บทที่ 122 พ่อของเจ้ามีความสุขมากเกินไป
เพราะนางเหนื่อยเกินไป ซู่ว่านว่านจึงนอนลงข้างเตียงและผล็อยหลับไป เมื่อนางตื่นขึ้นอีกครั้งก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว และนางก็นอนอยู่ข้าง ๆ หลู่เซาชิง ไม่ต้องคิดถึงเรื่องนี้ ก็รู้ว่าต้องเป็นหลู่เหยาที่อุ้มนางไปที่ด้านข้างของหลู่เซาชิง ท้ายที่สุดแล้ว ในครอบครัวนี้ มีเพียงหลู่เหยาเท่านั้นที่เผชิญหน้ากับหลู่เ...
