(ฟรี)ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 690 คู่ปรับไร้เทียมทาน

ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 690 คู่ปรับไร้เทียมทาน

"อืม… ถ้าอย่างนั้น ข้าจะยอมรับมันไป รับไปแล้วถือว่าข้าเป็นหนี้บุญเจ้าเจ้า!"

หมิงเยว่รับของขวัญจากเย่ชิวตราบใดที่นางยังเข้าใจมันดี ในช่วงเวลานั้น นางหาเหตุผลที่จะปฏิเสธไม่ได้ นางมีความรู้สึกแปลก ๆ ในใจ มีทั้งความตกใจและประหลาดใจ นี่เป็นของขวัญชิ้นที่สองที่นางได้รับในชีวิต และของขวัญทั้งสองชิ้นนี้ก็มาจากคน ๆ เดียวกันด้วย

หมิงเยว่หมดความอดทนในขณะที่นางถือบุปผาคู่สหายระดับเก้าไว้ในมือ ด้วยบุปผาคู่สหายระดับเก้านี้ นางจะมีโอกาสทะยานเข้าสู่วิหารสวรรค์แห่งที่สิบเอ็ด

อาจถือได้ว่าเป็นการชดเชยความเสียใจของนางก็ได้ ถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยเย่ชิว นางคงบุกฝ่าเข้าไปแล้ว

กรรมทั้งหมดจบลงที่นี่

เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อเห็นรอยยิ้มหวานจากก้นบึ้งของหัวใจนาง รอยยิ้มช่างน่าหลงใหล ขับเคลื่อนเย่ชิวโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าที่สวยงามมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นเพราะรอยยิ้มนี้ น่าเสียดาย ปกตินางเป็นคนเก็บตัว ทั้งร่างเปล่งกลิ่นอายออกมาแต่ไกล เย็นเยียบจนไม่มีใครเข้าใกล้นางได้

"ฟู่ว " ในขณะนี้ เย่ชิวในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก วันนี้ ด้วยความใจดีของผู้อาวุโสใหญ่ เย่ชิวในที่สุดก็ชดเชยความผิดของตนเองได้ เขาเป็นหนี้หมิงเยว่มากเกินไป เย่ชิวไม่คาดคิดว่าบุปผาคู่สหายระดับเก้านี้จะตอบแทนนางได้

เย่ชิวระลึกถึงความเมตตาของนางที่ช่วยเขาจากอันตรายได้เสมอ ในวันที่นางตกอยู่ในอันตรายมาถึง เย่ชิวจะต้องเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน

"อาจารย์ ท่านกลับมาแล้ว" ในขณะที่เย่ชิวอยู่ในความงุนงง ร่างที่สวยงามก็วิ่งลงมาจากภูเขา มันคือหยาหยา ข้างหลังนางคือธิดาศักดิ์สิทธิ์ของภูเขาปราชญ์สวรรค์ เจียงหลิงเอ๋อ นางยังไม่ได้จากไปและได้ร่วมเดินทางไปกับหยาหยาในโถงฝึกเมฆาม่วง

เย่ชิวตอบกลับด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นพวกนาง ในขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาพลันรู้สึกว่าอากาศรอบข้างเริ่มควบแน่น และบรรยากาศที่ตึงเครียดก็ค่อย ๆ แผ่ขยายออกไป

เย่ชิวพลันตกใจและจำอะไรบางอย่างได้

"บัดซบ ข้าลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไร?" เย่ชิวอุทาน ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร ร่างของเจียงหลิงเอ๋อก็แวบเข้ามาและนางก็มาถึงศาลา นางไม่สนใจเย่ชิวและจ้องไปที่หมิงเยว่ ดวงตาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

ในทำนองเดียวกัน หมิงเยว่ก็หยุดยิ้มและกลับมาเย็นชาเหมือนเดิม เป็นครั้งแรก นางมองตรงไปที่เจียงหลิงเอ๋อ

“หมิงเยว่!”

"เจียงหลิงเอ๋อ?"

ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน จากนั้น เจียงหลิงเอ๋อพลันยิ้มอย่างมีความสุขและพูดว่า "เราไม่ได้พบกันครั้งสุดท้ายเป็นเวลาสิบปีแล้ว เป็นอย่างไรบ้างพี่สาว?"

"ไม่เลว"

หมิงเยว่ยังคงเย็นชาเหมือนเดิม ขณะที่ทั้งสองแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุขดิบ ก็เกิดสงครามอันดุเดือดขึ้นในอากาศ เห็นได้ชัดว่า สองคนนี้เป็นศัตรูกันมานานหลายปี ทันทีที่พวกนางพบกัน พวกนางก็เริ่มแข่งขันกันแล้ว

ต้องบอกว่าหมิงเยว่ทำได้ดีกว่าเย่ชิวในด้านนี้ แม้ว่าหมิงเยว่จะยับยั้งคนรุ่นใหม่ที่มีพรสวรรค์ทั้งหมด แต่คนเหล่านี้ที่พ่ายแพ้ต่อนางจะเรียกนางว่าพี่สาวเมื่อพวกเขาเห็นนาง

นี่อาจเป็นเสน่ห์เฉพาะ เจียงหลิงเอ๋อชื่นชมนางจากก้นบึ้งของหัวใจและถือว่านางเป็นเพียงเน้าหมายเดียวที่จะไล่ตาม

เช่นเดียวกับองค์หญิงตัวน้อยของเผ่าพันธุ์เทพเจ้า อวินชาง ที่เย่ชิวเคยพบเจอในเทือกเขามังกรแดง นางยังคงรักษาท่าทางของสาวข้างบ้านที่เชื่อฟังอยู่เสมอต่อหน้าหมิงเยว่

เพราะกลิ่นอายจากหมิงเยว่แข็งแกร่งเกินไปตรงหน้านาง พวกนางทำได้แค่นี้ เมื่อเห็นบรรยากาศแปลก ๆ นี้ หยาหยาก็ใจหาย นางก้มศีรษะลงและเดินไปข้างหลังเย่ชิว พูดอย่างระมัดระวัง "อาจารย์ พวกนางกำลังทำอะไร?"

หยาหยารู้สึกกลัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่ามีกลิ่นอายของทั้งสองคนล้อมรอบ ราวกับว่าพวกนางกำลังต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย แรงกดดันนี้มากเกินไป มันกดดันมาก ทำให้หายใจลำบาก ผู้ฝึกฝนยอดยุทธอย่างหยาหยาจะต้านทานการต่อสู้สูงสุดระหว่างจ้าวสวรรค์สองคนที่มีวิหารสวรรค์สิบแห่งได้อย่างไร?

เย่ชิวปลอบนางและพูดว่า "ไม่เป็นไร น้าของเจ้ากำลังต่อสู้กับอาจารย์ป้าหมิงเยว่ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกนาง ยืนข้างหลังข้า"

"นี่!" หลังจากได้ยินคำอธิบายเกี่ยวกับอาจารย์ ร่างกายของหยาหยาก็สั่นสะท้านทันที "เป็นไปได้อย่างไร? อาจารย์ รีบเกลี้ยกล่อมพวกนาง อาจารย์ป้าหมิงเยว่ทรงพลังมาก ถ้านางเผลอทำร้ายน้าของข้าล่ะ?"

หยาหยาตื่นตระหนกทันที หมิงเยว่น่ากลัวแค่ไหน? ทุกคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์รู้เกี่ยวกับนาง ไม่ต้องพูดถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ ในเก้าสวรรค์สิบแผ่นดินทั้งหมด อาจกล่าวได้ว่านางอยู่ยงคงกระพันในหมู่คนรุ่นเดียวกัน การต่อสู้กับนางนั้นเทียบเท่ากับหาที่ตาย นางทนไม่ได้ที่เห็นน้าบาดเจ็บ

ได้ยินดังนั้น เย่ชิวก็หัวเราะอย่างไร้ความปรานี "เจ้าเด็กเลว เจ้ากำลังพ่นเรื่องไร้สาระอะไรออกมา? แม้ว่าอาจารย์ป้าหมิงเยว่จะแข็งแกร่งมาก น้าเจ้าก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น"

หยาหยารู้สึกผิดเล็กน้อยและพูดว่า "ข้าจะรู้ได้อย่างไร? ท่านน้าไม่เคยบอกข้าว่านางแข็งแกร่งแค่ไหน ตอนนั้นท่านน้าแพ้อาจารย์ป้าหมิงเยว่ ด้วยเหตุนี้ นางจึงหมกมุ่น นางขังตนเองอยู่ในห้องทั้งวันและปิดด่านฝึกฝนอย่างหนัก"

เย่ชิวเข้าใจทันที ไม่แปลกใจที่เจียงหลิงเอ๋อจะมีปฏิกิริยาอย่างมากเมื่อเห็นหมิงเยว่ โอ้ มีเรื่องราวเกิดขึ้นระหว่างพวกนาง

มองดูที่รักตัวน้อยที่เป็นกังวล เย่ชิวปลอบนาง "เอาล่ะ ไม่เป็นไร ความแข็งแกร่งน้าเจ้าไม่ได้ด้อยไปกว่าอาจารย์ป้าหมิงเยว่ สองคนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ของเก้าสวรรค์สิบแผ่นดิน เรียกได้ว่าก้ำกึ่ง ผลลัพธ์ยังไม่ทราบหากพวกนางต่อสู้กันจริง ๆ"

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่ชิว หยาหยาก็ตกใจทันที "อะไรกัน? ไม่มีทาง ท่านน้าของข้าทรงพลังขนาดนั้นหรือ? นางยังสามารถเอาชนะอาจารย์ป้าหมิงเยว่ด้วยหรือ?"

หยาหยาตกใจ นางไม่คาดคิดว่าน้านาง ที่มักจะชอบไปไหนมาไหนอย่างไร้ร่องรอย จะดุร้ายถึงเพียงนี้ นางถึงกับสามารถแข่งขันกับหมิงเยว่บนเวทีเดียวกันได้?

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่ไร้ประโยชน์ของนาง เย่ชิวก็จ้องมองนางด้วยความโกรธและบอกให้นางมองจากด้านหลังอย่างเชื่อฟัง

พูดตามตรง เย่ชิวไม่รู้ความแข็งแกร่งที่แน่ชัดของเจียงหลิงเอ๋อ เขารู้แค่ว่านางคือจ้าวสวรรค์ที่เข้าสู่วิหารสวรรค์สิบแห่งและยังเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ของภูเขานักปราชญ์ ความแข็งแกร่งของนางไม่ควรอ่อนแอ

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่ามันเพียงพอสำหรับหมิงเยว่หรือไม่ พูดตามตรรกะ หากทั้งสองต่อสู้กันจริง ๆ เย่ชิวรู้สึกว่าโอกาสในการชนะของหมิงเยว่จะสูงกว่า นางอาจได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลายด้วยซ้ำไป

นี่เป็นเพราะเย่ชิวเคยต่อสู้กับหมิงเยว่มาก่อนและรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้ดุร้ายเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นเคล็ดวิชา พละกำลัง หรือความต้านทานของร่างกาย นางไม่ได้ด้อยไปกว่าเย่ชิว ย้อนกลับไปในเทือกเขามังกรแดง นางทรมานเย่ชิวเสียแย่ นั่นเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัวจริง ๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เย่ชิวได้พบกับคู่ต่อสู้ที่ยากเช่นนี้หลังจากบ่มเพาะมาหลายปี เขาไม่พบข้อบกพร่องในตัวนาง มันยากเกินไปสำหรับนักรบหกเหลี่ยมบริสุทธิ์ที่จะเอาชนะนาง

เย่ชิวไม่รู้เรื่องเจียงหลิงเอ๋อมากนัก แต่ดูจากระบบของนางแล้ว นางน่าจะมาจากตระกูลอัคคี เย่ชิวรู้ผลลัพธ์ของตระกูลไฟนี้กับตระกูลน้ำแข็งของมิงเยว่

นั่นคงเข้ากันไม่ได้แน่ ๆ !