ตอนที่ 289 สามวันผ่านไป (ฟรี)

ตอนที่ 289 สามวันผ่านไป

“เจ้าเรียกข้าว่าศิษย์พี่เมื่อวันก่อนเมื่อวานนี้ และตอนนี้เจ้ากำลังแทงข้าด้วยกระบี่ มันไม่จบลงง่ายๆ แน่!”

ใบหน้าของซ่งชิงเต็มไปด้วยความโกรธ กระบี่ยาวในมือของเขาปล่อยพลังชี่อันทรงพลัง และเย็นยะเยือก แสงกระบี่ที่เยือกเย็นทำให้ผู้คนรู้สึกเย็นเยียบไปทั่วร่าง

ตรงหน้าเขา อีกฝ่ายยังเป็นผู้เล่นชั้นยอดจากนิกายหยวน

ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ…

ผู้เล่นถือกระบี่ยาวอยู่ในมือ และทุกการโจมตีนั้นทรงพลัง และหนักหน่วง ทำให้เกิดกระแสลมแรง

ปัง ปัง ปัง

ทั้งสองยังคงต่อสู้กันต่อไป และลมแรงก็แผ่พัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง

ไม่ห่างจากเขาทั้งสองเลย

มันเป็นดอกไม้สีดำที่ดูเหมือนใบหน้าของภูติผี

ราชันกล้วยไม้ภูติผี พืชวิญญาณระดับเจ็ด!

เป็นวัสดุที่สามารถใช้ในการสกัดยาเม็ดยาระดับเจ็ดขึ้นไป

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ…

แลกเป็นคะแนนสนับสนุน 10,000 แต้ม

สำหรับผู้เล่น ถ้าพวกเขาได้ครอบครองราชันกล้วยไม้ภูติผีนี้ พวกเขาจะได้รับคะแนนสนับสนุน 5,000 แต้มสำหรับการเดินทางครั้งนี้หลังจากหักค่าใช้จ่ายแล้ว

“ข้าเรียกเจ้าว่าศิษย์พี่ ทำไมเจ้าให้พืชวิญญาณนี้กับข้า” เย่เจิ้งอัน ไม่ได้คิดมากเรื่องนี้ เขาไม่หยุดโจมตีด้วยกระบี่ยาวในมือ เขายังคงป้องกันการโจมตีของซ่งชิง และโต้กลับเป็นครั้งคราว

ต่อหน้าคะแนนสนับสนุน 10,000 แต้ม

ในสายตาของผู้เล่น ศิษย์พี่และศิษย์น้องล้วนเป็นเรื่องเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน

เย่เจิ้งอันหัวเราะเยาะ “ดังคำกล่าวที่ว่า สมบัติเป็นของผู้แข็งแกร่ง กล้วยไม้นี้อยู่ตรงนี้ ถ้าเจ้าต้องการก็เข้ามา! เจ้าคิดว่าเจ้าจะสุ้ข้าได้จริงๆ เหรอ?”

ซ่งชิงหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ เมื่อพลังชี่ของเขาปะทุขึ้น กระบี่ในมือของเขาก็เปล่งแสงออกมา ในชั่วพริบตา มันก็กลายเป็นเงากระบี่นับสิบที่ห่อหุ้มเย่เจิ้งอัน

—

ที่ชายแดนของดินแดนจิตวิญญาณเหลียงซาน

กองทัพโลหิตโกลาหลได้ล่าถอยไปแล้ว และคนของนิกายหยวนก็เข้าประจำที่เพื่อป้องกันสถานที่นี้

เมื่อ ฉินซู่เจียน และอีกสองคนมาถึง …

ผู้ดูแลของนิกายหยวนซึ่งเป็นผู้นำก้าวไปข้างหน้า และกำหมัดของเขา คารวะ เจ้านิกาย!”

“มีใครบุกเข้ามาในดินแดนใหม่ในช่วงสองวันที่ผ่านมาหรือไม่?”

“มีผู้ฝึกฝนอิสระผ่านไปมา แต่ไม่มีใครเข้าไปได้”

“ดี” เขาพูดฉินซู่เจียนพยักหน้า

ไม่มีใครเข้าไปได้

ท้ายที่สุดก็ยังคงเป็นเพราะการขัดขวางของนิกายหยวน

ไม่ต้องพูดถึงดินแดนจิตวิญญาณเหลียงซาน แม้แต่ในมณฑลเป่ยหยุนทั้งหมด อาจมีกองกำลังไม่มากนักที่กล้าต่อสู้กับนิกายหยวน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กองกำลังอื่นๆ ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่โหดเหี้ยมของนิกายหยวน

ถ้าพวกเขาไม่ต้องการให้นิกายถูกทำลาย พวกเขาจะไม่ยั่วยุนิกายหยวน

หลังจากถามเกี่ยวกับสถานการณ์ ฉินซู่เจียน เซียวฮง และคนอื่น ๆ ก็รออยู่ที่ชายแดน

มันเป็นวันที่สาม

ตามข้อตกลง ทุกคนที่เข้าดินแดนใหม่ควรออกมา

ในเวลาไม่นาน

มีคนออกมาแล้ว ด้วยสายตาของพวกเขาทั้งสาม พวกเขาสามารถบอกได้ว่าเป็นศิษย์ของนิกายหยวนแม้มองจากระยะไกล

“ศิษย์ของนิกายหยวนออกมาเร็วมาก พวกเขาต้องได้รับหลายอย่างอย่างแน่นอน!” เมื่อเห็นสิ่งนี้ เซียวฮงกล่าว

"ข้าก็หวังว่าอย่างนั้น"

ฉินซู่เจียน มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา

เมื่อคนแรกปรากฏตัว คนที่สอง คนที่สาม และอีกมากมายก็ออกมาทีละคนๆ

นี่เป็นเพราะมีคนจากนิกายหยวนมากเกินไป

ดังนั้นในบรรดาคนที่ออกมา

ส่วนใหญ่มาจากนิกายหยวน

อย่างไรก็ตาม มีคนสองสามคนจากจวนเป่ยหยุนปะปนอยู่ด้วย

ผ่านไปกว่าครึ่งวัน คนส่วนใหญ่จากทั้งสองฝ่ายออกมาแล้ว

ในท้ายที่สุด ฉินซู่เจียน และเซียวฮง มองหน้ากันแล้วพูดว่า “พ่อบ้านเซียวจะจัดการเองไหม?”

“นี่คือดินแดนจิตวิญญาณเหลียงซาน เชิญเจ้านิกายฉินลงมือ”

"ตกลง"

ฉินซู่เจียน พยักหน้า

เขาก้าวไปข้างหน้า

สำแดงจิตเทพ!

จิตเทพขนาดมหึมาที่สูง 200 ฟุตปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า ออร่าอันทรงพลังแผ่กระจายออกมาในทันที เขย่าจิตใจของทุกคน

“จิตเทพที่สูง 200 ฟุต ดูเหมือนว่าเจ้านิกายฉินจะอยู่ที่จุดสูงสุดของขั้นประทับเทพแล้ว!”

เซียวฮงอดไม่ได้ที่จะอุทานเมื่อเห็นจิตเทพขนาดมหึมา

ในอีกด้านหนึ่ง

ซูหมิงหยางก็ค่อนข้างตกใจเช่นกัน

นานแค่ไหนแล้ว?

เขาอยู่ในจุดสูงสุดของขั้นประทับเทพแล้ว

ต่อไปเขาอาจจะเข้าสู่ขอบเขตศักดิ์สิทธิ์

ด้วยความเร็วที่เขาก้าวหน้า เขาน่าจะกลายเป็นผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์อย่างแท้จริงภายในเวลาไม่ถึงสองปี

แน่นอน ภายใต้สถานการณ์ที่ว่าทั้งหมดนี้คือไม่มีคอขวด

สำหรับคนอื่น ๆ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงพวกเขา

จิตเทพที่สูงถึง 200 ฟุตก็ส่งผลประทบอย่างมากแล้ว

จิตเทพขนาดมหึมาลอยอยู่ในอากาศ และความรู้สึกผันผวนที่มองไม่เห็นแผ่กระจายออกไป ครอบคลุมดินแดนใหม่ทั้งหมดในทันที

ในเวลาเดียวกัน

เสียงปรากฏขึ้นในใจของทุกคนในดินแดนใหม่

“ข้า ฉินซู่เจียนจากนิกายหยวน พวกเจ้าทุกคนจะต้องออกมาภายในหกชั่วโมง ผู้ที่ไม่ออกไปภายในเวลาที่กำหนดจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”

ในพริบตา สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาสลายไป

จิตเทพกลับเข้าร่าง

สำหรับคนในดินแดนใหม่ พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง และรีบไปที่ชายแดนของดินแดนจิตวิญญาณเหลียงซานทันที

“เขากำลังฆ่าอย่างไร้ความปรานีอีกครั้ง เขาเหี้ยมโหดจริงๆ!”

ผู้เล่นนิกายหยวนบางคนอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย

นับตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามาในนิกาย ผู้ที่ฝ่าฝืนคำสั่งเกือบทั้งหมดจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายก็ไร้ความปรานี และทำตามที่เขาพูด

ไม่มีใครกล้าใช้สถานะของพวกเขาในฐานะศิษย์นิกายเพื่อทดสอบว่าคำพูดของเจ้านิกายจะเป็นจริงสำหรับพวกเขาหรือไม่

อีกฝ่ายไร้ความปรานีในการฆ่าศัตรูของเขา

การทำลายหัวใจของศัตรูก็ไร้ความปรานีเช่นกัน

สำหรับคนจากจวนเป่ยหยุน พวกเขาไม่กล้าอยู่ในดินแดนใหม่นาน

พวกเขามีจวนเป่ยหยุนอยู่ข้เบื้องหลัง และฉินซู่เจียนอาจจะไม่ฆ่าพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าเสียใจภายหลัง

อีกฝ่ายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สามารถทำร้ายปีศาจขอบเขตสวรรค์ได้อย่างรุนแรง ถ้าฉินซู่เจียนต้องการฆ่าพวกเขาจริงๆ ลอร์ดเป่ยหยุนอาจจะไม่ยืนหยัดเพื่อพวกเขา

นอกจากนี้ …

พวกเขาไม่สำคัญพอที่ลอร์ดเป่ยหยุนจะยืนหยัดเพื่อพวกเขา

ในดินแดนจิตวิญญาณเหลียงซาน

หลังจากสำแดงจิตเทพ และใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์เพื่อส่งเสียงของเขา

ฉินซู่เจียน ยืนอยู่ที่จุดเดิม และรอ

ด้วยความกว้างใหญ่ของดินแดนใหม่ และจำนวนคนที่เข้าไป หกชั่วโมงก็เพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะเดินทางกลับมา

วิธีการสำแดงจิตเทพนี้

มีเพียงจิตเทพที่ทรงพลังเท่านั้นที่สามารถทำได้

ฉินซู่เจียนสามารถบรรลุสิ่งนี้ได้หลังจากที่เขาทะลวงผ่านระดับ 27 ของคัมภีร์มรดกหยวน และเข้าสู่ขั้นประทับเทพอย่างเป็นทางการ เมื่อรวมกับจิตเทพที่ทรงพลังของเขาแล้ว ตอนนี้เขามีความสามารถที่เทียบได้กับผู้ที่อยู่จุดสูงสุดของขั้นประทับเทพ

ในเวลาสั้นๆ มีคนออกมามากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากหกชั่วโมง

เกือบทุกคนจากทั้งสองฝ่ายออกมา

เซียวฮงหันกลับมามอง มีคนสามสิบเจ็ดคนที่เข้ไปในดินแดนใหม่ ตอนนี้พวกเขาออกมาแล้ว 32 คน เขารู้แล้วว่าทำไมอีกห้าคนถึงไม่ออกมา

ในสถานการณ์ดังกล่าว เขาเข้าใจความหมายดี

ท้ายที่สุด มันเป็นเรื่องปกติที่จะต่อสู้กับสมบัติ แม้ว่าพวกเขาจะตายที่นั่น พวกเขาได้แต่โทษตัวเองว่าอ่อนแอกว่า

ส่วนจะมีคนอื่นแอบแฝงเข้าไปหรือเปล่า

ในทางกลับกันเซียวฮง ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้นี้

ท้ายที่สุดแล้ว นิกายหยวนได้ส่งคนมาปกป้องสถานที่แห่งนี้แล้ว ในอนาคตพวกเขาจะต้องสำรวจดินแดนใหม่อย่างแน่นอน หากพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในนั้น สักวันหนึ่งพวกเขาจะถูกพบ และเมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาคงจะตายไปแล้ว

สำหรับฉินซู่เจียน …

เขาเหลือบมองคนที่อยู่ข้างหลังเขา และไม่สนใจพวกเขาหลังจากนั้น

ณ ตอนนี้

เซียวฮง ก้าวไปข้างหน้าและกุมมือเขา “เจ้านิกายฉิน เรื่องนี้เสร็จสิ้นลงแล้ว ชายชราผู้นี้ขอลาไปก่อน!”

"ดูแลตัวเองด้วย พ่อบ้านเซียว!"

"ขอลา!" ซูหมิงหยางก็กุมมือของเขาเช่นกัน

หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็ออกไปพร้อมกับคนจากจวนเป่ยหยุน

หลังจากนั้นไม่นาน

ฉินซู่เจียน พูดกับผู้ดูแลที่เฝ้าที่นี่ว่า “จากนี้ไป ใครก็ตามที่ออกมาจากดินแดนใหม่จะถูกฆ่าทันทีหากเป็นคนนอก หลังจากนั้นพวกเจ้าจะต้องตรวจสอบโทเค็นประจำตัว และบันทึกชื่อ สำหรับคนอื่นๆ ฆ่าพวกเขาทั้งหมดอย่างไร้ความปรานี!”

คำง่ายๆ

มันเป็นจิตสังหารที่ทำให้ทุกคนหนาวสั่น

ร่างกายของผู้ดูแลสั่นสะท้า นและรีบตอบกลับไปว่า “ไม่ต้องกังวล เจ้านิกาย เราจะทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด!”

“ดี” เขาพูด

ฉินซู่เจียน มองอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้งก่อนที่เขาจะจากไปพร้อมกับคนของเขา

สำหรับคนที่เพิ่งออกมาจากดินแดนใหม่ เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นที่หน้าผากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ และหัวใจของพวกเขาก็สั่นสะท้าน

สำหรับปฏิกิริยาของคนอื่น ...

ฉินซู่เจียนสามารถสัมผัสได้โดยธรรมชาติด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา

ในเรื่องนี้

เขาได้แต่เย้ยหยันอยู่ในใจ

เขาต้องการพัฒนานิกายของเขา และทำให้เป็นเครื่องมือในการเก็บเกี่ยวเค่าชีวิต

เขาต้องทำสองอย่างในเวลาเดียวกัน

มิฉะนั้น … หากคนอื่นมีความคิดที่จะท้าทายศักดิ์ศรีของนิกาย มันจะไม่ได้ถูกแก้ไขด้วยการฆ่าคนหนึ่งหรือสองคน

หลังจากกลับไปที่นิกายหยวน

ฉินซู่เจียน มอบเรื่องนี้ให้กับกลุ่มผู้อาวุโสจัดการในขณะที่เขาจากไป

“ตามกฎของนิกาย ศิษย์คนใดที่ได้รับวัตถุจิตวิญญาณผสานจะต้องส่งมอบมัน นิกายจะชดเชยให้เจ้าด้วยคะแนนสนับสนุน 20,000 แต้ม ใครก็ตามที่กล้าซ่อนมันจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง”

ใบหน้าของจางเทียนหยู เย็นชาในขณะที่เขามองไปที่ศิษย์ที่อยู่ข้างหน้าเขา และตะโกน

หลังจากที่เขากลายเป็นผู้อาวุโสใหญ่ฝ่ายคุมกฏ

พลังของเขาเติบโตขึ้นทุกวัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีศิษย์มากมายในนิกายหยวน มีหลายคนที่ละเมิดกฎของนิกาย ในฐานะผู้อาวุโสใหญ่ฝ่ายคุมกฏ วิธีการที่โหดร้ายของจางเทียนหยูได้กลายเป็นที่เลื่องลือในนิกายหยวน

เมื่อเขาพูดจบ

ทันใดนั้น มีคนก้าวไปข้างหน้าและหยิบไม้ไผ่สีเขียวชิ้นหนึ่งออกมา เขากล่าวว่า “สิ่งนี้คือวัตถุจิตวิญญาณผสานที่ข้าได้รับมา ผู้อาวุโสใหญ่เชิญตรวจสอบ”

เขาเอาไผ่เขียวออกมา

ด้วยการสัมผัสที่เรียบง่าย จางเถียนหยูสามารถสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณที่อ่อนแอ ด้วยสีหน้าพึงพอใจ เขามองไปที่ชายคนนั้นแล้วถามว่า “ถูกต้อง เจ้าชื่ออะไร?”

“ข้าชื่อหลินฉีเจี๋ย”

“ยืนรอสักครู่”

"ขอรับ!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินฉีเจี๋ยก็ก้าวออกไปยืนด้านข้างทันที

หลังจากคนแรก

ในไม่ช้า คนที่สองและสามก็ก้าวออกมา

แม้ว่าวัตถุจิตวิญญาณผสานจะหายาก แต่ดินแดนเกิดใหม่ไม่ว่ามันจะหายากเพียงใด แต่ก็ยังมีอยู่บ้าง

นอกจากนี้ นิกายหยวนได้ส่งคนไปมากกว่า 2,000 คนในครั้งนี้

โดยพื้นฐานแล้ว

ตราบใดที่มันเป็นวัตถุจิตวิญญาณผสาน 99% ของพวกมันจะไม่สามารถหลบหนีชะตากรรมของการถูกปล้นได้

ในเวลาสั้นๆ

คนเจ็ดคนยืนออกมา และส่งมอบวัตถุจิตวิญญาณผสานที่พวกเขาได้รับ

สำหรับคนอื่นๆ …

ไม่มีการเคลื่อนไหว

เมื่อเห็นอย่างนี้

จางเทียนหยู ไม่ได้พูดอะไรอีก เขานำวัตถุจิตวิญญาณผสานทั้งเจ็ดและเหล่าศิษย์ที่ส่งมอบพวกมันออกมาไปที่ห้องโถง

การเดินทางสู่ดินแดนใหม่ครั้งนี้

นอกเหนือไปจากข้อเท็จจริงที่ว่าวัตถุจิตวิญญาณผสานถูกบังคับให้ส่งมอบเพื่อแลกกับคะแนนสนับสนุน

กำไรที่เหลือจะเป็นของแต่ละคน

วิธีจัดการกับมัน

นิกายหยวนจะไม่เข้าไปยุ่ง