดิสันมองดูหนึ่งในของสองสิ่ง คือดาบยาวที่มีออร่าสีส้มเขาก็นิ่งไปทันที
“หัวหน้าเป็นอะไรหรือเปล่า”
มันเหมือนดาบของชายคนนั้น...เมดิสันตั้งสติ “พวกนายไม่คิดว่าดาบนี่มันคุ้นเหรอ”
แต่ละคนมองดาบที่วางขายอย่างตั้งใจ เหมือนจะฉุกคิดขึ้นมาได้
“จริงด้วย มันเหมือนดาบที่ฮันเตอร์ที่มาเสริมคนนั้นใช้ฆ่าบอสสองตัวนั้น”
“ดาบเหรอ” เจโรขยับตัวที่นอนบนเตียงดูให้ชัดเจน แต่ก็ไม่เข้าใจ เพราะเขาไม่เห็นลุคใช้ดาบจึงไม่รู้
“หรือเขาซื้อมาจากร้านนี้” เรรี่พูดความคิดออกมา
“เปิดเข้าไปดูในร้านหน่อย” เมดิสันบอก
สมาชิกทีมพยักหน้าตกลง กดเปิดฉายภาพเสมือนจริงของร้านเส้นทางตะวัน ภาพพิกเซลกระจายไปทั่วทั้งห้องพิเศษของโรงพยาบาล กลายเป็นร้านค้าที่ทำจากไม้ สภาพเก่าผุพังและเต็มไปด้วยใยแมงมุม
“ร้านดูไม่ค่อยดีเลย”
“มีข้อมูลของร้านไหม”
“ไม่มี ดูเหมือนจะไม่ได้เพิ่มหรือปกปิดไว้นี่แหละ”
“ร้านแบบนี้ไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ ส่วนมากจะเป็นพวกร้านต้มตุ๋น” เรรี่กล่าวเสริม สมัยพึ่งเป็นเหนือมนุษย์เธอเคยโดนหลอกให้ซื้อสินค้าในร้านแบบนี้มาก่อน
เมดิสันขยับแหวนเครือข่ายไกอาของตัวเอง เชื่อมต่อกับภาพฉายเสมือนจริงนี้และเอื้อมมือไปจับดาบยาวที่วางโชว์บนชั้น ทำให้มันขยับตามมามือราบกับของจริง
“รูปร่างและลวดลายแบบนี้ไม่ผิดแน่นอน เหมือนกับอาวุธที่ลุคใช้ ถ้าฉันซื้อพลังโจมตีจะเพิ่มขึ้นมหาศาล”
“หัวหน้าดาบนี่ดีก็จริง แต่ราคามันสูงเกินไป”
เมดิสันเหลือบมองดูราคา ก็อดจะขมวดคิ้วไม่ได้
“หนึ่งล้านเครดิต บ้าไปแล้ว...มีผลพิเศษด้วย คมดาบที่เคลือบพิษระดับ 1 มีผลทำให้อ่อนล้า พลพิเศษพวกนี้จริงไหม”
“ไม่รู้สิยังไม่มีคนรีวิว”
“มันคงเป็นของหลอกแน่ ๆ เอฟเฟคในอาวุธพิเศษใช่จะมีง่าย ๆ”
“แต่ถ้าเป็นแบบที่บอกจริง ราคานี้ถือว่าเหมาะสม”
เรรี่เห็นรีบเตือนด้วยความเป็นห่วง “หัวหน้าคุณใกล้จะเลือนเป็นคลาส E แล้ว ถ้าเสียเงินมากถึงล้านเครดิตเพื่ออาวุธพิเศษระดับ F มันจะดีเหรอ”
เมดิสันเริ่มชั่งน้ำหนักในใจ เขามีความประทับใจต่อดาบตะขาบที่ลุคเลยใช้ฆ่าบอสมาก
“เอ๊ะ! มีคนกดซื้อจำนวนเหลือ 4 ชิ้นแล้ว” เจโรที่นอนอยู่บนเตียงสังเกตเห็นเป็นคนแรก เขากล่าวอย่างประหลาดใจ
คนอื่น ๆ มองดูจำนวนที่วางอยู่บนชั้นหายไปเล่มหนึ่งเหมือนกัน
“ของมีจำกัด ยังไงฉันก็จะซื้อ” เมดิสันเลิกลังเล ยิ่งของที่มีจำกัดยิ่งทำให้เขาอยากจะซื้อ เพราะถ้าพลาดไปอาจจะไม่สามารถซื้อได้อีก
เมดิสันกัดฟันยอมจ่าย 1 ล้านเครดิตไปจริง ๆ
ขณะเดียวกันที่บอร์ดสนทนาของร้านก็มีการพูดคุยอีกครั้ง ดาบตะขาบที่ราคา 1 ล้านเครดิตถูกซื้อติดต่อกันสองเล่ม สร้างความประหลาดใจให้กับพวกคนที่เข้ามาอ่านคอมเมนต์ของร้านเส้นทางตะวันกันอย่างมาก
“มีคนซื้อจริง ๆ ด้วยหรือว่าผลพิเศษที่บรรยายไว้จะเป็นของจริง”
“พี่ชายใครซื้อไปมารีวิวหน่อยว่ามันดีจริงไหม”
“ของยังไม่ส่งมา แต่เดี๋ยวจะมารีวิว รอติดตามได้ที่ช่อง เทพซุสรีวิว แนบลิ้ง xxx”
“พระเจ้านี่มันเทพซุส รีวิว ช่องชื่อดังที่คอยรีวิวอุปกรณ์พิเศษนี่หว่า ไม่น่าเชื่อว่าร้านนี้จะดึงดูดนักรีวิวคนนี้มาได้”
“เร็วรีบกดติดตามไว้เร็ว จะได้ดูรีวิว”
“มีคนมาเปิดโปงร้านแล้ว เตรียมกดรีพอร์ตให้ไกอาแบนร้านมันได้เลย”
...
เช้าวันต่อ
หลังจากไปส่งเจนที่เรียน เพื่อไปสอบแล้ว เขาก็ได้รับการแจ้งเตือนเข้ามาพอดี
“มีคนสั่งซื้อของแล้ว”
ลุคก้มหน้ากดแหวนตรวจสอบข้อความแจ้งเตือน ปรากฏว่าเป็นดาบเกรดสีส้มที่ขายออกไปก่อนใคร ลุคแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่คิดมาก ขายได้ก็คือขายได้
“เป็นคนจากช่องรีวิวอุปกรณ์พิเศษ แม้แต่ในสังคมของเหนือมนุษย์ก็ยังมีคนทำอาชีพแบบนี้อยู่ด้วย”
“ระบบแจ้งให้เราไปส่งสินค้า ถ้าอย่างนั้นก็ถือโอกาสที่ยังว่างอยู่ไปจัดการเลยแล้วกัน”
การส่งสินค้ามี 2 แบบคือใช้โดนมารับตามพิกัดที่ผู้ส่งตั้งไว้กับอีกวิธีคือไปส่งที่ไว้คลังโดยตรง ร้านค้าในเครือข่ายไกอาจะได้รับสิทธิ์ในการฝากของไว้ที่โกดัง ขนาดพื้นที่ก็ตามราคาของระดับร้านที่จ่ายเช่าไว้กับทางเครือข่ายไกอา
ค่าเช่าระดับ 100,000 เครดิตสามารถรับพื้นที่คลังได้ฟรีจากขนส่งของไกอาเหมือนกัน
“ดีเหมือนกันเอาของไว้ในคลังจะได้ไม่ต้องไปส่งเองบ่อย ๆ”
ลุคค้นหาคลังขนส่งสินค้า ก่อนพบว่ามันมีอยู่ในทุกเขตของเมืองอย่างละ 1 จุด ซึ่งเป็นจุดกระจายสินค้าและบริการขนส่ง
ขนส่งของภาครัฐแบ่งเป็นสองส่วนคือ แบบธรรมดาที่คนทั่วไปใช้และแบบพิเศษคือเหนือมนุษย์ใช้
ลุคเดินทางไปที่คลังขนส่งสินค้า เขาของฝากเข้าระบบ รวมทั้งไอเทมชิ้นอื่น ๆ ตามที่ระบุไว้ในสต๊อกสินค้า โชคดีที่แทบทั้งหมดดำเนินการโดยระบบ Ai เขาจึงไม่ต้องกังวลที่ใครจะสงสัยว่าเขามาตัวเปล่าแล้วเอาของมาจากไหน
พอมีคนกดซื้อไป ระบบขนส่งของไกอาก็จะจัดส่งพวกมันเอง เขาไม่ต้องมายุ่งอีก
