บทที่ 102 นี่คือยาหวนหลิงใช่หรือไม่?
บทที่ 102 นี่คือยาหวนหลิงใช่หรือไม่
บนแผ่นหนังสามแผ่น
ตามลำดับ ได้แก่ เม็ดยาหวนหลิง(ฟื้นจิตวิญญาณ), เม็ดยาเหอฉี(รวบรวมปราณ) และ เม็ดยาเจิ้งหยาง(สงบหยาง)
ยาสามชนิดล้วนเป็นยาระดับลึกลับ
เม็ดยาหวนหลิง(ฟื้นจิตวิญญาณ) เป็นเกรดต่ำ, เม็ดยาเหอฉี(รวบรวมปราณ) และ เม็ดยาเจิ้งหยาง(สงบหยาง) เป็นเกรดสูง
หลู่ชางเฉิน มองไปรอบๆ และเลือกยาหวนหลิงโดยไม่ได้คิดอะไร
หูชิง: "..."
ยังไงก็ตาม ขอแค่ได้เป็นระดับผู้เชี่ยวชาญปรุงยาก็พอ
ทำไมต้องเลือกข้อที่ยากกว่า
ชายชราไม่กล่าวอะไร เขาโบกมือและหยิบสมุนไพรออกจากแหวน
"มีสมุนไพร 5 ชุด ตราบใดที่กลั่นสำเร็จภายในห้าครั้งนี้ จะสามารถผ่านได้"
หลู่ชางเฉิน ชำเลืองมองสูตรยา
หยิบสมุนไพรและเริ่มปรับแต่งทันที
เม็ดยาเม็ดยาหวนหลิงนี้ เขาไม่เคยกลั่นมาก่อน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหน้าที่คือการฟื้นฟูปราณทางจิตวิญญาณ หลู่ชางเฉิงเคยได้กลั่นสิ่งที่คล้ายกันมาก่อน
ยาศักดิ์สิทธิ์ที่เย่ชิวไป่ใช้ฟื้นฟูปราณทันทีนั้น กลั่นโดยหลู่ชางเฉินเมื่อเขาว่างไม่มีอะไรจะทำ
มันควรจะคล้ายกัน ใช่ไหม?
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลู่ชางเฉิงก็หยิบสมุนไพรขึ้นมา และเริ่มปรับแต่ง
"อืม สมุนไพรนี้ดูไม่ค่อยดีนัก หลังจากผ่านการกลั่นแล้วจะไม่ฟื้นตัวมากนัก"
"เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขากำลังทดสอบข้า"
"งั้นเปลี่ยนเลยละกัน"
หลังจากกล่าวจบ หลู่ชางเชิงก็หยิบสมุนไพรอีกสองชิ้นออกจากแหวนแล้วแทนที่
ชายชราอดไม่ได้ที่จะผงะเมื่อเห็นฉากนี้
"เขากำลังทำอะไรอยู่? ข้าเข้าใจหญ้าฝูหลิง(ชี้จุดวิญญาณ) แต่แก่นอสูรไฟนี่มันอะไรกัน"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หูชิงไม่แปลกใจเลย เขายิ้มเบาๆ ตบไหล่ชายชราและกล่าวว่า "เอาล่ะ แค่รอดูผล"
เขารู้จักหลู่ชางเฉิงเป็นอย่างดี
เมื่อข้าไม่สามารถกลั่นยาศักดิ์สิทธิ์ได้ ข้าจะถาม หลู่ชางเฉิน
หลู่ชางเฉิน จะให้คำตอบในเชิงบวก
และการเปลี่ยนแปลงของสมุนไพรนี้ก็ย่อมมีเหตุผลของมันเองตามธรรมชาติ
ทันทีหลังจากนั้น
หลู่ชางเฉิน โยนสมุนไพรทั้งหมดลงในเตาปรุงยา
ปล่อยเปลวไฟและเริ่มสกัดกลั่น
"ทำแบบนี้ก็ได้เหรอ?"
ชายชราตกตะลึงอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม สมุนไพรบางชนิดมีคุณสมบัติที่ขัดแย้งกัน
ตัวอย่างเช่น แกนอสูรไฟ การกลั่นออกมาจะทำให้เกิดเปลวไฟ ซึ่งอาจเผาไหม้สมุนไพรอื่นๆได้!
อย่างไรก็ตาม เมื่อหลู่ชางเฉินสกัดสมุนไพรเหล่านั้นทั้งหมด
ชายชราหุบปาก
ข้าไม่เข้าใจ ข้านั่งดูท้องฟ้าคนเดียว...
เวลาต่อมา
คือการผสมและกลั่นตัวยาเข้าด้วยกัน
สิ่งนี้เรียกว่าเฉิงตัน
นี่เป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เกิดอุบัติเหตุขึ้น!
ในเตาแปรธาตุ มีพลังแห่งเปลวเพลิงที่เริ่มลุกโชน!
มันคือแกนอสูรไฟ!
ชายชราส่ายหัวและกล่าวว่า "ไม่มีทางสำเร็จ สมุนไพรภายในอาจจะถูกเผาไหม้จนหมด"
"หูชิง ปรมาจารย์หลู่ ดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องการปรุงยาเลยสักนิด!"
ไม่รู้จักการปรุงยา?
หางตาของหูชิงกระตุกชั่วขณะ
ถ้าหลู่ชางเฉินไม่รู้วิธีการปรุงยา ตัวข้าอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการปรุงยาคืออะไร...
"เอาล่ะ แค่เฝ้าดูเท่านั้น" หูชิงกล่าวอีกครั้ง
ชายชราอึ้งไปอีกครั้ง
จะมีอะไรให้ดูอีกบ้าง
ประกาศสำเร็จโทษได้แล้ว!
และเมื่อชายชรากำลังคิดเช่นนั้น
ในเตาปรุงยา มีกลิ่นของยาโชยออกมาอย่างช้าๆ!
"หิม?"
ชายชรามองดูด้วยความประหลาดใจ
สมุนไพรไหม้หมดแล้ว ทำไมถึงยังมีกลิ่นยาอยู่ล่ะ?
ทันทีหลังจากนั้น
หลู่ชางเฉิน เคาะเตาปรุงยา
ท่ามกลางเปลวเพลิง ลำแสงสามสายพุ่งออกมา!
หลู่ชางเฉิน หยิบขวดหยกบริสุทธิ์ที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้และจับมัน
ทันใดนั้น เขาดับไฟแล้วกล่าวว่า: "เอาล่ะ มาดูกัน"
หลังจากกล่าวจบ เขาก็ยื่นขวดหยกให้ชายชรา
ชายชราตกตะลึงเล็กน้อยแล้วรีบรับไป
ได้ผลจริงดิ?
ชายชรานำยาสามเม็ดออกจากขวดหยก
"ทำไมถึงมีสามเม็ด"
หลู่ชางเฉินถามอย่างสงสัย "สามเม็ดน้อยไปหรือเปล่า"
โดยปกติแล้ว ทุกครั้งที่เขากลั่นมันก็คือนับเป็นเตาหลอม
หูชิงปิดหน้าของเขา ในการรับรู้ของหลู่ชางเฉิน เหรียญสามเหรียญนั้นน้อยมาก
ชายชรากล่าวไม่ออกอีกที
ยาเม็ดนี้มีลวดลายสงยงาม
มีกลิ่นหอมวนเวียนอยู่รอบๆ!
มีแม้กระทั่งรูปแบบเปลวไฟตรงกลางเม็ดยา!
"เม็ดยานี่...คือยาหวนหลิงหรือเปล่า"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลู่ชางเฉิงก็ผายมือออก "ข้าไม่รู้ว่าใช่ไหม แต่ผลที่ได้ก็ควรจะคล้ายกันอยู่นะ"
ชายชราพยักหน้า
เขากลืนเม็ดยาทันที
ลองยาด้วยตัวเอง!
ช้าก่อน!
ชายชรารู้สึกมีออร่าปราณในร่างกายของเขาเต็มไปหมด!
นี่คือผลของยาหวนหลิน!
"เจ้ากลั่นมันได้อย่างไร..."
"เห็นได้ชัดว่าส่วนผสมแตกต่างจากสูตรยาที่ข้าให้"
หูชิงก็มองไปที่หลู่ชางเฉินเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็สงสัยเช่นกัน
หลู่ชางเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า "อืม... เหตุผลที่เปลี่ยนหยุนหลิงเกิ่น(รากวิญญาณเมฆา) ด้วยหญ้าฝูหลิง(ชี้จุดวิญญาณ) ก็คือ ออร่าปราณที่มีอยู่ในหยุนหลิงเกิ่นนั้นอ่อนเกินไป และผลของยาฟื้นฟูวิญญาณ ถ้ากลั่นด้วยวิธีนี้คงไม่ดีแน่ คือ มันฟื้นตัวช้าเกินไป”
"แล้วแกนอสูรไฟล่ะ?"
ชายชราถาม
"สำหรับแกนอสูรไฟ เป็นเพราะคุณสมบัติทางยาของหญ้าฝูหลิงนั้นผสมกันมากเกินไป เพื่อขจัดสิ่งเจือปนออก"
"สำหรับสิ่งที่ท่านกังวลว่า แกนอสูรไฟจะเผาไหม้สมุนไพรอื่นหรือไม่ ก็แค่ควบคุมให้ดี"
แค่ควบคุมมัน...
มองไปที่หลู่ชางเฉิน ที่ทำท่าทางสบายๆ
ราวกับว่านี่ไม่ใช่งานยาก
หากเป็นตัวเขากลั่นสิ่งนี้ คาดว่าเตาหลอมนี้คงระเบิด...
ชายชราแสดงความชื่นชม พยักหน้าและกล่าวว่า: "ได้ เจ้าผ่านแล้ว"
"อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันเป็นยาศักดิ์สิทธิ์ขั้นต่ำของระดับลึกลับ ดังนั้นเจ้าได้รับคุณสมบัติของผู้เชี่ยวชาญปรุงยาระดับสี่เท่านั้น"
หลู่ชางเฉิน พยักหน้า
ไม่สำคัญว่าเขาจะอยู่ระดับไหน ตราบใดที่เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญปรุงยาก็พอ
หูชิงกล่าวไม่ออกเล็กน้อย
เด็กคนนี้ต้องมีความแข็งแกร่งของนักปรุงยาระดับเก้า
แคขี้เกียจเลยกลั่นยาง่ายสุด
สิ่งนี้ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก!
" งั้นเราไปก่อนนะ"
ชายชราพยักหน้า "เจอกันที่การประชุมปรุงยา ไปเถอะ"
หลังจากกล่าวจบ ทั้งสองก็จากไป
...
หลังจากทั้งสองจากไปสักพัก
ในห้องปรุงยา จู่ๆ ก็เกิดระเบิดขึ้น!
ชายชราผงะและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
"ไม่เป็นไรนะ เฒ่าาหยู เจ้าระเบิดเตาอีกแล้วเหรอ"
ท่ามกลางกองขี้เถ้าสีดำ เฒ่าหยู ออกมาพร้อมกับลมหายใจเอื่อยๆ
"ใช่ มันยังล้มเหลว เร็วเข้าขอยาหวนหลิงแก่ข้า"
ชายชรามอบ "เม็ดยาหวนหลิง" ที่กลั่นโดยหลู่ชางเฉิน โดยไม่รู้ตัว
เฒ่าหยูรับมันและกลืนเข้าไปโดยตรง
ทันใดนั้น ออร่าปราณก็เข้าปกคลุมร่างกายของ เฒ่าหยู!
เฒ่าหยู ซึ่งแต่เดิมเหมือนจะตาย กลับดูเหมือนจะไม่ได้รับบาดเจ็บในขณะนี้!
เฒ่าหยูตกใจและกล่าวว่า "ยาศักดิ์สิทธิ์นี้มีค่าไม่ใช่หรือ? มันมาจากไหน?"
ชายชราผงะ “มันก็แค่ยาหวนหลิงธรรมดา”
"ผายลม!"
เฒ่าหยูโมโห "เจ้าหาว่าข้าเป็นคนโง่หรือ?
"ออร่าปราณของข้าฟื้นคืนมาทันที!"
ชายชราตกตะลึง
เมื่อตอนที่เขาลองใช้ยา เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกอะไร
เจ้าต้องรู้ว่า เฒ่าหยู เป็นคนที่แข็งแกร่งในขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวน
ยาที่สามารถฟื้นฟูออร่าปราณทั้งหมดของผู้เชี่ยวชาญ ขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวนได้ทันที
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ยาหวนหลิงสามารถทำได้!
"มีอีกไหม เอามาให้ข้าดูสิ!"
ชายชรายื่นมันให้
เฒ่าหยูมองแล้วกล่าวว่า "นี่... ยาหวนหลิงนี้คืออะไร? ปรมาจารย์ผู้ใดกลั่นมันขึ้นมา?"
"อืม... เมื่อกี้นี้ หลู่ชางเซิง ปรมาจารย์ศาลาเฉินถัง เป็นผู้กลั่นเอง"
"หลู่ชางเฉิง? เจ้าให้ระดับเขาเท่าไหร่?"
"ขั้นสี่..."
เฒ่าหยูกล่าวอย่างโกรธเคืองทันที: "ขั้นสี่? ขั้นสี่บ้าอะไรที่ปรุงยาศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ได้?"
