ตอนที่แล้วยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 669 นักพรตเทียนหยวนตกตะลึง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 671 ข้าคือตัวตลก

(ฟรี)ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 670 ชายชราคนนี้ค่อนข้างดื้อรั้น


ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 670 ชายชราคนนี้ค่อนข้างดื้อรั้น

"ฮ่าฮ่า!" เมื่อได้ยินคําพูดของเมิ่งเทียนเจิ้ง นักพรตเทียนหยวนก็ยิ้มทันทีและพูดว่า "ด้วยความแข็งแกร่ง ในปัจจุบันของเด็กคนนี้ข้าเชื่อว่าไม่มีใครในโลกจะสามารถทําให้นางสําหรับได้ หากยอดฝีมือรุ่นเก่าไม่ลงมือ

"ด้วยชื่อเสียงของนาง แม้ว่าตาเฒ่าจากรุ่นเก่าจะเคลื่อนไหว ก็ต้องมีการยับยั้งบ้าง เจ้ากำลังคิดมากเกินไป อย่างไรก็ตาม อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ ข้าชอบเด็กคนนี้ หากมีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ ข้าทนไม่ได้ที่จะอยู่นิ่ง"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมิ่งเทียนเจิ้งก็ยิ้มอย่างพอใจและพยักหน้า

ยิ่งนักพรตเทียนหยวนมองไปที่หมิงเยว่ เขาก็ยิ่งชอบนางมากขึ้น จะดีแค่ไหนถ้านางเป็นศิษย์ที่มีความเก่งกาจขนาดนี้ เขาเคยได้ยินชื่อเสียงของหมิงเยว่ อาจกล่าวได้ว่านางเป็นตัวตนที่น่าทึ่งที่ดึงดูดความสนใจของโลก

มีอัจฉริยะน้อยมากในโลก หากพรสวรรค์ดังกล่าวเติบโตได้สําเร็จนางอาจสามารถทําลายตํานานอันเป็นนิรันดร์ได้ในอนาคต

ในขณะนี้ หมิงเยว่ได้เข้าสู่สภาวะเข้าฌานแล้วและไม่ทราบเกี่ยวกับการสนทนาของเมิ่งเทียนเจิ้ง

เย่ชิวยืนข้างนางอย่างเงียบ ๆ และเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของนาง ขณะที่แสงนั้นส่องลงมา การบ่มเพาะของนางก็ทะลวงผ่านได้สำเร็จและไปถึงขอบเขตจ้าวสวรรค์ขั้นกลางได้ กลิ่นอายของนางเปลี่ยนแปลงไปอย่างท้าทายสวรรค์ทันที เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะตกใจเมื่อเห็นสิ่งนี้

"แม่เจ้า ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจจริง ๆ ด้วยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ นางอาจจะควบคุมแม้กระทั่งยอดฝีมือขอบเขตจ้าวสวรรค์ขั้นสมบูรณ์ได้อย่างง่ายดาย "

เย่ชิวไม่กล้าที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้ถึงความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของหมิงเยว่ นี่เป็นเพราะพวกเขาเคยแข่งขันในถ้ำมังกรที่แท้จริงมาก่อน อาจกล่าวได้ว่าวิธีการของหมิงเยว่ไม่ได้ด้อยไปกว่าเย่ชิว

มีเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่สามารถต่อสู้กับเย่ชิวในขอบเขตเดียวกันได้ ในการแลกเปลี่ยนไม่กี่ครั้ง เย่ชิวไม่ได้เหนือกว่า นางยังชกเย่ชิวสองสามครั้ง คนผู้นั้นแข็งแกร่งกว่าเย่ชิว!

เย่ชิวยังคงมีความกลัวจากความเจ็บปวดที่กำปั้นของนางกระแทกเนื้อ

ดังนั้น ผู้หญิงคนนี้จึงดุร้าย ตอนนี้ การบ่มเพาะของนางเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และความแข็งแกร่งของนางก็เพิ่มขึ้นอีกระดับ แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้อีกครั้ง เย่ชิวก็คงไม่ได้เปรียบ แม้ว่าเขาจะมีสมบัติเซียน

เพราะคนผู้นี้คือหมิงเยว่ นางจะไม่มีในสิ่งที่เย่ชิวมีได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่า นางมีแน่นอน เพียงแต่นางไม่เคยนำมันออกต่อหน้าสาธารณชนเพราะไม่มีใครบังคับให้นางไปถึงจุดนั้นได้

ตอนนี้ เย่ชิวเข้าใจแล้วว่าเหตุใดเจียงหลิงเอ๋อถึงมองว่าหมิงเยว่เป็นคู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของนาง เป็นเรื่องยากมากที่นางจะเงยหน้าขึ้นจากข้างล่าง การกดขี่ระยะยาวเช่นนั้นจะทำให้หายใจลำบากและสูญเสียความคาดหวัง

เดิมเป็นยุคทอง อัจฉริยะจากทุกสาขาอาชีพจัดแสดงพลังเทพเจ้าและดอกไม้นับร้อยก็บานสะพรั่ง แต่ทว่า เนื่องจากการปรากฏตัวของบุคคล แสงทั้งหมดจึงมุ่งมาที่นาง นางยืนอยู่เหนือสิ่งมีชีวิตทั้งปวงและช่วงชิงแสงสว่างที่ควรจะเป็นของผู้อื่นไป

ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าแข่งขันจะไม่เต็มใจและถือว่านางเป็นเป้าหมายตลอดชีวิตของพวกเขา แม้ว่าเย่ชิวจะไม่เคยเจอเรื่องเช่นนี้มาก่อน แต่เขาก็สามารถจินตนาการถึงความไม่เต็มใจ ความสิ้นหวัง และความสูญเสียได้

เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะชื่นชมหมิงเยว่เมื่อนางตื่นขึ้นอีกครั้ง ดวงตาของนางเหมือนดวงดาว ชัดเจนและไม่มีตัวตน

"สวรรค์!" เขารีบแสดงความยินดีกับนางอีกครั้งและพูดว่า "ยินดีด้วยศิษย์พี่หญิงที่ทะลวงผ่านได้สำเร็จ"

หมิงเยว่หันตัวกลับและมองไปที่เย่ชิวอย่างจริงจังสักสองสามลมหายใจโดยไม่พูดอะไรสักคำ หลังจากนั้นไม่นาน นางก็รู้สึกอายเล็กน้อยและพูดอย่างจริงจังว่า "ขอบคุณ"

นางรู้อยู่ในใจว่าความก้าวหน้าของนางมาจากการชี้นำของเย่ชิว บางทีนางอาจไม่คาดคิดว่าวันหนึ่ง ปมในใจของนางจะคลายออกเพราะคำแนะนำของเย่ชิว

ราวกับว่าเมล็ดพันธุ์ถูกปลูกไว้ในใจของนาง นางพูดไม่เก่ง สรุปแล้ว มีเพียงคําขอบคุณเดียวเท่านั้น

"ฮ่าฮ่า เยว่เอ๋อ มานี่สิ ข้าจะแนะนำเจ้าให้รู้จักใครบางคน" ในขณะนี้ เสียงหัวเราะที่เป็นมิตรของเมิ่งเทียนเจิ้งดังขึ้น เรียกหมิงเยว่ด้วยความรักใคร่

หมิงเยว่ไม่หยุดและรีบบินไปที่แท่นเมฆ เมิ่งเทียนเจิ้งมองศิษย์ที่รักด้วยความพอใจและพูดว่า "เยว่เอ๋อ นี่คือผู้อาวุโสใหญ่ของภูเขาปราชญ์สวรรค์ นักพรตเทียนหยวน เขาเป็นสหายเก่าของข้ามาหลายปีแล้ว

"เร็วเข้า มาพบผู้อาวุโสเทียนหยวนของเจ้า เมื่อเจ้าออกจากภูเขาในอนาคต หากเจ้าพบกับสิ่งที่ยากจะแก้ไข ผู้อาวุโสเทียนหยวนอาจดูแลเจ้าได้"

หมิงเยว่โค้งคำนับทันทีและพูดว่า "หมิงเยว่คารวะผู้อาวุโส!"

"ฮ่าฮ่า!" เมื่อได้ยินเช่นนี้ นักพรตเทียนหยวนก็หัวเราะและรีบโบกมือ "ไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น ลุกขึ้นเถอะ”

"ผู้อาวุโสใหญ่ของเจ้าพูดถูก หากเจ้าพบปัญหาใด ๆ ในอนาคตที่เจ้าไม่สามารถแก้ไขด้วยตนเองได้ จงตามหาข้าได้ที่ภูเขาปราชญ์สวรรค์ หากมีข้าอยู่ จะไม่มีใครกล้ารังแกผู้อ่อนแอและทำให้เจ้าลำบาก"

นักพรตเทียนหยวนมีความมั่นใจนี้ เพราะคนเดียวที่เขากลัวคือเมิ่งเทียนเจิ้ง นอกจากเมิ่งเทียนเจิ้งแล้ว เขาก็มั่นใจว่าเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร

"ขอบคุณผู้อาวุโส เกรงว่าข้าขอบคุณเท่าใดก็คงไม่พอ!" เมื่อเห็นฉากนี้ หมิงเยว่ผู้ชาญฉลาดก็เข้าใจเจตนาของผู้อาวุโสใหญ่ทันที จากนั้น นางก็ขอบคุณเขาและคำนับอีกครั้ง นางดูอ่อนน้อมถ่อมตนมากและไม่ทำอะไรหยาบคาย เมิ่งเทียนเจิ้งพอใจกับท่าทีนางมาก จากนั้น เขาก็พูดคุยกับนักพรตเทียนหยวน

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ในส่วนลึกของความว่างเปล่าที่อยู่ไม่ไกล มีบางคนที่ดูเหมือนจะอายเล็กน้อย

เย่ชิวลูบจมูกและไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี มีใครลืมอะไรบางอย่างไปหรือไม่

เขาไม่รู้ว่าเมิ่งเทียนเจิ้งตั้งใจทำหรือไม่ แต่เย่ชิวรู้สึกว่าอีกฝ่ายตั้งใจทำแน่ ๆ มันไม่เกินไปหน่อยหรือที่จะเรียกนางแล้วไม่สนใจเขา

"อะแฮ่ม อะแฮ่ม" โดยไม่ทันคิด เย่ชิวจงใจกระแอมไอเพื่อเตือนอีกฝ่าย

ไม่ใช่ว่าเย่ชิวโกรธ แต่มันไม่ดีสำหรับเมิ่งเทียนเจิ้งที่จะเล่นกับคนเช่นนี้! สหายเก่าคนนี้เป็นคนดื้อรั้นเล็กน้อย อีกฝ่ายอายุมากแล้ว แต่ก็ยังเจ้าเล่ห์ เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาได้ยินคำนินทาเมื่อครั้งที่แล้ว

เย่ชิวอดไม่ได้ที่จะคิดกับตนเองว่ามันช่างน่าอึดอัดเหลือเกิน เหตุใดจึงรู้สึกเหมือนอากาศมีกลิ่นแปลก ๆ ออกมา การไอเหมือนก้อนหินจมลงไปในทะเล ไม่มีการตอบสนอง

เย่ชิวรู้สึกว่าเมิ่งเทียนเจิ้งต้องได้ยินแน่ ๆ เขาทำมันโดยเจตนา เขาอดไม่ได้ที่จะไออีกครั้ง "อะแฮ่ม อะแฮ่ม… " เสียงหนักขึ้น แต่ก็ยังไม่มีการตอบสนอง เมิ่งเทียนเจิ้งยังคงลิ้มรสชาของตนอย่างเป็นระเบียบ ราวกับว่าอีกฝ่ายถูกแยกออกจากโลกภายนอก

ในทางกลับกัน นักพรตเทียนหยวนจ้องมองที่เขา

"หืม นักพรต เด็กคนนี้เป็นศิษย์ที่รักของเจ้าด้วยรึ" นักพรตเทียนหยวนถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นเย่ชิวยืนอยู่ในความว่างเปล่า

แต่ทว่า คำตอบของอีกฝ่ายทำให้เย่ชิวกัดฟันและมุมปากกระตุก

"รักหัวเจ้าสิ ศิษย์รักจะได้รับการดูแลเช่นนี้ได้อย่างไร ตาเฒ่าคนนี้กำลังพยายามยุ่งกับข้าอย่างชัดเจน ไม่เห็นหรือ" เย่ชิวก่นด่าในใจ เขาอยากจะไร้ยางอาย เขาจึงขึ้นไปหาพวกเขา ไม่ว่าในกรณีใด เขาก็ไม่ได้สนใจภาพลักษณ์อยู่แล้ว มันอึดอัดไปที่ถูกเพิกเฉยอยู่ที่นี่

ตอนนี้ เย่ชิวพบกับความอึดอัดคงเหมือนกับตอนที่เย่ฉิงซวนถูกเขาหลอก เขาสามารถขุดห้องนอนสามห้องและห้องนั่งเล่นด้วยนิ้วเท้า

เมิ่งเทียนเจิ้งตั้งใจทำแน่ ๆ

แน่นอน!!!

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด