บทที่ 113 ท่านพ่อท่านแม่ดีกับนางมาก
หลังอาหาร ซู่ว่านว่านและเด็กทั้งสามย่อยอาหารในสนาม ในเวลานี้หิ่งห้อยส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้ายามค่ำคืน เอ้อหนิวโบกมืออย่างมีความสุขในสนาม "ท่านแม่! หิ่งห้อย..." เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซู่ว่านว่านก็มองดูและยื่นมือออกไปคว้ามัน ในไม่ช้าหิ่งห้อยก็ปรากฏบนฝ่ามือของนาง "นี่ นี่" ซู่ว่านว่านยื่นมือออกมา เอ้อหน...
